آسیب‌دیدگی در مدارس فوتبال چگونه کاهش می‌یابد؟

 فوتبال یکی از پرطرفدارترین رشته‌های ورزشی در میان کودکان ایرانی می‌باشد به‌گونه‌ ای که هرسال به تعداد مدارس فوتبال کشور اضافه می شود و شرکت در فعالیت‌های ورزشی می‌تواند مزایایی بسیاری برای سلامتی و پر کردن اوقات فراغت کودکان به همراه داشته باشد.

در این بین اما خطر آسیب دیدگی در حین تمرین یا مسابقه یکی از مسائلی است که همواره دغدغه والدین و فرزندان بوده و فیفا برای پیشگیری از آسیب‌های بازیکنان نونهال فوتبال برنامه‌ای موسوم به فیفا ۱۱+ کودکان را معرفی کرده است. با فرا گیری دانش حقوق ورزشی و مشاوره با وکلای ورزشی نیز می توانیم پیامد های حقوقی را کاهش و به صفر برسانیم، در صورت نیاز می توانید با موسسه حقوقی امید نوید به عنوان اولین مرجع رسیدگی تخصصی به مسائل .رزشی در ایران در ارتباط باشید.

با توجه به خلأ مطالعاتی در زمینه این برنامه، دکتر مصطفی زارعی عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در قالب یک طرحی پژوهشی که با حمایت پژوهشگاه تربیت‌بدنی و فدراسیون فوتبال انجام شده و در اختیار ایسنا قرار گرفته، به بررسی تأثیر برنامه گرم کردن فیفا ۱۱+ کودکان بر میزان بروز آسیب دیدگی در بازیکنان نونهال پرداخته است.

در این مطالعه نزدیک به ۱۰۰۰ فوتبال آموز از پنج استان کشور شرکت کردند و نتایج این مطالعه که بیش از یک سال به طول انجامید نشان داد اجرای برنامه پیشگیری از آسیب فیفا ۱۱+ کودکان می‌تواند تا ۵۰ درصد از آسیب‌های بازیکنان مدارس فوتبال را کاهش دهد.

در این پژوهش، بازیکنان کمتر از ۱۴ سال عضو مدارس فوتبال پنج استان ایران به‌ صورت تصادفی بلوکی به دو گروه مداخله (۱۵ تیم، ۴۴۳ بازیکن) و کنترل (۱۷ تیم، ۵۱۹ بازیکن) تقسیم شدند و در طول مدت پژوهش بازیکنان گروه مداخله، برنامه ۱۱+ کودکان را حداقل دو بار در هفته اجرا و بازیکنان گروه کنترل نیز گرم کردن متداول خود را دنبال کردند و ساعات تمرین و مسابقه بازیکنان و آسیب‌های آن ها در طول پژوهش به‌ صورت آینده‌نگر توسط مربیان و کادر پزشکی ثبت شد.

برای سنجش اثر برنامه ۱۱+ کودکان بر آمادگی حرکتی بازیکنان نیز ۵۶ بازیکن فوتبال ۱۰ الی ۱۴ سال به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند، که بازیکنان گروه مداخله به مدت ۱۰ هفته برنامه تمرینی گرم کردن فیفا ۱۱+ کودکان را انجام دادند.

بازیکنان گروه کنترل نیز برنامه گرم کردن عادی خود را اجرا کردند. یک هفته قبل و بعد از تمرینات هردو گروه در آزمون‌های عملکردی و آمادگی حرکتی شامل دریبل از بین موانع، آزمون‌های ایلینویز، انعطاف‌پذیری، پرش طول، تریپل هاپ، آزمون تعادل Y در سه جهت، سرعت ۳۶ و ۱۸ متر، پلانک، پلانک جانبی شرکت کردند و به‌منظور مقایسه میزان بروز آسیب در دو گروه از روش آماری z پواسون و برای سنجش اثربخشی برنامه بر آمادگی حرکتی از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.

نتایج آزمون z پواسون نشان داد بازیکنان گروه مداخله (۱.۴۲ آسیب در هر هزار ساعت) به ‌طور معنی ‌داری کمتر از بازیکنان گروه کنترل (۳.۶۹ آسیب در هر هزار ساعت) به آسیب‌های اندام تحتانی دچار شدند.

بازیکنان گروه مداخله به ‌طور معنی‌داری نتایج بهتری در آزمون‌های سرعت ۳۶ متر، تعادل Y در هر سه جهت و مسافت آزمون تریپل هاپ نسبت به بازیکنان گروه کنترل به دست آوردند اما تفاوت معناداری در مابقی آزمون‌ها دیده نشد وبا توجه به اثربخشی برنامه گرم کردن ۱۱+ به کودکان توصیه می‌ شود از این برنامه تمرینی به ‌منظور پیشگیری از آسیب و ارتقا برخی از آمادگی های حرکتی استفاده کنند.