شرط ورزش برای بیماران قلبی

بیماری‌های قلبی شامل طیف وسیعی از بیماری‌های ناشی از آترواسکلروز عروق کرونر، بیماری‌های مادرزادی، اختلالات در ساختار دریچه‌ها یا حفره‌های قلبی، نارسایی قلبی و پیوند قلب است و با وجود اثرات مفید ورزش، انجام ورزش نامناسب توسط بیماران قلبی می‌تواند ریسک بالای عوارض و حتی مرگ را به دنبال داشته باشد.

بیش از ۵۰ سال تجربه نشان داده است که ایمن‌ترین و موثرترین روش برای شروع ورزش در همه گروه‌های بیماران قلبی، انجام آن در مراکز توانبخشی قلبی و تحت نظر پزشک و همراه با مانیتورینگ است.

علاوه بر بیماران قلبی، افراد مبتلا به بیماری‌های عروق محیطی، سندرم متابولیک، بیماری های ریوی و حتی افرادی که دارای فاکتورهای خطر بیماری قلبی هستند نیز از توانبخشی قلبی سود می‌برند.

مطالعات نشان داده است کنترل عوامل خطر بیماری های قلبی شامل بی‌تحرکی، پرفشاری خون، هایپر لیپیدمی، چاقی و مصرف سیگار می‌تواند در کاهش بروز و بار بیماری های قلبی عروقی موثر باشد.

رویکرد مراکز جامع توانبخشی قلبی نه تنها ورزش و سلامت جسمی بلکه سایر جنبه‌های زندگی سالم را نیز در بر می‌گیرد؛ به طور مثال از طریق مشاوره‌های روانشناختی به کاهش سطح استرس و اضطراب بیماران کمک می‌شود یا با کمک کارشناسان تغذیه، رژیم های غذایی سالم و متناسب با شرایط هر بیمار تجویز می‌شود.

از روش‌های متعددی برای سنجش ظرفیت عملکردی افراد استفاده می‌شود که از جمله آن‌ها می‌توان به تست ورزش، تست ورزش قلبی ریوی و مجموعه آزمون های سنجش قدرت، سرعت و عملکرد اشاره کرد.

طبق شرایط قلبی، میزان و نوع فعالیت فیزیکی هر بیمار از این تست‌ها برای ارزیابی و تعیین برنامه درمانی بیماران استفاده می‌شود و در نهایت پس از طی موفقیت‌آمیز یک دوره توانبخشی قلبی، پزشک با ارزیابی مجدد بیمار به وی اجازه می‌دهد به سطح مشخصی از فعالیت و در صورت امکان ورزش حرفه‌ای بازگردد. به قلم  سارا لطفیان