محمد خوش‌بین، در این خصوص، اظهارکرد: هفت سال است که ملی پوش رشته جودو هستم که دو سال پیش در اردوی تیم ملی جوانان رباط پایم در حین تمرین با خود مربی تیم ملی دچار آسیب شد و از آن روز بی‌توجهی‌های زیادی نسبت به من شد و فدراسیون اصلا پیگیر وضعیتم نبود و خودم با مصدومیتم پیگیر شرایط خودم بود.

وی ادامه داد: به فدراسیون پزشکی معرفی شدم و ام.آر.آی دادم اما پزشکان تشخیص ندادند که مشکل پای من چیست و این عکسبرداری از پایم دو بار دیگر انجام شد اما باز هم متوجه مشکل نشدند. من در همین حین  در حال گذراندن خدمت سربازی نیز بودم. دو سال از این موضوع گذشت و من در این سال ها با مربیان زیادی کار کردم تا بتوانند شرایط پایم را بهتر کنند اما نتیجه ای حاصل نشد. من پس از دو سال مجددا از اندیمشک به تهران رفتم و یک بار دیگر هم ام آرآی از پای من انجام شد.

این جودوکار اندیمشکی عنوان کرد: من یک روز به فدراسیون رفتم تا نامه ای برای درمان بگیرم که آن روز حدودای ساعت ۱۲:۳۰ ظهر بود که خانم کعبی دبیر فدراسیون وارد محل فدراسیون شد. او وقتی وارد شد به اتاق رئیس فدراسیون رفت و من هم از مسئول دفتر وی خواستم نامه‌ام را نزد خانم کعبی ببرد تا امضا کند که وی به من گفت نمی‌شود و خانم کعبی باید به اتاق خود برود و بعد نامه را برای امضا نزد او ببرم. سرانجام خانم کعبی به اتاقش رفت و نامه من را امضا کرد و من آن را به فدراسیون پزشکی ورزشی بردم که به من گفتند هزینه عملت بسیار می شود و پای تو کج و پرانتزی شده است و باید ساق پایت را بشکنیم و پلاتین بگذاریم و بر این اساس هزینه عمل شما زیاد می‌شود و باید فدراسیون جودو به تو کمک کند.

وی خاطرنشان کرد: من مجدداً به فدراسیون رفتم و وقتی قصد داشتم دبیر فدراسیون را ملاقات کنم، رئیس فدراسیون را هم دیدم اما خیلی بی‌تفاوت از کنار من رد شد. به هر حال من به دبیر فدراسیون گفتم که وضعیت پای من به این صورت است و پای من با مربی خودتان در اردوی تیم ملی دچار آسیب دیدگی شد و از او خواستم که در بحث هزینه عمل به من کمک کنند که خانم کعبی به من گفت آقای میراسماعیلی رئیس فدراسیون ورزشکاران را دوست دارد و همیشه آن ها را حمایت کرده است و ما نیمی از مبلغ هزینه عمل تو را می دهیم و مابقی اش را از طریق شهرستان خودت تأمین کن. او سپس با آقای مهرافشار دبیر هیات جودو خوزستان تماس گرفت و همین موضوع را به او نیز گفت و سپس به من گفت آقای خوش بین شما قهرمانان بسیاری در شهر خودتان دارید، برو و از آن ها کمک بگیر و از استان خوزستان هم بخواهید مبلغی را تقبل کند و نصف مبلغ عملت را هم ما می‌دهیم.

خوشبین بیان کرد: من به خانه مان برگشتم و با آقای مهرافشار تماس گرفتم و به او گفتم دبیر فدراسیون با شما تماس گرفته است و از همه چیز مطلع هستید که به من گفت نامه ای برای ما ارسال کن و ما به شما کمک می کنیم. اما بعد از این که نامه را با متنی که خودش گفته بود برای وی ارسال کردم به من گفت که این نامه خوب نیست و متن نامه را عوض کن تا به تو کمک کنیم. مجدد نامه را برایش ارسال کردم اما به من گفت ما اصلا پولی به تو نمی دهیم و وظیفه ای در این زمینه نداریم. بعد از این ماجرا که به حدود یک ماه پیش بر می گردد به آقای فضل الله پور رئیس هیات جودو خوزستان تماس گرفتم و داستان را برای او تعریف کردم اما بعد، او هم با یک لحنی به من گفت ما وظیفه ای نداریم به شما پول بدهیم و فدراسیون باید به شما پول بدهد زیرا در اردوی تیم ملی دچار آسیب دیدگی شدید.

وی ادامه داد: بعد نیز رئیس صنعت معدن و تجارت اندیمشک چندین بار با مسئولان جودو استان تماس گرفت  که آقای فضل الله پور عنوان کرد که چشم کمک می کنیم اما بعد متوجه شدم که چنین قصدی ندارد. خلاصه دستم به جایی بند نبود و باید عمل می شدم. حتی خیلی از دوستانم وقتی متوجه شرایطم شدند به خانه ما آمدند و به من گفتند پول داری که می خواهی عمل کنی؟ که من خجالت می کشیدم به آن ها بگویم پول ندارم. حتی یکی از دوستانم به من می گفت چرا اینقدر ناراحتی و وقتی قضیه را برای او تعریف کردم و گفتم می خواهم انگشتر مادرم را برای عملم بفروشم به من گفت این کار را نکن و شماره کارتت را به من بده تا برایت پول واریز کنم که به او گفتم شما وظیفه ای ندارید که به من کمک کنید و فدراسیون باید کمک کند.

این جودوکار افزود: سرانجام من انگشتر مادرم را فروختم و به تهران رفتم و سه هفته پیش عمل کردم اما بالاخره نه هیات استان و نه فدراسیون به من کمک نکردند. فدراسیون اصلا برایش اهمیتی نداشت و حتی از من نپرسیدند مشکل تو چیست و اصلا پزشک به تو چه گفته است؟ اکنون که من در پیج شخصی ام در اینستاگرام ویدئویی را منتشر و مشکل ام را مطرح کردم از شب گذشته دائما با من تماس می گیرند؛ نفراتی که با من تماس می گیرند از طرف رئیس فدراسیون هستند و حتی آقای مهاجری رئیس کمیته داوران  فدراسیون نیز به من گفت تو اصلا حق نداشتی از جیب خودت هزینه کنی و به او گفتم آقای میراسماعیلی حتی مرا در فدراسیون دید اما برایش اهمیتی نداشت.

وی بیان کرد: حتی شب گذشته نیز سه چهار نفر با من تماس گرفتند و گفتند آرش میراسماعیلی می‌گوید با او تماس بگیرید و جالب است خودش حاضر نشده است با من تماس بگیرد و نمی‌دانم آقای میراسماعیلی چرا حاضر نیست از غرورش دست بردارد. حتی او مجبور شد با آقای کریمی راد مربی‌ام در اندیمشک تماس بگیرد که به مربی‌ام گفتم چقدر اکنون به او برخورده که با شما تماس گرفته است.

خوش بین خاطرنشان کرد: کسانی که با من تماس می‌گرفتند عنوان می‌کنند آقای میراسماعیلی می خواهد بداند هزینه عملت چقدر شده است که به آن ها گفتم کار از کار گذشته است زیرا به نظر من اکنون می‌خواهند من آن ویدئو را از صفحه شخصی‌ام بردارم و بعد دو سه میلیون تومان به من بدهند و کار تمام شود.

وی گفت: جالب است که همه جودوکاران سکوت کرده‌اند. البته به صورت مخفیانه به دو سه جودوکار حقوق می‌دهند و به آن‌ها می‌گویند حق ندارید به بقیه جودوکاران بگویید حقوق دریافت می‌کنید. آن‌ها حقوق می‌گیرند و سکوت کرده‌اند و بعد امثال من که ۷۰۰ تا ۸۰۰ کیلومتر به صورت زمینی طی می‌کنیم تا به اردوی تیم ملی برسیم، حمایت نمی‌شویم. مربیان تیم ملی از بزرگ تا کوچکشان، همه می‌دانند که به جودوکاران ظلم می‌کنند اما متأسفانه جرأت ندارند که حرف بزنند و جالب است در خلوت‌مان می‌گویند آقای میراسماعیلی حق ما را خورده است اما همان‌ها اکنون با او عکس می گیرند و از او حمایت می‌کنند. آقای میراسماعیلی همه را نابود کرده است و حتی در شهر خودمان هم چند جودوکار داشتیم که آن‌ها را هم خیلی اذیت کرد.

این ملی پوش جودو خاطرنشان کرد: به جودوکاران نسبت به ورزشکاران دیگر بیشتر ظلم می‌شود؛ ما با لباس جودوی خودمان و کفش خودمان تمرین می‌کنیم، ضمن اینکه در اردوی تیم ملی با مینی‌بوس‌های قدیمی ما را جا به جا می‌کردند و وقتی هم به خوابگاه برمی گشتیم در ظرف یکبار مصرف به ما غذا می‌دادند و حتی لیستی جلوی ما می‌گذاشتند که باید بعد از دریافت غذا آن را امضا می‌کردیم که مبادا دو غذا برداریم و کشک بادمجان‌هایی که شب‌ها به ما می‌دادند هم بماند. به هر حال به ما ظلم می‌شد و اگر هم مصاحبه می‌کنم برای این است که بعدها شرمنده خودم نشوم که چرا این حرف ها را نگفتم. ظلم ببینی و حرف نزنی خیلی است.

وی عنوان کرد: سال ۸۸ کش تمرینی که به دیوار وصل  بود، دَر رفت و به چشم مربی‌ام آقای کریمی راد برخورد  که چهار جراحی روی چشمش انجام شد و همه ایران این را می‌دانند و هر وقت می‌گویم من شاگرد محمد کریمی‌راد هستم به من می‌گویند که چشمش سالم است؟ ولی بعد که قرار بود حکم دان خود را بگیرد، دبیر فدراسیون بسیار او را اذیت کرد و هیچ خبری هم از آن‌ها نشد اما جالب است بعد از انتشار ویدئوی من در صفحه اینستاگرامم با او تماس گرفتند و انتظار داشتند او هم جوابشان را بدهد. به هر حال من تمام راه‌ها را رفتم اما به در بسته خوردم و بعد آن ویدئو را در اینستاگرام منتشر کردم، اگر آن مصاحبه را انجام نمی‌دادم خیلی زشت بود. اما بعد از آن همه تلاش برای اینکه پول درمانم را تهیه کنم، اکنون با من تماس می‌گیرند که جواب آقای میراسماعیلی را بده و بگو چقدر هزینه درمانت شده است.

منبع: ایسنا ۱۴۰۱۰۴۱۴۰۹۳۰۱