بایگانی برچسب برای: مقاله

اخبار جعلی در سازمان های خبری و رسانه های ورزشی

حقوق ورزشی

اخبار جعلی در سازمان های خبری و رسانه های ورزشی

گسترش و نفوذ روز افزون رسانه های اجتماعی، در کنار فرصت هایی نظیر تسهیل فرایند ارتباطات و گردش سریع اطلاعات، تهدیدهای قابل توجهی را نیز به همراه داشته است. یکی از این تهدیدهای مهم، به اجماع متخصصان این حوزه در سراسر جهان، تولید و انتشار خبرهای جعلی است. دولت های رقیب، عناصر معارض و اپوزیسیون، افراد سودجو و مغرض و حتی سازمان های رقیب، با اطلاع از این ظرفیت، اقدام به تحریف و واژگون سازی حقایق در فضای مجازی جوامع و کشورهای هدف در مقیاس وسیع کرده و افکار عمومی را در جهت اهداف خویش و عمدتاً در تقابل با دولت هایشان بسیج می کنند؛ این فرایند حقیقت زدایی گسترده از فضای اطلاع رسانی جوامع، موجی از آسیب ها و نگرانی ها را در سراسر جهان ایجاد کرده است. شکل گیری این نگرانی ها باعث گشودن مسیر جدیدی از تحقیق ها برای مهار به هنگام و کاهش اثرهای مخرب اخبار جعلی بر افکار عمومی شده است. در این شرایط سازمان های خبری علاوه بر نقش سنتی خود در خبررسانی، وظیفه جدید مقابله با اطلاعات غلط برخط و خبرهای جعلی را بر عهده دارند.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

انواع تقصیر مربیان ورزشی از منظر حقوق ورزشی

حقوق ورزشی

انواع تقصیر مربیان ورزشی از منظر حقوق ورزشی

تقصیر در نظارت

یکی ازوظایف مربیان ورزشی نظارت براماکن ورزشی، میادین ورزشی، ابزارووسایل ورزشی و غیرورزشی مورد استفاده ورزشکاران وسازماندهی ورزشکاران درگروه های مناسب است که در امر آموزش یا فعالیت های ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. استانداردهای که باید مربیان ورزشی به آن ها دقت نماید یا عبارت دیگر نظارت کافی و لازم را داشته باشند تامانع از ورود خسارت به ورزشکاران گردد وموجب برائت مربیان ورزشی از خسارات وارده شده شود به عبارت دیگر هرگونه تسامحی در انجام تکلیف چنانچه منجربه سانحه ای شود تقصیر متوجه آن ها و مواظف به جبران خسارت خواهند شد.

 

رعایت استانداردهای امکانات آموزشی عمومی

منظور از امکانات ورزشی یا اسباب ولوازم عمومی ورزشی ابزارهای است که ورزشکاران به طور عمومی ونه یه صورت خصوصی برای عملیات ورزشی مورداستفاده قرارمی دهند. مانند اسباب ژیمناستیک، وزنه، دیسک، چکش، تخته شیرجه، توپ ولوازمی از این قبیل. مربیان وسرپرستان در راستای تکلیف به مراقبتاز سلامت جسمانی وروحی روانی ورزشکاران (احسنی فروز، ۱۳۶۹، ص۶۹) به موجب مقررات ورزشی ها مکلف به بازدید واطمینان از سلامت اسباب ولوازم هستند. (آقائی نیا، ۱۳۶۹، ص۱۴۲) مخصوصا از آنجا که اغلب مربیان وسایل و تجهیزاتشان را میخرند یادر تصمیم گیری برای تهیه آن سهیمند (مارتنز، ۱۳۸۷، ص۵۹۲) نقش مهمی رادراین زمینه ایفامی نمایند. این الزام در متن آیین نامه های مختلف بیان شده است. به طور مثال می توان یه قانون دوم قوانین ومقررات داوری فوتبال اشاره کرد که مقرر می دارد توپ بایستی گردوقسمت خارجی آن از چرم ویااز جنشس دیگر باشد ولی نباید جنسی به کار رود که خطر برای بازیکنان ایجاد کند، (نصیری، قوانین و مقررات داوری فوتبال، ص۵۰) همچنین طبق بند۲ماده ۱۴مقررات امتیاز گذاری ژیمناستیک که مقررمی دارد:قوانین حکم می کند که تمام وسایل ورزشی طبق استاندار بین المللی بوده ودر ضمن باید دقیقاً توجه شود که این وسایل بدون تکان خوردن ولرزش در جای خود قرار داشته باشد. (مقررات امتیاز گذاری فدارسیون ژیمناستیک، ص۱۳) یا به ماده۸۲آیین نامه شرایط ناجی گری وامور نجات غریق که مقرر می دارد آموزمایش آب استخر به عهدی سرناجی است ( آیین نامه شرایط ناجی گری و امور نجات غریق، ص۶۰) اشاره کرد.

 

نظارت بروسیله های آموزشی شخصی

از جمله مواردی که موجب مسئولیت مدنی مربیان می شود وسایل شخصی ورزشکاران و سوانحی است که این وسایل برای ورزشکاران یا دیگران به وجود آورد. هرچند مسئولیت رعایت مقررات در وسایل شخصی عمدتاً به عهده خود ورزشکاران است مگر در مواردی که مسئولیت برعهد دیگری قرار گرفته باشد. مثلاً در ورزشی تکواندو، استفاده ازساق بند، ساعد بند، هوگو یا کلاه استاندارد، در اصل وظیفه تکواندو کار است. اما هنگام برگزاری مسابقات تکواندو، علاوه براینکه خود تکواندو کار موظف به استفاده ازوسایل شخصی منطبق یا مقررات مسابقات می باشد بازرسین مربوطه نیز از رعایت مقررات مذکور از جمله وجود درستی، سلامتی واستاندارد بودن یا نبودن وسایل شخصی ورزشکاراطمینان حاصل وآن نمایند.

وظیفه مراقبتی مربیان ورزشی هم ایجاب می کند در هنگام آموزش وقبل از ورود به تمرین و ورزش وسایل شخصی ورزشکاران را کنترل ناید. به طوری که اصل کلی آن است که مربیان ازنظر مقررات ورزشی ملزمند از این وسایل بازدید و در صورتی که با ضوابط مربوطه مغایرت دارد، از انجام یا ادامه بازی ممانعت نماید. ملاک و ضابطه از دیدگاه قانون در مورد وسایل شخصی بازیکنان، خطری است که این وسایل ایجاد می نماید. بنابراین تعلل، غفلت و سهل انگاری در بازدید از وسایل شخصی اعم از ورزشی یا غیر ورزشی و ممانعت نکردن از استفاده از وسایل غیر مجاز در صورتی که موجب سانحه ای شود موجب مسئولیت قانونی مربیان خواهد بود، زیرا تعلل نوعی بی احتیاطی است.

 

ساماندهی و تجانس در فعالیت های ورزشی

از دیگر تکالیف قانونی مربیان ورزشی به منظور حفظ سلامت جسمانی و روحی روانی ورزشکاران، که یکی از سه هدف اصلی مربیان ورزشی است، ساماندهی و رعایت تجانس در ورزش   می باشد. بدین معنی که مربیان ورزشی باید در هنگام فعالیت های ورزشی، ورزش ها را با لحاظ نو و جنس آن­ها و ورزشکاران را از جهات مختلف از جمله از جهت مهارت، سن، جنس، وزن و نوع فعالیت به نحوی تفکیک وسازماندهی کنند که از وقوع هرگونه حادثه ورزشی به بهترین وجه پیشگیری شود.  (مرادیان، ۱۳۸۹، ص۲۰) به عنوان نمونه درمورد نوع ورزش ها می توان گفت اگردر یک زمین فوتبال تعدادی به پرتاب نیزه مشغول باشد وگروهی در نیمه دیگر به بازی فوتبال بپردازند و عده ای دور پیست همان میدان به تمرین دور دوویدانی مشغول شوند، به لحاظ سازماندهی نا متجانس ونامعتول وبالقوه خطرناک است حتی اگر هریک ازاین فعالیت ها مربی جداگانه داشته باشد همه مربیان ونیز سرپرست ورزشگاه برحسب مورد مسئول خواهند بود .

همچنین اگر دریک سالن ژیمناستیک مربی به تنهای مشغول آموزش دانش آموزش باشد، تقسیم آن ها به پنج گروه برای اسباب های پارالل، بارفیکس، ترامپولین، دارحلقه و حرکات زمینی وتعیین یک دانش آموز برای سرپرستی هرگروه ازنظر حقوقی یک سازماندهی خطاست و مربی مرتکب بی احتیاطی شده است هرچند که به هم گروه ها سرکشی نماید. زیرا حرکت روی اسباب های مذکور بالقوه خطرناک ومستلزم نظارت و مراقبت مستمر و بدون وقفه است درحالی که تقسیم دانش آموزان جهت انجام ورزش های مانندبسکتبال، والیبال، تنیس روی میز حتی تنها با نظارت یک مربی بی احتیاطی محسوب نمی شود.

از لحاظ ورزشکاران می توان به عنوان نمونه در ورزش تکواندودر راستای رعایت امر سازماندهی و سامان دهی از خهات مختلف مثل سن، رده کمربند، وزن، میزان دسته بندی و تفکیک نمود، به عنوان یک تکلیف روشن برای مربیان این ورزشی نهادینه شده وآن ها به خوبی میدانند که حق ندارند برای مبارزه یا سایر فعالیت هایی که مستلزم رعایت تعادل یا همبستگی طرفین است. به عنوان مثال ورزشکار با۵۰کیلوگرم وزن را در مقابل ورزشکار ۷۰کیلو گرمی قرار دهند. بنابراین می توان گفت شناخت توانایی ها و قابلیت های ورزشکاران در فعالیت های ورزشی و برای انجام فعالیت ورزشی در راستای تکلیف محوری مراقبت از سلامتی ورزشکاران یک وظیفه مهم قانونی برای مربیان ورزشی می باشد.

 

تقصیر ناشی از آموزش

در گفتار قبلی مسائل مربوط به اماکن ورزشی، وسایل عمومی و شخصی مورد استفاده ورزشکاران و همچنین و تجانس در سازماندهی ورزشکاران را بررسی کردیم. بعد از انجام اقدامات مذکور باید به دانش آموزان آموزش مناسب و کافی داده شود که در این گفتار به بررسی آن می پردازیم.

 

 آموزش مقررات و اصول ورزشی

یکی از مهم ترین ارکان ورزش آموزش می باشد. آموزش هر چند به خودی خود مورد نظر قانون از جهت تعین مسئولیت قانونی نیست، اما هرگاه سبب حادثه ورزشی به نحوی از انحاء آموزش های نا مطلوب باشد تردیدی در مسئولیت کسی که وظیفه خود را در حدود مقررات و عرف انجام نداده است، وجود نخواهد داشت.

بنابراین یکی از تکلیف تبعی مربیان آموزشی، آموزش اصولی و متناسب است به این معنا که مربی ورزسی باید متناسب با رشته ورزشی خود، اولا صلاحیت فنی داشته باشد تا در امر آموزش علاوه بر رعایت اصول ایمنی رشته ورزشی مربوطه از آگاهی لازم و کافی برای تعلیم حرکات و مهارت های ورزشی مطابق مقررات هم برخوردار باشد. ثانیا در کنار صلاحیت فنی آگاهی تخصصی باید در عمل هم تخصص و تجارب فنی خود را به طور صحیح به کار گیرد. چون صرف داشتن صلاحیت یا تخصص در منظر حقوق ورزشی، رافع مسئولیت نیست (احسنی فروز، ۱۳۹۱) به عبارت دیگر داشتن صلاحیت فنی لازم است ولی کافی نمی باشد و باید به صورت دقیق بکار گرفته شود. همچنین در صورتی که مربی صلاحیت فنی نداشته باشد علاوه بر وی افراد صادر کننده صلاحیت به آن نیز مسئول خواهد بود اما در صورتی که با داشتن صلاحیت لازم در بکارگیری آن کوتاهی و تقصیر نماید خود مربی مسئول خواهد بود.

در این مورد می توان به ماده یک قانون مسئولیت مدنی اشاره نمود که مقرر می دارد:هر کس بدون مجوز قانونی عمداً یا در نتیجه بی احتیاطی به جان یا سلامتی یا آزادی یا حیثیت یا شهرت تجاری یا به هر حق دیگر که به موجب قانون برای افراد ایجاد گردیده لطمه ای نماید که موجب ضرر مادی یا معنوی دیگری شود مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود می باشد.

بنابراین در مورد مسئولیت مدنی معلمین و مربیان ورزشی که به علت فقدان تخصص کافی در امر آموزش، سبب بروز سانحه می گردد می توانیم چنین استدلال کنیم که چون آموزش غلط در انجام یک حرکت ورزشی یا استفاده از یک وسیله ورزشی موجب حادثه گردیده و ورزشکار در انجام حرکت جزء اجرای آموزش های مربی، اقدام دیگری که مبین بی احتیاطی وی باشد انجام نداده است و نتیجه اجرای چنین حرکتی ورود ضرر به ورزشکار یا دیگران بوده، لذا بی احتیاطی مربی که عبارت است از اقدام به امری بوده که صلاحیت کافی برای انجام آن را نداشته است محرز و چون سبب حادثه همین بی­احتیاطی   می باشد، آموزش دهنده، به موجب ماده فوق­الذکر مسئول جبران خسارت وارده خواهد بود .

 

آموزش اقدامات اولیه برای شروع ورزش

بعد از احراز صلاحیت فنی مربیان ورزشی که بر اساس آن باید اصول ایمنی و پزشکی ورزشکاران را بتواند رعایت کند نوبت به آموزش ورزشکاران، نوآموزان و ورزش دوستان می رسد. بنابراین مربی ورزشی واجد شرایط صلاحیت فنی و توانایی در به کار گیری آن ابتدا باید اماکن ورزش، سپس وسایل ورزشی اعم از عمومی و خصوصی و رعایت تجانس لازم شروع به آموزش دادن افراد بنماید.

بعد از رعایت شرایط فوق الذکر اصل مهم دیگری که در آموزش باید مورد توجه قرار گیرد رعایت سلسله مراتب کمی و کیفی حرکات ورزشی می باشد. به عبارت دیگر در آموزش ورزشی رعایت اصل سلسله مراتب مهارت ها و حرکات یک اقدام احتیاطی است. بنابراین برای اجرای هر حرکت ورزشکاران باید اولاً از آمادگی عمومی لازم برخودار باشند ثانیاً حرکات و مهارت را به ترتیبی که از نظر علمی و عرفی مورد عمل است آموزش دیده باشند. به عبارت دیگر از انجام یا ارجاع حرکاتی که ورزشکار حرکت مقدم بر آن را نمی داند، پرهیز کرد زیرا عدم رعایت این قاعده ممکن است موجب صدمه شود و چون این بی توجهی از نظر علم حقوق تقصیر محسوب می شود مربی مسئول پیامدهای قانونی آن خواهد بود. به عنوان مثال عرف ورزش ژیمناستیک اقتضا دارد که ژیمناستیک قبل از اینکه اجازه حرکت روی ترامپولین را داشته باشد، باید حدود سه ماه به طور مستمر در تمرینات بدن سازی، حرکات زمینی مانند غلت زدن و نیز پاره ای حرکات روی بارفیکس، پارالل، دارحلقه شرکت کرده وآمادگی لازم را کسب نموده باشد. حال چنانچه مربی بدون توجه به این سلسله مراتب حرکتی به دانش آموزان که فاقد این آمادگی است اجازه حرکت روی ترامپولین را بدهد و بر اثر سقوط روی اسباب دچار شکستگی یا ضربه مغزی شود هیچ تردیدی در بی احتیاطی مربی مذکور نخواهد بود.

نکته دیگری که در سلسله مراتب مقدمات ورزشی باید به آن توجه شود، فعالیت های جهشی در آموزش مهارت ها لازم می باشد. به عبارت دیگر آیا می توان با عدم رعایت مراتب مهارت ها و ایجاد یک جهش حرکتی، شجاعت، شهامت در یادگیری مهارت های ورزشی تسریع و تسهیل نمود؟به نظر می رسد صرف نظر از اینکه این جهت علمی صحیح است یا نه، از جنبه حقوقی یک بی احتیاطی است. مثلاُ اگر مربی شنا یک مبتدی را قبل از آموزش حرکات مقدماتی تعلیم شنا مثل سُر خوردن، ناگهان به داخل قسمت عمیق استخر پرتاب کند و یا شنا گر جوانی را که به تازگی شیرجه از روی سکوی یک متری را فرا گرفته از تخته ۵متری ملزم به شیرجه نماید و هر دو مورد صدماتی وارد آید، مربی مقصر و ضامن است. بنابراین به عنوان قاعده کلی رعایت اصل سلسله مراتب حرکات و مهارت ها از سوی مربیان یک ضرورت عقلی است که عدم توجه به آن می تواند موجب مسئولیت قانونی شود.

 

نظارت بر فعالیت های ورزشکاران

یکی دیگر از وظایف مهم و حساس مربیان ورزشی مراقبت از ورزشکاران در حین فعالیت های ورزشی اعم از مبتدی یا مجرب می باشد. وظیفه مربی ورزشی در آموزش خلاصه نمی شود و به عنوان سرپرست در طول فعالیت های ورزشی نیز وظیفه محافظت از شاگردان را به عهده دارد. بنابراین چنانچه ورزشکاران در محدوده زمانی فعالیت های ورزشی، صدمه ای ببیند که نتیجه هرگونه سهل انگنری و تعلل مربی در مراقبت باشد، قانون مربی را مسئول می داند.

برای رسیدن به مقصود فوق حضور در محل فعالیت های ورزشی لازمه مراقبت از ورزشکار است. به عبارت دیگر حضور معلم ورزش یا مربی در فعالیت ورزشی یک ضرورت اجتناب ناپذیر در راستای تحقق انجام وظیفه مراقبت از ورزشکار است. البته باید توجه داشت که صرف حضور لازم است اما هرگز کافی نیست، بلکه باید همراه با توجه دقیق باشد و در غیر این صورت صرف حضور رافع مسئولیت قانونی مربی در وقوع حادثه نخواهد بود و چنانچه تقصیر او در مراقبت به اثبات برسد مربی مسئول خواهد بود. در حالی که اگر مربی محل فعالیت را به هر دلیلی ترک نماید و در غیاب او در محدوده زمانی مسئولیت در ضمن فعالیت های ورزشی برای دانش آموزان بیفتد، نیازی به اثبات تقصیر او در مراقبت نیست و صرف عدم حضور او کافی است.

نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که مسئولیت های قانونی مراقبت محدود به فعالیت های ورزشی نیست. مربیان و کلیه کسانی که این وظیفه را در ورزش به نحوی بر عهده دار این وظیفه هستند اعم از اینکه فعالیت های ورزشی به مفهوم خاص در جریان باشد یا خیر. به عنوان مثال در ورزش شنا مقصود از استخر از دیدگاه علم حقوق صرفا مساحتی نیست که آب در آن قرار دارد و یا در ورزش بستکبال زمین محدود به مساحتی که محیط آن خط کشی شده نمی باشد، بلکه ناجی غریق و سر ناجی و یا سرپرست بر حسب وظیفه خاص خود در تماما محیط استخر وظیفه مراقبت دارند.

 

تقصیر ناشی از سلامت و بهداشت

در گفتار قبلی در مورد صلاحیت فنی مربیان ورزشی بحث کردیم و بیان شد که صلاحیت فنی لازم است اما کافی نمی باشد و مربیان ورزشی علاوه بر داشتن صلاحیت قانونی بایستی آن را به صورت صحیح به کار ببرد. به عبارت دیگر از نظر حقوق بکار گرفتن صحیح صلاحیت ها می توان رافع مسئولیت باشد نه مطلق داشتن. هر چند نداشتن آن موجب مسئولیت مربیان خواهد بود. بکار گیری صحیح عبارت است از استفاده همه آگاهی ها و مقدورات برای جلوگیری از و قوع حادثه و یکی از این موارد توجه به سلامت ورزشکار در فعالیت های ورزشی است.

 

سلامت جسمی ورزشکاران

مربی صلاحیت دارقبل از شروع آموزش باید از سلامت کامل شناگر خود مطمئن باشد وبا توجه به این اطمینان کار آموزش را شروع نماید. زیرا آموزش دانش آموز یا ورزشکار بیمار در صورتی که منجر به سانحه شود وسبب آن بیماری باشد تردیدی در مسئولیت قانونی به وجود نمی آرود. سؤالی که قصدداریم در اینجا به آن پاسخ دهیم این است که ضابطه تشخیص بیماری در دانش آموزان و ورزشکاران چیست؟آیا مربی ورزشی صلاحیت وامکانات آن کار را دارد؟در پاسخ باید بگوییم به نظر می رسد حقوق هرگز خارج از حدود امکانات، مقدورات و توان معلمین ورزش از آن ها مسئولیتی نمی خواهد. آنچه قانون از مربی ورزشی می خواهد انجام اقدامات متعارف در رعایت اصل اطمینان از سلامت ورزشکاران در فعالیت های ورزشی است. به عبارت دیگر مربی باید تحقیقات اولیه از ورزشکار و اولیای او داشته باشد ودرصورت وجود مشکل از فعالیت های او جلوگیری نماید. اقدامات متعارف در این زمینه را می توان به شرح ذیل برشمرد:

۱-در صورتی که داشتن پرونده پزشکی دارند مطالعه آن ها قبل از فعالیت های ورزشی اجباری است.

۲-در صورتی که داشتن پرونده پزشکی مقدور نیست باید سعی شود که با ارائه فرم های ساده، سابقه بیماری های دانش آموزان را از والدین کتبا سؤال کرد وبه این طریق آگاه شد.

۳-مربی صلاحیت دار بدون اینکه شاگردان خودرانفر به نفر از نزدیک با دقت مشاهده کرده وبه دنبال آثار ظاهری بیماری باشد هرگز آموزش را شروع نخواهدکرد.

۴-پرسش از ورزشکاران در خصوص وضع سلامت آن ها از دیگر اقدامات احتیاطی است.

با رعایت موارد فوق الذکر مربی ورزشی از مسئولیت مبری خواهد بود چه وظیفه متعارف خود در باب اطمینان از سلاعمت ورزشکاران را انجام داده است. امادر صورت بی توجهی به این موارد مسئول خواهد بود به عنوان نمونه اجازه فعالیت ورزشی به دانش آموزای که فعالیت ورزشی مانع از آن است که معلم خودرا ازحقیقت امر مطلع سازد وعدم توجه معلم به پرونده پزشکی، فرم تنظیمی از سوی والدین وی را مسئول فوت دانش آموز معرفی خواهد کرد.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

 

 

اهمیت حقوق ورزشی و دانش پیامد تخلفات و حوادث ورزشی

حقوق ورزشی

اهمیت حقوق ورزشی و دانش پیامد تخلفات و حوادث ورزشی

برابر قانون مجازات اسلامي يكي از اعمالي كه جرم شناخته نمي‌شود، حوادث ناشي از عمليات ورزشي است اما مشروط به آنكه سبب حادثه نقض مقررات مربوط به آن ورزش نباشد و اين مقررات هم با موازين شرعي مخالفت نداشته باشد. بنابراین قانون تا اندازه‌اي از عمليات ورزشي و انجام دهنده آن دفاع مي‌كند كه حادثه ورزشي با عمد يا خطاي شديد و غير متعارف ورزشكار همراه نباشد. جالب است بدانیم بطور نمونه هنگامیكه بازيكن فوتبال به واسطه شكست تيم اش روش مبارزه اش را تغيير مي‌دهد و به جاي بازي با توپ يا پا ساير نقاط حساس بدن بازيكن مقابل را هدف قرار مي‌دهد و عمداً او را مجروح مي‌كند بايد قائل به مسئوليت كيفري شد. مقررات ورزشي ناظر به عمليات ورزشي در هر ورزش تحت عنوان آيين‌نامه، قوانين يا مقررات به مربيان و داوران آن رشته آموزش داده شده است و آنان به استناد همين مقررات اعمال خلاف و خطا را تشخيص مي‌دهند. با این توصیف چنانچه بازيكن به روشي بر خلاف مقررات بازي رفتار كند، قابل تعقيب بوده و مسئول جبران خسارت وارده با طرف مقابل است.

 

الف- حقوق ورزش
حقوق ورزش یکی از گرایش های علم حقوق است که به بررسی مسائل در حوزه ورزش از جمله مسئولیت کیفری و مدنی در حوادث بوجود آمده می پردازد. به طور کلی می توان گفت که منظور از حوادث ورزشی تمام جرایم و شبه جرایمی است که توسط ورزشکاران، معلمین و مربیان و تماشاگران و حتی سازندگان و تولید کنندگان لوازم و تجهیزات ورزشی در رابطه با ورزش صورت می گیرد و موضوع این حوادث می تواند سلامتی، جان، اموال، حیثیت، شرافت و سایر حقوق قانونی اشخاص باشد که در محدوده ورزش به نحوی حضور دارند، گستره کمی و کیفی موضوع های فوق به وضوح اهمیت این رشته را آشکار می سازد.

اهداف حقوق ورزش
موضوع حقوق ورزش تمام تخلفاتی است که در عرصه ورزش واقع می شود و به نحوی به حقوق دیگران لطمه وارد می کند و شرط اساسی خلاف قانون بودن آنهاست که با عناوینی چون جرم، شبه جرم، خطای محض عمد و غیرعمد طبقه بندی می شود که به دنبال آن واکنش جامعه که در اصطلاح حقوق آن را مجازات می نامند مطرح می شود که این مجازات ها بر اساس نوع، شدت و … جرائم متفاوت می باشد.
اما می توان گفت که در حقوق ورزش هدف بالا بردن آگاهی های حقوقی جامعه ورزش، جلوگیری و کاهش حوادث ناشی از ورزش، تشریح وظایف و اختیارات مربیان و معلمین ورزش، ورزشکاران و مدیران و مسئولین ورزشی، مطلع نمودن جامعه ورزش از پی آمدهای حقوقی تخلفات در ورزش، حفظ نمودن سلامتی جسمی و روانی و حیثیتی ورزشکاران و مربیان و نیز مصون داشتن مدیریت های ورزشی از مسئولیت های قانونی، می باشد.

تولد حقوق ورزش
با توجه به اینکه حادثه از ورزش تفکیک ناپذیر به نظر می رسد بنابراین باید تولد حقوق ورزش را همان زمانی دانست که انسان ها با ورزش آشنا شدند و ورزش را به عنوان یکی از نهادهای اجتماعی خود پذیرفتند اما کم و کیف آن در هر جامعه بستگی به سطح تمدن و فرهنگ آن جامعه داشته است.

حقوق ورزش در اسلام
آیات و روایات متعددی در اسلام راجع به ورزش موجود است به موازات این منابع فقها در باب مسئولیت های حقوقی ناشی از حوادث ورزشی نظرات مستحکمی را مطرح نموده اند و فقهایی هم چون علامه حلی، محقق حلی، شیخ طوسی، محمد حسن نجفی و… در کتب خود به حقوق ورزشی پرداخته اند. لیکن با توجه به محدودیت های رشته ورزشی در گذشته فتاوی نیز از نظر کمی محدود است، ولی به لحاظ کیفی می توان در اغلب رشته های ورزش بدان استناد نمود، بیان مسئله فوق علاوه بر اینکه قدمت موضوع را مشخص می کند به اهمیت ورزش و حقوق ورزش در اسلام نیز اشاره دارد.

تاریخچه حقوق ورزش در ایران
قبل از مشروطیت: فرمانروایان و سلاطین و سپهسالاران سپاه و لشگر در دوران قبل از مشروطیت توجهی خاص به ورزش به ویژه سوارکاری و تیراندازی، شنا و کشتی داشتند و هر سردار سپاه قبل از آنکه سردار باشد پهلوان و دلاوری نیرومند بوده است و می توان گفت مسابقات ورزشی در میان آنان جایگاه خاصی داشته است. اجرای قوانین ورزشی به صورت سنتی و قبیله ای صورت می گرفت و توسط پیشکسوتان ورزش قبایل و ایلات، خطاها، تخلفات و تنبیهات تعریف و بر اساس عرف و عادت زمانی خویش اقدام می نمودند.
بعد از مشروطیت: بعد از مشروطیت در ایران و تأسیس عدالت خانه، قوانینی در مورد ورزش تدوین نشد اما در برگزاری مسابقات تیراندازی، سوارکاری، شمشیرزنی، دو، شنا، کشتی پهلوانی، قوانین و ضوابط هر چند نوشته و یا نانوشته وجود داشته که قضات و حکام شرعی بر آن اساس رأی صادر می نمودند، تا اینکه بالاخره در سال ۱۳۳۹ قانون مسئولیت مدنی به تصویب رسید که خود امیدی تازه در قضات محاکم دادگستری به وجود آورد که بتوانند در حوادث مختلف ورزشی با استناد به این قانون تا حدودی در مورد این مسایل تصمیم منطقی تری اتخاذ نمایند.

ورزش و قانون مسئولیت مدنی
بر اساس ماده ۱ قانون مسئولیت مدنی مصوب ۱۳۳۹:
“هرکس بدون مجوز قانونی عمداً یا در نتیجه بی احتیاطی به جان یا سلامتی یا مال یا آزادی یا حیثیت یا شهرت تجارتی یا به هر حق دیگری که به موجب قانون برای افراد ایجاد گردیده لطمه وارد نماید که موجب ضرر مادی یا معنوی دیگری شود مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود می باشد”.
تحقق مسئولیت مدنی موکول به وجود شرایط زیر می باشد:
۱- رفتار مجرمانه: لطمه به حقوق دیگران می تواند به صورت فعل و ترک فعل باشد، فعل یعنی انجام کاری که تجلی خارجی آن به سهولت مشهود و محسوس است مثل پا زدن از پشت به یار طرف مقابل در رشته ورزشی فوتبال و یا هل دادن شناگر مبتدی به داخل آب در رشته ورزشی شنا. (عمداً یا از روی بی احتیاطی)
اما ترک فعل وقتی واقع می شود که خودداری کننده بر اساس قانون و یا قرارداد موظف به انجام کاری باشد مثلاً داور مسابقه ژیمناستیک که قبل از شروع مسابقه از بازدید دقیق اسباب معیوب خودداری می کند و ورزشکار بر اثر نقص موجود مصدوم می شود و یا در رشته شنا غریق نجات از نجات شناگری که در حال غرق شدن است خودداری نماید، که در این صورت مسئول حادثه می باشد.
۲- وجود ضرر: ضرر می تواند به اشکال مختلف ایجاد شود می تواند از طریق صدمه جانی مانند ضرب و جرح و نقص عضو باشد و می تواند تجاوز و لطمه زدن به حیثیت شخصی مانند شایعات منکراتی در مورد سرپرست یا مدیران ورزشی و هم چنین مربیان زحمت کش و می تواند به صورت تلف نمودن و ناقص کردن اموال ورزشگاه مثل آسیب رساندن به تشک کشتی و تاتامی و وسایل بدنسازی باشد.
۳- خلاف قانون بودن: باید گفت که صرف انجام کاری که منجر به ضرر غیر شود موجب مسئولیت مدنی نیست بلکه عمل ارتکابی باید خلاف قانون و بدون مجوز قانونی باشد.
مفهوم مخالف آن این است که ضرر و زیان ناشی از اعمال قانون موجب مسئولیت مدنی نیست به طور مثال اگر ورزشکاری با رعایت تمام مقررات ورزشی آن رشته موجب مصدوم شدن حریف شود چون عمل او بر اساس قانون بوده است و از نظر قانونی مجاز است پس مسئولیتی نخواهد داشت.
۴- رابطه علیت: باید بین دو عامل ضرر و فعل زیانبار رابطه علیت وجود داشته باشد یعنی اینکه ضرر از آن فعل ناشی شده باشد برای مثال شکستگی پای جودوکار ناشی از خطای حریف او باشد تا حریف را مسئول بدانیم. پس می توان گفت باید تمامی ۴ شرط فوق الذکر رعایت شود تا بتوان گفت شخص مسئول است در صورت فقدان یکی از شرایط فوق مسئولیت شخص مرتکب ملغی می گردد.

ورزش در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
قانون اساسی مهم ترین سند حقوقی یک کشور است اصولاً قانون اساسی همان طور که از نامش پیداست به اساسی ترین امور کشور مانند حکومت، زبان، دین رسمی، حقوق ملت و رهبری می پردازد و بحث در مورد امور کم اهمیت تر را به قوانین عادی واگذار می نماید. در اصل سوم قانون اساسی آمده:
دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم همه امکانات خود را برای امور ذیل به کار برد:
۱-… ۲-… ۳- آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه در تمام سطوح و تسهیل و تعمیم آموزش عالی.
همچنین در اصل سی ام قانون اساسی مقرر گردیده: دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.
درست است که در این اصل اشاره ای به تربیت بدنی نشده است اما تأکیدی بر بند سوم اصل دوم می باشد و می توان از مطالب فوق اینگونه استنباط نمود که ورزش دارای آن چنان اهمیتی است که در قانون اساسی جایگاه خاصی دارد و در کنار مهم ترین نهادهای اساسی کشور قرار گرفته است.
هم چنین قرار دادن ورزش در ردیف آموزش و پرورش و آموزش عالی نشان از اهمیت تربیت بدنی به عنوان یک نهاد فرهنگی می باشد و رایگان بودن تربیت بدنی اشاره به کاربردی بودن آن و فراهم نمودن زمینه ای برای استفاده عموم جامعه می باشد.

ورزش در قانون مجازات اسلامي
قانون مجازات اسلامي مصوب سال ۱۳۹۲ در فصل مربوط به موانع کیفری در بند ث ماده ۱۵۸ بیان می دارد: عمليات ورزشي و حوادث ناشی از آن، مشروط بر اين كه سبب حوادث، نقض مقررات مربوط به آن ورزش نباشد و اين مقررات هم مغایر با موازين شرعي نباشد، قابل مجازات نیست.
حال براي آن كه مسئوليت جزايي عاملين و ورزشكاران در حوادث ورزشي و ميزان چگونگي اين مسئوليت پي ببريم بايستي به تحليل حقوقي اين ماده پرداخت:
۱- اصل قانوني بودن جرم و مجازات ها بيان مي دارد كه هيچ امري را نمي توان جرم دانست مگر آن كه به موجب قانون براي آن مجازات يا اقدامات تأميني و تربيتي تعيين شده باشد، بايد گفت اصل بر جرم نبودن اعمال است، مگر آن كه به موجب قانون آن عمل جرم شناخته شده باشد. اما در اين ماده صراحتاً بيان شده است كه حوادث ناشي از ورزش با رعايت شرايط و ضوابطي خاص جرم محسوب نمي شود.
۲- در ماده صراحتاً بيان نشده است كه شخص مرتكب ورزشكار باشد ولي با توجه به ماده كه بيان داشته «‌حوادث ناشـي از عـمليات ورزشـي » به اين نتيجه مي رسيم كه طرفين عمليات ورزشي كساني جز ورزشكاران نيستند.
۳- منظور از ورزش ، ورزش در معناي عرف است.
۴- منظور از عمليات ورزشي، اقداماتي است كه در چهارچوب يك ورزش انجام مي گيرد پس براي مثال فحاشي يا كتك كاري ورزشكاران مشمول اين ماده نمي شود.
۵- فرقي نمي كند كه حادثه در حين تمرين باشد و يا در حين مسابقه.
۶- شدت و ضعف حادثه در عمليات ورزشي تأثيـري در جرم بودن و يا نبودن آن ندارد زيرا كه مقنن بيان داشته «حوادث ناشي از عمليات ورزشي» پس هم مي تواند يك شكستگي كوچك باشد و هم مي تواند منتهي به مرگ باشد.
۷- نه ورزش و نه اماكن ورزشي اصولاً وسيله اي براي مصونيت ورزشكار متخلف نيست.
۸- مهم ترين شرط در ماده رعايت مقررات ورزشي در آن رشته مي باشد اگر عمليات ورزشي بر خلاف قوانين و مقررات آن رشته ورزشـي باشـد مـرتكب نمي تواند از امتيازات اين ماده بهره ببرد و چنان چه در اثر نقض مقررات حادثه اي رخ دهد جرم مي باشد و ورزشكار متخلف بر حسب شدت و ضعف مجازات خواهد شد. براي مثال در قوانين بين المللي واترپلو، زير آب كردن حريف خـطا محسوب مي شود و اگر در اثر اين عمل حادثه اي رخ دهد مرتكب مسئول است و نمي تواند از مفاد اين ماده بهره مند گردد.
۹- مقررات ورزشي ناظر به عمليات ورزشي در هر ورزش تحت عنوان آيين نامه ، قوانين يا مقررات به مربيان و داوران آن رشته آموزش داده شده است و آنان به استناد همين مقررات اعمال خلاف و خطا را تشخيص مي دهند، در مواردي كه قواعد مدوني وجود نداشته باشد قاضي با مراجعه به عرف و عادت مسلم جامعه و استعلام نظر كارشناسان ذي صلاح آن ورزش رأي صادر مي كند.
۱۰- گاهي ممكن است در قوانين بعضـي از رشـته هـاي ورزشـي خطايي پيش بيني نشده باشد در اين صورت عرف و عادت آن رشته وضعيت را مشخص مي نمايند.
۱۱- حوادث ناشي از عمليات ورزش در صورتي كه در راستاي اجراي مقررات باشد هر نتيجه اي كه منجر شود جرم به حساب نمي آيد و هر گاه حادثه بر اثر خطاي ورزشكار باشد مسئوليت قانوني بر عهده او خواهد بود.
۱۲- عمل مرتكب مي تواند به شكل فعل و يا ترك فعل باشد، منظور از فعل عملي است كه تجلي اراده انسان بوده و در عالم خارج متضمن آثاري است و به نحوي قابل حس است مثل فعل هاي ورزشي از قبيل تنه زدن ، اجراي فن خطا ، سد كردن، پشت پا زدن، پرتاب توپ با دست به صورت حريف و ….
ترك فعل عبارت است از خودداري از انجام كاري كه مقنن انجام آن را امر كرده است براي مثال ناجي غريق موظف است كه شناگري كه در حال غرق شدن است را نجات دهد در صورت كوتاهي ترك فعل محسوب مي شود.
۱۳- اعتقاد اغلب حقوق دانان وجود يك عمل مادي كه قانون آن را جرم شناخته است براي احراز مجرميت بزهكار كافي نبوده بلكه او بايـد از نظر رواني قصد و نيت داشته باشد مثلاً اگر تكواندوكاري با علـم به خطا بودن فني عمداً مبادرت به انجام آن مي كند و حريف بر اثر تقصير وي آسيب جدي ببيند كه در اين صورت مرتكب جرم عمدي شده است و مجازات آن قصـاص اسـت، مي توان گفت در ورزش بسياري از حوادث ناشي از تقصير است به اين معنا كه مرتكب بدون اين كه قصد ارتكاب جرم داشته باشد در اثر فعل و يا ترك فعل خود موجب وقوع حادثه مي گردد براي مثال گشتي گيري در حين تمرين با حريف خود دچار شكستگي از ناحيه دست مي گردد كه در آن مرتكب نه مقرراتي را نقض نموده و نه عمدي در فعل خود داشته است.
۱۴- حادثه هميشه ناشي از يك عمل ورزشي نيست بلكه گاهي وسايل مورد استفاده ورزشكار غير مجاز بوده و حادثه نتيجه به كارگيري چنين وسايلي است مثلاً اگر در ورزش بوكس مشت زن از دستكش غير مجاز استفاده كند و حتي ضربات او صحيح و قانوني باشد به دليل استفاده از دستكش غير مجاز مسئول خواهد بود.
۱۵- عمليات ورزشي نبايد مخالف با موازين شرعي باشد بايد گفـت شرع ما بر گرفته از فقه اماميه است و فقها با استناد به آيه شريفه (۱۹۵) سوره بقره كه مي فرمايد: «و لا تلقوا بايديكم الي التهلكه» یعنی خود را به دست خود به هلاكت نياندازيد، بيان مي دارند كه ورزش هايي مثل كشتي كج كه منجر به ايذاء به نفس و ايذاء به غير باشد مرتكب حتي با رعايت مقررات مربوط به آن ورزش باز هم مسئول است و مرتكب جرم شده است.
برخی از مراجع در پاسخ به استفتاء كه چه نوع ورزش هايي داراي اشكال شرعي است پاسخ فرمودند: ورزش هايي مانند بوكس خالي از اشكال شرعي نيست بنابراين حوادث ناشي از اجراي اين گونه ورزش ها به رغم رعايت مقررات به علت مخالفت با موازين شرعي مي تواند متضمن مسئوليت براي مرتكب باشد ورزش هاي ديگري نيز ممكن است مشمول همين حكم شود مانـند كشـتي كـج و يا بعضي از ورزش هاي رزمي كه متضمن ايذاء به غير باشد.

حقوق ورزش و جامعه شناسی
از مهمترین انگیزه های قانونگذار در جرم ندانستن حوادث ناشی از ورزش را باید در ارتباط آن با جامعه دانست که می توان به موارد زیر اشاره نمود:
۱- هدف اصلی و اساسی عملیات ورزشی پرداختن به امر ورزش به منظور تقویت جسم و روح در افراد کشور است نه اعمال مجرمانه و غیرقانونی صراحت قانون اساسی هم گواه این امر می باشد.
۲- حادثه از ورزش قابل تفکیک نیست کمتر ورزشکاری وجود دارد که در طول دوره ی ورزش خود صدمه ندیده باشد و حتی به رغم رعایت همه موازین و مقررات باز ممکن است صدمه ای محقق شود.
۳- در عالم حقوق رضایت مجنیٌ علیه اصولاً تأثیری در مجرمیت مرتکب ندارد ولی در عالم ورزش این رضایت یک استثنا است، رضایت ورزشکار به معنای قبول خطرات و نتایج زیانبار متعارف در ورزش است.
۴- اگر حوادث ناشی از ورزش را جرم می دانستند، قطعاً تمایل انسان ها به ورزش کاهش پیدا می کرد و تأثیرات منفی آن در جامعه بروز می نمود.
۵- جرم ندانستن حوادث ناشی از ورزش یک نیاز و ضرورت اجتماعی است. زیرا در این صورت پیشرفت و توسعه ورزش امکان پذیر نبود.
۶- اگر حوادث ناشی از ورزش را جرم می دانستند هیچ گونه امنیت خاطری برای ورزشکاران، مربیان و داوران وجود نداشت تا با اطمینان خاطر به ورزش خود بپردازند.
۷- ورزش خود عاملی برای رهایی از تنش ها، کاهش هیجانات، شناخت ارزش های وجودی، ایجاد اتحاد و رقابت سالم در میان ورزشکاران است.

ب- حوادث ورزشی
پديد آوردن حوادث ورزشي به ويژه در ورزش هاي رزمي، بوكس، فوتبال و … امر اجتناب ناپذير است. زيرا طبيعت برخي از ورزش ها خشن و با اعمال فشار و آسيب به طرف مقابل همراه است. در برخی اوقات در میدان های ورزشي شاهد آسيب بدني و يا حتي مرگ طرف مقابل هستيم. آيا مي‌توان كسي را كه مرتكب جرح يا ضرب يا مرگ ديگري شده تحت تعقيب و محاكمه كيفري قرار دارد؟
در پاسخ به سؤال فوق اين طور به نظر مي‌رسد كه فرد مصدوم يا متوفي با رضايت خودش و بررسي احتمالات و پيش بيني حوادث و احتمال وقوع آسيب وارد مسابقه شده است. براي مثال در مسابقه اتومبيل راني در پيست سرعت هر راننده اي آگاه به حوادث احتمالي و تصادفات شديد است. بنابراين با رضايت خودش وارد مسابقه شده و طرف مقابل مسئوليتي ندارد. در جرايم عمدي و معمولي ضرب و جرح به لحاظ كينه اي است كه مهاجم نسبت به طرف مقابل دارد در حالي كه چنين احساسي در رقابت كاراته يا فوتبال و يا اتومبيل‌راني وجود ندارد. به نظر مي‌رسد كه اين عقيده با اين كليت در همه موارد قابل دفاع نيست. زيرا جايي كه بازيكن فوتبال به واسطه شكست تيم اش روش مبارزه اش را تغيير مي‌دهد و به جاي بازي با توپ يا پا ساير نقاط حساس بدن بازيكن مقابل را هدف قرار مي‌دهد و عمداً او را مجروح مي‌كند بايد قائل به مسئوليت كيفري شد. قانون تا اندازه‌اي از عمليات ورزشي و انجام دهنده آن دفاع مي‌كند كه حادثه ورزشي با عمد يا خطاي شديد و غير متعارف ورزشكار همراه نباشد. اگر بازيكن به روشي برخلاف مقررات بازي رفتار كند قابل تعقيب بوده و مسئول جبران خسارت وارده به طرف مقابل است. برابر قانون مجازات اسلامي يكي از اعمالي كه جرم شناخته نمي‌شود و حوادث ناشي از عمليات ورزشي است اما مشروط به آنكه سبب حادثه نقض مقررات مربوط به آن ورزش نباشد و اين مقررات هم با موازين شرعي مخالفت نداشته باشد. لذا اگر در يكي بازي فوتبال بازيكني عمداً به شكم بازيكن ديگر ضربه وارد كند و يا با ضربه محكم و غير قانوني و خارج از حد متعارف آسيبي وارد كند مسئوليت كيفري داشته و حسب مورد به قصاص يا پرداخت ديه محكوم مي‌شود. بدیهی است در مواردي كه قواعد مدوني وجود نداشته باشد قاضي با مراجعه به عرف و عادت مسلم جامعه و استعلام نظر كارشناسان ذي صلاح آن ورزش رأي صادر مي‌كند.
پرسش: علاوه بر قصاص يا ديه آيا مرتكب اين اعمال به زندان هم محكوم مي‌شود؟
پاسخ: اگر كسي عمداً به ديگري ضرب يا جرحي وارد آورد كه موجب نقصان يا شكستن يا از كار افتادن عضوي از اعضا يا منتهي به مرض دايمي يا فقدان يا نقص يكي از حواس يا منافع يا زوال عقل مصدوم شود در مواردي كه قصاص امكان نداشته باشد اگر اقدام او موجب اخلال در نظم و امنيت جامعه شود يا موجب تجري مرتكب يا ديگران شود دو تا پنج سال حبس در انتظار مرتكب خواهد بود و علاوه بر اين با درخواست مصدوم به پرداخت ديه هم محكوم مي‌شود. اما اگر صدمه وارده به واسطه بي احتياطي و خطاي شديد ورزشكار باشد و سبب مرگ طرف مقابل شود و براي دادگاه ثابت شود كه قتل غيرعمد ناشي از خطاي شديد ورزشكار و عدم توجه او به نظامات ورزش مزبور بوده او را به يك تا سه سال حبس محكوم مي‌كند و در صورت مطالبه ديه از سوي اولياي دم او را به پرداخت ديه نيز محكوم مي‌كند.
پرسش: اگر سرمربی و سر تیم که مسئولیت اداره تیمی را برعهده دارد، و یا راهنما که اقدام به هدایت گروهی می نماید هنگام اداره تیم، به گونه ای عمل کند که موجب بروز خسارت بدنی و یا جانی به هر یک از اعضای تیم شود، آیا دارای مسئولیت می باشد؟
پاسخ: در این ارتباط مهم ترین موضوعی که در انتساب مسئولیت کیفری و مدنی باید لحاظ شود، وجود رابطه سببیت مستقیم بین عمل مربی و ایجاد حادثه است. لیکن از جهت مسئولیت کیفری، باید توجه داشت تحقق جرائم غیرعمدی، منوط به احراز تقصیر مرتکب آن می باشد. البته از آنجاییکه تقصیر شامل بی احتیاطی، بی مبالاتی، مسامحه، غفلت، عدم مهارت و نیز عدم رعایت نظامات هر بازی است، لذا حسب مورد بسته به شرایط حاکم و بنا به نظریه کارشناس هر رشته ورزشی، می توان به درجه مسئولیت فوق دست یافت. بنابراین در حوادثي كه با دخالت غير‌مستقيم مربی اتفاق می افتد و در اداره بازی قصوری صورت نمی پذیرد، مسئوليتي متوجه وی نخواهد بود.

ج– قوانين و مقررات دوپينگ
یکی مسایل حوزه حقوق ورزش، ممنوعيت دوپينگ است که علت آن را می توان در معارض بودن آن با ارزش‌هاي ورزش، مضر بودن براي جامعه ورزش و اجتماع جستجو کرد. از علل ديگر آن مي‌توان به محافظت از سلامت ورزشكاران و فراهم كردن محيطي برابر براي رقابتي سالم اشاره كرد.
لیکن علی رغم آن امروزه سوء استفاده از مواد غيرمجاز به يك اقدام شايع در ميان ورزشكاران تبديل شده است، بارها در اكثر رشته هاي مختلف ورزشي شنيده ايم ورزشكاري به دليل مصرف مواد نيروزاي ممنوعه، از شركت در مسابقات رسمي محروم شد و گاهي مشاهده شده است كه مصرف كنندگان مواد نيروزاي ممنوعه دچار عوارضي همچون سكته مغزي، سكته قلبي و حتي مرگ ناگها
ني شده‌اند. حال اين سؤال مطرح است ورزشكاري كه به عمد و با علم به ممنوع بودن مواد آن را مصرف نموده است با ورزشكاري كه به طور اتفاقي و عدم آگاهي از ممنوع بودن مواد آن را مصرف مي كند يكسان برخورد مي‌شود؟ چه كسي يا كساني مسئول مرگ و نقص عضو ورزشكار مصرف كننده مواد غيرمجاز می باشند؟
*تعريف دوپينگ: دوپينگ به معناي مصرف يك ماده ممنوعه يا روش ممنوعه توسط شخص سالم با هدف افزايش كارايي ورزشي می باشد.

تحليل و بررسي تعريف دوپينگ:
۱- علت ممنوع بودن دوپينگ: اصلي ترين علت ممنوعيت دوپينگ معارض بودن آن با ارزش‌هاي ورزش، مضر بودن براي جامعه ورزش و اجتماع است. از علل ديگر آن مي توان به محافظت از سلامت ورزشكاران و فراهم كردن محيطي برابر، براي رقابتي سالم اشاره نمود.
۲- علت مصرف مواد ممنوعه توسط ورزشكاران: ورزشكاران متخلف با مصرف مواد ممنوعه درصدد افزايش كارآيي ورزشي خود به صورت غيرمجاز می باشند تا بتوانند از اين طريق از امتيازهاي مادي و معنوي كه براي نفرات برتر مسابقات ورزشي معين شده است بهره مند گردند كه مي توان براي مثال به جوايز مالي و همچنين خدمات و تسهيلاتي كه كشور متبوع ورزشكار در صورت كسب موفقيت براي آنها در نظر گرفته است، اشاره نمود.
۳- ليست مواد نيروزاي ممنوعه: آژانس جهاني مبارزه با دوپينگ هر ساله ليستي از مواد غيرمجاز در ورزش را ارائه مي‌كند كه دائماً به خاطر مصرف مواد جديد توسط ورزشكاران در حال تغيير است و ورزشكاران مي‌بايست نسبت به ليست مواد معرفي شده آگاهي داشته باشند. زيرا كه جهل به اين موارد نمي‌تواند رافع مسئوليت ورزشكار شود. بر مبناي دستورالعمل آژانس جهاني ضد دوپينگ ورزشكاران وظيفه دارند از مواد غيرمجاز و آنچه كه مصرف مي‌كنند آگاه باشند، اگرچه ممكن است مجازات ورزشكاران بي‌گناه موجب ناراحتي آنها را فراهم آورد ولي پيام‌هاي آموزشي در اين مورد كاملاً واضح است كه ورزشكاران نسبت به اعمال خود مسئولند.
۴- نوع رشته ورزشي و مصرف مواد غيرمجاز: طبق آمار به دست آمده كمترين مصرف داروهاي غيرمجاز در رشته هاكي روي چمن می باشد و در رشته‌هاي وزنه برداري، دوميداني، بدنسازي، كشتي و فوتبال بيشترين آمار مصرف مواد غيرمجاز توسط ورزشكاران گزارش شده است.
۵- ميزان مصرف مواد نيروزاي ممنوعه: تشخيص هر ميزان از ماده غيرمجاز در نمونه ورزشكار به عنوان اقدام عليه قوانين ضد دوپينگ قلمداد مي‌شود و مجازات مقتضي براي فرد خاطي در نظر گرفته مي‌شود.
۶- روش ممنوعه: دوپينگ خوني يك روش ممنوعه در ورزش است. افزايش هموگلوبين خون را دوپينگ خوني مي‌گويند. در اين روش خون خود ورزشكار نگهداري مي‌شود و قبل از مسابقه به وي تزريق مي‌شود. اين عمل باعث افزايش توانايي، حمل اكسيژن در خون و افزايش مقاومت و نهايتاً افزايش قدرت استقامتي فرد در ورزش‌هايي نظير اسكي، دوي ماراتن، دوچرخه سواري می باشد.
۷- معافيت درماني: تعدادي از داروهاي ممنوعه در درمان برخي از بيماري‌ها دخالت دارند. براي مصرف اين داروها ورزشكاران نياز به اخذ معافيت درماني خواهند داشت. ورزشكاراني كه بيمارند و با تشخيص پزشك متخصص ورزشي نياز به مصرف داروهاي ممنوعه دارند پس از طي مراحلي با تأييد ستاد ملي مبارزه با دوپينگ و كميته ضد دوپينگ فدراسيون جهاني آن رشته مي‌توانند مبادرت به مصرف داروي ممنوعه كنند. سه شرط مهم براي مصرف داروهاي ممنوعه توسط ورزشكاران عبارتند از: الف- در صورتي كه ورزشكار داروي ممنوعه را مصرف نكند سلامت وي به مخاطره می افتد ب- داروي جايگزين ديگري وجود نداشته باشد. ج- مقداري از داروي ممنوعه مصرف شود كه باعث افزايش عملكرد ورزشكار نشود. با وجود سه شرط فوق، مدارك و مستندات بيماري ورزشكار به ستاد ملي مبارزه با دوپينگ ارسال و سپس با تشكيل كميته معافيت درماني رأي به مصرف آن دارو (با دوز و زمان مشخص) يا عدم مصرف آن مي‌دهند. البته لازم به ذكر است در صورت وجود موارد اورژانس روند متفاوت بوده و ابتدا دارو براي بيمار به شكل اورژانس مصرف شده و سپس مستندات و مدارك به ستاد ملي مبارزه با دوپينگ جهت اخذ معافيت درماني ارسال خواهد شد.
۸- دوپينگ آگاهانه و دوپينگ غيرآگاهانه: امروزه هيچ روش آناليز شناخته شده‌اي قادر به افتراق ميان نمونه فرد اقدام كننده به دوپينگ و نمونه ورزشكاري كه به طور غيرمستقيم در معرض عامل دوپينگ قرار گرفته نيست. بنابراين ورزشكاران بايد نسبت به احتمال دوپينگ ناخواسته آگاه باشند، زیرا كه براساس قوانين بين المللي صرف نظر از منشأ آن ماده، ورزشكار مسئول وجود هرگونه ماده غيرمجاز در نمونه خود است. در سال‌هايي كه كنترل دوپينگ در رشته‌هاي ورزشي مختلف انجام شده است، موارد مثبت زيادي گزارش شده است. بعضي از اين موارد به خوبي مسجل شده‌اند و ورزشكاران، به استفاده از ماده غيرمجاز اقرار كرده‌اند، در ساير موارد ورزشكاران منكر استفاده از دارو شده و شرايطي به غير از دوپينگ عمدي را ادعا كرده‌اند.

*موارد مرسوم دفاعيه ورزشكاران شامل:
الف– استنشاق غيرمستقيم دود ناشي از داروهايي مثل ماري جوانا، كوكائين، متامفتامين ب– مصرف غذاهاي محتوي مواد غيرمجاز همچون اغذيه حاوي دانه خشخاش، چاي گياهي، برگ كوكا و باقيمانده مواد آنابوليك در گوشت ج– دوپينگ با داروهاي معمولي، اين داروها عبارتند از: داروهاي ضد سرفه، ضد سرماخوردگي، ميگرن، قهوه و شكلات كه مصرف بيش از حد اين داروها در مدت زمان كوتاه باعث مي شود تست دوپينگ را مثبت كند. د– مكمل هاي غذايي كه گاهي به دليل فاسد شدن و آلودگي، عدم درج مواد تشكيل دهنده بر روي برچسب، درج برچسب تقلبي و اشتباه بر روي مكمل ها و وجود يك نوع ماده ممنوعه در مكمل ها مي تواند از موارد دوپينگ ناخواسته در ميان ورزشكاران باشد كه مي‌توان با تنظيم و وضع قوانيني براي نظارت بر صنايع ساخت مكمل‌ها و اجراي مجازات براي ارائه دهندگان محصولات آلوده و فاقد استاندارد و فاقد برچسب از وقوع دوپينگ ناخواسته و حوادث ناشي از آن براي ورزشكاران جلوگيري يا باعث كاهش آن شد.

*مجازات‌هاي ورزشكاران مرتكب دوپينگ:
در جوامع بين المللي چهره ورزش با هيچ يك از امور از نظر الزام دولت‌ها به رعايت مقررات قابل مقايسه نيست و اين در حالي است كه كشورها تصميمات فدراسيون بين المللي و كميته‌هاي بين المللي ورزشي را با رغبت و تمايل هرچه تمام تر اجرا مي‌كنند.

انتخاب ورزشكاران براي آزمايش دوپينگ:
مطابق با قوانين جاري كنترل دوپينگ در هر رويداد ورزشي آزمايش دوپينگ صورت مي‌گيرد و مقام‌هاي اول تا چهارم مورد آزمايش دوپينگ قرار مي‌گيرند. نهايتاً در هر مكاني و زماني احتمال آزمايش دوپينگ براي هر ورزشكار وجود دارد، حتي اگر مقامي كسب نكرده باشد.

*مجازات‌هاي دوپينگ آگاهانه:
در صورت مصرف استروئيدهاي آنابوليك، داروهاي ادرارآور، هورمون‌هاي پپتيدي و گليكو پروتييني و آنالوگ‌هاي آنها:
– در اولين ارتكاب به جرم ۲ تا ۴ سال محروميت از شركت در مسابقات رسمي
– در دومين ارتكاب به جرم محروميت مادام العمر از شركت در مسابقات رسمي

*مجازات هاي دوپينگ غير آگاهانه:
در رابطه با مصرف مواد غيرمجاز ديگر به جز موارد مذكور در دوپينگ آگاهانه:
– در اولين مورد تخلف سه تا شش ماه محروميت از شركت در مسابقات رسمي
– در دومين مورد تخلف، دو سال محروميت از شركت در مسابقات رسمي
– در سومين مورد تخلف، محروميت مادام العمر از شركت در مسابقات رسمي.

*مجازات‌هاي مشترك دوپينگ آگاهانه و دوپينگ غير آگاهانه:
۱- عدم شركت در مسابقات بين المللي و يا مسابقات تحت نظارت فدراسيون ملي
۲- محروميت از شركت در سمينار و يا همايش بين المللي و رسمي
۳- محروميت از موقعيت شغلي (داوري، مربيگري، مسئوليت، رياست، مشاوره) ورزشي.
۳- سلب هرگونه ترفيع، مدال، عناوين و مقام‌هايي كه در هنگام يا پس از تاريخ دوپينگ كسب شده است. همچنين در مورد ارتكاب به جرم دوپينگ ورزشكاران، گاهي مجازات‌هايي براي شخصيت‌هاي حقوقي از قبيل فدراسيون‌هاي مربوطه و باشگاه‌هاي ورزشي در نظر گرفته مي‌شود كه اكثراً مجازات‌هاي مالي می باشند.

مسئوليت حوادث ناشي از دوپينگ:
به طور كلي مي‌توان گفت كه اگر مرتكب دوپينگ خود ورزشكار باشد در صورت بروز صدمات جسماني و روحي هيچ كس به جز ورزشكار مسئول نيست؛ اما اگر اجبار و اكراه توسط مربي، پزشك، سرپرست و غيره باعث بروز صدمات جسماني و روحي (ناشي از مصرف مواد ممنوعه) به ورزشكار شود، در صورتي كه سبب اقوي از مباشر باشد مسئول هستند.

د- وظایف داوران ورزشی از دیدگاه حقوق ورزش
هیأت داوران یکی از ارکان مهم در مسابقات ورزشی می باشد و عملکرد داوران می تواند نقش تعیین کننده ای در میادین ورزشی داشته باشد، داوران می توانند با دقت در اجرای وظایف خود از وقوع حوادث ورزشی تا حدی جلوگیری و آن را کاهش دهند. در این قسمت پایانی به تشریح وظایف داوران می پردازیم:
۱- صلاحیت در قضاوت:
به کارگیری افراد فاقد صلاحیت خود یک بی احتیاطی و بی مبالاتی است. مسئولین مسابقات بایستی در انتخاب داوران واجد شرایط و با صلاحیت و دارای تخصص، دقت کافی داشته باشند. زیرا که اگر در اثر عدم صلاحیت داور خساراتی به ورزشکاران وارد گردد مسئول جبران خسارت و پیامدهای آن خواهند بود. بر این اساس شخص داور باید از فدراسیون مربوطه آن رشته ورزشی دفترچه، حکم یا کارت داوری داشته باشد.
۲- تعداد داوران در مسابقات ورزشی:
در رشته های مختلف ورزشی تعداد داوران متفاوت است. برای مثال چه بسا بر اساس قوانین و مقررات داوری، مسابقات با حضور یک سرداور و دو داور، یک منشی و دو دستیار اداره می شود.
همچنین بر اساس مقررات ورزش های باستانی و کشتی پهلوانی، ترکیب هیأت داوران شامل یک رئیس تشک، یک قاضی و یک داور می باشد.
۳- بازدید و بررسی وسایل ورزشی عمومی:
در اکثریت رشته های ورزشی ورزشکاران ملزم به استفاده از یک سری وسایل ورزشی می باشند که به موجب مقررات مربوطه تعیین گردیده است.
ناقص بودن، نامرغوب بودن و یا غیرمجاز بودن این وسایل ممکن است موجب صدمه به ورزشکاران گردد که در این صورت داوران مسئول خواهند بود زیرا که از وظایف اصلی و مهم داوران بازدید و بازرسی از وسایل ورزشی قبل از مسابقات ورزشی است و زمانی باید اجازه استفاده را صادر نمایند که از سلامت و ایمنی آنها اطمینان کامل حاصل کرده باشد. این موارد می تواند شامل، زمین، تشک، پیست، استخر، توپ، اسباب ورزشی و امثال آن باشد. برای مثال در رشته ی ورزشی شنا داور باید به کیفیت آب از جهت کدر بودن، آلوده بودن و بوی نامطبوع آب استخر توجه داشته باشد و در صورت مشاهده این موارد از ورود ورزشکاران به داخل آب جلوگیری نماید.
در مقررات بین المللی بسکتبال اشاره شده است که پایه های میله ی بسکتبال باید به خوبی جهت جلوگیری از برخورد بازیکنان و مجروح شدن آنها دارای حفاظ و ایمنی کامل باشد. داور می بایست قبل از شروع مسابقه با بازدید از امکانات احراز نماید که وسایل مذکور از شرایط ایمنی مناسب برخوردار است یا نه و سپس تصمیم لازم را اتخاذ نماید.
همچنین در ورزش هایی مثل ژیمناستیک که استفاده از اسباب در آن نقش اساسی دارد و هرگونه عیب و نقص فنی در آنها می تواند به صدمات غیرقابل جبرانی منتهی شود، وظیفه مراقبتی داوران اقتضا می کند که در بازدید آنها حساسیت بیشتری نشان داده شود تا از وقوع حادثه در اثر نقص اسباب جلوگیری شود.
۴- بازدید از وسایل شخصی (ورزشی) ورزشکاران:
یکی دیگر از وظایف داوران بازدید از وسایل شخصی (ورزشی) ورزشکاران است که بر طبق مقررات ورزشکاران ملزم به استفاده از آنها در مسابقات ورزشی می باشند و ورزشکاران نمی توانند بدون این وسایل در مسابقات شرکت نمایند. وسایل شخصی در رشته های مختلف متفاوت است اما می توان به مواردی همچون دستکش، کفش، هوگو، ساق بند، کلاه ایمنی و … در رشته های مختلف اشاره نمود.
برای مثال طبق قوانین و مقررات فوتبال بازیکن نباید کفشی بپوشد که برای دیگران خطرساز باشد و پل های کفش باید از چرم یا لاستیک ساخته شده و نباید کمتر از ۷/۱۲ میلیمتر پهنا داشته باشد و به طور کلی ارتفاع استوک ها و پل ها بیش از ۱۹ میلیمتر نباشد. طبق قوانین و مقررات داوری کبدی ورزشکاران نمی توانند از وسایلی استفاده کنند که برای خود یا بازیکنان خطر داشته باشد (از قبیل جواهرات). این قانون در رشته کشتی هم صدق می کند و کشتی گیران نمی توانند از وسایلی همجون ساعت و انگشتر در حین مسابقه استفاده نمایند. ضمناً نمی توانند از زانوبندی که گیره های فلزی دارد استفاده نمایند در رشته ورزشی بوکس دستکش بوکس باید توسط داور بازرسی شود تا در آن اشیا غیرمجاز و فلزی جاسازی نشده باشد پس داور موظف است قبل از شروع مسابقه از وسایل ورزشکاران بازدید و ورزشکاران را از استفاده از وسایل غیرمجاز و ممنوعه منع سازد زیرا که بی توجهی در بازدید از وسایل تقصیر محسوب می شود.
۵- بازدید و بازرسی از بدن ورزشکار:
گاهی بازدید، از بدن خود ورزشکار است و می تواند شامل ناخن ها، روغنی بودن بدن، موها و … باشد. برای مثال در رشته های کشتی و کبدی که رکن اصلی آنها درگیر شدن حریفان با یکدیگر است ناخن ها باید کوتاه باشد و همچنین بدن ورزشکار نباید روغنی و چرب باشد.
۶- کارت بیمه ورزشی و کارت شناسایی ورزشکاران:
داوران می بایست کارت بیمه ورزشی و کارت شناسایی ورزشکاران را بررسی نمایند و بعد اجازه شروع مسابقه را به ورزشکاران بدهند. این موارد بیشتر زمانی مشهود است که مسابقات در رده سنی مشخص از قبیل نونهالان و نوجوانان برگزار می گردد که با دقت نظر داوران از سوء استفاده افراد سودجو جلوگیری می شود.
۷- رعایت مقررات ایمنی توسط داوران ورزشی:
بهتر است داوران قبل از شروع مسابقه مقررات ایمنی را رعایت نمایند تا عاملی برای کاهش حوادث ورزشی باشد. از جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود.
بخاری گازی در فاصله نزدیک با زمین ورزش نباشد، مقررات ایمنی در سیم کشی های برق محل مسابقه رعایت شده باشد، اشیاء خطرناک، فلزات نوک تیز، مصالح ساختمانی در اطراف محل و زمین مسابقه نباشد و بعد از مطمئن شدن از حضور پزشک، مسابقه را شروع نمایند.
۸- شرایط آب و هوایی در مسابقات:
ورزش هایی که در فضای باز انجام می شود همواره در معرض شرایط نامطلوب جوی قرار دارند مثلاً بارها شنیده ایم که صاعقه یا رعد و برق منجر به فوت فوتبالیستی شده است و یا تمرین در هوای بسیار گرم باعث گرمازدگی ورزشکار شده است و موارد دیگر مثل بارندگی های شدید، یخ زدگی زمین و سرمای بیش از حد که بارها منجر به بروز حوادث و خسارت به ورزشکاران شده است. در بیشتر رشته های ورزشی که در فضای باز صورت می گیرد قوانین و اختیاراتی برای داوران در شرایط آب و هوایی مختلف پیش بینی شده است، چه خوب است داوران ما با رعایت و احتیاط بیشتر از بروز این گونه حوادث جلوگیری نمایند.
۹- نظارت دقیق بر مسابقه و اجرای عادلانه قوانین:
در حین مسابقه داوران باید قوانین را بر اساس مقررات مدون آن رشته به اجرا در آورند و با ورزشکاران عادلانه و بی طرف رفتار نمایند. برای مثال بر اساس قوانین بین المللی شنا سرداور باید قوانین و تصمیمات فینا را با قدرت اجرا نماید. در قوانین رشته ورزشی کشتی و همچنین مقررات ویژه احتمالی که در هنگام سازماندهی برخی از مسابقات وضع می گردد را به انجام می رساند.
در رشته ورزش های باستانی و کشتی پهلوانی داور مسئول صحیح مبارزه می باشد که باید طبق مقررات اجرا نماید بر اساس قوانین بین المللی بسکتبال داوران بازی را طبق قوانین مربوطه اداره خواهند کرد. در قوانین ورزشی واترپلو اشاره شده که کنترل مطلق بازی در دست داوران است.
۱۰ – جلوگیری از اجرای حرکات و فنون خطا:
در قوانین رشته های ورزشی مواردی را به معرفی حرکات و فنون خطا اختصاص داده اند و داوران می بایست در صورت مشاهده این حرکات و فنون سریعاً از اجرای آنها جلوگیری نمایند. داوران در شرایط مختلف می توانند با قطع بازی، جلوگیری از اجرای فن، اخطار، تذکر، امتیاز و امثال آن از اجرای فنون خطا جلوگیری نمایند زیرا که در صورت کوتاهی و بروز حادثه مسئول می باشند. به استناد قوانین بین المللی کشتی، کشتی گیران از موارد زیر ممنوع شده اند:
کشیدن مو، پیچاندن انگشتان، ضربه زدن، فشار دادن گلو، هل دادن، اجرای فن دوبل نلسون (در رده سنی نونهالان و نوجوانان)
۱۱- وظایف داوران نسبت به ورزشکار مصدوم:
یکی از وظایف مهم داوران اقدام فوری نسبت به ورزشکاران مصدوم است و داوران می بایست در صورت ورود صدمه به ورزشکار در حین مسابقه شرایط تسهیل برای انجام کمک های اولیه را فراهم سازند و با قطع بازی و دعوت پزشک به ورزشکار مصدوم کمک نمایند. این موضوع در رشته ورزش های باستانی و کشتی پهلوانی هم لازم الرعایه است. گاهی افراد سودجویی قصد فریب داوران را دارند که می تواند برای استراحت کردن و گاهی هم برای گرفتن امتیازی مثل گرفتن پنالتی در فوتبال و امثال آن تمارض به صدمه دیدن می نمایند و داوران می بایست با هوش و ذکاوت خود از سوء استفاده این افراد جلوگیری نمایند. اما بهتر است اصل را بر صداقت ورزشکاران گذاشته و تمارض را مفروض ندانند و نسبت به ورزشکار مصدوم اقدامات لازم را انجام دهند و بعد از اطمینان از تمارض ورزشکار، طبق آیین نامه با ورزشکار خاطی برخورد نمایند.
۱۲- مصلحت جامعه و نظم عمومی
اگر داور تصور نماید ادامه مسابقه احتمال شورش را در بردارد باید به فوریت مسابقه را تعطیل نماید، زیرا که مصلحت جامعه و نظم عمومی مهمتر از یک مسابقه ورزشی است.
داوران می بایست در تعطیل نمودن رقابت های نامتعادل که امکان حادثه قابل پیش بینی است تردید به خود راه ندهند داوران می بایست اجازه ادامه بازی به بازیکنی که سوء نیت و قصد مجرمانه خود را عملاً نشان داده است را ندهند.

ه- بررسي وظايف مربيان ورزشي از ديدگاه حقوق ورزش
۱- صلاحيت در آموزش
به كارگيري افراد فاقد صلاحيت خود يك بي احتياطي و بي مبالاتي است، مديران ورزشي بايستي در انتخاب مربيان واجد شرايط و با صلاحيت و داراي تخصص ، دقت كافي را داشته باشند. زيرا كه اگر در اثر عدم صلاحيت مربي خساراتي به ورزشكاران حاصل گردد مسئول پيامدهاي آنان خواهند بود بر اين اساس شخص مربي بايد از فدراسيون مربوطه آن رشته ورزشي دفترچه و يا حكم و يا كارت مربيگري داشته باشند.
اشخاصي وجود دارند كه از نظر فني و آموزشي مورد تأييد مي باشند اما به لحاظ اين كه سيستم اداري و قانوني دريافت جواز مربيگري را پشت سر نگذاشتند در صورت بروز حادثه همانند راننده بدون گواهي نامه مسئول مي باشند .
۲- حضور مستمر مربي در محل فعاليت هاي ورزشي
يكي از مهم ترين عواملي كه مي تواند مانع از قوه به فعل در آمدن بسياري از خطرها و حوادث ورزشي شود ، عدم حضور و نظارت معلم ورزش و مربي در صحنه فعاليت ورزشي است ، پس حضور فيزيكي و مستمر معلم يا مربي ضروري مي باشد . بنابراين مربيان هرگز نبايستي به هيچ بهانه اي محل ورزش و فعاليت تيم يا شاگردان خود را ترك نمايند و در صورت اضطرار و ترك ضروري محل بايد جانشين واجد شرايط و صلاحيت دار به جاي خود انتخاب نمايند ودر صورت نبود جانشين واجد شرايط و صلاحيت دار كلاس ورزشي را تعطيل نمايند .
۳- كنترل و نظارت مربيان
مربيان علاوه بر حضور مستمر در محل فعاليت هاي ورزشي بايد از دقت و كنترل و نظارت غفلت نشوند بلكه بايد با دقت تمام در همه لحظه ها توجه و مراقبت از ورزشكاران را زير نظر داشته باشند و اگر در صورت عدم كنترل و نظارت دقيق حادثه اي محقق شود مسئول خواهند بود.
۴- آگاهي از سلامت ورزشكاران
يكي از وظايف مربيان نسبت به ورزشكاران احراز سلامتي ورزشكاران است و مربي موظف است قبل از آغاز هر گونه عمليات ورزشي از سلامتي ورزشكار اطمینان حاصل كند با توجه به اين كه معلم ورزش در اين امر تخصص ندارد مي تواند از ورزشكار برگه معاينه پزشكي تقاضا كند ، در مواردي كه ورزشكار به علت داشتن بيماري يا انجام عمل جراحي آمادگي لازم را براي آن رشته ورزشي ندارد بايد او را از شركت در تمرين و مسابقه منع نمايند.
هم چنين بهتر است از ورزشكاراني كه دچار حادثه شده بودند بعد از بهبودي و بازگشت مجدد آن ها به صحنه رقابت و ورزش برگه معاينه پزشك مبني بر سلامت آنان دريافت گردد.
۵- بازديد و بررسي وسايل ورزشي
در اكثريت رشته هاي ورزشي، ورزشكار ملزم به استفاده از وسايل ورزشي است كه به موجب مقررات مربوطه تعيين گرديده است ، ناقص بودن، نامرغوب بودن و يا غير مجاز بودن اين وسايل ممكن است موجب صدمه به ورزشكار شود كه در اين صورت مربيان و معلمين ورزشي مسئول خواهند بود زيرا كه از وظايف اصلي و مهم مربيان و معلمين ورزشي بازديد و بازرسي وسايل ورزشي قبل از عمليات ورزشي است و زماني بايد اجازه استفاده را صادر نمايند كه از سلامت و ايمني آن ها اطمينان كامل حاصل كرده باشد.
در ورزش هايي مثل ژيمناستيك كه استفاده از اسباب در آن نقش اساسي دارد و هر گونه عيب و نقص فني در آن ها مي تواند به صدمات غير قابل جبراني منتهي شود وظيفه مراقبتي معلم ورزش يا مربي اقتضا دارد كه در بازديد آن ها حساسیت بيشتري نشان داده شود تا از وقوع حادثه در اثر نقص اسباب جلوگيري شود.
۶- شناخت قابليت ها توسط مربيان
مربيان به دليل گذراندن دوره هاي مختلف تخصصي و با كسب تجارب كافي و مجوزهاي رسمي داراي قدرت تشخيص به منظور شناسـايـي تـوان ورزشكاران مي باشد بنابراين وظيفه شناخت قابليت ها بر عهده اوست مقصود از قابليت هاي ورزشكار شناسايي قدرت بدني ، مهارت هاي فني ، تجربه و كسوت ، فيزيك بدن ورزشكار از قبيل وزن ، قد ، سن و …. او در فعاليت هاي ورزشي است در صورت عدم رعايت موارد فوق مربي و معلم ورزشي مسئول خواهد بود مثلاً در رشته ورزش تكواندو ، اگر مربي يك تكواندوكار سنگين وزن و با تجربه را با يك تكواندوكار مبتدي و سبك تر براي تمرين با هم مشخص نمايد در صورت بروز صدمه و خسارت مربي پاسخ گو مي باشد.
۷- آشنايي مربي با كمك هاي اوليه
گاهي صدمه هاي وارده به ورزشكاران از شدت زيادي برخوردار نيست كه به آن خطر جاني بگويند مانند در رفتگي و شكستگي ها كه مي تواند در رشته هاي رزمي و كشتي به وجود آيد در اين شرايط مربي مكلف است به ورزشكار مصدوم كمك كند كه معمولاً به صورت كمك هاي اوليه اعمال مي شود پس مربيان ورزشي بايد از كمك هاي اوليه آگاهي كافي داشته باشند تا در صورت بروز حادثه بتوانند نقش مثبتي را ايفا نمايند.
هم چنين خودداري و تجاوز از كمك هاي اوليه مي تواند موجبات مسئوليت هاي قانوني را براي معلم و مربي ورزش فراهم سازد براي مثال اجازه بازگشت به بازي براي بازيكني كه از ناحيه سر مجروح گرديده است نمونه اي از خودداري از كمك هاي اوليه توسط مربي مي باشد.
براي تجاوز از كمك هاي اوليه مي توان به حمل ورزشكار مصدوم اشاره نمود ، حمل ورزشكار مصدوم يك موضوع بسيار مهم است و بي تـوجهـي به اين امر مي تواند نتايجي نامطلوب را به بار آورد بارها مشاهده شده افرادي كه از ستون فقرات آسيب ديده اند و حمل اشتباه آنان باعث تشديد مصدوميت آن ها گرديده است.
۸- تعداد ورزشكاران
تعداد بيش از حد متعارف ورزشكاران در يك دوره يا يك كلاس مسئله مهمي مي باشد كه بايد مورد توجه مربيان قرار گيرد در اين حالت موضـوع نظارت ومراقبت كم رنگ تر مي شود و درصد وقوع حادثه افزايش پيدا مي كند ، تعداد ورزشكاران با توجه به رشته ورزشي و مكان ورزشي و تعداد مربيان متفاوت است و مربي مي تواند با رعايت استانداردها از وقوع حادثه جلوگيري و يا حداقل درصد آن را كاهش دهد.
در رشته ورزشي كشتي در يك تشك استاندارد و يك مربي تعداد ورزشكاران مي بايست بين ۳۰ الي ۴۰ نفر باشند و هم چنين در رشته ورزشي شنا بر اساس ماده ۶۴ آيين نامه اجرايي فـدراسـيون نـجات غريـق ، در استخري با ابعاد ( ۸ × ۱۵ ) و تعداد ( ۵۰ ) شناگر ، (۲) منجي ضروري مي باشد.
۹- شرايط آب و هوا
ورزش هايي كه در فضاي باز انجام مي شود همواره در معرض شرايط نامطلوب جوي قرار دارند مثلاً بارها شنيده ايم كه صاعقه يا رعد و برق منجر به فوت فوتباليستي شده است و يا تمرين در هواي بسيار گرم باعث گرمازدگي ورزشكار شده است و موارد ديگر مثل بارندگي هاي شديد ، سرماي بيش از حد كه بارها منجر به بروز حوادث و خسارت به ورزشكاران شده است .
بايد گفت از نظر حقوقي درج يا عدم درج ضرورت توجه به شرايط جوي در مقررات ورزش ها تأثيري در مسئوليت قانوني مربي كه حادثه در نتيجه بي توجهي او به شرايط جوي نامساعد ايجاد گرديده است نخواهد داشت زيرا توجه به حوادث قابل پيش بيني تكليفي است كه بر عهده هر مربي يا معلم ورزشي گذارده شده است اما چه خوب است مربيان عزيز ما با رعايت و احتياط بيش از اين گونه حوادث جلوگيري نمايند.
۱۰- وظايف مربيان بعد از وقوع حادثه ورزشي
بعد از وقوع حادثه براي ورزشكار اولين وظيفه مربي كمك به ورزشكار مصدوم است به استناد ماده واحده قانون مجازات خودداري از كمك به مصدومين و دفع مخاطرات جاني مصوب ۱۳۵۴ كه مي گويد:
« ماده واحده – هر كس شخص يا اشخاصي را در معرض خطر جاني مشاهده كند و بتواند با اقدام فوري خود يا كمك طلبيدن از ديگران يا اعلام فوري به مراجع يا مقامات صلاحيت دار از وقوع خطر يا تشديد نتيجه آن جلوگيري كند بدون اين كه با اين اقدام خطري متوجه خود او يا ديگران شود و با وجود اسـتمداد يـا دلالت اوضاع و احوال بر ضرورت كمك از اقدام به اين امر خودداري نمايد به حبس جنحه اي تا يك سال و يا جزاي نقدي تا پنجاه هزار ريال محكوم خواهد شد.
حال به تحليل حقوقي اين ماده مي پردازيم:
۱- اين ماده مختص به ورزشكاران نيست بلكه يك ماده عمومي است و مشمول همه انسان ها در كشور ايران مي شود.
۲- قانون گذار در اين ماده سعي بر آن داشته كه با بي تفاوتي افراد مبارزه كند و آن ها را موظف به كمك كردن كند.
۳- در اين ماده مسئوليت بر عهده شخصي است كه خود در وقوع حادثه هيچ نقشي ندارد.
۴- به دليل اين كه خطر از نوع جاني است فوريت در آن شرط است .
۵- لازمه مسئوليت كيفري فقط با ديدن صحنه محقق مي شود.
۶- اگر مصدومي به مراكز درماني منتقل شود و مسئولان آن مركز به هر علتي از پذيرش خودداري نمايند مجرم محسوب مي گردند .
۷- اما كساني كه بر حسب وظيفه يا قانون مكلف به كمك بوده اند و از اين امر خودداري نمايند مجازاتشان تشديد مي شود مثلاً غريق نجات وظيفه نجات شناگري را دارد كه در حال غرق شدن مي باشد.
معلم ورزش و مربي بر حسب وظيفه و قانون موظف به مراقبت از ورزشكار و كمك به او در صورت مصدوميت مي باشد و بيش از همه از اين قشر انتظار كمك به ورزشكاران مصدومي مي رود كه تحت نظر آن ها قرار دارند و بديهي است كه قصور آن ها در انجام اين تكليف اخلاقي و قانوني مستلزم واكنش هاي شديدتري نسبت به سايرين خواهد بود.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

 

 

 

 

فعل و ترک فعل کوهنوردی از منظر حقوق ورزشی

حقوق ورزشی

فعل و ترک فعل کوهنوردی از منظر حقوق ورزشی 

آدمی‌زاد به جایی که هست و به آن‌چه دارد قانع نیست. اگر امروز در غار زندگی نمی‌کنیم و دور بدن‌مان پوست نپیچیده‌ایم، به این خاطر است که آدم‌هایی از غار خارج شدند و کارهایی کردند که طبق روال همیشه‌شان نبود. طبیعت انسان است که در پی رفتن به دلِ سختی‌ها باشد. البته به شخصیت هر فرد هم بستگی دارد؛ بعضی ذاتاً درصدد انجام غیرممکن‌ها هستند، یا پا به جایی می‌گذارند که به‌نظر نرفتنی می‌آید؛ کوه، غار، رودخانه و… . همه مکاشفاتی که در آزمایشگاه‌ها پدید می‌آید و معادلاتی که پاسخ داده می‌شود از پیگیری‌های مستمر فردی است.

 از اساس کوه‌نوردی و چرایی زحمت‌هایی که یک کوه‌نورد برای فتح قله‌ها می‌کشد  از چند جهت می‌توان به کوه‌نوردی نگاه کرد؛ کوه‌نوردی از نشستن دورهمی نزدیک چشمه‌ای در اطراف شهر شروع می‌شود تا کسانی که به قصد صعودهای فنی و بلند، و فرودهای ماجراجویانه، به دل کوه می‌زنند و به‌ازای هر سه نفر، یک نفر کشته می‌شود، ادامه پیدا می‌کند. یک بخش هیمالیانوردی و کوه‌نوردی و مرزشکنی‌هاست و بخش دیگر هم به این خاطر است که ما انسان‌ها تا چندهزار سال پیش مثل حیوانات در بیابان‌ها زندگی می‌کردیم. در قسمتی از وجود ما، میلِ «به طبیعت رفتن» نهادینه است. بخشی گم‌شده در زیست ما بدین‌گونه است که ما دوست داریم در طبیعت زندگی کنیم. اکثر قریب به اتفاق آدم‌ها از رفتن و وقت‌گذرانی در طبیعت لذت می‌برند چراکه بخش گم‌شده‌ای از شخصیت ماست. از یک سرِ طیف، حس ماجراجویی و کشف فضاهای هیمالیانوردی‌، و طرف دیگر خودشناسی و کشف خویشتن است. ما می‌رویم تا مرزهای خودمان را پشت‌ سر بگذاریم و از حد توانایی خودمان عبور کنیم و آن را ارتقاء بدهیم. هر فرد با هر میزان توان می‌تواند به کوه برود. کوه خط پایان ندارد، تماشاچی ندارد، استادیوم ندارد و هر فرد می‌تواند کوه‌پیمایی کند. از هر نظر اشتیاق زیادی در وجود آدم‌هاست.

درباره وقت گذاشتن یک کوه‌نورد برای کوه‎‌نوردی، ترک زندگی شهری برای فتح قله‌های بلند دنیا، درآمد کافی برای داشتن سرپناهی در شهر و به‌طور کلی تفکیک و تمییز زندگی شهری از علاقه‌مندی ورزشی این‌طور گفت: کوه‌نوردی با زندگی معمولی شهری همخوانی ندارد. کوه‌نوردی در سطوح بالا با شرایط نرمالِ زیست ممکن نیست. این ورزش اگر در سطح تفریحی و دوستانه باشد، کاملاً هم دل‌انگیز است، اما اگر از حدی رد شود و کوه‌نورد وارد وادی رکوردزنی شود و قصد کند که سری میان سرها درآورد، با زندگی معمولی، دوستی و رفاقت دچار تضاد می‌شود. گاهی در انتهای طیف کوه‌نوردی، حوادث ناگوار غیرانسانی پیش می‌آید، به‌طوری که گاهی کوه‌نورد ناچار است دوستش را در کوهستان رها کند و برگردد. این اتفاقی‌ است که شاید درکش برای عموم افراد دشوار باشد و به بسیاری از کوه‌نوردان برچسب آدمکشی، جاه‌طلبی، توحش و… زده می‌شود.

کوه‌نوردی طیف دارد. از یک‌جایی به بعد، چیزهایی زیرِ پا گذاشته می‌شوند. در اوایل راه، زمانی که می‌بایست به خانواده و عزیزان اختصاص یابد، اندوخته‌ای که می‌بایست برای آینده پس‌انداز شود، نادیده گرفته می‌شود. در حال حاضر صعود به ساده‌ترین قله‌های هیمالیا تقریباً ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان می‌طلبد. جوانی را تصور کنید که خانه و ماشین ندارد، اما با هزار سختی و مشقت پولش را پس‌انداز می‌کند تا کوه‌نوردی کند، در واقع به آینده‌اش پشت‌پا می‌زند. اگر کارمند باشد یا شغلش را از دست می‌دهد و یا در قعر سلسله‌مراتب اداره‌ جای می‌گیرد چون تا چندماه نمی‌تواند در محل کار حاضر شود و هیچ مجموعه‌ای غیبت چندماهه‌ کارکنان را نمی‌پذیرد. در شرایط فعلی، یک کوه‌نورد، موقعیت شغلی، آینده، سرمایه‌ای که می‌تواند با آن خانه‌ای داشته‌ باشد، امکانات رفاهی شهری، و حتی بعضاً خانواده‌اش را از دست می‌دهد. زندگی کوه‌نوردی که در سطوح بالا رقابت و ورزش می‌کند، با زندگی معمولی انسان‌ها در تضاد است.

برای مثال، منی که به قله‌های «K۲» و «نانگا پاربات» صعود کرده‌ام، به‌مدت ۱۲ سال کار نکرده و از اندوخته‌های پیشینم مصرف کردم. من در سال ۱۳۷۴، در حالی کارگاهم را جمع کردم که درآمد بسیار خوبی داشتم. در آن زمان، پول چهار آپارتمانم را بابت کوه‌نوردی خرج کردم.

کوه‌نوردی درباره حضور انسان در محیطی بکر و فواید و آسیب‌هایی که کوه‎نوردان به طبیعت می‌رسانند می گوید انسان دست از طبیعت نمی‌کشد. کوه‌نوردها با حضور در باشگاه‌ها و گروه‌های کوه‌نوردی، زیر نظر استادان قرار می‌گیرند و محافظت از طبیعت و گزارش دادن از وضعیت‌های مختلف کوهستان را می‌آموزند و به‌نوعی به محیط‌زیست کمک می‌کنند. اما گاهی نیز فعالیت کوه‌نوردان در سطوح بالاتر، ممکن است آسیب‌زننده و مخرب شود. برای مثال، دیوار صافی را در نظر بگیرید که بالا رفتن از آن حتی برای خزندگان هم دشوار است، ولی یک کوه‌نورد قصد می‌کند که از آن بالا برود و شروع به سوراخ کردن، میخ‌کوبی و زنجیر بستن به آن می‌کند. یا بعضاً دیده شده که بعضی از کوه‌نوردان زباله‌های خود را در طبیعت جا می‌گذارند، چراکه امکان حمل آن را با خود ندارند، یا گاهی طناب‌هایی که برای بالا رفتن از کوه به سنگ‌ها متصل می‌شوند، بعد از صعود می‌بایست باز شوند اما به‌دلیل یخ‌زدگی یا گیر کردن بین برف‌ها، جدا کردن آن‌ها ممکن نیست. بعضی از پسماندهای کوهستان را چادرها، تجهیزات جامانده و اجساد تشکیل می‌دهند. اجساد جامانده بعد از ارتفاع چهارهزار متر به‌دلیل یخ‌زدگی، به‌همراه داشتن لباس و پلاستیک و نبود پوشش گیاهی و جانوری سخت تجزیه می‌شوند. پوشش جانوری در ارتفاع بین چهار تا پنج‌هزار متر، به بعضی پرندگان مانند شاهین و عقاب و کلاغ محدود می‌شود.

کوه‌پیمایی و در نهایت کوه‌نوردی، پرجمعیت‌ترین ورزش دنیاست. در همه‌جای دنیا سالانه خیلی افراد حداقل یک‌بار در سال به کوه می‌روند. از این جمعیت، تعداد افراد کمی که به باشگاه می‌روند و زیر نظر مربیان کوه‌نوردی را می‌آموزند، یاد می‌گیرند که در کوهستان چگونه آتش روشن کنند و از جنگل عبور کنند. این افرادِ آموزش‌دیده، بعد از حضور در طبیعت، تعرض‌هایی که صنعتگران، معدن‌چیان و جاده‌سازان به کوه می‌کنند، رانش‌های زمین و خطراتی را که در معرض کوهستان است بررسی می‌کنند و گزارش می‌دهند و به‌نوعی کمک می‌کنند.

با اشاره به نقش کوه‌نوردی مسئولانه و سازگار با محیط‌زیست امروزه مبحث «کوه‌نوردی مسئولانه» در همه‌جای دنیا داغ است. در ایران نیز تشکیلاتی وجود دارد که از محیط‌زیست و کوه‌نوردان حمایت می‌کند. می‌توان برای انواع فعالیت‌ها در طبیعت، خصوصاً کوهستانی، مسئولیت‌هایی تعریف کرد؛ تمام ورزش‌های طبیعت‌محور و زیرمجموعه‌های کوه‌نوردی مانند سنگ‌نوردی، صخره‌نوردی و… در این قاعده هستند تا آسیبی به طبیعت نرسد.

درباره اقبال به طبیعت‌گردی در سال‌های اخیر بیان کرد: «کوه‌نوردی» و «طبیعت‌گردی» در سال‌های گذشته، به‌دلیل افزایش جمعیت شهرها، پیشرفت فناوری‌های مسیریابی و پیدا کردن مناطق بکر، رشد زیادی کرده‌ است. در دو سال اخیر، کرونا هم مزید بر علت شده و در پی محدودیت‌های آن، کوه‌ و طبیعت با استقبال زیادی مواجه شده‌ است. اما مسئله‌ای که اهمیت دارد، این است که رعایت نکردن نکات فنی ممکن است برای مردم و محیط‌زیست آسیب‌زا باشد.

در «کوه‌نوردی» و «کوه‌پیمایی» تفاوت‌هایی وجود دارد. به‌ تعبیری می‌توان گفت «کوه‌پیمایی مقدمه کوه‌نوردی‌ است». کوه‌پیمایی ورزش و فعالیت بدنی ساده‌ای‌ است که به‌‍صورت فردی نیز می‌توان آن را انجام داد. این ورزش در برابر کوه‌نوردی خطرات کمتری دارد. اما کوه‌نوردی ورزشی سخت و حرفه‌ای‌ است، تجهیزات و ملزومات زیادی لازم است و حتماً باید به‌صورت تیمی انجام شود. این ورزش بعضاً فراگروهی‌ است؛ بدین‌صورت که همه اعضای تیم باید تخصص و مهارت‌های زیادی مانند استفاده از تجهیزات، مسیریابی، امدادگری و… را بلد باشند و در صورت نیاز آن‌ها را عملی کنند.

اولین قدم فرهنگی در انواع مختلف طبیعت‌گردی، در احساس مسئولیت کردن نسبت به آن معنا می‌شود. مفاهیم رفتار مسئولانه بر حفظ محیط کوهستان و به‌طور کلی، محیط‌زیست و حفاظت از آن، به توسعه پایدار سرزمین منجر می‌شود. در پاره‌ای از تقسیم وظایف، سرپرست کوه‌نوردان می‌بایست بر عملکرد اعضای تیم در جهت مراقبت از محیط‌زیست نظارت داشته‌ باشد. همچنین تشکیلات موجود در کشور می‌بایست با کوه‌نوردی و کوه‌نوردان همسو باشد. اگر بخواهیم برای کوه‌نوردی مسئولانه تعریفی ارائه دهیم، می‌توانیم بگوییم کوه‌نوردی‌ای که با شناخت و درک چیستی از محیط کوهستان و اجرای برنامه‌ها، به‌طوری که کمترین اثر منفی را بر طبیعت بگذارد.

کوهستان تعدیل‌کننده هوا و سرچشمه آب‌هاست. خدمات زیست‌محیطی کوهستان برای انسان‌ها بسیار زیاد است و به‌همین دلیل، حفظ و نگهداری از آن اهمیت زیادی دارد. شاید اولین‌بار تعیین کدهای اخلاقی برای کوه‌نوردی از هیمالیا آغاز شد و بعدتر در فدراسیون جهانی کوه‌نوردی، تشکیلاتی برای حفظ محیط کوهستان تعبیه شد. در ایران نیز، انجمن کوهنوردان ایران، ان.جی.او دوستداران کوهستان و… بر این امر مهم می‌کوشند. و با مطالعه حقوق ورزشی و اخلاق ورزشی می توانیم کمک شایانی به مخاطبان و علاقه مندان طبیعت و کوهستان داشته باشیم.

فلسفه کوهنوردی مسئولانه اغلب بر «نبایدها» تاکید دارد؛ چراکه انسان‌ها یا در شهرها هستند یا روستاها؛ پس طبیعت محل زندگی‌شان نیست و محل زندگی حیوانات است. اما یکی از مهم‌ترین و بنیادی‌ترین ارکان کوه‌نوردی مسئولانه، احترام به فرهنگ جوامع محلی‌ است. صعود و فرود از مسیرهای مشخص‌شده و پاکوب، خودداری از حرکت در جهت‌های مختلف (در کوهستان حرکت به‌صورت ستونی‌ است)، خودداری از پیمودن مسیرهای شن‌اسکی در زمان برگشت از قله (شن‌اسکی‌ها به زانوها و مفاصل بسیار آسیب‌رسان هستند و به‌مرور شکل طبیعی کوه‌ها را از بین می‌برند)، حرکت ندادن سنگ‌ها و خاک‌ها، چادر زدن در جاهای مشخص‌شده، دفن مدفوعات انسانی، خودداری از ایجاد هرگونه اثر موقت مثل نوشتن شعار و تبلیغات و…، پرهیز از بستن مسیر آب چشمه‌ها، رها نکردن زباله‌ها در طبیعت، به همراه بردن آب و غذا به اندازه کافی و در ظروف دائمی، خودداری از ساده‌سازی و دستکاری مسیرها، ساختن پناهگاه‌های غیرضروری، خودداری از کوهگردی موتوریزه و غیره از بدیهی‌ترین رفتارهایی‌ است که می‌تواند بر حفظ کوهستان‌ها و احترام به فرهنگ کوه‌نوردی مسئولانه کمک کند. کلام معروفی وجود دارد که می‌گوید: «در طبیعت چیزی به‌جز ردپا نگذاریم و چیزی به جز عکس برنداریم.»

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

 

قوانین و ایین نامه اجرایی  مسابقات لیگ باشگاه ها و دسته جات آزاد موتور سواری

حقوق ورزشی

قوانین و ایین نامه اجرایی  مسابقات لیگ باشگاه ها و دسته جات آزاد موتورسواری

اين آيين نامه توسط کمیته موتور ریس  فدراسيون براي کمک و اداره کردن منظم مسابقات موتور ریس براي ايمني شرکت کنندگان و تماشاچيان تصويب شده است و مرجع رسمي اطلاع رساني و اخبار فدراسيون، مرکز نشر آيين نامه ها، آيين نامه هاي تکميلي، اعلامیه ها و نتايج مسابقات سايت رسمي فدراسيون به نشاني Mafiri.ir  مي باشد.

۱ .تعاریف کلیدی:

Race   مسابقه موتور ریس که در آن چندين شرکت کننده در يک مسير بسته با يکديگر به رقابت مي پردازند. برنده، سريعترين در مسير است.

.Track Race مسير امن و بسته جهت برگزاري مسابقات موتور ریس.

Pit STOP محل ايستادن  موتور سیکلت  هاي مسابقه قبل از استارت مسابقه. در اين محل سرويس هاي فني موتور سیکلت  مجاز نيست و فقط تنظبمات تهایی مجاز است

RACE Control  محل کنترل و نظارت بر مسابقات موتور ریس توسط مقامات فدراسيون. اين محل مختص به مقامات برگزار کننده مسابقه است و ورود ساير افراد به آن ممنوع است و جریمه نقدی در بر خواهد داشت

Lap    به يک دور کامل در مسير مسابقه گفته مي شود.

Lap TIME  زمان طي شده يک دور کامل در مسير مسابقه به دقيقه، ثانيه و هزارم ثانيه.

Best LAPبهترين زمان ثبت شده در چندين دور از لپ هاي طي شده در مسابقه يا تمرين.

Qualifying صلاحیت  براي شرکت درمسابقه با بررسي فني و ايمني موتور سیکلت  و در نظر گرفتن Lap time شرکت کننده.

Disqualify موتور سیکلت و يا راننده اي که به هر دليلي صلاحیت  شرکت در مسابقه را از دست بدهد.

Officials مقامات برگزار کننده يک مسابقه که در جريان آن مسئوليت دارند.

Course(COC) Clerk of theمقام اصلي برگزار کننده مسابقه و مسير که با تمام اعضاء برگزار کننده مسابقه از طريق راديو بيسيم در تماس است. کلرک به عنوان بالاترين مقام مسابقه دستورات را به اعضاء برگزار کننده اعلام مي کند.

Assistant COCدستيار کلرک مسابقه که در کليه مراحل به کلرک کمک کرده و دستورات وي را اجرا مي کند. در صورت نياز با اعضاء برگزاري از طريق راديو بيسيم در تماس است.

Stewart ناظران اجراي آيين نامه در مسابقه.

CRO  رابط شرکت کننده ها با مسئولين برگزار کننده مسابقه، شرکت کنندگان هرگونه اعتراض و يا ارتباطي را از طريق CRO به گروه برگزاري انتقال مي دهند.

Marshal عضو برگزار کننده مسابقه. مارشال ها تنها فردي هستند که در مسير مسابقه حضور دارند.

Flag MARSHAL مارشال هايي که پرچم هاي اطراف مسير مسابقه را به موتور سیکلت  نشان مي دهند.

Marshal  Chiefسرپرست مارشال ها که از طريق راديو بيسيم با کلرک مسابقه در تماس است

Race Secretaryمنشي مسابقه که تمامي مدارک و گزارشات مسابقه را تهيه و اطالاعات  مورد نياز اعضاء برگزار کننده را در اختيارشان قرار مي دهد. اين فرد زير نظر مستقيم ريس دايرکتور و کلرک مسابقه کار مي کند. ممکن است دستيار کلرک به عنوان منشي مسابقه باشد.

Safety ايمني مسابقه که به عنوان اصل اول در برگزاري هر مسابقه در نظر گرفته مي شود

Safety carاتومبيل ايمني که در مسير مسابقه حرکت مي کند و ايمني مسير را بررسي مي کند. راننده اين اتومبيل از طريق راديو بيسيم با کلرک مسابقه در تماس است.

Transponder فرستنده اي که بر روي موتور سیکلت  نصب شده تا لپ تايم ها با استفاده از دستگاه مشخص شود.

line Finish/Start خط شطرنجي مشخص شده براي شروع و پايان مسابقه

Position محل اسقرارموتور سیکلت  در خط شروع مسابقه که براساس  Best lap مشخص شده.

Jump Start حرکت موتور سیکلت  مسابقه قبل از شروع مسابقه

Start light چراغ شروع مسابقه

Time Penalty جريمه زماني يک موتور سیکلت  به دليل تخلف. تايم پنالتي ممکن است در جريان يک مسابقه و يا مسابقه بعدي و يا تايم گيري شرکت کننده لحاظ گردد.

Penalty جريمه يک راننده به دليل تخلف. اين جرايم ممکن است شامل حذف امتياز قهرماني، محروميت از شرکت در مسابقات آتي و يا بصورت مالي اجرا گردد.

Registration ثبت نام در مسابقه و تکميل ارائه مدارک ضروري به مسئول ثبت نام.

Assistant Registration مسئول ثبت نام مسابقه.

Administration Chekبررسي مدارک شرکت کننده جهت پيش ثبت نام.

Insurance بيمه ورزشي معتبر که کليه حوادث در مسابقه را پوشش دهد.

Supplementary Regulation فدراسيون از طريق انتشار آيين نامه تکميلي هرگونه تغيير آيين نامه اصلي را رسما به اطلاع  اعضاء و شرکت کنندگان در مسابقه مي رساند.

Safety Regulation آيين نامه ايمني مسابقات که حاوي موضوعات مربوط به ايمني مسابقه و اتومبيل است.

Scrutineer :بازرسي که شرايط ايمني و فني موتور سیکلت هاي مسابقه را بررسي مي کند.

area Scrutineering :محل بازرسي فني و ايمني موتور سیکلت هاي مسابقه. کليه شرايط ايمني و فني موتور سیکلت ها در اين محل توسط بازرسان فني بررسي مي گردد. حضور راننده به همراه کليه تجهيزات ايمني الزاميست.

Briefingجلسه توجيهي قبل از شروع مسابقه. حضور تمامي شرکت کنندگان در اين جلسه الزاميست. عدم حضور شرکت کننده در جلسه توجيهي شامل دريافت تايم پنالتي مي شود.

Points Championship  امتيازي که يک راننده در مسابقه به واسطه کسب مقام دريافت مي کند. مجموع امتيازات يک فصل مسابقه فقط در يک کلاس جهت تعيين قهرمان سال در نظر گرفته مي شود.

License Race گواهينامه مسابقه که صلاحیت  شرکت کننده را جهت در حضور مسابقه نشان مي دهد. جهت هر کلاس از مسابقه گواهينامه ويژه آن کالاس ارائه مي شود.

Team  يک تيم تشکيل شده از يک يا چند موتور سیکلت  به همراه راننده و گروه همراه و مسئول تيم.

Practice Race :به تمرينات و آماده سازي دو روز قبل از کواليفايينگ، تمرين ريس گفته مي شود.

 

 ۲ .فرمت برگزاری مسابقه موتور ریس :

پيش از برگزاري يک مسابقه موتور ریس که در تقويم فدراسيون اعلام شده، مسئولين برگزاري يک اعلاميه شامل تاريخ، محل مسابقه، مدارک مورد نياز براي ثبت نام، محل بازرسي ايمني و فني، کلاس بندي، آيين نامه تکميلي و هزينه ثبت نام تهيه و حداکثر دو هفته قبل از شروع مسابقه در سايت فدراسيون درج مي کنند. شرکت کنندگان در مسابقه موتور ریس ضمن بررسي مستمر سايت فدراسيون مي بايست از آخرين تغييرات آيين نامه و اخبار مسابقه اطلاع کسب کنند. لغو مسابقه و يا تغيير در زمان شروع مسابقه از همين طريق به اطلاع شرکت کنندگان مي رسد. کليه شرکت کنندگان مي بايست مفاد آيين نامه ها، آيين نام هاي تکميلي و اعلاميه مندرج در سايت فدراسيون را به دقت مطالعه کنند. عدم اطلاع شرکت کننده از مفاد آيين نامه ها و يا اطلاعيه هاي مندرج در سايت ممکن است منجر به حذف شرکت کننده از دور رقابت ها گردد.

*  داشتن بیمه ورزشی معتبر و کارت عضویت معتبر فدراسیون  جهت شرکت در تمرینات و مسابقه الزامی میباشد

شرایط شرکت در تمرینات و مسابقات :

شرکت در ازمون تعیین سطح  جهت اخذ تاییدیه از اکادمی فدراسیون جهت شرکت در تمرینات و مسابقات

در صورت عدم قبولی می بایست در اولین دوره اموزشی مهارتهای موتور سواری زیر نظر اکادمی فدراسیون شرکت نمایند .

 

۳ . مسابقات موتور ریس قهرمانی کشور درسیزده گروه به شرخ ذیل  برگزار میگردد

۲۵۰ سی سی تک سیلندر و دو سیلندر (اسیا کاپ)

۲۵۰ سی سی چهار سیلندر

۳۰۰   سی سی   تک سیلندر و دو سیلندر

کلاس موتور های ۶۰۰ سی سی

کلاس موتورهای ۱۰۰۰ سی سی

۱۵۰ سی سی مینی جی پی

۱۵۰ سی سی  (اسکوتر و ریس )

کلاس موتور های استریت تا ۱۴۰۰ سی سی

۱۲۵ سی سی تک سیلندر

۱۵۰تا ۲۰۰ سی سی تک و دوسیلندر

کلاس ۱۲۵ سی سی بانوان

کلاس ۱۵۰ سی سی مینی جی پی بانوان

کلاس ۲۵۰ سی سی بانوان

⚫️کلاس های  تا ۱۴۰۰ سی سی و ۱۲۵ سی سی و اسکوتر و ۳۰۰ سی سی اقایان و

همچنین ۱۲۵سی سی بانوان دارای قهرمانی سال نمیباشد

⚫️ شرایط سنی برای کلاس مینی جی پی ۸ الی ۱۶ سال میباشد که اعزام در این کلاس ۸ الی ۱۴ سال میباشد.

 

۴٫موارد زیر در موتور سیکلت باید حذف شود :

۴٫۱ چراغ جلو و عقب و راهنما های جلو و عقب

۴٫۲ اینه های بغل

۴٫۲ بوق

۴٫۳ پلاک و محل نصب ان

۴٫۴ جعبه ابزا

۴٫۵جعبه بار و محل قرار گرفتن کلاه کاسکت

۴٫۶ جای پای ترکنشین و محل قرار گرفتن ان

۴٫۷ گارد ها و میله های اطراف موتور سیکلت

۴٫۸ کاتالیزور

* موارد زیر را میتوانید حذف کنید :

* سنسور اکسیژن و سنسور های داخل ایر باکس

* سنسور دمای اب . ترموستات  و سوییچهای حرارتی و فن خنک کننده و سیم کشی ان

* سوییچ های روی فرمان

  1. هر موتور و موتورسوار آن باید یک شماره ۲ رقمی داشته باشند و موتورسوار مسابقه دهنده باید ۳ شماره ۲ رقمی را به ترتیب اولویت خود اعالم نماید. در صورت استفاده اولویت اول از سوی دیگر شرکت کنندگان، اولویت های بعدی بر روی موتور و لباس راننده نصب میگردد. لازم به ذکر است اولویت انتخاب شماره دو رقمی، در اختیار قهرمانان میباشد. و بعد دیگر رانندگان میتوانند شماره مورد نظر خود را انتخاب بفرمایند . ترتیب نصب شماره ها: جلوی موتور روی طلق جلو و روی فالپهای بغل می باشد.حداقل اندازه شماره های نصب شده به این شرح میباشد:

شماره جلوی موتور سیکلت :

حداقل طول : ۱۴۰ میلی متر

حداقل عرض : ۸۰ میلیمتر

حداقل فاصله بین اعداد : ۱۰میلیمتر

شماره های کناری موتور سیکلت :

حداقل طول :۱۲۰میلیمتر

حداقل عرض : ۶۰میلیمتر

حداقل فاصله بین اعداد :۱۰میلی متر

  1. شرکت کنندگان از هر استان حتما باید در قالب باشگاه ویا یک تیم با اسم تیم مشخص شرکت کنند و بصورت شخصی و انفرادی اجازه مسابقه ندارند. هر تیم حداقل باید دارای یک راننده در یک کلاس انتخابی، یک نفر فنی و یک نفر سرپرست تیم داشته باشند
  2. در صورتی که به هر دلیل پس از پایان هر مسابقه اعتراضی به برگزاری و یا به نحوه مسابقه یا شرکت کنندگان باشد سرپرست هر تیم تا نیم ساعت (۳۰ دقیقه) بعد از اتمام مسابقه اعتراض خود را به صورت کتبی به( سی ار او) رابط بین شرکت کنندگان و مسولین برگزاری مسابقه تحویل دهند. از این رو هیچ یک از تیمها و سرپرست آنان و شرکت کنندگان حق اعتراض شفاهی و حضوری را ندارند ودر صورت مشاهده تیم مذکور با جریمه نقدی و یا کسر امتیاز و یا حذف شرکت کننده یا تیم مواجه خواهند شد
  3. کلیه شرکت کنندگان باید تست گواهینامه موتور ریس را دراختیار داشته باشند. شرکت کنندگان تهرانی و استانها در صورت نداشتن گواهینامه باید در روز تمرین قبل از تایم گیری تست تئوری و عملی خود را انجام داده یا مدرک شرکت در کلاس آموزش موتور ریس را ارائه دهند. قابل ذکر است در صورت عدم انجام تست یا دریافت گواهینامه از حضور در مسابقه محروم خواهند شد

۹٫اعلام تعداد و نفرات و تیم های استانها جهت هماهنگی با خوابگاه برای اسکان ایشان از سوی هیأت های استانها باید اعلام گردد. البته کلیه هزینه های مربوط به خوابگاه و هزینه های جاری آن صبحانه و نهار و شام و غیره … به عهده استان و یا تیم مربوطه میباشد و فدراسیون تنها در صورت ارائه اسامی و معرفی نامه کتبی ازهیأت استان مربوطه هماهنگی الزم را انجام خواهد داد

  1. کلیه تجهیزات ورزشی شرکت کنندگان(کلاه کاسکت،لباس چرم کامل، دستکش مسابقه، پوتین) باید دارای استانداردهای همولوگ فدراسیون جهانی برخوردار بوده و مورد تأیید تیم فنی برگزاری مسابقه باشد و در صورت عدم تأیید اجازه شرکت در مسابقه داده نخواهد شد
  2. حجم هر موتور در کلاس مربوطه خود باید به تأیید تیم فنی برگزاری مسابقه باشد و در صورت مغایرت، با جریمه نقدی و حذف از مسابقه یا تعلیق روبرو خواهد شد. و طبق قوانین این جریمه پس از بررسی و تأیید آن به صورت کتبی به سرپرست تیم یا هیأت استان مربوطه ابلاغ خواهد شد

۱۲چنانه تیم یا شرکت کننده ای پس از ثبت نام به هر علتی از مسابقه دادن امتناع کند میبایست عدم حضور خود را تا قبل از روز تایم گیری اعلام نماید. در غیر اینصورت مشمول جریمه نقدی و محرومیت از یک مرحله از مسابقه خواهد شد

۱۳٫در تمامی کلاس ها استفاده از انواع ترمزهای مسابقه ای  ازاد میباشد

۱۴٫در تمامی کلاس ها استفاده ازهر نوع  سوخت های مسابقه ازاد میباشد

۱۵٫در تمامی کلاس ها استفاده از توربو و سوپرشارژ ممنوع میباشد

۱۶٫در تمامی کلاس ها  استفاده از لاستیک نیمه اسلیک و لاستیک تمام اسلیک االزامی  میباشد

۱۷٫کلاس های ۱۵۰  و ۲۵۰ و ۳۰۰ سی سی و ۶۰۰ و ۱۰۰۰ سی سی و استریت  درپانزده (۱۵) دور برگزار میگردد

۱۸ موتور سیکلت های مجاز در کلاس ۲۵۰ سی سی (اسیا کاپ)

HONDA CBR250R )

KAWAZAKI NINJA 250R

YAMAHA YFZ-R25

TVS APACHE RR310

نکته:  ما بقی موتور های ۲۵۰ سی سی باید به تایید کمیته فنی برسد .

۱۹٫در کلاس ۱۲۵ سی سی بر روی بلوک استاندارد عدد ۱۲۴سی سی حتما باید حک شده باشد و مختوش شدن ان تقلب محسوب میگردد(ظرفیت اسمی بلوک)

۲۰٫در صورت اعتراض شرکت کننده ای بر روی موتور دیگر موتو ر سیکلت پس از پرداخت هزینه  باز و بسته شدن  با نظارت کمیته فنی به تعمیرگاه اعزام و در خصوص اعتراض شاکی مورد بررسی قرار خواهد گرفت

حداقل شرکت کنندگان در هر کلاس ۸ نفر میباشد. ۲۱

هزینه باز و بست موتور های پلاک ملی یک میلیون تومان و هزینه باز وبست موتور های چهار سیلندر سه میلیون تومان میباشد

۲۱٫شرکت در دو  کلاس  مسابقه در یک روز مجاز میباشد و شرکت کننده امکان مسابقه در دو کلاس مختلف با دو موتور مختلف را دارد  (در هر کلاس مقام اول و دوم و سوم  میتواند با همان موتور سیکلت در کلاس بالاتر از تایم اخر شرکت کند)

در پایان هر مسابقه با جمع امتیازات یک تیم بعنوان قهرمان معرفی میگردد. ۲۲٫

۲۵٫امتیازات قهرمانی برای هر فرد که از طرف هر تیم یا باشگاهی که شرکت کرده باشد به صورت جداگانه محاسبه میگردد و قهرمانی فصل به تیمی تعلق میگیرد که در تمامی مسابقات شرکت کنند.

  1. در طول تمرینات و مسابقه هر تیم میتواند یک نفر را جهت نمایش پیت بورد و ارتباط با موتور سوار در محل مشخص شده داسته باشد
  2. قبل از استارت مسابقه هر راننده می تواند با اعلام مسئول برگزاری یک نفر را همراه با جک (استند  عقب) در روی خط استارت داشته باشد تا بعد از مسابقه و نمایش تابلو ۵ دقیقه باید از پیست خارج شوند
  3. در هر صورت جریمه در طول هفته مسابقه بر روی نتیجه تایمگیری و در طول مسابقه بر روی زمان نهایی کسب شده همان مسابقه و نتیجه اعتراض بعد از مسابقه به صلاحدید داوران لحاظ میشود

(به علت نداشتن پیت استاپ خطا در روز تایمگیری برای پوزیشن محاسبه میگردد و در طول مسابقه به مجموع زمان مسابقه اضافه میگردد)

  1. استفاده از هرنوع ای سی یو هر نوع تغییر در برق و ای سی یو موتور سیکلت ازاد میباشد به شرط اینکه از راه دور امکان تغییر ان وجود نداشته باشد

۳۲. استفاده از انواع میل سوپاپ  و اجزای داخلی موتور با احتساب تغییر نکردن حجم موتور ازاد میباشد

۳۳. استفاده از انواع اگزوز بلامانع میباشد.

قوانین تایمگیری

مدت زمان دور زدن در پیست جهت تایمگیری در کلا س های ۲۵۰ سی سی و ۱۵۰ سی سی و استریت واسکوتر و۱۲۵ سی سی  بانوان در ۸ دقیقه و در کلاس های ۶۰۰ سی سی و ۱۰۰۰ سی سی ۱۰ دقیقه میباشد و سریعترین زمان کسب شده در پیست برای جایگری در شروع مسابقه اصلی لحاظ خواهد شد.

تایمگیری با نظر مسئول برگزاری و مسئول تایمگیری با سنسور های شخصی و در صورت صلاحدید بصورت دستی انجام خواهد شد.

قوانین استارت مجدد

.۱در صورت استارت مجدد مسابقه قبل از طی سه دور مسابقه، تمامی شرکت کنندگان در موقعیت تایم گیری اولیه خود قرار خواهند گرفت

۲٫در صورتی که استارت مجدد بین بین یک سوم تا دو سوم کل مسیر مسابقه باشد ، شرکت کنندگان طبق نظر مسیول مسابقه در خط استارت قرار خواهند گرفت(درموقعیت تایم گیری اولیه یا در موقعیت آخرین دور مسابقه)

۳در صورت استارت مجدد بعد از طی دو سوم مسیر مسابقه موتور سواران در موقعیت آخرین دور مسابقه در خط استارت قرار خواهند گرفت و با نظر مسئول مسابقه و یا در نظر گرفتن موقعیت شرکت کنندگان در آخرین دور، اعلام پایان مسابقه خواهد بود

قوانین تمرینات

۱٫روز چهارشنبه و پنجشنبه تست فنی موتور سیکلت ها انجام میشود  و بدون برگه تاییدیه فنی امکان شرکت در تایمگیری وجود ندارد

۲٫در کلاس ۱۲۵ سی سی موتور سیکلت در روز بازدید توسط تیم فنی پلمپ شده و مخدوش کردن ان تقلب محسوب میگردد

۳٫تمرینات  هفته مسابقه صبح و بعد از ظهر انجام میشود و شرکت در مسابقه منوط به شرکت درحداقل  چهار جلسه تمرین قبل از تایمگیری میباشد

۴٫شرکت در تمرینات و مسابقات  منوط به اخذ تاییدیه سطح بندی از اکادمی فدراسیون  و گذراندن ۱۰ ساعت تمرین مستمر در پیست ازادی در همان کلاس میباشد

۵. رفتن ورزشکار تحت هر عنوانی به محدوده ریس کنترل و داوری مجاز نبوده و در صورت مشاهده جریمه ۱ الی ۳ میلیون تومانی در بر خواهد داشد.

 

مواردی که تیم یا شرکت کننده خاطی مشمول جریمه و پنالتی پنج ثانیه میشود

خط استارت

۱٫عبور از خط تعیین شده

۲٫پیاده شدن از موتور سیکلت داخل محوطه پیست

۳٫در اوردن کلاه ایمنی در محل پیست قبل از شروع مسابقه

۴٫حرکت نمایشی در خط استارت و دور وارم اپ

۶٫جامپ استارت (کوچکترین حرکت بعد از روشن شدن چراغ و قبل از خاموش شدن چهار چراغ قرمز شروع مسابقه)

۷٫جابجایی در چیدمان بعد از دور گرم کردن

۸٫رد شدن از ماشین یا موتور سیکلت مارشال (جابجایی در دور مارشال ازاد است)

۹٫عدم توجه به عوامل برگزاری در دور وارم اپ و ورود به محوطه پیست

۱۱٫ایستادن جهت کمک به موتور سیکلت دچار حادثه شده

۱۲٫تاخیر در ورود به مجموعه در روز مسابقه و تاخیر در ورود به جلسه توجیهی

داوری

۱٫عدم توجه به پرچم ها

۲٫عدم توجه به اخطار داوری

۳٫عدم توجه به پرچم مشکی و بیرون نرفتن از پیست (معرفی به کمیته انظباطی )

۴٫عدم توجه به پرچم لپ اخراج (یک دور کامل عقب افتادن)

۵٫رفتن ورزشکار به محوطه داوری یا ریس کنترل

۶٫هرگونه احانت و یا برخورد ناشایست با سرداور و تمامی داوران

۷٫خوانا نبودن شماره در جلو و اطراف موتور سیکلت و یا با رنگی که مشخض نباشد

۸٫هر گونه حرکت در جهت خلاف مسیر پیست به منزله حذف از ان مسابقه میباشد

۹٫در صورت پایان مسابقه با تعداد کمتر از نصف ورزشکاران شروع کننده مسابقه امتیاز ان مسابقه نصف امتیازات اصلی محاسبه خواهد شد.

 

خطاها

 

۱٫عدم توجه به سرعت مجاز ۳۰کیلومتر در پیت استاپ

۲٫عدم توجه و همکاری با عوامل برگزاری و داوری

۳٫عدم حضور در روز تایمگیر به  دلایل مشکلات  فنی که با هماهنگی مسیولین برگزاری میتواند شرکت کننده از جایگاه اخر مسابقه را شروع کند

۴٫عدم حضور در جلسه توجیهی بدون هماهنگی با مسولین برگزاری به منظله انصراف شرکت کننده از شرکت در مسابقه میباشد

  1. تعویض موتور سیکلت بعد از انجام تایمگیری بدون هماهنگی با مسول برگزاری منجر به اخراج شرکت کننده از مسابقه خواهد شد

۶٫تردد در محیط پیست مسابقه بدون داشتن کلاه و لباس خطا بوده و مسئولین برگزاری امکان برخورد با فرد خاطی را دارا هستند.

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

با کدام واکسن به کدام کشور می توانیم سفر کنیم؟

حقوق ورزشی

با کدام واکسن به کدام کشور می توانیم سفر کنیم؟

با شتاب روند واکسیناسیون، بسیاری از کشورهای جهان محدودیت‌های دوران کرونا را کاهش داده‌اند و حالا بعد از حدود ۱۸ ماه، دوباره امکان سفر به صورت محدود برای افرادی که دو دوز واکسن مورد تایید کشور مقصد را دریافت کرده‌اند قادر به سفر خواهند بود. این مجموعه تابع مقررات و مصوبات ستاد کرونا هست و برگزرای هر تور منوط به مصوبات ستاد کرونا می باشد.

بنابر اعلام ایوار، با پاندمی کرونا ویروس، محدودیت‌های شدیدی در سراسر جهان اعمال شد تا از گسترش این بیماری جلوگیری شود. بعد از گذشت ماه‌ها و کشف واکسن‌، تا حد قابل ملاحظه‌ای از پیشروی و گسترش بیماری کرونا جلوگیری شد و حالا بعد از حدود یک سال و نیم، بسیاری از کشورها، علاوه‌ بر حذف محدودیت‌های شهری، محدودیت‌های مسافران و توریست‌ها را نیز به حداقل رسانده‌اند تا دوباره زندگی به روال عادی بازگردد و مردمی که تمام این مدت امکان سفر نداشته‌اند، دوباره بتوانند از زندگی لذت ببرند.

با کدام واکسن به کدام کشور می توان سفر کرد؟

به گزارش آژانس مسافرتی ایوار، تقریبا تمامی کشورهای جهان، واکسن‌های مورد تایید سازمان جهانی بهداشت را قبول دارند اما برخی کشورها، واکسن‌های مورد تایید «آژانس دارویی اروپا» را می‌پذیرند. واکسن‌های فایزر، مدرنا، جانسون و استرازنکا، چهار واکسنی است که تقریبا تمامی کشورها می‌پذیرند و اگر مسافر اروپا هستید و دو دوز از این چهار واکسن را تزریق کرده‌اید، می‌توانید با خیال راحت در تمامی سفرها  شرکت کنید. از این چهار واکسن، فقط استرازنکا در کشورمان وارد و تزریق شده است.

واکسن سینوفارم چطور؟

واکسن سینوفارم با اینکه تایید سازمانی جهانی بهداشت را دارد، اما هنوز مورد تایید آژانس دارویی اروپا نیست (و دلیل آن این است که خود شرکت چینی درخواستی برای دریافت تایید به این آژانس ارسال نکرده ‌است). یکی از مهمترین کشورهایی که هنوز با واکسن سینوفارم، اجازه ورود به توریست ها را نمی‌دهد کشور فرانسه است. اما کشورهای اروپایی دیگر، علاوه‌بر چهار واکسن بالا، با تزریق دو دوز واکسن سینوفارم یا سینوواک، اجازه ورود گردشگران را صادر کرده است که از این بین می‌توان به سوئیس، اسپانیا و اتریش اشاره کرد.

تکلیف تزریق‌کنندگان واکسن‌های برکت و اسپوتنیک چیست؟

متاسفانه تا زمان درج این خبر، یعنی انتهای‌ مهرماه ۱۴۰۰، هنوز واکسن‌های برکت و اسپوتنیک که در کشورمان نیز افراد بسیاری تزریق کرده‌اند، مورد تایید سازمان جهانی بهداشت قرار نگرفته است. به همین علت این دسته از مسافران در حال حاضر امکان سفر به اروپا را ندارند که امیدواریم با تایید این دو واکسن، امکان سفر برای آن‌ها نیز فراهم شود.

اگر دوز بوستر را از واکسن های مورد تایید بزنیم چه می‌شود؟

این نکته را به خاطر داشته باشید که در حال حاضر امکان سفر، صرفا برای مسافرانی مهیا است که هر دو دوز واکسن اولیه را از واکسن‌های مورد تایید کشور مقصد دریافت کرده باشند. این نکته به این معنی است که اگر شما دو دوز واکسن را از واکسن‌هایی که هنوز مورد تایید نیست (مانند اسپوتنیک) تزریق کرده باشید، حتی اگر دوز بوستر را از یکی از ۶ واکسن مورد تایید سازمان جهانی بهداشت تزریق کنید، همچنان امکان سفر نخواهید داشت.

کارت واکسن کاغذی مورد تایید است یا دیجیتال؟

امکان ترجمه کارت واکسن کاغذی و ارائه آن به سفارتخانه است اما توصیه ما این است که اگر واکسن خود را در ایران تزریق کرده‌اید، حتما از طریق سامانه سلامت، کارت واکسن دیجیتال انگلیسی را به صورت رایگان دریافت کنید. دریافت این کارت چند دقیقه بیشتر زمان نمی‌برد. بخاطر داشته باشید که کارت واکسن دیجیتال صرفا برای کسانی صادر می‌شود که واکسن خود را در ایران تزریق کرده‌اند. اگر واکسن خود را در کشورهای دیگر تزریق کرده‌اید، باید کارت واکسن کاغذی خود را ارائه نمایید.

آیا علاوه بر واکسن، پی سی آر منفی هم لازم است؟

بله، اگر به هر یک از کشورهای اروپایی بخواهید سفر کنید، علاوه بر واکسیناسیون کامل و گذشت ۱۴ روز از دوز دوم، باید پی سی آر منفی تا ۷۲ ساعت قبل سفر را نیز ارائه دهید تا دیگر برای انجام سفر و ورود به کشور مقصد مشکلی نداشته باشید.

کشورهایی که نیاز به واکسن ندارند

اگر هنوز واکسن نزده‌اید (که شدیدا توصیه می‌کنیم که در اولین فرصت، اولین واکسن در دسترس رو برای سلامتی خودتان تزریق کنید)، می‌توانید به بعضی از کشورهایی که نیازی به واکسن ندارند سفر کنید. کشورهایی مانند دبی، ترکیه و مالدیو در حال حاضر فقط از توریست‌ها پی سی آر منفی می‌خواهند و نیازی به ارائه گواهی واکسیناسیون نیست.

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

نظریه مشورتی در باره تبصره ماده۴۸۷ قانون آیین دادرسی کیفری

حقوق ورزشی

نظریه مشورتی در باره تبصره ماده۴۸۷ قانون آیین دادرسی کیفری

اگر دیوان عالی کشور در خصوص تبصره ماده ۴۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری دستور توقف اجرای حکم را صادر نکند، قاضی اجرای احکام تکلیفی جز اجرای رأی قطعی ندارد.

اداره‌کل حقوقی قوه قضائیه در آخرین نظریه مشورتی خود به سؤالی درباره تبصره ماده ۴۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری پاسخ داده است. نظریه مشورتی صادر شده در پاسخ به استعلام صورت گرفته به شرح زیر است:

سوال:

بر اساس تبصره ماده ۴۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری در صورتی که مجازات مندرج در حکم از نوع سالب حیات باشد، شعبه دیوان عالی کشور قبل از اتخاذ تصمیم در خصوص تقاضای اعاده دادرسی، دستور توقف اجرای حکم را می‌دهد. چنانچه در پرونده‌ای شخص محکوم به اعدام یا وکیل وی به صورت فیزیکی یا از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضائی نسبت به اعاده دادرسی اقدام کند، لیکن دستور توقف آن به شعبه اجرای احکام واصل نشود، و علی‌رغم گذشت مدت زمان نسبتاً زیاد و مکاتبه با دیوان عالی کشور، پاسخی در این خصوص واصل نشود، با لحاظ اصل تأخیرناپذیری اجرای احکام کیفری، آیا حکم صادره قابل اجرا است یا تا وصول نتیجه از دیوان عالی کشور باید از اجرای حکم اجتناب شود؟

پاسخ:

مطابق ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، آرای کیفری در موارد مقرر در این ماده پس از ابلاغ به موقع اجرا گذاشته می‌شود و برابر ماده ۴۹۴ همین قانون، عملیات اجرای رأی با دستور قاضی اجرای احکام کیفری شروع و به هیچ‌وجه متوقف نمی‌شود مگر در مواردی که قانون مقرر نماید. نظر به اینکه در فرض استعلام، شعبه دیوان عالی کشور در اجرای تبصره ذیل ماده ۴۷۸ قانون یادشده و رأی وحدت رویه شماره ۷۴۲ مورخ ۶/۵/۱۳۹۴ هیئت عمومی دیوان عالی کشور و به‌رغم استعلام اجرای احکام کیفری، دستور توقف اجرای حکم را صادر نکرده است، قاضی اجرای احکام تکلیفی جز اجرای رأی قطعی لازم‌الاجرا ندارد.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

پارادوپینگ چیست؟

حقوق ورزشی

“پارا دوپینگ” خطر جديد براي ورزشكاران بي‌گناه!

در سالهای اخیر پدیده ای بنام« پارا دوپینگ » پا به عرصه وجود نهاده است که عبارتست از دادن دارو به یک ورزشکار توسط حریف جهت کاهش کارآیی وی و یا بد نام کردن ورزشکار.

در سالهای اخیر پدیده ای بنام« پارا دوپینگ » پا به عرصه وجود نهاده است که عبارتست از دادن دارو به یک ورزشکار توسط حریف جهت کاهش کارآیی وی و یا بد نام کردن ورزشکار.

یک ورزشکار حرفه ای بشدت در مقابل پارا دوپینگ آسیب پذیر است، زیرا به راحتی و با جابجا کردن یه بطری آب می تواند در این دام گرفتار شود.

چنین اقدامی خیانتی بزرگ محسوب می شود به طور مثال یک ورزشکار ناآگاه از همه جا مبادرت به مصرف غذا یا نوشیدنی می کند که دیگران به آن مواد نیروزا اضافه کرده اند و در ادامه تست دوپینگ مثبت می شود.

ممکن است یک ورشکار ۳ یا ۴ ماه قبل از مسابقه مواد مصرفی را از کسی قبول کرده و مصرف کرده باشد که در آن ماده نیروزا ریخته شده باشد، با توجه به اینکه این مواد تا ۶ ماده در بدن ورزشکار باقی می ماند لذا در زمان ارائه تست متوجه می شود که جواب مثبت است.

حتی در مواردی نیز مشاهده می شود که در مکملهای برخی شرکتها رگه هایی از مواد نیروزا وجود دارد که بر این اساس باز هم تست ورزشکار مصرف کننده این دسته از مکملها مثبت می شود و لذا توصیه می شود مکملها از شرکتهای معتبر خریداری شوند.

سوء استفاده از یک ورزشکار به راحتی صورت می گیرد و این ورزشکار و تیم حمایت کننده است که به صورت کامل می بایست مراقب ایمنی تغذیه باشند.

پديده‌ي پارادوپينگ معمولا در برخي تورنمنت‌هاي طولاني رخ مي‌دهد. اين موضوع مي‌تواند در شرايطي كه كشورها با يكديگر اردوي مشترك برگزار مي‌كنند، هم رخ دهد. به همين دليل به ورزشكاران توصيه مي‌شود،‌از مصرف نوشيدني و مواد خوراكي پلمب نشده خودداري كرده و براي مصرف مكمل‌هاي ورزشي با پزشكان مورد اعتماد مشورت كنند.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

اساسنامه فدراسیونهای ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران

حقوق_ورزشی

اساسنامه فدراسیونهای ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران

تصویبنامه مصوب جلسات مورخ ۱۳۹۸/۰۷/۱۴ و ۱۴۰۰/۰۲/۱۵ هیات وزیران درخصوص “اساسنامه فدراسیونهای ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران” طی نامه شماره ۴۲۰۱۳ مورخ ۱۴۰۰/۰۴/۱۹ توسط معاون اول رییس جمهور ابلاغ شد.

 

وزارت ورزش و جوانان

هيئت وزيران در جلسات ۱۴/۷/۱۳۹۸ و ۱۵/۲/۱۴۰۰ به پیشنهاد وزارت ورزش و جوانان و به استناد تبصره بند (۱۱) ماده واحده قانون فهرست نهادها و مؤسسات عمومی غیردولتی – مصوب ۱۳۷۳-، اساسنامه فدراسیون­های ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران را به شرح زیر تصويب کرد:

اساسنامه فدراسیون­های ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران

ماده ۱- فدراسیون‌های ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران، نهاد عمومی غیردولتی و دارای شخصیت حقوقی مستقل و استقلال مالی و اداری با مدت فعالیت نامحدود است و به عنوان بالاترین مرجع ذی­صلاح عهده­دار اداره رشته/رشته­های ورزشی تحت پوشش در کشور می­باشد و از سوی وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک به رسمیت شناخته شده است تا برمبنای قوانین و مقررات مربوط با رعایت موازین اسلامی فعالیت نماید.

ماده ۲– فدراسیون عضو فدراسیون بین­المللی، کنفدراسیون یا فدراسیون آسیایی مربوط و سایر مجامع بین­المللی مرتبط با رعایت قوانین و مقررات می­باشد.

ماده ۳- مقر فدراسیون شهر تهران است و تغییر آن با تصویب مجمع عمومی بلامانع است.

ماده ۴ – نام اختصاری، پرچم، نشان و شعار فدراسیون به طور رسمی در مراجع ذی­صلاح ملی و بین­المللی باید به ثبت رسیده و در انحصار فدراسیون باشد.

ماده ۵- زبان رسمی فدراسیون فارسی است و کلیه مکاتبات و متون رسمی داخلی باید به این زبان نوشته شود. مکاتبات بین­المللی به زبان مورد توافق با طرف مقابل خواهد بود.

ماده ۶- اهداف فدراسیون به شرح زیر است:

۱- توسعه و گسترش رشته/رشته­های تحت پوشش در سراسر کشور و بین همه گروه­ها و اقشار مختلف.

۲- ارتقای کمی و کیفی ورزش قهرمانی در سطح ملی و بین­المللی و تقویت همبستگی، غرور و هویت ملی.

۳- تحکیم، تقویت و ترویج ارزش­های فرهنگی – اخلاقی و رعایت بازی جوانمردانه.

۴- تحقق مدیریت مطلوب با رعایت شفافیت، بی­طرفی، عدالت و پاسخگویی دراجرای وظایف و اختیارات.

ماده ۷- وظایف و اختیارات فدراسیون به شرح زیر است:

۱- هماهنگ­کننده و برگزارکننده مسابقات ورزشي در رشته­های تحت پوشش در سطح كشور و در رده­هاي مختلف سنی با اختیار صدور مجوز برای تصدی برگزاری مسابقات به سایر
تشکل­های مجاز.

۲- انطباق مقررات فنی و ورزشی رشته­هاي تحت پوشش با مقررات بين­المللي که جمهوری اسلامی ایران در چهارچوب قوانین به آن پیوسته است.

۳- برگزاري دوره­هاي آموزشی مربوط اعم از مربيگري، داوري تخصصی و مدیریت تخصصی رشته/رشته­های مرتبط براساس مقررات ملی و بین­المللی و صدور، لغو یا تمدید گواهینامه.

۴- تشکیل تیم­های ملی زنان و مردان از بین نفرات شایسته در همه رده­ها و رشته­های تحت پوشش و تعیین کادر مدیریتی و فنی و انجام حمایت­های لازم.

۵- تدوين و انتشار آیین­نامه­ها و دستورالعمل­هاي فني و اجرایی مربوط و نظارت بر اجراي آنها.

۶- شركت فعال در مجامع ملي و بين­المللي مرتبط.

۷- ميزباني مسابقات و رویدادهای ورزشی و شركت در مسابقات بين­المللي.

۸- انتشار کتب، جزوات، نشریات آموزشی و نشر اخبار و ترجمه قوانین بین­المللی با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

۹- انجام فعاليت­هاي اقتصادي و تبلیغاتی در راستای اهداف فدراسیون به منظور تقویت بنیه مالی فدراسیون با رعايت قوانين و مقررات مربوط.

۱۰- نظارت و ارزیابی عملکرد فنی، ورزشی، اداری و مالی هیئت­های ورزشی استانی.

۱۱- انجام تمهیدات لازم جهت کسب کرسی­های بین­المللی و حفظ آن.

۱۲- حل و فصل اختلافات ورزشی و فنی خود با نهادهای ورزشی داخلی ترجیحاً از طریق مذاکره یا داوری.

۱۳- فراهم نمودن زمینه­های حمایت­های مادی و معنوی از ورزشکاران، دست­اندرکاران و پیشکسوتان رشته­های مرتبط براساس مقررات.

۱۴- استقرار نظام استعدادیابی ورزشی اعم از کشف، جذب و پرورش استعدادها.

۱۵- تبادل دانش، تجربه و مهارت­ها با نهادهای ورزشی داخلی و بین­المللی.

۱۶- همکاری با ستاد ملی مبارزه با زورافزایی (دوپینگ) در چهارچوب قانون معاهده عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در آژانس­ مبارزه با روزافزایی – مصوب ۱۳۹۰- و اجرای مقررات حاکم بر مبارزه با زورافزایی (دوپینگ).

۱۷- برنامه­ریزی و اجرای امور فرهنگی و آموزشی در رشته/رشته­های تحت پوشش.

۱۸- اعلام­نظر تخصصی در ارتباط با صدور پروانه فعالیت باشگاه­ها و عملکرد فنی آنها در رشته/رشته­های تحت پوشش برابر قوانین و مقررات.

۱۹- تشویق و حمایت از مسؤولیت­پذیری در قبال حفظ محیط زیست.

۲۰- حمایت از نهضت داوطلبی مرتبط با اهداف و وظایف.

۲۱- اتخاذ تدابیر لازم برای مقابله با فساد و تبعیض و خشونت در ورزش.

۲۲- صدور مجوز بهره­برداری از تصویر، صدا و پخش مسابقات در رشته­های تحت پوشش در چهارچوب مقررات داخلی و بین­المللی مربوط.

۲۳- رسیدگی به اختلافات و تخلفات اعضاء در چهارچوب مقررات مصوب.

۲۴- تهیه و ارایه گزارش عملکرد به مراجع ذی­ربط.

۲۵- تشکیل کمیته­های مورد نیاز در فدراسیون.

۲۶- رعایت اصل شفافیت مالی در اجرای فعالیت­های تخصصی و عمومی مطابق مقررات مربوط.

تبصره- فدراسیون­ها در امور اجرایی و سایر موارد، تابع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران خواهند بود.

ماده ۸- اعضای فدراسیون به شرح زیر می­باشند:

۱- اعضای حقوقی (دارای پروانه فعالیت از مراجع ذی­صلاح) شامل هیئت­ها، باشگاه­ها،
تیمگان (لیگ)­ها، تشکل­های مرتبط، اتحادیه­ها، انجمن­ها و سبک­های ورزشی به عنوان اعضای اصلی فدراسیون پذیرفته می­شوند.

۲- اعضای حقیقی که عضویت حداقل یکی از اعضای اصلی (اشخاص حقوقی عضو) فدراسیون را داشته باشند، به عنوان عضو وابسته به فدراسیون شناخته می­شوند.

ماده ۹- شرایط عمومی عضویت و انصراف اعضای اصلی فدراسیون به شرح زیر است:

۱- تابعیت ایرانی.

۲- درخواست مکتوب و ارایه مجوز معتبر فعالیت ورزشی.

۳- التزام به رعایت مفاد اساسنامه فدراسیون، قوانین و مقررات، تصمیمات اتخاذشده و دستورالعمل­های ابلاغی توسط فدراسیون.

۴- التزام به حل و فصل اختلافات و دعاوی ورزشی در کمیته انضباطی فدراسیون مطابق با آیین­نامه انضباطی مربوط.

تبصره ۱- دستورالعمل شرایط و ترتیب پذیرش یا  انصراف از عضویت اعضای اصلی فدراسیون و شرایط اختصاصی عضویت در آن به پیشنهاد هیئت رییسه و تصویب مجمع عمومی فدراسیون تعیین می­شود.

تبصره ۲- انصراف از عضویت اعضای اصلی از طریق درخواست کتبی عضو و تصویب هیئت رییسه فدراسیون و رأی مجمع عمومی صورت می­پذیرد. تعهدات مالی اعضا به فدراسیون و سایر اعضا در صورت تأیید انصراف به قوت خود باقی است.

ماده ۱۰- تعهدات اعضای فدراسیون به شرح زیر است:

۱- تبعیت کامل از مفاد اساسنامه، آیین­نامه­ها و مقررات، دستورالعمل­ها و تصمیمات اتخاذشده توسط فدراسیون، کنفدراسیون قاره­ای و فدراسیون جهانی در چهارچوب قوانین و مقررات کشور.

۲- پرداخت حق عضویت و سایر وجوهی که براساس مقررات تعیین می­شود.

۳- رعایت اصول ورزش جوانمردانه، قوانین و مقررات کشور، وفاداری، امانت­داری و رفتار مناسب ورزشی و نیز تعهد به مبارزه علیه زورافزایی (دوپینگ) در تمامی اشکال آن.

ماده ۱۱- مجمع عمومی می­تواند عنوان ریاست یا عضویت افتخاری فدراسیون را به جهت خدمات شایان توجه افراد در رشته/رشته های تحت پوشش از بین زنان و مردان واجد شرایط در نظر بگیرد.

تبصره – هیئت رئیسه می­تواند براساس آیین­نامه­ای که به تصویب مجمع عمومی می­رسد، نامزدهای واجد شرایط موضوع این ماده را به مجمع عمومی معرفی نماید. رییس یا عضو افتخاری می­تواند بدون حق رأی در جلسات مجمع عمومی شرکت نماید.

ماده ۱۲- ارکان فدراسیون به شرح زیر است:

۱- مجمع عمومی

۲- هیئت رییسه

۳- رییس فدراسیون

۴- بازرس قانونی

ماده ۱۳- مجمع عمومی عالی­ترین رکن تصمیم­گیری فدراسیون شناخته می­شود و از ترکیب اعضای دارای حق رأی با داشتن شرط وثاقت و امانت، عدم سوءشهرت و عدم سابقه کیفری مؤثر، به شرح زیر تشکیل می­شود:

۱- وزیر ورزش و جوانان یا یکی از معاونین ایشان به عنوان نماینده وزارت.

۲- رییس یا نایب رییس یا دبیر کل کمیته ملی المپیک به عنوان نماینده کمیته مذکور.

۳- رییس یا نایب رییس یا دبیرکل کمیته ملی پارالمپیک به عنوان نماینده کمیته مذکور و فقط در رشته­های حاضر در بازی­های پارالمپیک.

۴- رییس فدراسیون.

۵- رؤسا یا سرپرستان هیئت­های استانی و در صورت غیبت رییس، یک نفر از اعضای هیئت رییسه با معرفی رییس یا سرپرست هیئت.

۶- مدیران عامل باشگاه­های شرکت­کننده در بالاترین سطح مسابقات باشگاهی
مردان کشور و در صورت غیبت یک نفر از بین اعضای هیئت مدیره به معرفی مدیرعامل.

۷- مدیران عامل پنج باشگاه برتر بالاترین سطح مسابقات باشگاهی زنان کشور و در صورت غیبت یک نفر از اعضای هیئت مدیره به معرفی مدیر عامل و از بین بانوان.

تبصره – ملاک عضویت باشگاه­ها آخرین رده­بندی مسابقات به پایان رسیده خواهد بود.

۸- رییس یا نماینده فدراسیون ورزش دانش­آموزی از بین اعضای هیئت رییسه با معرفی رییس فدراسیون.

۹- رییس یا نماینده فدراسیون ورزش­های دانشگاهی از بین اعضای هیئت رییسه با معرفی رییس فدراسیون.

۱۰- رییس یا نماینده فدراسیون ورزش کارگری از بین اعضای هیئت رییسه با معرفی رییس فدراسیون.

۱۱- نماینده ستاد کل نیروهای مسلح.

۱۲- شهردار شهر مقر فدراسیون یا نماینده تام­الاختیار وی.

۱۳- سه نفر ورزشکار مرد و سه نفر ورزشکار زن به انتخاب کمیسیون ورزشکاران فدراسیون مربوط.

۱۴- دو نفر مربی مرد فعال و دو نفر مربی زن فعال به انتخاب کمیسیون مربیان فدراسیون مربوط.

۱۵- یک نفر داور مرد فعال و یک نفر داور زن فعال به انتخاب کمیسیون داوران فدراسیون مربوط.

۱۶- اتباع ایرانی عضو هیئت رییسه (رییس، نواب رییس، دبیرکل یا اعضاء) کنفدراسیون­های قاره­ای یا فدراسیون­های جهانی در رشته/رشته‌های تحت پوشش حداکثر تا سه نفر برحسب سابقه عضویت در نهادهای موصوف.

تبصره ۱- در صورتی که رییس فدراسیون عزل یا مستعفی شده و یا غیبت بیش از سه ماه داشته و یا به موجب آرای مراجع ذی­صلاح منع ادامه فعالیت داشته باشد، رییس مجمع می­تواند سرپرست فدراسیون را تا زمان تشکیل مجمع عمومی (حداکثر ظرف شش ماه) تعیین کند.

تبصره ۲- دستورالعمل نحوه تشکیل کمیسیون­های موضوع بندهای (۱۴)، (۱۵) و (۱۶) این ماده با رعایت قوانین و مقررات مربوط به پیشنهاد هیئت رییسه و تصویب مجمع عمومی ابلاغ می­گردد.

ماده ۱۴- وظایف و اختیارات مجمع عمومی به شرح زیر است:

۱- انتخاب، عزل یا پذیرش استعفای رییس فدراسیون و اعضای هیئت رییسه.

۲- تصويب عضويت فدراسيون در مجامع بين­المللي ورزشي.

۳- پیشنهاد اصلاح اساسنامه به مراجع ذی­ربط جهت طی مراحل قانونی برای تایید.

۴- تصويب آیین­نامه­ها، دستورالعمل­ها و مقررات ناظر بر اجرای اساسنامه با رعایت
قوانین و مقررات مربوط.

۵- انتخاب سه نفر ناظر به منظور رأی­گیری و شمارش آرا (در موارد اخذ رأی).

۶- بررسی و اتخاذ تصمیم نسبت به گزارش مالی سالیانه.

۷- تصویب تشکیل شرکت­های وابسته در راستای فعالیت­های اقتصادی و تبلیغاتی با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

۸- تصویب برنامه عملياتي و بودجه سالیانه و متمم بودجه.

۹- بررسی و اتخاذ تصمیم  نسبت به گزارش عملکرد و فعالیت­های فدراسیون.

۱۰- تعیین حسابرس مستقل جهت رسیدگی به گزارش مالی سالیانه.

۱۱- تصویب حق عضویت پیشنهادی برای اعضای فدراسیون به پیشنهاد هیئت رییسه.

۱۲- تصمیم­گیری در خصوص نامزدهای پيشنهادي هیئت رییسه، برای اعطای عنوان
ریاست یا عضویت افتخاری.

۱۳- پذيرش یا لغو عضویت اعضای فدراسیون.

۱۴- انتخاب بازرس قانونی فدراسیون.

۱۵- انتخاب نواب ریيس، خزانه­دار، کارشناسان خبره، نماینده باشگاه­ها (از بین مدیران عامل عضو) و نماینده هیئت­های استانی (از بین رؤسای هیئت­های استانی) جهت هیئت رییسه.

۱۶- تصویب ساختار سازمانی فدراسیون با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

تبصره ۱- انتخاب نواب رییس، خزانه­دار وکارشناسان خبره بعد از انتخاب رییس و از بین نامزدهای پیشنهادی وی صورت می­گیرد و انتخاب سایر اعضا پس از آن انجام می­شود.

تبصره ۲- دستورالعمل شرایط اختصاصی نامزدهای دارای شرط وثاقت و امانت، نحوه ثبت­نام و رأی­گیری برای داوطلبان پست­های هیئت رییسه در مرتبه اول با تصویب هیئت رییسه و پس از برگزاری اولین انتخابات فدراسیون به پیشنهاد هیئت رییسه و تصویب مجمع عمومی تعیین و ابلاغ می­شود.

تبصره ۳- مصوبات مجمع نباید در تعارض با قوانین و مقررات ملی بوده و با در نظر گرفتن ملاحظات بین­المللی اتخاذ می­شود.

ماده ۱۵- حدنصاب و تصمیمات مجمع عمومی به شرح زیر است:

۱- مجمع با حضور حداقل دو سوم اعضاي آن رسميت یافته و تصمیمات آن با رأی اکثریت مطلق اعضای حاضر معتبر است.

۲- چنانچه مجمع به حدنصاب نرسد، مجمع دیگری باید حداکثر ظرف (۱۵) روز كاري بعد از آن مجمع با همان دستور جلسه تشکیل گردد. در این صورت جلسه دوم با حضور حداقل نصف به اضافه یک اعضا رسمیت خواهد یافت. مگر این که موضوع دستور جلسه در مورد پیشنهاد اصلاح اساسنامه فدراسیون یا انتخاب و عزل رییس فدراسیون باشد که در این صورت حضور دو سوم اعضا الزامی است.

۳- رأی­گیری برای انتخاب یا عزل رییس و اعضای هیئت رییسه، پیشنهاد اصلاح اساسنامه، پذیرش یا اخراج یک عضو به صورت کتبی انجام می­شود.

۴- برای عزل رییس فدراسیون، درخواست حداقل یک سوم اعضای مجمع عمومی برای تشکیل مجمع فوق­العاده و رأی نصف به اضافه یک اعضای حاضر در مجمع ضروری است.

ماده ۱۶-

۱- جلسات مجمع عمومی عادی هر سال یک بار تشکیل می­شود.

۲- هیئت رییسه باید تاریخ، محل و دستور جلسه مجمع را حداقل (۴۵) روز قبل از جلسه تعیین و در پایگاه اطلاع­رسانی فدراسیون اعلام نماید.

۳- دعوتنامه کتبی مجمع حداقل (۲۰) روز قبل از جلسه به انضمام دستور جلسه، گزارش عملکرد فدراسیون، گزارش مالی، گزارش حسابرس و گزارش بازرس و دیگر موارد مربوط برای اعضا ارسال خواهد شد.

ماده ۱۷-

۱ – مجمع عمومی عادی به طور فوق­العاده به شرح زیر تشکیل می­شود:

الف- درخواست رییس مجمع.

ب- درخواست رییس فدراسیون.

پ- درخواست کتبی دو سوم اعضای هیئت رییسه.

ت- درخواست کتبی یک سوم اعضای مجمع.

۲- مندرجات دستور جلسه مجمع عمومی فوق­العاده:

الف- دستور و تاریخ جلسه توسط درخواست­کنندگان پیشنهاد می­شود.

ب – مذاکرات مجمع محدود به بررسی و تصمیم­گیری در خصوص دستور خواهد بود.

۳- درخواست برگزاری مجمع فوق­العاده برای رییس فدراسیون ارسال خواهد شد و اگر ظرف (۲۱) روز کاری رییس فدراسیون اقدامی نکند رییس مجمع اقدام به برگزاری خواهد نمود.

۴- تاریخ و دستور جلسه مجمع حداکثر (۱۵) روز کاری قبل از تاریخ جلسه از طرف دبیرکل فدراسیون کتباً به اعضای مجمع اعلام خواهد گردید. در صورت استنکاف دبیرکل، یک نفر از طرف رییس مجمع این مسؤولیت را عهده­دار خواهد شد.

ماده ۱۸- هیئت رییسه بالاترین رکن اجرایی فدراسیون است و از ترکیب اعضای زیر تشکیل می­شود:

۱- رییس فدراسیون که همزمان ریاست هیئت رییسه را عهده­دار است.

۲- دو نفر نواب رییس (یک نفر خانم و یک نفر آقا)، مجمع عمومی نایب رییس اول و دوم را تعیین می­کند.

۳- خزانه ­دار.

۴- دو نفر از بین کارشناسان خبره رشته/رشته­های مربوط (یک نفر از بین زنان).

۵- دبیرکل به پیشنهاد رییس و تأیید هیئت رییسه.

۶- نماینده منتخب هیئت­های استانی.

۷- نماینده منتخب باشگاه­های ورزشی (فقط در فدراسیون­هایی که دارای مسابقات باشگاهی کشوری هستند).

۸- یک نفر عضو هیئت علمی دانشگاه در رشته مرتبط با ورزش به پیشنهاد رییس فدراسیون و تأیید هیئت رییسه و یک نفر از فدراسیون ورزش دانش­آموزی در رشته مربوط با معرفی رییس فدراسیون دانش­آموزی.

تبصره ۱- اعضای هیئت رییسه به صورت همزمان نمی­توانند در سایر فدراسیون­ها مسؤولیتی داشته باشند.

تبصره ۲- در صورت استعفا، فوت و یا الزامات قانونی برای کناره­گیری هریک از اعضای موضوع بندهای (۲)، (۳) و (۴) هیئت رییسه، رییس فدراسیون با هماهنگی رییس مجمع فرد واجد شرایطی را تا زمان تشکیل اولین مجمع عمومی به صور موقت جایگزین خواهد کرد.

ماده ۱۹- عضویت در هیئت رییسه و مجمع فدراسیون به صورت تمام وقت نیست و فقط حق حضور در جلسات و حق مأموریت بر اساس آیین­نامه مالی و معاملاتی پرداخت خواهد شد.

تبصره- رییس، دبیر کل و خزانه‌دار فدراسیون، وظایف و مسئولیت‌های اجرایی فدراسیون را در چهارچوب مفاد این اساسنامه به صورت تمام وقت بر عهده داشته و از شمول این ماده مستثنی می‌باشند. حقوق و مزایای آنان براساس آیین‌نامه مالی و معاملاتی قابل پرداخت خواهد بود.

ماده ۲۰- وظایف و اختیارات هیئت رییسه به شرح زیر است:

۱- تأييد دبیرکل، رؤسای کمیته­های دایمي و موقت فدراسیون پس از پیشنهاد رییس فدراسیون.

۲- تأييد رؤسا، معاونین و اعضای کمیته­های انضباطی بدوی و تجدیدنظر به پیشنهاد رییس فدراسیون.

۳- تصویب تشکیل کمیته­های موقت درصورت نیاز به پیشنهاد رییس فدراسیون.

۴- بررسی و تصویب دستورالعمل­های پیشنهادی کمیته­های فدراسیون به پیشنهاد رییس فدراسیون.

۵- معرفی حسابرس مستقل به مجمع عمومی با رعایت قوانین مربوط.

۶- تأیید آیین­نامه­های موردنیاز مانند آیین­نامه مالی- معاملاتی، اداری – استخدامی و سایر آیین­نامه­های فدراسیون و ارایه آن به مجمع عمومی جهت تصويب.

۷- بررسی و تأیید عملكرد سالانه فدراسيون و ارایه آن به مجمع عمومی.

۸- بررسی و تأیید بودجه پیشنهادی یا متمم، برنامه­های کوتاه مدت (تقویم سالیانه)، میان مدت و بلندمدت و ارایه به مجمع عمومی.

۹- بررسی و تأیید اصلاحات اساسنامه و ارایه آن به مجمع عمومی برای طی مراحل تصویب اساسنامه در مراجع ذی­ربط.

۱۰- پيشنهاد عضويت فدراسيون در مجامع بين­المللي ورزشي به مجمع عمومی با رعايت قوانين مربوط.

۱۱- تأیید ساختار سازمانی فدراسیون با رعایت قوانین مربوط و ارایه آن به مجمع.

۱۲- تصویب افتتاح یا بستن حساب­های بانکی طبق مقررات مربوط.

۱۳- اتخاذ تصمیم نسبت به سایر اموری که توسط مجمع یا رییس فدراسیون ارجاع می­شود.

ماده ۲۱- رسمیت جلسات هیئت رییسه به شرح زیر است:

۱- جلسات هیئت ریيسه با حضور حداقل دوسوم اعضا و جلسات فوق­العاده با اکثریت نسبی نصف به اضافه یک رسمیت خواهد داشت.

۲- در صورت تساوی آرا، رأی ریيس فدراسیون تعیین­کننده خواهد بود.

۳- تصمیمات متخذه به امضای اعضای حاضر در جلسه می­رسد.

۴- رییس فدراسیون دستورجلسه را تعیین می­کند. اعضای هیئت رییسه می­توانند پیشنهادات خود را جهت گنجاندن در دستور جلسه حداکثر (۷) روز کاری قبل از برگزاری جلسه هیئت رییسه برای دبیرکل فدراسیون ارسال نمایند.

۵- اگر یک دوم اعضای هیئت رییسه درخواست برگزاری جلسه فوق­العاده را داشته باشند، رییس فدراسیون باید ظرف (۴۸) ساعت نسبت به برگزاری جلسه اقدام نماید.دستورجلسه توسط پیشنهاددهندگان تعیین می­شود.

ماده ۲۲-شرایط نامزدهای ریاست فدراسیون به شرح زیر است:

۱- شرايط عمومي نامزدها:

الف- التزام به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.

ب- تابعیت جمهوری اسلامی ایران.

پ- عدم سوءپيشينه مؤثر کیفری و عدم محروميت از حقوق اجتماعي بر اساس احکام قطعی مراجع  قضايي با تأييد مراجع ذي­صلاح.

ت- دارا بودن حداقل سن (۳۵) سال و حداكثر (۶۵) سال.

ث- دارا بودن مدرك تحصيلي حداقل کارشناسی و داشتن (۵) سال سابقه مدیریتی و اجرایی مرتبط با ورزش و تربیت بدنی.

ج- دارابودن شرط وثاقت و امانت.

۲- ریيس فدراسيون توسط مجمع براي يك دوره چهار ساله انتخاب مي­شود. انتخاب مجدد وي براي حداکثر دو دوره دیگر (جمعاً سه دوره متوالی یا متناوب) بلامانع است.

۳- در صورتی که رییس فدراسیون، یکی از اعضای هیئت رییسه جهانی یا رییس، نایب رییس و دبیرکل کنفدراسیون­های آسیایی مربوط باشد، انتخاب مجدد وی تا زمان تصدی پست­های مورد اشاره بیش از سه دوره بلامانع است.

ماده ۲۳- وظايف واختيارات ریيس فدراسيون به شرح زیر است:

۱- نمايندگی فدراسيون در سازمان­ها، مراجع و محاکم قضایی، اداری و ثبتی با حق توکیل به غیر.

۲- حضور در مجامع و رویدادهای بین­المللی.

۳- اجرای مصوبات مجمع عمومی و هيئت ریيسه.

۴- هدایت و نظارت برسازمان اداري فدراسيون.

۵- برقراري ارتباط با اعضاي فدراسيون و ساير سازمان­هاي ملي و بين­المللي.

۶- انتصاب یا عزل دبيركل، رؤسای کمیته­ها، معاونین و اعضای کمیته­های بدوی و تجدیدنظر پس از تأیید هیئت رییسه.

۷- برگزاري و اداره جلسات هيئت ریيسه.

۸- انجام اقدامات لازم در جهت تأمین بودجه و سایر اعتبارات مورد نیاز فدراسيون از طرق قانونی.

۹- پیشنهاد نواب رییس، خزانه­دار و کارشناسان خبره به مجمع عمومی.

تبصره ۱- كليه مكاتبات اداري با امضاي ریيس فدراسيون و كليه اسناد اداری و مالی و قراردادها و اوراق بهادار بر اساس اختیارات حاصل از آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های مصوب با امضاي رییس و خزانه­دار فدراسیون معتبر است.

تبصره ۲- رییس فدراسیون می­تواند بخشی از اختیارات را به موجب ابلاغ کتبی با ذکر موارد، به تشخیص و مسئولیت خود به نواب رییس و دبیرکل تفویض نماید.

ماده ۲۴- در صورت غیبت رییس فدراسیون، نایب رییس اول و دوم به ترتیب عهده­دار امور جاری فدراسیون خواهند بود،‌ همچنین نواب رییس، مجری دستوراتی هستند که از سوی رییس فدراسیون ابلاغ می‌شود.

تبصره- ‌کلیه برنامه­ها و فعالیت­های ورزشی زنان زیر نظر نایب رییس زن فدراسیون با هماهنگی رییس فدراسیون اداره می­شود.

ماده ۲۵- فدراسيون به منظورتسهیل در انجام امور فنی و اجرایی خود کمیته­هايي به ترتيب زير ايجاد مي­نمايد:

۱- کمیته­هاي دایمي:

الف- تعداد، تركيب و وظايف اين كميته­ها بر اساس دستورالعملی خواهد بود كه توسط دبیرکل فدراسیون تدوین و به تصویب هيئت ریيسه فدراسيون می­رسد.

ب- رؤسای کمیته­ها به پیشنهاد رییس فدراسیون و تأیید هیئت رییسه از بین افراد مجرب و متخصص دارای شرط وثاقت و امانت انتخاب خواهند شد.

پ- دبيران کمیته­ها ازبين كاركنان فدراسيون به پيشنهاد رییس کمیته و حكم دبیرکل فدراسيون منصوب و بدون حق رأي در كميته­ها انجام وظيفه مي­نمايند.

ت- كليه پيشنهادات کمیته­ها از طريق دبيركل و پس از تأیید رییس فدراسیون به هیئت ریيسه تقديم مي­شود.

ث- اعضای کمیته­ها به پیشنهاد رییس کمیته و تأیید رییس فدراسیون ازبین زنان (حداقل یک سوم اعضای کمیته) و مردان متخصص و متعهد انتخاب می­شوند.

۲- کمیته­هاي موقت:

کمیته­های موقت به پیشنهاد رییس فدراسیون و تصویب هیئت ریيسه براي انجام وظايف و شرایط خاصي در يك دوره زماني محدود تشکیل می­شود. هر کمیته يك ریيس، يك نایب ریيس، یک دبیر و چند عضو را براي اين کمیته­ها خواهد داشت. وظايف و نحوه عمل این کمیته­ها براساس دستورالعملی است که توسط هیئت رییسه تصویب می­شود.

ماده ۲۶- 

۱- دبيركل مسئوليت امور اجرایی فدراسيون را برعهده دارد و با حكم ریيس فدراسيون منصوب مي­شود.

۲- دبيركل بايد حایز شرايط زیر باشد:

الف- التزام به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.

ب- تابعيت ایرانی و سكونت در شهر مقر فدراسیون.

پ- دارا بودن حداقل مدرك کارشناسی و آشنايي به زبان انگليسي.

ت- دارا بودن سابقه فعالیت و مديريت در ورزش.

ث- عدم سوءپیشینه مؤثر کیفری و عدم محرومیت از حقوق اجتماعی بر اساس احکام قطعی مراجع قضایی یا دیگر مراجع ذی­صلاح.

ج- عدم عضویت در مدیریت­های مرتبط با رشته/رشته های تحت پوشش فدراسیون در زمان تصدی.

تبصره – دبیر کل نمی‌تواند همزمان در پست دیگری شاغل باشد.

۳- وظايف زير به عهده دبيركل است:

الف- اجراي تصميمات اتخاذ شده توسط مجمع عمومی و هیئت ریيسه بر اساس مقررات و آیین­نامه­هاي موجود تحت نظارت و هدايت ریيس فدراسيون.

ب- شركت در جلسات مجمع عمومی، هیئت ریيسه، كميته­هاي دایمي و موقت بدون حق رأی.

پ- برگزاري جلسات مجمع عمومی، هیئت ریيسه و ديگر ارکان وابسته به فدراسيون.

ت- تنظيم صورتجلسه براي جلسات مجمع عمومی و هیئت ریيسه و ابلاغ مصوبات آنها به مراجع ذي­ربط.

ث- امضای اسناد اداری، مالی، اوراق بهادار، قراردادها و نامه­های اداری براساس اختیارات حاصل از آیین­نامه­ها و دستورالعمل­های مصوب.

ج- مدیریت امور اداري فدراسيون بر اساس تشكيلات مصوب و ضوابط اداری و مسایل مرتبط با منابع انسانی با هماهنگی رییس فدراسیون.

چ- تهیه و ارایه عملکرد سالانه و برنامه­های فدراسیون به هیئت رییسه.

ح- تهیه و ارایه بودجه، اعتبارات، برنامه­ها و تقویم­های سالانه، کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت فدراسیون به هیئت رییسه.

خ- تهیه و ارایه پیشنهادهای مربوط به اصلاح آیین­نامه‌ها و دستورالعمل­ها و قوانین و مقررات ورزشی ذی­ربط فدراسیون به هیئت رییسه.

د- اجرای سایر وظایف تفویضی ازسوی رییس فدراسیون.

 تبصره- دبیرکل فدراسیون در صورت نامزدشدن برای پست­های هیئت رییسه باید (در زمان ثبت نام) از مسئولیت دبیرکلی استعفا دهد و فرد دیگری برابر اساسنامه جایگزین شود.

ماده ۲۷-  کمیته انضباطی شامل کمیته بدوی و کمیته تجدیدنظر می­باشد.

۱- کمیته­های انضباطی متشکل از (۳) نفر عضو اصلی شامل ریيس، نایب ریيس، یک عضو اصلی و دو عضو علی­البدل مي­باشد. ریيس و نایب ریيس بايد داراي مدرك حداقل کارشناسی حقوق و سه سال سابقه قضایی و یا (۵) سال سابقه فعالیت حقوقی باشند.

۲- به منظور انجام امور دبیرخانه کمیته یک نفر ازبین کارکنان فدراسیون توسط دبیرکل منصوب می­شود. غیبت وی مانع از اتخاذ تصمیم نخواهد شد.

۳- اعضای کمیته دارای شرط وثاقت و امانت به پیشنهاد رییس فدراسیون و تأیید هیئت رییسه به مدت (۴) سال منصوب می­شوند. در صورت استعفا، فوت و برکناری هریک از اعضا مطابق فرآیند انتخاب عمل می­شود.

تبصره ۱- هیچ یک از اعضای کمیته بدوی نمی­توانند همزمان عضو کمیته تجدید نظر باشند و یا در تجدیدنظرخواهی از تصمیمات اتخاذ شده توسط کمیته بدوی به عنوان عضو شرکت نمایند.

تبصره ۲- رسیدگی به اختلافات و دعاوی مربوط به امور انضباطی فدراسیون از طریق کمیته انضباطی امکان پذیر است.

تبصره ۳- آرای کمیته بدوی ظرف بیست روز قابل تجدیدنظرخواهی در کمیته تجدیدنظر است.

ماده ۲۸- در صورتي كه فدراسيون جهاني مرتبط، دیوان حکمیت بین­المللی ورزشی(CAS)  را به رسميت شناخته باشند فدراسيون مي­تواند از احكام كنفدراسيون قاره­اي يا فدراسيون جهاني در اين مرجع فرجام­خواهي نمايد.

ماده ۲۹-

۱- خزانه­دار به پیشنهاد رییس فدراسیون و تصویب مجمع عمومی انتخاب و مسؤوليت اجرايي امور مالي و درآمدی و نگهداري حساب­ها و اموال فدراسيون برعهده وی خواهد بود.

۲- خزانه­دار بايد واجد شرايط زیر باشد:

الف- تابعيت جمهوری اسلامی ايران.

ب- دارا بودن حداقل مدرك کارشناسی مرتبط با امور مالي.

پ- دارا بودن حداقل پنج سال سابقه حسابداري يا تصدي امور مالي.

ت- نداشتن سوءپيشينه مؤثر کیفری.

ث- دارا بودن کارت پایان خدمت یا معافیت از انجام خدمت وظیفه عمومی (برای آقایان).

تبصره- وظایف و اختیارات خزانه­دار به موجب آیین­نامه مالی و معاملاتی فدراسیون
تعیین می­شود.

ماده ۳۰- حسابرس مستقل از بین اعضای جامعه حسابداران رسمی ایران بر اساس آیین‌نامه مالی و معاملاتی به پیشنهاد هیئت رییسه از سوي مجمع عمومی تعيين و بر اساس قوانين و مقررات حسابرسي، مسؤول رسيدگي و ارایه گزارش عملكرد مالي فدراسيون به مجمع مي باشد. حسابرس براي هرسال تعيين مي­گردد و انتخاب مجدد وی جمعاً برای دو سال بلامانع است. مجمع می­تواند سازمان حسابرسی را به عنوان حسابرس مستقل انتخاب نماید.

ماده ۳۱- بازرس اصلی به پیشنهاد رییس مجمع و تصویب مجمع عمومی تعیین و عهده­دار وظایف زیر است:

۱- نظارت براجرای آیین­نامه­ها و عملکرد فدراسیون.

۲- انجام سایر وظایف و تکالیف مندرج در این اساسنامه و ارجاعی مجمع.

۳- اظهارنظر درباره صحت اطلاعاتی که مدیران فدراسیون در اختیار مجمع عمومی گذاشته­اند.

تبصره ۱- بازرس می­تواند در هر موقع هرگونه رسیدگی و بازرسی لازم را انجام داده و اسناد و مدارک و اطلاعات مربوط به فدراسیون را مطالبه کرده و مورد رسیدگی قرار دهد. لکن اقدامات بازرس نباید باعث توقف در روند اجرای امور فدراسیون باشد.

تبصره ۲- بازرس به طور هم زمان نمی­تواند در هیچ یک از مناصب فدراسیون خود یا سایر فدراسیون­ها مسؤولیت داشته باشد.

ماده ۳۲- امور مالی فدراسیون به شرح زیر است:

۱- دوره مالي فدراسيون به مدت يك سال از آغاز فروردین ماه تا پایان اسفند ماه هرسال مي­باشد.

۲- درآمد و مخارج فدراسيون بايد در دوره مالي برآورد گرديده و در قالب بودجه به مجمع عمومی پيشنهاد گردد.

۳- خزانه­دار موظف است واپایش (كنترل) و تراز حساب­هاي مالي و بودجه فدراسيون را تا آخر دوره مالي هر سال (پایان اسفند ماه) پيگيري و تنظيم نمايد.

۴- كليه کمک‌ها و درآمدهاي ارزي و ريالي فدراسيون بايد به حساب­هاي بانكي مجاز و به نام فدراسيون واريز و كليه هزينه­ها نيز با رعایت قوانین و مقررات مربوط از محل بودجه اين حساب­ها انجام پذيرد.

تبصره – ثبت و ضبط هرگونه کمک غیرنقدی با رعایت قوانین و مقررات مربوط به عنوان اموال فدراسیون ضروری است.

ماده ۳۳- منابع مالی فدراسيون در چهارچوب قوانین و مقررات مربوط به شرح زیر می­باشد:

۱- کمک­های مالی دولت و دستگاه­های اجرایی و مجامع ملی و بین­المللی.

۲- درآمد حاصل از برگزاری مسابقات و برنامه هاي ورزشي و آموزشي (کلاسهای مربیگری، داوری، مدرسی و دوره­های ارتقای فنی و کارآموزی) و فروش بلیط و دریافت حقوق انحصاری این برنامه­ها.

۳- دريافت كمك­هاي اهدايي و سایرمنابع مالی شامل اموال منقول یا غیر منقول به صورت رایگان.

۴- درآمد حاصل از نشر و فروش كتب، جزوات، عكس­ها، نمایک (اسلايد)ها، فيلم­ها، مقالات و نشريات ورزشي.

۵- درآمد حاصل از اجاره اماكن ورزشي متعلق به فدراسیون.

۶- درآمد حاصل از دريافت حق عضويت سالانه اعضا بر اساس آیین­نامه پیشنهادی هیئت رییسه و تصویب مجمع عمومی.

۷- درآمد حاصل از دريافت حق اعتراض و جرايم نقدي براساس آیین­نامه انضباطی.

۸- اخذ وام و تسهیلات بانکی از بانک­ها و مؤسسات اعتباري دارای مجوز از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران با تصويب هیئت رییسه.

۹- درآمد حاصل از انجام فعاليت­هاي اقتصادی و تبلیغاتی از طریق تأسیس مؤسسات و شرکت­های تجاری با تصویب هیئت رییسه.

۱۰- درآمد حاصل از حق پخش تلويزيوني و چندرسانه­ای، تبليغات، سامانه هواداری و سایر موارد مشابه.

۱۱- درآمد حاصل از منافع مالي ناشي از حقوق واگذار شده فدراسيون.

۱۲- درآمد حاصل از نقل و انتقالات بازيكنان و مربيان.

۱۳- درآمد حاصل از حضور تیم­ها، بازیکنان و کادر فنی در مسابقات تیمگان (لیگ) و قهرمانی باشگاه­ها.

۱۴- درآمد حاصل از بازاریابی ورزشی.

۱۵- سایر درآمدهای قانونی مربوط.

تبصره ۱- میزان و نحوه وصول درآمدهای ناشی از بندهای (۲) و (۵) و(۱۰) تا (۱۵) وفق قوانین و مقررات مربوط براساس آیین­نامه پیشنهادی هیئت رییسه و تصویب مجمع عمومی می­باشد.

تبصره ۲–  فدراسيون مكلف است كليه اعتبارات خود را به موجب آیين­نامه مالي و معاملاتي مصوب و در چهارچوب برنامه و بودجه مصوب سالیانه هزينه نمايد. درهر صورت مدیران فدراسیون نباید تعهد مازاد بر اعتبار پیش­بینی شده ایجاد نمایند

ماده ۳۴- هیئت‌های ورزشی استان­های کشور، مؤسسه غیردولتی و با مدت فعالیت نامحدود به عنوان بالاترین مرجع ذی­صلاح عهده­دار اداره رشته / رشته­های ورزشی در استان می­باشند و از سوی فدراسیون به رسمیت شناخته شده یا می­شوند تا با رعایت قوانین و مقررات مربوط فعالیت نمایند.

ماده ۳۵- مقررات این اساسنامه درخصوص فدراسیون­های ورزشی مربوط به اقشار خاص از قبیل کارگری، دانش­آموزی و دانشگاهی نیز حاکم می­باشد.

ماده ۳۶- این اساسنامه جایگزین اساسنامه فدراسیون­های ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران موضوع تصویب­نامه شماره ۴۹۶۶/ت۲۶۴۲۹هـ مورخ ۵/۴/۱۳۸۱ و اصلاح آن موضوع تصویب­نامه شماره ۵۵۲۹۱/ت۴۹۱۱۳هـ مورخ ۷/۳/۱۳۹۲ می­شود.

این اساسنامه به موجب نامه شماره ۲۶۶۸۷/۱۰۲ مورخ ۱۲/۴/۱۴۰۰ شورای نگهبان تأیید شده است.

اسحاق جهانگیری

معاون اول رييس ­جمهور

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

 

ایجاد دادسرای رسیدگی به جرایم ورزشی می تواند کم هزینه و بدون اطاله دادرسی باشد

حقوق ورزشی
دادسرای رسیدگی به جرایم ورزشی کم هزینه و بدون اطاله دادرسی
دادستان کل تهران در این باره گفته: با تشکیل دادسرای رسیدگی به جرائم ورزشی، به صورت تخصصی و جداگانه به این نوع جرائم رسیدگی خواهد شد. به لحاظ گستردگی و تنوع جرائم، تشکیل دادسراهای تخصصی در موضوعات مختلف ضروری است. تأسیس دادسرای رسیدگی به جرائم ورزشی با واکنش مثبت جامعه، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و حتی اهالی ورزش روبه‌رو شده است.

با وجود مرجع تخصصی بلاشک رسیدگی به جرائم ورزشی در دادسرای ویژه، تخصصی‌تر خواهد شد  امیدواریم با دقت نظر بیشتر و حمایت قانونگذار جامعه ورزشی در سایه حقوق ورزشی در امنیت کامل قرار بگیرد.

تشکیل دادسرای رسیدگی به جرائم ورزشی، اتفاق ویژه‌ای است که به دستور دادستان تهران در حال انجام است.

قطعا دادسراهای تخصصی مثل دادسرای جرایم ورزشی با بهره گیری از حضور قضات متخصص، فعالیت خواهند داشت که علاوه بر علم به حقوق قضایی، به امور ورزشی نیز احاطه دارند و بهتر و راحت‌تر می‌توانند پرونده‌های ورزشی و به خصوص فوتبال را جمع کنند.

اکثر فدراسیون های جهانی در آیین‌نامه‌های خود، ورزشکاران را از مراجعه به دادگاه‌ها منع کرده است. به طور مثال در اروپا یا هر کشور دیگری وقتی کسی از بازیکنی مانند لیومل مسی شکایت کند و پرونده به دادگاه‌های معمولی ارجاع داده شود، کارمندان آن دادگاه احساس خاصی نسبت به حضور این ستاره پیدا می‌کنند و ممکن است با وی عکس بگیرند و یا حتی درخواست امضا کنند.

در این صورت شاکی، خود را بازنده می‌داند لذا توصیه کرده پرونده‌های فوتبالی به دادگاه برده نشود. در صورتی که دادسرای رسیدگی به جرائم ورزشی یعنی تشکیلاتی که به صورت تخصصی با ورزش آشنا است تأسیس شود، کاری به نام و عنوان و محبوبیت ورزشکار نخواهد داشت. در نتیجه رسیدگی عادلانه و تخصصی خواهد داشت. این حرکت همچنین از اطاله دادرسی جلوگیری می‌کند.

در کمیته اخلاق به تخلفات حرفه‌ای رسیدگی می شود. قطعا با دادسرای رسیدگی به جرایم ورزشی نیز تعامل ویژه‌ای خواهیم داشت و اگر جرم و جزایی در حوزه ورزش رخ دهد این دادسرا موفق تر عمل خواهد کرد. لازم به ذکر می باشد طرح دادسرای رسیدگی به جرائم ورزشی، بسیار کم‌هزینه و مفید است.

طبیعتا رسیدگی تخصصی به هر موضوعی اتفاق بسیار خوبی محسوب می‌شود و خیلی بهتر از رسیدگی کلی است. البته بازدهی تأسیس دادسرای رسیدگی به جرائم ورزشی به این موضوع بستگی دارد که قضات تا چه حدی به موضوعات ورزشی اشراف داشته و آموزش‌های لازم را دیده باشند.

بدین ترتیب می‌توان کار را تخصصی پیش برد. به نظر من نیازی نیست چندین شعبه را درگیر کنند و حتی ساختمانی مجزا در نظر بگیرند. به این دلیل که حجم پرونده‌ها محدود است و هزینه‌ای هم ندارد. در مجموع طرحی کم‌هزینه و مفید است که از سوی قوه قضائیه در حال اجراست. ضمن اینکه برابری در احکام یکی از دستاوردهای دادسرای جرائم ورزشی خواهد بود

نماینده مجلس شورای اسلامی با ذکر دلایل متعددی، تأسیس دادسرای رسیدگی به جرائم ورزشی را به نفع ورزش دانست.

عضو هیات رئیسه فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی در این باره گفت: این کار چند خاصیت دارد. اولین ویژگی مثبت این است که قضات فعال در آن یا متخصص هستند یا تخصص پیدا می‌کنند. قضای عمومی با قضای تخصصی تفاوت دارد. به همین دلیل تأسیس یک دادسرای تخصصی ارزشمند است. مانند دادسرای رسیدگی به جرائم پزشکی یا قضات که پیش از این راه‌اندازی شده بودند.

ابوذر ندیمی افزود: همچنین این حرکت از نظر زمانی مفید خواهد بود. برای اینکه در قضای عمومی، رتبه‌بندی صورت نمی‌گیرد و همین مسئله باعث تطویل در رسیدگی به پرونده‌ها می‌شود.

وی تأکید کرد: نکته مهم بعدی از بین رفتن اختلاف رویه است. در قضای عمومی، حد و تعزیر وجود دارد. همین موضوع سبب به وجود آمدن تفاوت آرا در قضای عمومی می‌شود اما این مسئله در قضای تخصصی به حداقل می‌رسد. زیرا قضات محدود می‌شوند و برابری در احکام، دستاورد این تصمیم خواهد بود.

گاهی شخصیت‌های ورزشی با اتهامی مواجه هستند و به دادگاه فراخوانده می‌شوند. اتهام با جرم متفاوت است و زمانی که آنها در یک دادسرای تخصصی حضور پیدا کنند، در واقع با هم‌صنفان خود روبه‌رو خواهند شد. تمامی این ادله به نفع ورزش خواهد بود و مجلس شورای اسلامی نیز از آن استقبال خواهد کرد. زیرا باعث حفظ الگوها و ایجاد رویه واحد خواهد شد.

سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی با اشاره به تشکیل دادسرای رسیدگی به جرائم ورزشی گفت: با تاسیس این دادسرای تخصصی آراء صادره در حوزه جرائم ورزشی قوی‌تر و مستدل‌تر خواهد شد.

«محمدعلی اسفنانی» سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس با اشاره به تشکیل دادسرای رسیدگی به جرائم ورزشی اظهار کرد: تاسیس دادسرای ورزشی اقدام بسیار ارزشمندی است که صورت گرفته؛ چراکه دادسراها و دادگاه‌ها باید تخصصی شود و بر این اساس رای قضات نیز تخصصی می‌شود.

وی ادامه داد: با تاسیس این دادسرای تخصصی آرای صادره در حوزه جرائم ورزشی قوی‌تر و مستدل‌تر خواهد شد.

اسفنانی تصریح کرد: گذر زمان، پیشرفت‌هایی که در عرصه های مختلف شکل گرفته و همچنین جهانی شدن ورزش، ضرورت تاسیس دادسرای تخصصی جرائم ورزشی را بیش از پیش مورد توجه قرار می‌دهد و به طور قطع باید قضاتی که در این زمینه می خواهد رای دهد از جزییات این مطلب  و قوانین مربوطه و داخلی اطلاعات داشته باشد که با تشکیل این دادسرا این موضوع محقق می‌شود.

سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس خاطرنشان کرد: دادسرای ویژه جرائم ورزشی این امکان را فراهم می‌کند که قضات رسیدگی کننده به پرونده‌ها در این دادسرا به تمام قوانین حقوقی کیفری و مسائل خاص ورزشی احاطه پیدا کنند و رسیدگی‌ها تخصصی تر خواهد شد.

تشکیل دادسرای جرائم ورزشی گامی مهم در جهت رفع اطاله دادرسی

عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس گفت: تشکیل دادسراهای تخصصی در حوزه‌های گوناگونی چون جرائم ورزشی، رایانه‌ای، پزشکی، مطبوعاتی و غیره می‌تواند در رفع اطاله دادرسی موثر باشد.

با اشاره به ضرورت تشکیل دادسراهای تخصصی اظهار کرد: پیگیری ویژه برخی پرونده‌ها در دادسراهای تخصصی باعث خواهد شد تا علاوه بر استفاده از پتانسیل حقوقی کارشناسان متخصص در این حوزه مسائل و دعاوی مطرح شده با سرعت بیشتری رسیدگی شوند. بعضا شاهد هستیم که در رسیدگی به برخی پرونده‌ها  هیات‌های کارشناسی تشکیل می‌شود، این در حالی است که اگر از همان ابتدا بررسی تخصصی و کارشناسی بر روی پرونده‌ها صورت گیرد روند رسیدگی به پرونده طولانی نمی‌شود.

تشکیل دادسرای تخصصی راهگشای برخی از  مشکلات بوده و خود نوعی اقدام تامینی و باعث ارتقاء بهداشت حقوقی در رسیدگی به برخی جرائم شود که البته صحت این مدعا نیاز به گذشت زمان و چگونگی کار این دادسراها دارد.

عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس در پایان خاطرنشان کرد: تشکیل دادسراهای تخصصی در حوزه‌های گوناگونی چون جرائم ورزشی، جرائم رایانه‌ای، جرائم پزشکی، جرائم مطبوعاتی و غیره می‌تواند در رفع اطاله دادرسی موثر باشد.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید