کشتی، ورزشی سخت و متفاوت از اکثر ورزش‌های کودکان و نوجوانان به شمار می‌رود و نه تنها به لحاظ جسمی، بلکه به لحاظ ذهنی نیز بسیار سخت است. در این رشته ورزشی به عنوان یک ورزش انفرادی، تمام فشارها برای برد یا باخت صرفا روی دوش کشتی‌گیر است و هرچند برخی کودکان خیلی تحت تاثیر این موضوع قرار نمی گیرند، اما عموم آن ها تحت فشار روحی قرار خواهند گرفت.

این موضوع، جزء مزایای ورزش است؛ وقتی که فرزندان شما تحت فشار، برنده می شوند، یاد می گیرند چگونه در شرایط سخت، می توانند موفق شوند و این باعث می شود که شخصیتی سخت و دارای اعتماد به نفس پیدا کنند ولی این امر باعث نمی شود که والدین کشتی گیر بی اثر باشند و لازم است به نکاتی توجه کنند که موجب می شود بهترین شرایط برای فرزند آن ها ایجاد شود.

درس از باخت

اگر کودک در کشتی، مبتدی است، احتمالا در مسابقات اولیه بیشتر از اینکه ببرد، می بازد و از آن جا که کشتی یک ورزش انفرادی است، برای کشتی گیر این امکان وجود دارد که شکست برای او سخت تر از برای کسی باشد که  عضو یک تیم ورزشی مانند فوتبال است. در این حالت باید تاکید کنیم شکست، بخشی از فرآیند یادگیری است و به جای تمرکز روی چیزی که خارج از کنترل آن هاست (باختن در گذشته اتفاق افتاده) به کشتی گیر کمک شود تا بر آینده تمرکز کند و در عین حال باید به وی کمک کرد تا از این باخت آنچه که می‌تواند، یاد بگیرد. ممکن است کشتی‌گیر نیاز به زمانی داشته که تنها باشد و با خود خلوت کند و این خوب است و گاهی اوقات آن ها باید احساسات خود را به تنهایی مورد بررسی قرار دهند اما پس از چند دقیقه، زمان آن می رسد که انرژی دوباره فعال شود تا مهارت های مورد نیاز برای برنده شدن در مسابقات آتی را بهبود بخشد.

 درس از پیروزی

اعتماد به نفس یک احساس عالی است. پدر و مادر، باید موفقیت ها را جشن بگیرند و عملکرد عالی فرزند خود را تشخیص دهند و فراموش نکنند، همچنین مهم است بدانند که این آخر خط نیست و همواره به دنبال راه هایی برای بهبود باشند.

تمرکز بر عملکرد نه نتیجه

کشتی یک فرایند و دارای هدف بلندمدت است و عشقی را نسبت به ورزش ایجاد می کند و نباید در مورد پیروز شدن یا باختن فرد بیش از اندازه تمرکز کرد. ورزشکار باید روی نحوه عملکرد خود، نقاط قوتی که از آن ها امتیاز می گیرد و تلاش ۱۰۰ درصدی تمرکز کند. وقتی این کار را می‌کند، پیروز می‌شود اما اگر روی نتیجه (برد و باخت) تمرکز کند، احتمالا عملکرد خوبی نخواهد داشت.

تمرکز بر نکات مثبت

برای افزایش سرسختی ذهنی، یک فرایند دیگری وجود دارد تا به موفقیت منجر شود. تمرکز دائم روی نکات منفی و اشتباهات می تواند مانع از پیشرفت آن ها شود. آن ها زمانی که می‌بازند یا اشتباه می‌کنند به اندازه کافی ناراحت هستند. شکست و اشتباه، بخشی از یادگیری بوده و مهم است که در مورد آنها بیش از حد انتقاد نکنیم. ما می خواهیم آن ها فرصت جبران داشته باشند و از اشتباه نترسند. هدف این است که بر حریف خود مسلط باشند نه اینکه یک کشتی گیر ترسو (ترس از شکست) باشد. تشویق باید به خاطر داشتن شانس مجدد جهت جبران و اجرای یک جنگ بزرگ و سخت انجام شود؛ چه پیروز شوند و چه ببازند، این کار باعث ایجاد اعتماد به نفس در آنها می‌شود.

 وظایف مربی

به دلایلی بچه ها از ۸ سالگی فکر می کنند که پدر و مادر چیزی نمی دانند. یک مربی می‌تواند همان چیزی که پدر و مادر عنوان می‌کند را بگوید و کشتی گیر آن گفته را با آغوش باز می‌پذیرد، در حالی که این موضوع  می‌تواند برای پدر و مادر برای شما نا امید کننده باشد اما مربیان می‌توانند در این زمینه نقش والدین حمایت کننده را بر عهده بگیرند.

کشتی‌گیر خود را با دیگران مقایسه نکنید

هنگامی که می‌گویید «ببین، چطور محمد این فن را انجام می دهد» فرزند شما اینطور می‌شنود: «محمد بهتره و تو نمی توانی او را شکست بدی». کاری که شما می‌توانید انجام دهید این است که به کشتی‌گیر خود کمک کنید تا احساس کند که آنها با هر کسی می توانند مبارزه خوبی داشته باشند. کمک کنید نقاط قوت و ضعف رقبای خود را تحلیل کنند و بر اساس این دانسته‌ها با او کشتی بگیرند.

سوخت عملکرد

کشتی، ورزشی است که در زمان تمرین، مسابقه و ریکاوری به تغذیه خوب نیاز دارد و می توان با ارائه گزینه های سالم، نقش حیاتی ایفا کرد و اما باید به مسائل مختلفی در این رابطه توجه داشت. نباید قبل از تمرین یا مسابقات از مواد قندی استفاده کرد و یکی از بدترین اتفاقات این است که یک کودک زمان قبل از مسابقات با یک کیسه شکلات وارد سالن شود، این نوع تغذیه فاجعه است و آن ها نه تنها به علت وجود شکر، افت می‌کنند، بلکه از لحاظ ذهنی نیز تخلیه می شوند.

باید به انتخاب های سالم در خانه توجه داشت و باید بدانیم کم آبی بدن، یکی از منابع خستگی جسمی و ذهنی است، بنابراین باید اطمینان حاصل کرد که یک بطری آب به مسابقات می‌برید و همیشه مطمئن شوید که می توانید آب بنوشید. برای مسابقات، میوه هایی مانند سیب، پرتقال، انگور و سبزیجاتی مانند هویج و همچنین کلوچه های سبوس دار را بسته بندی کنید. این میوه ها درست پس از مسابقه به سرعت جایگزین گلوکز از دست رفته می شوند؛ همه غذاها باید حداقل حدود یک ساعت قبل از مسابقه خورده شوند، این مواد غذایی نباید سنگین باشند زیرا می تواند باعث کاهش میزان هضم غذا شود.

اگر کشتی‌گیر در حین مسابقه، به والدین نگاه کند، یک مشکل وجود دارد. آن ها نباید کشتی بگیرند که از خانواده تایید بگیرند یا به دلیل ترس کاری انجام دهند. این بدان معنا نیست که آن ها نیازی به فشار والدین ندارند به خصوص بچه های کم سن و سال تر از والدین خود راهنمایی می گیرند یا باید به آن ها گفته شود که به جای فیلم نگاه کردن و بازی های تلفن همراه به تمرین کشتی بپردازند اما انگیزه آن ها برای پیروز شدن باید به معنای دستیابی به موفقیت نه به دلیل ترس از باختن باشد.

راه هایی برای به چالش کشیدن ورزشکار وجود دارد. همانطور که کودکان در حال پیشرفت هستند یکی از راه های اصلی که می توانید از آن ها حمایت کنید، شرکت در تمرینات و مسابقات سخت تر است که موجب پیشرفت آن ها می شود و این چالش ها  می تواند شرکت در مسابقات و تورنمنت های مختلف، مسابقات لیگ، ورود به تیم ملی، اردوی بزرگ یا آموزش خصوصی باشد. باور اینکه کشتی گیر می تواند بهترین باشد نیز مسئله بسیار مهمی است. قهرمانان المپیک هنگامی که بچه هستند شروع به هدف گزینی و تصویرسازی در مورد این اهداف می کنند. کسی که قصد بزرگی دارد، نیاز به افرادی در اطراف خود دارد که از او حمایت کنند و به آن ها اعتقاد داشته باشد.

نکته بسیار مهم دیگر لذت بردن از کشتی است. کشتی گیران نیاز به عشقی برای ورزش و لذت بردن از تجارب ساعت های متمادی تمرین برای رسیدن به موفقیت و حفظ آن دارند. باید از کشتی لذت برد و آن را به صورت تجربه مفرحی در نظر گرفت. و تامل در ترویج و توسعه ورش دربین کودکان و نوجوانان بهترین و عالی ترین ساختار پیشگیری از جرم را در بر خواهد داشت و به صنعت ورزش و اشتغال پایدار توجه خواهد داشت.

به قلم:  افسانه صنعتکاران