ستاد عالی بازی‌ها در جلسه قبلی خود که ۲۶ فروردین برگزار شد، تکلیف رشته‌های گروه نخست را مشخص کرد و قرار بود ظرفیت رشته‌های گروه دوم و رشته‌هایی که در گروه سوم قرار دارند، در جلسه بعدی مشخص شود که برخلاف انتظار این اتفاق رخ نداد.

مناف هاشمی پس از جلسه ستاد عالی بازی ها گفت:”رشته‌هایی که شانس کسب مدال‌شان در آقایان نیست، به احتمال زیاد در حوزه کیفی‌سازی حذف شوند. همچنین در برخی از رشته‌های توسعه‌ای که احتمال اینکه مدالشان برنز یا رتبه چهارم باشد، در حوزه بانوان به خاطر اینکه برابری جنسیتی و افزایش بانوان را داشته باشیم، برای کسانی که چهارم، پنجم یا ششم هم می‌شوند، مدنظر است که استفاده شود. نهایتا فکر می‌کنم تا ۱۰ روز آینده تکلیف کاروان را مشخص می‌کنیم. ”

تعلل ستاد عالی بازی‌ها در تصمیم‌گیری جای سوال دارد چرا این بازی‌ها یک سال به تعویق افتاد و فرصت کافی برای تجزیه و تحلیل رشته‌ها وجود داشت. از طرفی علاوه بر اینکه کمیته ملی المپیک دو جلسه با فدراسیون ها نشست تخصصی داشته است، در دوره مدیریت قبل کمیته ملی المپیک هم این جلسات برگزار شده بود و در این یک سال اوضاع و احوال ورزش فرق چندانی نکرده است که تمام تجزیه و تحلیل‌ها  تغییر کند، بنابراین جای سوال دارد که چرا هنوز سئول‌نشینان در تعیین نهایی رشته‌ها به جمع‌بندی نرسیده اند و انجام آن به دقیقه ۹۰ کشیده است؟

ورزشکارانِ بلاتکلیف

اما این بلاتکلیفی برای فدراسیون‌ها اتفاق خوبی نیست و هنوز نمی‌دانند در فاصله ۱۳۹ روز مانده به بازی‌ها چند سهمیه دارند و یا اصلا به طور قطعی جایی در کاروان ایران دارند یا خیر. برای نمونه شناگرانی که حتی سهمیه مسابقات جهانی را گرفته‌اند و ملی‌پوشان رشته پایه و مادر به حساب می‌آیند هنوز نمی‌دانند تکلیفشان چیست و بالاخره به بازی‌های آسیایی اعزام می شوند یا جایی در هانگژو ندارند.

این نقد به ستاد عالی بازی ها وارد است که چرا در سال گذشته جلسات خود را مستمر و به تعداد بیشتر برگزار نکرد تا زودتر تکلیف ورزشکاران را مشخص کنند.

این ستاد در دی ۱۴۰۰ یک جلسه برگزار کرد و سپس تا فرودین ۱۴۰۲ دیگر تشکیل جلسه نداد. در دو جلسه‌ای هم که در سال جدید برگزار کرده است، هنوز لیست را نهایی نکرده و تازه ۱۰ روز دیگر تعیین تکلیف نهایی انجام می‌شود.

تنها یک ورزشکار درک می‌کند که تمرین در بلاتکلیفی چقدر در کیفیت کار تاثیر می‌گذارد؛ موضوعی که برای ستاد عالی بازیهای آسیایی چندان ضروری بنظر نمی‌رسد چرا که تعیین تکلیف را به روز آخر موکول کرده‌اند.

فوتبال، معضل کاروان

کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش در دو جلسه ستاد عالی بازی‌ها به بحث فوتبال پرداختند در حالی که می تواند تکلیف بقیه رشته‌ها را مشخص کنند.

این اصرار برای حضور فوتبال در بازی‌های آسیایی در شرایطی است که میل و اراده‌ای از سمت فدراسیون برای تعیین تکلیف تیم امید مشاهده نمی شود در غیر این صورت سال گذشته کادر تیم را مشخص می کرد. از طرفی اگر این اندازه فوتبال برای ستادعالی باز ها مهم است بهتر بود، آذر سال گذشته که حبیب کاشانی را به عنوان سرپرست معرفی کردند اما فدراسیون فوتبال قدمی برای امضا حکم او برنداشت، به فکر حل مسائل این تیم می‌افتادند. بلاتکلیفی برخی ورزشکاران سایر رشته ها و از سوی دیگر اصرار ستاد عالی بازیها برای حضور تیم فوتبال امید در بازیهای آسیایی آن هم در شرایطی که مشخص نیست مدال‌آور باشد یا خیر کمی عجیب است و بهتر است ستاد عالی بازی‌ها در کنار فوتبال، رشته‌های دیگر را هم از بلاتکلیفی خارج کند.

اعزام کیفی برای مدیران و همراهان همیشگی هم است؟

ستاد عالی بازی‌ها همچنان بر اعزام کیفی به این رویداد اصرار دارد اما آیا اعزام کیفی تنها مختص ورزشکاران است یا همراهان را هم شامل می‌شود؟ پیش از این در اعزام به بازی‌های مختلف شاهد این بودیم از مدیران اداری ورزش گرفته تا مسئول دفتر رییس و معاونان که نقشی در کاروان ندارند، جزو اعزامی‌ها بوده‌اند و نوبتی به رویدادهای مختلف اعزام شده‌اند، بنابراین اگر قرار است کاروان کیفی باشد، چه دلیلی دارد این همه همراه راهی بازی‌ها شوند.

اگر قرار است فردی به بازی‌ها برود که مسئولیت خاصی در کاروان ندارد و در نهایت هم حق ماموریت ارزی دریافت می‌کند، منطقی است همان هزینه را برای اعزام یک ورزشکار انجام دهند تا امید و انگیزه در بین رشته‌ها و ورزشکاران حفظ شود. این انتظار از ستاد عالی بازی‌ها است که عدالت را در اعزام کاروان مد نظر قرار دهد و تنها ورزشکاران پا سوز این اعزام کیفی نشوند.

منبع: ایسنا ۱۴۰۲۰۲۱۶۰۹۹۲۳