بایگانی برچسب برای: پیشگیری

بدون دارو از ابتلا به آلزایمر پیشگیری کنید

یوگا نه تنها راهی عالی برای ورزش است بلکه می‌تواند به جلوگیری از زوال شناختی نیز کمک کند. محققان مرکز پزشکی دانشگاه کالیفرنیا آمریکا (UCLA) دریافتند که کندالینی یوگا، شکلی آرام از یوگا که بر تنفس، مدیتیشن و تجسم ذهنی تاکید دارد، برای زنان مسنی که دچار کاهش حافظه شدند و در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر قرار دارند، نویدبخش است.

گروهی از دانشمندان موسسه Semel دانشگاه کالیفرنیا در علوم اعصاب و رفتار انسانی از یک نوع تخصصی ام ار ای (MRI) برای ارزیابی فعالیت در مناطق خاصی از مغز استفاده کردند. آنان دریافتند که یوگا کندالینی، ارتباطات را در ناحیه‌ای از مغز که در برابر استرس آسیب‌پذیر و با کاهش حافظه مرتبط است، تقویت می‌کند.

محققان تاثیرات یوگای کندالینی را با تمرین تقویت حافظه (MET) مقایسه کردند. تمرین تقویت حافظه، استاندارد طلایی شناخته شده است که حافظه را از طریق تکنیک‌های ارتباط کلامی و بصری تقویت می‌کند. هیپوکامپ که برای یادگیری و حافظه حیاتی است، نقطه کانونی بود.

روانپزشک هلن لاورتسکی می‌گوید: «به نظر می‌رسد که آموزش یوگای کندالینی اتصال هیپوکامپ مرتبط با استرس را بهتر هدف قرار می‌دهد، در حالی که تمرین تقویت حافظه ممکن است زیرمناطق یکپارچگی حسی هیپوکامپ را بهتر هدف قرار دهد و از قابلیت اطمینان بهتر حافظه پشتیبانی کند».

نکته کلیدی این است که این مطالعه به حمایت از فواید یوگا برای سلامت مغز، به ویژه برای زنانی که استرس درک شده و اختلال ذهنی دارند، اضافه می‌کند. این شکل ملایم یوگا که بیشتر بر روی تنفس و درگیری ذهنی تمرکز می‌کند تا حرکت، مانند سایر اشکال یوگا، برای افراد مسن که ممکن است محدودیتهای فیزیکی داشته باشند، ایده‌آل است.

 

این مطالعه شامل ۲۲ شرکت‌کننده بود که میانگین سنی افرادی که یوگا تمرین می‌کردند حدود ۶۱ سال و در گروه تمرین تقویت حافظه حدود ۶۵ سال بود. هر یک از شرکت‌کنندگان کاهش عملکرد حافظه را طی سال گذشته گزارش کردند و یک یا چند عامل خطر برای آلزایمر مانند دیابت، حملات قلبی اخیر یا تجمع پلاک در شریان‌ها را نشان دادند.

طی یک دوره ۱۲ هفته‌ای، هر دو گروه تحت جلسات تمرینی هفتگی ۶۰ دقیقه‌ای قرار گرفتند که با تمرین روزانه تکمیل شد. گروه یوگای کندالینی همچنین با یکی دیگر از انواع یوگا مراقبه‌ای به نام کیرتان کریا آشنا شد. هر دو سبک یوگا شامل حواس چندگانه هستند و شامل آواز دسته‌جمعی می‌شوند و نتایج مطالعات گذشته نشان می‌دهد، می‌تواند برای سلامت تنفس و قلب و عروق مفید باشد.

نتایج تحقیقات قبلی نشان داد که کندالینی و کیرتان کریا تاثیر مثبتی بر افسردگی، تاب‌آوری و عملکرد اجرایی در افراد مسن دارند. این مطالعه اخیر از تکنیک‌های پیشرفته ام ار ای برای مقایسه اثرات یوگا در برابر تمرینات حافظه در مورد هیپوکامپ استفاده کرد.

محققان معتقدند که یوگا کندالینی ممکن است به ویژه در پردازش اطلاعات مرتبط با صورت در حافظه موثر باشد و به مزایای طولانی‌مدت محافظت عصبی آن اشاره دارد. از سوی دیگر، تمرین تقویت حافظه در ادغام اطلاعات حسی در حافظه موثرتر به نظر می‌رسد و در نتیجه به‌طور بالقوه قابلیت اطمینان حافظه را افزایش می‌دهد. نتایج این تحقیق در نشریه  Alzheimer منتشر شده است. این پست بازنشر از ایسنا می باشد امیدواریم برای شما مخاطب ارجمند مفید واقع شده باشد.

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق+ورزشی , امید+نوید , موسسه+حقوقی+امید_نوید , دیابت , پیشگیری , مدیریت+ورزش , IOC , حوادث+ورزشی , omid+navid

مبتلایان دیابت چگونه ورزش کنند؟

توصیه‌های کلی که به ورزشکاران دیابتی می‌شود، مشابه توصیه‌های عموم مردم است با این تفاوت که برای ورزشکاران مبتلا به دیابت، کالری و مایعات بیشتری مورد نیاز است. برای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ این امکان وجود دارد که در رقابت‌ها و تمرینات ورزشی در رده‌های بالا شرکت کنند و الگوی بسیاری از بیماران جوان مبتلا به دیابت باشند.

ورزش فواید سلامتی و اجتماعی متعددی دارد و باید به همه بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ توصیه شود. با این حال، مدیریت گلوکز خون در هنگام و پس از ورزش در این بیماران به دلیل افزایش خطر هیپوگلیسمی یا هیپرگلیسمی ناشی از ورزش، چالش برانگیز است.

مدیریت گلوکز خون در ورزشکاران مبتلا به دیابت مستلزم درک فیزیولوژی هموستاز گلوکز در حین و بعد از ورزش توسط پزشک و خود بیمار است. عوامل متعددی بر کنترل قند خون در هنگام ورزش در بیماران مبتلا به دیابت تأثیر می گذارد که از جمله آن می توان به شیوه مصرف انسولین، میزان انسولین در گردش خون، محل تزریق انسولین، سطح گلوکز خون قبل از ورزش، ترکیب وعده غذایی قبل از ورزش و مدت و شدت ورزش اشاره کرد.

در طول تمرین هوازی، جذب گلوکز عضلانی از طریق مکانیسم‌های مستقل از انسولین تا پنج برابر افزایش می‌یابد. در مقایسه با ورزش های هوازی، ورزش مقاومتی با خطر کمتری در کاهش اولیه گلوکز خون در حین ورزش و ریسک بیشتر کاهش گلوکز خون در بلند مدت در طول دوره ریکاوری همراه است.

هیپرگلیسمی پس از ورزش را می توان پس از تمرینات هوازی و بی هوازی با شدت های بالا مشاهده کرد که عمدتا توسط هورمون های ضد تنظیمی ایجاد می شود.

تشخیص دیابت نوع ۱ نباید بیماران را از انجام هر سطحی از فعالیت از جمله ورزش های حرفه ای رقابتی باز دارد. با این حال، بسیاری از بیماران از ترس هیپوگلیسمی ورزش نمی کنند.

رویکردهای متفاوتی برای جلوگیری یا محدود کردن هیپوگلیسمی به کار می‌رود که از جمله آن افزایش مصرف کربوهیدرات قبل از ورزش، کاهش انسولین پایه، کاهش انسولین بولوس برای وعده غذایی قبل از ورزش و قطع انسولین پایه برای بیماران تحت تزریق مداوم انسولین زیر جلدی، است.

ورزشکاران مبتلا به دیابت باید همیشه سطح گلوکز خون قبل از ورزش خود را بررسی کنند و سطح هدف بین ۱۲۰ تا ۱۸۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد. اگر گلوکز خون قبل از ورزش بین ۹۰ تا ۱۴۹ میلی گرم در دسی لیتر باشد، مصرف نیم تا یک گرم بر کیلوگرم در ساعت کربوهیدرات در شروع ورزش، توصیه می شود.

کالج آمریکایی پزشکی ورزشی نیازهای کلی انرژی را برای ورزشکاران رقابتی بدین ترتیب توصیه می کند:

۱- مصرف کربوهیدرات معادل ۳ تا ۱۰ گرم در کیلوگرم در روز (تا ۱۲ گرم در کیلوگرم در روز برای فعالیت های شدید و طولانی مدت)

۲- مصرف پروتئین معادل ۱.۲ تا ۲ گرم در کیلوگرم در روز برای ورزشکاران استقامتی و قدرتی

۳- مصرف چربی معادل ۲۰ تا ۳۵ درصد کل انرژی دریافتی

مصرف ۲۰ درصد یا کمتر انرژی ناشی از سوخت وساز چربی ها برای عملکرد مفید نیست. در یک رژیم چند نوبته تزریق انسولین در روز، انسولین طولانی اثر یک یا دو بار در روز برای کنترل پایه و انسولین کوتاه اثر قبل از غذا به عنوان جبران کربوهیدرات های مصرف شده تجویز می شود.

برای بیمارانی که از چنین رژیمی استفاده می‌کنند، تنظیم انسولین بولوس وعده‌های غذایی باید برای ورزش انجام شده در عرض ۳ ساعت پس از مصرف وعده غذایی در نظر گرفته شود تا از هیپوگلیسمی پیشگیری شود.

برای ورزش با شدت کم که به مدت ۳۰ دقیقه انجام، کاهش ۲۵ درصدی دوز انسولین سریع قبل از غذا توصیه می شود. برای فعالیت‌های با شدت کم به مدت ۶۰ دقیقه و برای تمرین با شدت متوسط که به مدت ۳۰ دقیقه انجام می شود، کاهش ۵۰ درصدی دوز انسولین سریع قبل از غذا توصیه می شود و پیش از انجام تمرین با شدت بالا به مدت ۳۰ دقیقه باید از کاهش ۷۵ درصدی دوز انسولین سریع قبل از غذا استفاده کرد؛ همچنین کاهش دوز پایه انسولین تا ۲۰ درصد نیز ممکن است قبل از یک تورنمنت یا ورزش بسیار سنگین برای جلوگیری از هیپوگلیسمی لازم باشد. به قلم  محمد حسبی

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق+ورزشی , امید+نوید , موسسه+حقوقی+امید_نوید , رگ+به+رگ+شدن , پیشگیری , صدمات+بدنی_غیر+عمدی , حوادث+ورزشی , omid+navid

راه‌های درمان «رگ‌ به رگ‌ شدن» و پیشگیری از صدمات بدنی حین ورزش

علائم رگ به رگ شدن در ورزشکاران شامل درد، تورم، کبودی و ناتوانی در حرکت مفصل است. اگر فکر می‌کنید دچار رگ به رگ شدن هستید با پزشک خود تماس بگیرید به خصوص اگر درد آنقدر شدید است که نمی توانید روی پای شما وزن ایجاد کند. رگ به رگ شدن خود را با پیروی از قانون RICE یا استراحت، یخ، فشرده‌سازی و ارتفاع درمان کنید؛ استراحت کافی داشته باشید، از هر گونه فعالیتی که باعث درد می شود اجتناب کنید و سعی کنید پای خود را ثابت نگه دارید. سعی کنید به پای خود وزن وارد نکنید و در صورت لزوم، از عصا استفاده کنید.

یخ گذاشتن روی پای خود را تا زمانی که علائم شما فروکش کند ادامه دهید. یخ به کاهش تورم و التهاب کمک می کند و همچنین مقداری درد را تسکین می دهد. فشرده سازی به کاهش تورم پای شما پس از رگ به رگ شدن کمک می‌کند. پای خود را محکم بپیچید، اما گردش خون خود را قطع نکنید. اگر باند شما گیره دارد از آن‌ها برای نگه داشتن در جای خود استفاده کنید و در غیر این صورت از نوار پزشکی برای محکم کردن آن بهره‌مند شوید.

تا جایی که ممکن است پای خود را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارید؛ به طور مثال دراز بکشید و پای خود را روی ۲ یا ۳ بالش قرار دهید تا بالای سینه شما قرار گیرد. داروهای بدون نسخه باید برای کنترل درد و تورم کافی باشد. هر دارویی را طبق دستورالعمل روی بطری یا طبق دستور پزشک مصرف کنید.

همچنین باید رگ به رگ شدن شدید را با استراحت، یخ، فشرده سازی و بالا بردن ارتفاع درمان کنید. با این حال، در حالی که پیچ خوردگی کمتر جدی می تواند در عرض ۲ تا ۴ هفته یا کمتر بهبود یابد، پیچ خوردگی شدید ممکن است ماه ها طول بکشد تا بهبود یابد. وزن پای خود را کاهش دهید و در طول فرآیند بهبودی از درمان RICE استفاده کنید.

رگ به رگ شدن شدید آسیب قابل توجهی به رباط وارد می‌کند. برای بهبودی پای شما باید تا حد امکان بی حرکت باشد. پزشک به شما گچ یا چکمه بی‌حرکتی می دهد و به شما اطلاع می دهد که چه مدت آن را بپوشید. جدی‌ترین رگ به رگ شدن ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. اگر آسیب شدید رباط دارید، پزشک اصلی شما احتمالا شما را به یک متخصص ارجاع می دهد و پس از بازسازی جراحی شما باید به مدت ۴ تا ۸ هفته چکمه بپوشید.

قبل از وزن دادن به پای خود با پزشک خود مشورت کنید به خصوص اگر دچار رگ به رگ شدن متوسط یا شدید هستید. زمانی راه رفتن را شروع کنید که بتوانید وزن را بدون احساس درد تحمل کرده و به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه پیاده روی کنید.

پزشک شما ممکن است یک کفش سفت را برای حمایت از پای شما در طول دوران نقاهت توصیه کند اگر نه هر زمان که وزن را روی پای خود تحمل می‌کنید، کفش هایی با کف سفت بپوشید. در صورت احساس درد شدید، فورا وزن خود را از پای خود برداربد و برای رفع ناراحتی آن را به مدت ۲۰ دقیقه در یخ قرار دهید. در صورت افزایش ناگهانی درد و تورم پس از یک فعالیت با پزشک خود تماس بگیرید.

پیچ خوردگی بد می‌تواند منجر به آرتریت و سایر مشکلات مفصلی در آینده شود و اگر آسیب قابل توجهی به رباط وارد کرده‌اید برای جلوگیری از عوارض باید به فیزیوتراپ مراجعه کنید. اگر پزشک شما را به فیزیوتراپیست معرفی نکرد از او بخواهید که حرکات کششی و ورزش هایی را که به آسیب خاص شما کمک می کند توصیه کند. به قلم محسن مرادی کیوی

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق+ورزشی , امید+نوید , موسسه+حقوقی+امید_نوید , حداقل+میزان+تمرین+عضلات , پیشگیری , آسیب , حوادث+ورزشی , omid+navid

حداقل میزان تمرینات تقویت عضلات در هفته و پیشگیری از آسیب

داشتن عضلات مرکزی قوی، مزایای بیشماری برای ورزشکاران، کارگران، افرادی که روی پا زیاد می ایستند، کودکان، بزرگسالان و افراد مسن به همراه دارد. افزایش قدرت عضلات مرکزی تنه، تنها برای ورزشکاران حرفه ای نیست. در ادامه این مطلب به بررسی کلی آناتومی عضلات مرکزی تنه می‌پردازیم و تفاوت‌های عضلات قوی و ضعیف را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم.

کدام عضلات مرکزی هستند؟

شکم: عضله راست شکمی عضله ای است که بیشتر مردم به اسم عضلات شش تکه از آن شناخت دارند و به تثبیت اندام های داخلی کمک می‌کند. عضله عرضی شکم یکی دیگر از عضلات مهم شکمی است که در حرکت و تثبیت ستون فقرات نقش دارد.

مورب شکمی: مورب های داخلی و خارجی که در امتداد دو طرف بدن قرار دارند در محافظت و چرخش ستون فقرات نقش دارند.

پشت: یک عضله عمیق شکمی است که در قسمت پایین کمر قرار دارد؛ از پایین ترین دنده تا بالای لگن امتداد دارد و معمولا با کمردرد، وضعیت بدنی و مشکلات حرکتی همراه است.

کف لگن: کف لگن اندام هایی مانند مجرای ادرار، مثانه، روده ها، راست روده، رحم، دهانه رحم و واژن را در خود جای داده است. همچنین شامل بافت های همبند مانند همسترینگ، فلکسورهای لگن و دورکننده ها می شود. عضلات و بافت های کف لگن با هم به سلامت جنسی، تثبیت لگن، ادرار، حرکات روده و موارد دیگر کمک می کنند.

ستون فقرات: عضلات بازکننده ستون مهره ها از نظر فنی عضلات پشت هستند.

سرینی: عضلات سرینی گروهی از سه عضله در پشت شما هستند که بر چرخش و کشش باسن تأثیر می‌گذارند.

دیافراگم: دیافراگم عضله ای است که معمولا با تنفس مرتبط است زیرا در حین دم و بازدم منقبض و صاف می شود. دیافراگم که در پایین قفسه سینه قرار دارد دارای منافذی است که در عملکرد گوارش و انتقال خون به قلب نیز نقش دارند.

مزایای عضلات مرکزی قوی

به دلیل سردرگمی در مورد چیستی عضلات مرکزی، بسیاری از مردم فکر می‌کنند که تقویت عضلات مرکزی به معنای انجام تمرینات شکمی است اما این نیز با تمرین سرینی، لگن، تمرین روی عضلات پشتی و یادگیری چگونگی ثبات عضلات مرکزی مساوی است.

تثبیت کمر

یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ نشان می دهد که بین کاهش کیفیت عضلات کمر و افزایش سن ارتباط وجود دارد. یافته‌های همین مطالعه تأیید کرد که زنان نسبت به مردان عضلات مرکزی کمر کوچک‌تری دارند و این نشان دهنده ارتباط بالقوه بین تغییرات هورمونی پس از یائسگی و کیفیت عضلات مرکزی تنه است. تمرینات پایه مبتدی ممکن است به تقویت عضلات مرکزی کمر، بهبود تعادل و بازیابی عملکرد فیزیکی کمک کند، بنابراین قبل از شروع تمرینات پیشرفته تر با تمرینات پایه شروع کنید.

افزایش انعطاف

تمرینات عضلات مرکزی تنه می تواند به بهبود انعطاف در ناحیه لگن کمک کند.

کمک به تعادل

سایر افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند یا شرایط سلامتی مانند آرتریت را مدیریت می کنند، بیشتر مستعد مشکلات هماهنگی و تعادل هستند. یکی دیگر از عوامل خطر برای عدم تعادل، افزایش سن است. اگر به دلیل شرایط پزشکی برای شروع کار سختی دارید، کار با یک درمانگر خبره، مربی شخصی یا شریک ورزشی راهبرد خوبی برای حفظ انگیزه و مسئولیت پذیری شما است. از یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد چگونگی انجام ایمن تمرینات اصلی بر اساس توانایی های بدنی خود راهنمایی بیشتری بخواهید.

حمایت از وضعیت بهتر

بسیاری از مردم به طور ناخودآگاه به دلیل نگاه کردن از پایین به تلفن یا رایانه خود، وضعیت بدنی ضعیفی دارند. این می تواند به درد گردن، شانه، پشت و سایر اختلالات اسکلتی عضلانی منجر شود. علاوه بر بهبود سطح استرس و انعطاف پذیری، یوگا یکی از بهترین انواع ورزش برای تثبیت عضلات مرکزی است. ایستادن و نشستن به حرکات یوگا می تواند عضلات مرکزی خاصی را فعال کند و با گذشت زمان، این ممکن است وضعیت بدن را بهبود بخشد.

حمایت از اجرای ورزش بهتر

تمرینات مرکزی تنه، وضعیت نشستن را بهبود می بخشد، تمرینات قدرتی مرکزی نیز این پتانسیل را دارد که به فرم تمرین شما کمک کند. به طور خاص، ۲ تمرین کلاسیک کلاس‌های بدنسازی مربوط به سال‌ها پیش به دلیل احتمال آسیب دیدن از بین رفته‌اند. یکی از پرطرفدارترین تمرینات پایه ثابت، پلانک است. این تمرین بدن شما را از سر تا پا  تقویت می‌کند.

افزایش ثبات تنه

هم ورزشکاران و هم غیر ورزشکاران باید به ثبات عضلات تنه فکر کنند تا بتوانند وظایف خود را به راحتی و مستقل انجام دهند. ثبات فقط این نیست که روی دو پا بمانید و از زمین خوردن جلوگیری کنید. تمرینات تعادلی که عضلات مرکزی بدن را درگیر می کنند می توانند به شما در بالا رفتن از پله ها، نگه داشتن اجسام سنگین و هماهنگی با افزایش سن کمک کنند.

آسان کردن حرکت روزمره

همانطور که گفته شد، درگیر کردن عضلات مرکزی بدن از طریق کنترل عمدی تنفس و وضعیت بهتر بدن مطمئنا می تواند مزایایی را برای حرکات روزمره مانند خم شدن، بلند کردن و چرخش ارائه دهد. هنگامی که یاد می‌گیرید عضلات مرکزی و نحوه عملکرد آن ها را شناسایی کنید، این خودآگاهی به شما کمک می کند تا به شما یادآوری کند که در حین انجام کارهای روزانه خود، حرکات خود را از عضلات مرکزی خود پایه گذاری کنید.

کمک به کاهش یا پیشگیری از درد

اگرچه ورزش ممکن است آخرین چیزی باشد که در هنگام درد مزمن به ذهن شما برسد اما بسیاری از مطالعات، مزایای تمرینات قدرتی مرکزی تنه را برای کمردرد و لگن نشان می دهند. اگرچه دلایل زیادی برای کمردرد وجود دارد اما محققان می‌دانند که بین ضعیف شدن عضلات مرکزی، مشکلات حرکتی و شدت کمردرد ارتباط وجود دارد. همانطور که گفته شد، تمرینات قدرتی مرکزی در مقایسه با تمرینات مقاومتی، شکل تمرینی ایمن‌تر و قابل دسترس‌تر برای افراد مبتلا به کمردرد است. شما می توانید تمرینات عضلات مرکزی تنه را در خانه بدون هیچ وسیله خاصی انجام دهید.

حمایت از تمرینات قدرتی

کودکان، نوجوانان، بزرگسالان میانسال و سالمندان همگی می توانند از تمرینات با وزنه بهره مند شوند. انجمن قلب آمریکا انجام فعالیت های تقویت عضلات را حداقل دو بار در هفته توصیه می کند. از آنجایی که ظرفیت عضلانی با افزایش سن کاهش می یابد، این تمرینات می توانند شروع خوبی باشند. وقتی راکت تنیس را تاب می‌دهید، توپ فوتبال را ضربه می‌زنید یا کودک نوپایی را که گریه می‌کند برمی‌دارید، قبل از اینکه اندام‌هایتان شروع به کار کنند، عضلات مرکزی تنه باید ثبات داشته باشند.

دویدن را آسان تر می کند

یک برنامه تمرینی مرکزی ۸ هفته ای برای بهبود تعادل ایستا، استقامت و سطوح انرژی دویدن مفید است. از آنجایی که دویدن عضلات مرکزی را در لگن، باسن، پشت و ستون فقرات درگیر می کند، این امکان وجود دارد که تمرینات مرکزی هدف، بتواند برای فرم دویدن، سرعت و تنفس شما مفید باشد.

کمک به کاهش آسیب های پایین تنه

بر اساس یافته‌ها در جمعیت‌های ورزشکار، افراد سالم با سابقه آسیب‌های مفصل ران، پا یا ساق پا ممکن است بخواهند تمرین‌های تقویتی مرکزی را در برنامه‌های تمرینی خود بگنجانند تا نقص در ثبات مرکزی بدن را جبران کنند. تمرینات مرکزی می تواند به ویژه برای بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر که در معرض خطر افتادن هستند، موثر باشد.

عضلات قوی در برابر عضلات ضعیف

افراد با عضلات مرکزی قوی می توانند با تمرکز بر تنفس و کنترل وضعیت بدن، برخی از وضعیت های مرکزی بدن را طولانی تر نگه دارند. یک تنه ضعیف با کمردرد مزمن و وضعیت نامناسب همراه است. ممکن است انجام تمرینات مرکزی برای مدت طولانی برای شما سخت باشد. می توانید یک تست پلانک ساده را امتحان کنید تا بسنجید که عضلات مرکزی شما چقدر قوی است و ارزیابی کنید که کدام عضلات نیاز به بهبود دارند.

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق_ورزشی , ساعت+تمرین+بدن , تستسترون , امید+نوید , موسسه_حقوقی_امید_نوید , فدراسیون+پزشکی+ورزشی , پیشگیری , omid_navid

 

ساعت بدن درباره فعالیت ورزشی و پیشگیری

همه ما از ساعت زنگدار بیولوژیکی پیروی می‌کنیم و ریتم‌های روزانه،بیشترین تأثیر را دارند و کسی که به ساعت‌های درونی توجه داشته باشد، بهتر می‌تواند تمرین کند. تقریبا تمام فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در بدن انسان از یک ریتم شبانه روزی پیروی می کنند و در انسان، هسته سوپراکیاسماتیک چرخه خواب، بیداری و سایر بیوریتم‌های روزانه را مطابق با زمان خورشیدی تنظیم می‌کند.

با توجه به نوسانات فیزیولوژیکی روزانه، چندین تحقیق در مورد عملکرد عصبی- عضلانی طی یک ریتم شبانه روز در طول فعالیت ورزشی گزارش و به طور کلی مشخص شده است که اوج عملکرد در اوایل عصر، تقریبا در اوج دمای مرکزی بدن رخ می دهد.

افزایش دمای مرکزی بدن باعث افزایش متابولیسم انرژی، بهبود انطباق عضلانی و تسهیل جفت شدن اکتین-میوزین می شود. علاوه بر این، هورمون های استروئیدی مانند تستوسترون و کورتیزول نیز ریتم شبانه روزی واضحی را نشان می دهند و نقش تستوسترون در بدن حفظ آنابولیسم از طریق فرآیند سنتز پروتئین است.

در مقابل، کورتیزول یک عملکرد کاتابولیکی دارد  که در پاسخ به استرس است. همچنین با توجه به ماهیت آنابولیک و کاتابولیک هر دو هورمون فرض شده که یک رابطه علی ممکن است بین ریتم شبانه روزی تستوسترون، کورتیزول و عملکرد عضلانی وجود داشته باشد.

عملکرد شما در طول روز ۲۶ درصد در نوسان است و این مسئله روی فعالیت شما موثر است زیرا زمان هایی از روز وجود دارد که شما در شرایط عالی هستید و زمان هایی وجود دارد که به جای آن باید استراحت کنید و اگر در طول تمرین به بیوریتم خود توجه داشته باشید، می توانید به طور موثرتری تمرین کنید.

 ساعت بدن مثل اسباب بازی هایی که با باتری کار می کنند ما را روشن و خاموش کرده و باعث می شود روز را با نبض و فشار خون بالا شروع کنیم و زمانی که به تجدید انرژی بدن نیاز داریم به خواب برویم.

هر سلول، یک ساعت داخلی را با خود حمل می کند. آن ها کار شیفتی اندام های ما را سازماندهی و مراقبت می کنند که غذا در زمان های مشخصی مرتب و فرآوری شود. علاوه بر این، آن ها تصمیم می گیرند که چه زمانی در ورزش کارآمدتر هستیم و بر اساس یک مطالعه در انگلیس، عملکرد ۲۶ درصد در طول روز متفاوت است و این به طور طبیعی روی تمرین تاثیر می گذارد.

کسی که به ساعت های درونی توجه داشته باشد، بهتر می تواند تمرین کند. همه ما از ساعت زنگدار بیولوژیکی پیروی می کنیم و ریتم های روزانه، بیشترین تأثیر را دارند. هر ۹۰ دقیقه یک مرحله از خستگی وجود دارد و همه ما از ساعت زنگ دار بیولوژیکی در مغز خود اطاعت می کنیم اما تیک تاک ساعت برای هر فرد کمی متفاوت است.

هر کس که قبل از زنگ ساعت بیدار باشد، مانند پرنده ای است که جست و خیز می کند. حدود ۲۰ درصد از همه انسان ها این گونه هستند. هرکسی که صبح به سختی از رختخواب بلند می شود و عصر با سرعت تمام می دود، مانند جغد است و حدود ۳۰ درصد از کل مردم چنین هستند. همه چیز از نظر ژنتیکی تعیین می شود و مطالعات متعدد ثابت می کند کسانی که با ریتم زندگی می کنند راحت تر و سازنده تر هستند. بازنشر از فدراسیون پزشکی ورزشی

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق_ورزشی , قاعدگی+زنان+ورزشکار , رئیس_فدراسیون , امید+نوید , موسسه_حقوقی_امید_نوید , ورزش+بانوان , پیشگیری , omid_navid

قاعدگی تاثیر منفی روی عملکرد ورزشی دارد؟

سیکل طبیعی قاعدگی تاثیر منفی روی عملکرد ورزشی ندارد و سندرم پیش از قاعدگی نیز در ورزشکاران کمتر به وجود می‌آید که این به نفع ورزشکار است هرچند انجام ورزش سنگین باعث اختلالات قاعدگی می‌شود.

بلوغ و رشد استخوانی در دختران کمی زودتر از پسران اتفاق می افتد که حدود سن ۱۳ سالگی است و پس از این رویداد، حداکثر ۵ تا ۶ سانتی متر قد آن‌ها بلندتر می‌شود و دختران حداکثر قد خود را در سن ۱۷ سالگی خواهند داشت و روند افزایش وزن نیز مانند رشد قدی است.

کسب حداکثر توده استخوانی یک سال از جهش رشدی عقب‌تر و به علت پایین‌تر قرار گرفتن مرکز ثقل بدن در زنان، تعادل در زنان بیشتر است. همچنین درصد متوسط چربی در زنان حدود ۲۶ درصد و تقریبا دو برابر مردان است. علاوه بر این اندازه قلب زنان و برون ده قلبی آنان کمتر و تعداد ضربان قلب آن‌ها بیشتر از مردان است. در عین حال ظرفیت ریه‌ها نیز در زنان کمتر از آقایان و اثرات تمرین‌های قدرتی و استقامتی در زنان به علت عدم افزایش توده عضلانی محدود و نسبت به مردان کمتر است.

سیکل طبیعی قاعدگی تاثیر منفی روی عملکرد ورزشی ندارد و سندرم پیش از قاعدگی نیز در ورزشکاران کمتر بوجود می آید که این به نفع ورزشکار است. مصرف قرص جلوگیری از بارداری در ورزشکاران اشکالی ندارد، ولی باید ۱۰ روز پیش از مسابقه قطع شود. انجام ورزش سنگین در ورزشکاران نوجوان باعث منارک دیر رس می شود که این هم امتیازی برای ورزشکار است چون باعث افزایش قد و چربی کمتر و افزایش عملکرد وی می شود.

البته انجام ورزش سنگین باعث اختلالات قاعدگی نیز می شود و مصرف بیش از حد انرژی و تغذیه ناکافی باعث این اختلال است. اختلال هورمونی به وجود آمده همچنین باعث از دست رفتن توده استخوانی شده و این  به ضرر ورزشکار است و باعث شکستگی‌های تنشی و پوکی استخوان می شود.

ورزشکارانی که دچار آمنوره می‌شوند باید جدی درمان شوند و از پوکی استخوان با درمان مناسب پیشگیری کنند و در این شرایط مصرف قرص جلوگیری و رفع مشکلات تغذیه‌ای و تمرینی و استرسی لازم است.

در واقع اختلال قاعدگی و مشکلات تغذیه‌ای و پوکی استخوان به نام “تریاد زنان ورزشکار” یک مشکل شایع زنان ورزشکار است که از فاکتورهای ایجاد آن می‌توان به گرسنگی‌های طولانی مدت و اعتماد به نفس پایین و ایده‌آل گرایی و دانش تغذیه‌ای ناکافی و تمرینات سنگین غیر اصولی اشاره کرد.

در این ورزشکاران با بروز اولین علامت از سه علامت فوق باید درمان جدی را شروع کرد و در شرح حال این بیماران ورزشکار، ترس از چاقی، اصرار به تناسب اندام، حملات سنکوپ، گیجی، تپش قلب، درد اندام، مصرف داروهای مدر و مسهل، تحلیل رفتن ماهیچه، مو و پوست خشک و سردی اندام‌ها را می توان دید ‌و درمان این گونه بیماران با همکاری پزشک و روانشناس و کارشناس تغذیه است. بازنشر ۱۴۰۱۱۰۰۵۰۲۶۷۲

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید