چه کسانی نباید فعالیت بدنی شدید داشته باشند؟

افراد در معرض خطر کسانی هستند که با شرایطی به نام تنگی شریان کاروتید زندگی می‌کنند که تقریبا پنج درصد از جمعیت بزرگسال در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

تنگی شریان کاروتید یک بیماری است که با تجمع پلاک‌ها در شریان‌های کاروتید مشخص می‌شود و رگ‌های خونی مهمی هستند که از گردن عبور می‌کنند و وظیفه دارند اکسیژن و مواد مغذی ضروری را به مغز و قسمت‌هایی از صورت برسانند. تجمع پلاک این شریان‌ها را باریک می‌کند و به طور بالقوه عملکرد آن‌ها را به خطر می‌اندازد.

فعالیت‌های بدنی منظم مانند پیاده‌روی سریع، شنا یا ورزش‌های پرانرژی می‌تواند تهدید قابل‌ توجهی برای این افراد باشد. به گفته محققان ورزش‌های شدید می‌توانند پلاک‌ها را در شریان‌های اصلی به مغز برساند و یک رگ خونی را مسدود کند که همین موضوع منجر به سکته می‌شود.

شیوع تنگی شریان کاروتید طی ۲ دهه گذشته افزایش چشمگیری داشته است. داده‌های اوایل دهه ۲۰۰۰ نشان می‌دهد که حدود ۲ میلیون آمریکایی از این بیماری رنج می‌برند. با این حال ارقام اخیر نشان می‌دهد که این تعداد به حدود ۱۶.۵ میلیون نفر رسیده و حدود پنج درصد از کل بزرگسالان این کشور را تشکیل می‌دهد.

عوامل خطر برای تنگی شریان کاروتید شامل چاقی، سبک زندگی کم‌تحرک، دیابت و استعمال دخانیات است. در نتیجه افراد مبتلا ممکن است به تجدید نظر در شدت تمرینات روزانه خود نیاز داشته باشند تا خطر ابتلا به سکته مغزی را کاهش دهند.

این مطالعه نشان داد که ورزش برای سلامت شریان‌های کاروتید که سالم هستند یا به طور خفیف مسدود شده‌اند، مفید است.

محققان اظهار کردند: در حالی که ورزش شدید می‌تواند عملکرد قلبی افراد سالم را بهبود بخشد، می‌تواند عواقب شدیدی برای بیماران مبتلا به انسداد شریانی، به ویژه در ضربان قلب بالا به دلیل فعالیت‌های بدنی گسترده داشته باشد. مطلب فوق بازنشر از ایسنا می باشد