حقوق ورزشی

مسئولیت مدنی مربیان ورزشی، به وسیله یا نتیجه؟!

امروزه ورزش به پدیده ای مبدل شده است که اهمیت آن بر هیچ کس پوشیده نیست و تقریباً بخش بزرگی از مردم به شیوه های گوناگون با آن سر وکار دارند نکته ای که در این خصوص دارای اهمیت است این که ورزش کردن چه در سطح حرفه ای و چه در سطح آماتور جدای از خطرات و آسیب ها نمی باشد. در خصوص این مطلب باید اینگونه بیان داشت که ورزشکاران و مربیان در بین خود یک قرارداد دارند یعنی ورزشکار و مربی خطرها و آسیب های متعارف ورزشی مورد نظر خود را قبول میکنند و نیز وظایف و مسئولیتی بر عهده دارند حال اگر از این وظایف قصور نمایند مسئول شناخته می شوند. همانطور که گفته شد سند مبنای این مسئولیت بر پایه تقصیر و از روی قرارداد (مسئولیت قرار دادن) است. در حقوق ایران نسبت به مسئولیت مدنی مربیان ورزشی حکم روشنی دیده نمی شود. این وضعیت موجب گردیده که قضات دادگاه ها نیز در برخورد با قضیه دچار سرگردانی شده و نتوانند به راه حل واحدی دست یابند. در مورد مسئولیت مدنی مربیان ورزشی از آنجا که قانون خاصی در این مورد وجود ندارد بر اساس قواعد عمومی مسئولیت مدنی تعیین تکلیف می شود و تنها استثنا مسئولیت مربیان شنا می باشد که بر اساس اصل۱۶۷قانون اساسی به فقه رجوع می گردد. در هر حال مسئولیت مدنی مربیان ورزشی مبتنی بر تقصیر است و تقصیر آن ها عبارت است از عدم نظارت بر امکانات، وسایل آموزشی و پزشکی که ناشی از تعهدشان می باشد. می توان گفت تعهد مربیان در مورد افراد مبتدی به نتیجه و در مورد افرادی که دوره اول را گذراندن به وسیله می باشد.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

 

حقوق ورزشی

لیسانس علائم تجاری در ورزش

ورزش هم اکنون در گسترة تجارت به عنوان کسب وکاری بزرگ قلمداد می شود و درآمدهای هنگفتی را برای ورزشکاران، باشگاه ها و سایر فعالان ورزشی به ارمغان آورده، که بخش عمده ای از آن به واسطة دراختیارداشتن دارایی های فکری و به ویژه علائم تجاری است. از طریق تحقیق و تأمل در موازین بنیادین و رهیافت های حقوق نظام های پیشرو، نقش برجسته ای را که قرارداد لیسانس در تجاری سازی این نوع دارایی های فکری ورزشی ایفا می کند، تحلیل کرده و ابعاد خاص آن را به لحاظ کارکرد، موضوع، قلمرو و تعهدات ویژة طرفین نمایان کند. همچنین دو مسئلة مهم تعارض بازاریابی و تداخل حقوق شخصی ورزشکاران و حقوق جمعی شخصیت های حقوقی ورزشی که در بستر قرارداد لیسانس علائم تجاری بروز می کنند، بسیلر قابل توجه می باشد. نتایج این نوشتار مبین آن است که رویکرد کلی و مبهم مقررات و ادبیات حقوق ایران نسبت به قراردادهای لیسانس علائم تجاری و همچنین، فقدان موازین حداقلی ناظر به جنبه های مهم حقوق ورزشی، برای مواجهه با مسائل خاص این دست توافقات در قلمرو ورزش، فاقد کفایت و کارامدی لازم بوده و باید با تدبیر از تجربه ها و راهکارهای مطلوب حقوقی سایر کشورها به منظور نظام بخشی اصولی به این قراردادها بهره برد.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق ورزشی

بیمه مسئولیت مدیران و مربیان مجموعه ورزشی

بیمه مسئولیت مدنی بیمه گذار در قبال استفاده کنندگان و مراجعین به مجموعه ورزشی بدین معنی که چنانچه در نتیجه قصور و اهمال بیمه گذار در رعایت اصول ایمنی و حفاظتی مجموعه ، خسارت جانی به استفاده کنندگان و ورزشکاران وارد آید بیمه گر پس از احراز مسئولیت بیمه گذار و در صورت لزوم بر اساس رای مراجع قضایی نسبت به پرداخت خسارت اقدام میکند . کلیه مدیران و مربیان مراکز ورزشی از قبیل سالن های بدنسازی ، فیتنس ،یوگا ، ورزشهای رزمی از قبیل کاراته ، تکواندو ،جودو، بوکس و کشتی و … میتوانند با خرید این بیمه نامه در برابر حوادث احتمالی برای ورزشکاران و مراجعه کنندگان در حاشیه امنیت قرار بگیرند .

نکته اول :

شاید بسیاری از عزیزان تصور میکنند که بیمه مسئولیت مدیران کلیه خسارت هایی را که ناشی از حوادث ورزشکاران باشد پرداخت میکند در حالیکه اینطور نیست و بیمه نامه فوق فقط خسارت هایی را پرداخت میکند که اولا ناشی از حوادث باشد  ( بیماری نباشد ) و ثانیا مدیر یا مربی مجموعه مسئول شناخته شود . لذا توصیه میگردد علاوه بر خرید بیمه مسئولیت مدیران و مربیان اماکن ورزشی نسبت به خرید بیمه حوادث گروهی بصورت با نام برای ورزشکاران اقدام گردد تا در مواقعی که حادثه ای رخ داده اما مدیر یا مربی مسئول شناخته نشده از محل بیمه حوادث گروهی خسارت ورزشکار جبران گردد .

نکته دوم :

بیمه مسئولیت فوق صرفا حوادث احتمالی استفاده کنندگان از مجموعه ورزشی را پوشش میدهد و در این بیمه نامه حوادث احتمالی کارکنان مجموعه تحت پوشش نیست و مدیر مجموعه ورزشی علاوه بر بیمه فوق میبایست بیمه نامه دیگری به نام بیمه مسئولیت مدنی کارفرما درقبال کارکنان می باشد.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق ورزشی

نکات مهم صعود موفق به قله کوه

باتوجه به شروع فصل زمستان و بازی های زمستانی، گاهی ملاحظه می شود علاقه مندان به کوه و طبیعت بصورت غیر حرفه ای به کوهستان می روند. باید در نظر داشته باشیم با آگاهی کامل از قوانین کوهستان و آموزش لازم در فصل سرد به کوهستان رفت به طبع شرایط متفاوت حاکم جوی که وجود دارد ممکن هست فعل یا ترک فعل نابجا موجبات لطمات مادی و معنوی را برای ورزشکار و مخاطب علاقه مند حادث نماید با توجه به توسعه علوم حقوق ورزشی باید دانست عدم آگاهی به قوانین کوهستان و حادث شدن اتفاق بلاشک دارای پیامد های حقوقی و قانونی خاص به خود می باشد در مقاله ذیل سعی شده نکاتی در باره ورود ایمن به کوهستان را ارائه نمائیم.

پیش از تصمیم به کوهنوردی باید نکات مهم کوهنوردی را بدانید. کوهنوردی یکی از ورزش های مهیج و ماجراجویانه است که به‌ هیچ‌ وجه نباید آن را دست‌ کم بگیرید و از همین رو آموزش مهارت‌ ها و رعایت اصول آن برای هر کوهنوردی ضرورت دارد. شاید شما نیز در پایان هفته یکی از انواع رشته‌ های کوهنوردی را به عنوان تفریح انتخاب کرده‌ اید. حتما به این موضوع هم فکر کرده‌ اید که کوهنوردی تفریحی آسان و در دسترس بوده و برای انجام آن نیاز به هیچ کار خاصی نیست. ولی به همین سادگی ها هم نیست.

چه بدنبال کوهنوردی در داخل و چه در خارج از کشور باشید، مطمئناً مستلزم رعایت یک سری اصول است که باعث می‌ شود کوهپیمایی و کوهنوردی ایمن‌ تر و راحت‌ تری داشته باشید.  هر رشته ورزشی را که شما برای فعالیت خود انتخاب می‌ کنید باید به اندازه کافی با مسائل پایه آن آشنایی داشته باشید اگر کوهنوردی را به عنوان ورزش مورد علاقه خود انتخاب کرده‌اید پس باید بدانید این رشته از چند اصل اساسی تشکیل شده است و شما به عنوان یک کوهنورد باید به کلیه ی این اصول واقف باشید.

پس برای اینکه بهترین تجربه را از ورزش فرح بخش کوهنوردی داشته باشید، مقاله ای با عنوان ده نکته مهم در کوه نوردی را برایتان آماده کردیم تا با مطالعه ی آن بر اطلاعات خود افزوده و این ورزش را با دیدی باز و نگاهی عمیق آغاز کرده و ادامه دهید.

۱-آموزش دیدن برای کوهنوردی

کوهنوردی ورزشی است که هرگز نباید آن را بدون آموزش و دانستن نکات ایمنی انجام دهید. بدون درک خوب از بسیاری از جنبه های مختلف کوهنوردی ، از طیف خواندن نقشه و مهارت های پیمایش گرفته تا اطراق و درک آب و هوای کوهستان نکات بسیار مهمی هستند که باید راجبشان اطلاعات کسب کنید. حتما از سازمان های معتبر و یا دوستانی که تجربه کوهنوردی در محل مورد نظر شما را دارند راهنمایی بگیرید.

۲-آماده سازی و برنامه ریزی، یکی از مهم ترین نکات کوهنوردی

برای کوهپیمایی و صعود خود باید آمادگی برنامه ریزی داشته باشید. برای این منظور، گزارش‌ های مربوط به مسیر را مطالعه کنید و تصاویر مسیر صعود خود را ببینید. با افرادی صحبت و مشورت کنید که این صعود را انجام داده‌ اند. تجهیزات موردنیاز را به‌طور کامل در نظر بگیرید. همیشه طوری برنامه‌ ریزی کنید که برای استراحت، حوادث پیش‌ بینی‌ نشده و بازگشت به پایین، وقت کافی داشته باشید. با یک برنامه ریزی مناسب به خوبی می توانید کوهنوردی و صعود خوبی را سپری کنید.

۳- کفش کوهنوردی مناسب، از نکات مهم کوهنوردی

یکی از اصولی ترین نکات برای کوهنوردی انتخاب کفش مناسب است. شما باید کفش خود را متناسب با فصل انتخاب کنید؛ به‌ عنوان مثال کفش سبک کوهپیمایی برای صعود در فصل تابستان مناسب‌ تر است و کفش زمستانی باید چکمه ای باشد که در برابر سرمای هوا مقاومت کافی داشته باشد و بتوانید یخ‌ شکن یا کرامپون به آن وصل کنید.

۴-تغذیه و غذای مناسب از نکات مهم کوهنوردی

برای یک کوهپیمایی مناسب غذاهایی با کالری بالا و حجم کم در اولویت هستند. میوه‌ های خشک (کشمش خشک)، مواد انرژی‌ زا (شکلات و اوتمیل)، ژله‌ های خوراکی، آب نبات‌، بیسکویت کرم‌دار و غیره از گزینه‌های عالی برای کوهنوردی به شمار می‌ روند. از آنجا که در حین کوهنوردی به انرژی نیاز دارید، مواد غذایی با کالری پایین مناسب این رشته ورزشی نیستند. بنابراین مطمئن شوید غذایی که حمل می کنید هم خوشمزه و لذت بخش باشد و هم کالری و انرژی لازم را به بدن شما برساند! در هر صعود کوهنوردی حمل خوراکی های اضطراری ضروری است و سعی کنید مقداری خوراکی بیشتر برای اتفاقات غیرقابل پیش بینی که ممکن است کوهپیمایی شما را طولانی تر کند، با خود داشته باشید.

۵-پیش بینی آب و هوا

قبل از شروع و برنامه ریزی هر پیمایش کوهنوردی حتماً وضعیت آب و هوا را چک کنید. شما همیشه فرصت کوهنوردی را دارید، دقت کنید که در شرایط آب و هوایی مطلوبی صعود خود را انجام دهید و در غیر اینصورت برنامه را به روز دیگری موکول کنید. با وجودی که طوفان، بارش سنگین برف و غیره در کوهستان عادی است؛ چنین شرایطی می‌تواند بسیار خطرناک باشد و حتی برگشتن از ارتفاعات را به یک چالش بزرگ تبدیل کند. با این حال ، هنگامی که در یک مسیر کوهنوردی قرار می گیرید ، اغلب گزینه های کمی برای عقب نشینی دارید ، بنابراین بررسی هوا قبل از حرکت ضروری است!

۶- پناهگاه اضطراری، از نکات مهم کوهنوردی

حوادث و صدمات در کوهنوردی بسیار اجتناب ناپذیر است و زیاد رخ می دهد زیرا افراد به راحتی خطرات کوهستان را دست کم می گیرند. همیشه یک پناهگاه اضطراری را در نظر داشته باشید ، مکان هایی که کوچک هستند اما می توانند نجات دهنده زندگی شما باشند و در صورت تغییر ناگهانی هوا شما را در برابر عناصر محافظت می کند. پناهگاه های زیادی از پناهگاه های دو نفره تا گروه های بزرگ در سراسر کوهستان ها دسترس است. از آنجا که امکان شب‌ مانی اضطراری (بیواک) در کوهستان وجود دارد، با خود کیسه بیواک، چادر و پتوی نجات همراه داشته باشید.

۷- اقداماتی برای شرایط اضطراری

هیچ کس نمی خواهد تصور کند که برای او حادثه ای اتفاق خواهد افتاد اما فکر نکردن به این موضوع هم احمقانه است. برای آماده شدن و انجام اقدامات مربوط به انواع مختلف شرایط اضطراری ، باید مطالعه کنید و آموزش ببنید. سطح بالای آموزش به این معنی است که شما بدون نیاز به فکر کردن واکنش مناسب را نشان خواهید داد ، این آموزش ها بسیار سودمند است زیرا توانایی های تصمیم گیری در شرایط استرس زا را به شدت مختل می شوند.

۸- موارد اضطراری کوهنوردی

در مواقع اضطراری عجله نکنید ، آرام باشید. در غیر این صورت یک اتفاق ناگوار جزئی می تواند به یک حادثه بزرگ تبدیل شود. هنگام رخداد حادثه به سرعت وضعیت مصدوم را ارزیابی کنید. داشتن آمادگی برای شرایط غیرقابل پیش‌ بینی، یکی از اصول کوهنوردی است. با تمرین بالا می‌ توانید به‌صورت خودکار وارد عمل شوید. همانطور که گفتیم در شرایط اضطراری، آرامشتان را حفظ کنید. شرایط را بررسی و مشخص کنید که می‌ توان آن را توسط گروه مدیریت کرد یا به کمک بیرونی نیاز است.

در صورت نیاز با منابع کمک‌رسان معتبر تماس بگیرید و درخواست کمک کنید. اگر کسی آسیب دید، او را به یک سر پناه انتقال دهید؛ گرم نگه دارید و آب مورد نیاز بدنش را تامین کنید. چنانچه فرد مشکوک به آسیب ستون فقرات بود، او را تکان ندهید. هرگز از مسیر صعود خود دور نشوید زیرا این مکانی است که تیم های نجات کوهستان جستجوی خود را متمرکز می کنند.

اگر نیاز به یافتن سرپناه دارید ، تابلویی را نشان دهید که جهت شما را به تیم نجات نشان دهد. هرگز از مسیر صعود خود دور نشوید زیرا این مسیری است که تیم های نجات کوهستان جستجوی خود را به این مسیر متمرکز می کنند. اگر مجبور به اینکار شدید و نیاز به یافتن سرپناه دارید ، تابلو و یا نشانه ای را از خود باقی بگذارید که جهت حرکت شما را به تیم نجات نشان دهد.

۹-قانون ساعت ۱۴

طبق این اصل، هر کوهنوردی در هر جایی از مسیر که باشد، قبل از ساعت ۱۴ باید به پایین برگردد. این قانون به‌هیچ عنوان فصل و ماه نمی‌شناسد! پس برای اینکه برنامه‌تان مطابق با برنامه‌ریزی پیش برود، با سرعت بهینه صعود کنید و آمادگی کافی برای این موضوع داشته باشید. علاوه بر این، باید بتوانید برای چندین ساعت با کوله‌ای حدود پنج کیلویی با سرعت حداقل ۴۰۰ متر در ساعت ارتفاع بگیرید. شب برنامه زودتر بخوابید تا صعود خود را صبح زود آغاز کنید. همچنین با تعداد افراد کمتر می‌توانید بهره‌وری بهتری در زمان داشته باشید.

۱۰-آشنایی با مقصد کوهنوردی، از نکات مهم کوهنوردی

اگر هیچ آشنایی یا اطلاعات کافی راجع به یک کوه ندارید، از آن بالا نروید. برای این منظور بهتر است به تیم معتبری ملحق شوید که اطلاعات کاملی از کوه موردنظر شما دارد. علاوه بر این همیشه از سرپرست تیم اطاعت و دستورات او را اجرا کنید. به‌هیچ‌وجه از گروه جدا نشده و از مسیر مشخص‌شده خارج نشوید؛ زیرا این رفتار می‌تواند به گم‌ شدن شما منجر شود.

دیگر نکات مهم کوهنوردی

قبل از هر چیز مطمئن شوید که کلیه امکانات لازم را جمع‌آوری کرده‌ اید و یک سوت و چراغ قوه همراه دارید.

تنهایی به کوه نروید و از مسیرهای علامت‌ گذاری‌ شده حرکت کنید.

مسیر کوهپیمایی خود را به خانواده، دوستان و پناهگاه‌ ها اطلاع دهید.

هرگز به‌جای کوله‌ پشتی از ساک و کیف استفاده نکنید.

اگر برنامه شب‌ ماندن در کوهستان را دارید، پیش از تاریکی هوا شروع به برپایی چادر و کمپ کنید.

کیف کمک‌ های اولیه حتما همراهتان باشد.

افراد گروه علاوه بر آمادگی جسمانی و روانی خوب باید از نظر سن و اخلاق و سلیقه در یک سطح باشند.

هر گروه کوهنوردی باید حداقل با یک مربی درجه سه کوهنوردی راهی صعود شود.

اندازه قدم‌ هایتان به‌ اندازه عرض شانه باشد و با یک قدم دم و با قدم دیگر بازدم انجام دهید.

‌ در شیب‌ های تند و سربالایی‌ ها به‌ شکل زیگزاک حرکت کنید تا شیب مسیر شکسته شود.

در طول صعود همیشه وزنتان را به جلو و زمان فرود، سنگینی خود را به عقب متمایل کنید.

از حمل ظروف شیشه‌ ای در کوله‌ پشتی بپرهیزید؛ زیرا احتمال شکسته‌ شدن و پارگی کوله وجود دارد.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق ورزشی

قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت

حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر سید ابراهیم رئیسی

رئیس‌جمهور محترم جمهوری اسلامی ایران

در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم (۱۲۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت مصوب جلسه ۲۴/۷/۱۴۰۰ کمیسیون مشترک طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده مجلس شورای اسلامی مطابق اصل هشتاد و پنجم (۸۵) قانون اساسی که با عنوان طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده به مجلس شورای اسلامی تقدیم شده بود، پس از موافقت مجلس با اجرای آزمایشی آن به مدت هفت سال در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ ۲۶/۱۲/۱۳۹۹ و تأیید شورای محترم نگهبان، به پیوست ابلاغ می‌شود.

محمدباقر قالیباف

 

قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت

ماده ۱– در راستای اجرای سیاست‌های کلی جمعیت و خانواده و بندهای (۴۵)، (۴۶) و (۷۰) سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه و ماده (۴۵) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت‌ (۲) مصوب ۱۳۹۳/۱۲/۴ موضوع اجرای نقشه مهندسی فرهنگی کشور و سند جمعیت و تعالی خانواده و مواد (۷۲)، (۹۴)، (۱۰۲)، (۱۰۳)، (۱۰۴) و (۱۲۳) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، احکام مقرر در این قانون با رعایت مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی لازم‌الاجراء است.

هماهنگی و نظارت بر اجرای این قانون به شرح زیر می‌باشد:

الف- در راستای تحقق تبصره (۷) راهبرد کلان چهارم نقشه مهندسی فرهنگی کشور، به منظور راهبردی، برنامه‌ریزی، ارزیابی کلان و نظارت بر اجرای این قانون با رعایت مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی، ستاد ملی جمعیت به ریاست رئیس جمهور و مرکب از اعضای ذیل تشکیل می‌گردد:

  • رئیس جمهور (رئیس ستاد)
  • دبیر ستاد
  • وزرای کشور، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، علوم، تحقیقات و فناوری، ورزش و جوانان، راه و شهرسازی، تعاون، کار و رفاه اجتماعی، اطلاعات، امور اقتصادی و دارایی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، آموزش و پرورش و ارتباطات و فناوری اطلاعات
  • رؤسای سازمان‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، برنامه و بودجه کشور، تبلیغات اسلامی، پزشکی قانونی کشور
  • معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری یا دستگاه مرتبط
  • مدیر حوزه‌های علمیه
  • دادستان کل کشور
  • رییس شورای فرهنگی-اجتماعی زنان و خانواده شورای عالی انقلاب فرهنگی
  • دو نفر نماینده مجلس شورای اسلامی به عنوان ناظر
  • رییس ستاد کل نیروهای مسلح
  • رییس سازمان بسیج مستضعفین

ب- وظایف ستاد ملی جمعیت به شرح زیر است:

  • تهیه برنامه عمل متناظر این قانون با تقسیم کار ملی
  • تعیین نقش و ایجاد هماهنگی و هم‌افزایی بین وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، نهادها و مجموعه‌های مرتبط با موضوع جوانی جمعیت و خانواده و نظارت بر نقش‌های تعیین شده.
  • پیشنهاد اعتبار دستگاه‌های مرتبط با این قانون در بودجه سنواتی به سازمان برنامه و بودجه کشور
  • دریافت گزارش سالانه عملکرد و ارزیابی فعالیت‌های صورت گرفته در ارتباط با بودجه‌های اختصاص یافته در موضوع جمعیت و فرزندآوری
  • تدوین و ابلاغ دستورالعمل ارزیابی عملکرد دستگاه‌ها نسبت به اجرای این قانون
  • نظارت بر طرح‌ها، برنامه‌ها و عملکرد ناظر بر اعتبارات مرتبط با این قانون
  • تدوین شاخص‌های ارزیابی و سنجش اقدامات اثربخش بر رشد ازدواج و فرزندآوری به تفکیک بخش‌های خانواده، رسانه، سازمان‌های مردم‌نهاد، دستگاه‌های اجرایی، شرکت‌ها و مؤسسات خصوصی، مدیران، نخبگان
  • دریافت گزارش نهادهای ذی‌ربط مبنی بر اثربخشی اقدامات آن‌ها بر رشد ازدواج و فرزندآوری در جامعه مخاطب
  • اهدای سالانه «جایزه ملی جوانی جمعیت»
  • پایش زمانی و مکانی مستمر تغییرات جمعیتی در سطح ملی، استانی و شهرستانی با مشارکت مرکز آمار ایران
  • پایش جامع وضعیت سقط جنین در کشور بر اساس جمع‌بندی گزارش‌های دستگاه‌های ذی‌ربط و پژوهش‌های مرتبط
  • ارایه گزارش عملکرد شش ماهه ستاد و دستگاه‌های مرتبط در رابطه با رشد ازدواج و فرزندآوری به شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس شورای اسلامی

تبصره ۱- جلسات ستاد حداقل هر سه ماه یک بار با حضور اکثریت اعضا تشکیل می‌شود.

تبصره ۲- ستاد ملی جمعیت دارای دبیرخانه مستقل بوده و دبیر ستاد، مسؤولین معاونت‌ها و کارگروه‌های تخصصی دبیرخانه مذکور با حکم رییس جمهور منصوب می‌گردند. دبیرخانه ستاد ملی جمعیت مسؤولیت تهیه طرح‌ها و پیگیری مصوبات ستاد ملی جمعیت را بر عهده دارد.

تبصره ۳- وظایف نظارتی ستاد نافی نظارت سایر نهادهای ناظر کشور نمی‌باشد و همچنین شمول این نظارت در خصوص دستگاه‌ها و نهادهای زیرمجموعه رهبری با اذن معظم‌له خواهد بود.

تبصره ۴- کلیه مصوبات ستاد پس از تأیید و امضای رییس‌جمهور لازم‌الاجرا می‌باشد.

پ- استانداران مکلفند از طریق شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان موضوع ماده (۳۱) قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور مصوب ۱۳۹۵/۱۱/۱۰، راهبری، برنامه‌ریزی، هماهنگی بین بخشی و نظارت و ارزیابی در سطح استان در مورد احکام این قانون را بر عهده گیرند.

ت- وزارت کشور مکلف است با همکاری مرکز آمار ایران، هر ساله به رصد مداوم میزان موالید و نرخ باروری کل در کشور پرداخته و بر اساس آن پیشنهادهای لازم را در خصوص برنامه‌ریزی برای ارتقای وضعیت باروری در استان‌ها و شهرستان‌ها به ستاد ملی جمعیت ارایه نماید.

تبصره- اعطای کلیه امتیازات و تسهیلات این قانون مشروط به آن است که نرخ باروری شهرستان محل زادگاه پدر یا فرزند، بالای ۲.۵ نباشد. این محدودیت، شامل امتیازات و تسهیلات مذکور در مواد (۶)، (۷)، (۸)، (۱۷)، (۲۲)، (۲۳)، (۲۶)، (۴۰)، (۴۱)، (۴۳)، (۴۹)، (۶۶) و (۶۸) و همچنین مواردی که در قوانین قبلی پیش‌بینی شده است، نخواهد بود.

ماده ۲- کلیه وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های زیرمجموعه دولت موظفند دستورالعمل‌ها، برنامه‌ها و منشورات مرتبط با خانواده، فرزندآوری و جمعیت را در چارچوب مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی تهیه نموده و جهت تحق تبصره (۴) راهبرد کلان سوم نقشه مهندسی فرهنگی کشور هر شش ماه یک بار به مجلس شورای اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگی گزارش دهند.

ماده ۳- وزارت راه و شهرسازی مکلف است امکان استفاده مجدد از امکانات دولتی مربوط به تأمین مسکن خانوار را برای خانواده‌ها پس از تولد فرزند سوم و بیشتر فراهم آورد و این خانواده‌ها می‌توانند صرفاً برای بار دوم از کلیه امکانات دولتی در این خصوص استفاده نمایند.

ماده ۴- به منظور تحقق بند «چ» ماده (۱۰۲) قانون پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران دولت مکلف است یک قطعه زمین یا واحد مسکونی حداکثر به میزان (۲۰۰) مترمربع منطبق با ضوابط حد نصاب تفکیک بر اساس طرح‌های هادی روستایی و شهری یا طرح‌های جامع و تفصیلی شهری مصوب برای ساکنین در روستاها یا شهرهای کمتر از پانصدهزار نفر پس از تولد فرزند سوم و بیشتر به‌صورت مشترک و بالمناصفه به پدر و مادر، در همان محل بر اساس هزینه آماده‌سازی فقط برای یک بار به صورت فروش اقساطی با دو سال تنفس و هشت سال اقساط اعطا نماید و سند مالکیت، پس از پرداخت آخرین قسط، ظرف حداکثر یک ماه، به مالکین تحویل داده می‌شود.

تبصره ۱- برای ساکنین شهرهای بالای پانصدهزار نفر، زمین یا واحد مسکونی با شرایط مقرر در این ماده بسته به اعلام ظرفیت توسط دولت مبنی بر وجود زمین یا واحد مسکونی در شهرک‌های اطراف یا شهرهای جدید یا شهرهای مجاور یا زادگاه پدر یا مادر مشروط به این که بالاتر از پانصد هزار نفر نباشد، به انتخاب مادر، بر اساس آیین‌نامه مذکور در تبصره (۳) اختصاص می‌یابد.

تبصره ۲– مالکیت زمین یا واحد مسکونی در صورت فوت هر یک از پدر و مادر بر اساس موازین قانونی ارث به ورثه متوفی تعلق می‌گیرد.

تبصره ۳- وزارت راه و شهرسازی مکلف است با همکاری وزارت جهاد کشاورزی آیین‌نامه موضوع ماده فوق را حداکثر سه ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون تهیه و جهت تصویب به هیأت وزیران ارایه نماید.

ماده ۵- به منظور تحقق بند «چ» ماده (۱۰۲) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران دستگاه‌های اجرایی مکلفند برای تأمین و ارتقای کیفیت مسکن، پایان کار و عوارض ساخت و ساز، کلیه هزینه‌های تخصیص شبکه، انشعابات و هزینه‌های خدمات نظام مهندسی را به میزان پنجاه درصد (۵۰%) برای خانواده‌های دارای سه فرزند زیر بیست سال و به میزان هفتاد درصد (۷۰%) برای خانواده‌های دارای حداقل چهار فرزند زیر بیست سال برای یک مرتبه و هزینه پروانه و عوارض ساختمانی را به میزان ده درصد (۱۰%) برای خانواده‌های دارای حداقل سه فرزند زیر بیست سال تخفیف دهند. دولت مکلف است صد درصد (۱۰۰%) تخفیف‌های مربوط به پروانه ساختمانی را از محل منابع عمومی در بودجه‌های سنواتی پیش‌بینی نماید.

تبصره ۱- معافیت‌های فوق تا متراژ (۱۳۰) مترمربع زیربنای مفید در شهر تهران، (۲۰۰) مترمربع زیربنای مفید در شهرهای بالای پانصدهزار نفر و (۳۰۰) مترمربع زیربنای مفید برای سایر شهرها و روستاها قابل اعمال است.

تبصره ۲- محاسبات و نظارت مهندسین در خدمات نظام مهندسی برای خانواده‌های فوق جزوِ سهمیه سالانه آن‌ها منظور نمی‌شود.

ماده ۶- کلیه دستگاه‌های مذکور در ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مکلفند حداقل هفتاد درصد (۷۰%) از ظرفیت منازل مسکونی سازمانی در اختیار خود را جهت بهره‌برداری به خانواده‌های کارکنان دارای حداقل سه فرزند و فاقد مسکن ملکی مناسب در شهر محل خدمت تخصیص داده و در صورت وجود مازاد بر نیاز این خانواده‌ها به سایرین طبق ضوابط مربوط اختصاص دهند. همچنین طول زمان بهره‌برداری در منازل سازمانی برای خانواده‌های دارای سه فرزند و بیشتر فاقد مسکن ملکی مناسب در شهر محل خدمت حداقل باید به میزان دو برابر سکونت سایرین باشد.

ماده ۷- در اجرای بند «پ» ماده (۱۰۳) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران کلیه دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی دولتی مکلفند متناسب با برآورد نیاز دانشجویان متأهل اعم از بومی و غیربومی، زن و مرد، نسبت به هزینه‌کرد حداقل ده درصد (۱۰%) از درآمد اختصاصی و ده درصد (۱۰%) از اعتبارات تملک دارایی‌های سرمایه‌ای سالانه مقرر در بودجه سنواتی خود به استثنای مواردی که از لحاظ شرعی مصارف مشخصی دارند جهت احداث، تکمیل، تأمین و تجهیز خوابگاه‌های متأهلین اقدام کنند.

تبصره ۱– در اجرای بند «پ» ماده (۱۰۳) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به دولت اجازه داده می‌شود سالانه مطابق قوانین بودجه سنواتی تا پنجسال مبلغ بیست هزار میلیارد (۲۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال اوراق مالی اسلامی منتشر کند تا به منظور احداث، تکمیل، تجهیز و تأمین خوابگاه‌های دانشجویی متأهل به مصرف برسد.

تبصره ۲- کلیه دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی مکلفند، اراضی و ساختمان‌های مازاد خود را با مشارکت خیرین و سایر دستگاه‌ها به تأمین خوابگاه‌ها و یا منازل مسکونی مورد نیاز دانشجویان متأهل اختصاص دهند. اراضی و ساختمان‌هایی که از لحاظ شرعی شرایط و مصارف خاصی دارند از شمول این حکم مستثنی هستند.

تبصره ۳- وزارت راه و شهرسازی مکلف است اراضی مازاد با کاربری آموزشی، تحقیقات و فناوری در اختیار خود را مطابق با ضوابط شهرسازی و به میزان سرانه‌های مصوب، برای جبران کسری احداث خوابگاه‌های دانشجویی و طلاب متأهل به دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی و حوزه‌های علمیه با حفظ مالکیت دولت به صورت اجاره ۹۹ ساله و غیر قابل تغییر کاربری واگذار نماید.

تبصره ۴- کلیه دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشگاه‌ها و پارک‌های علم و فناوری مکلفند متناسب با تعداد دانشجویان متأهل، خوابگاه‌های موجود را جهت اختصاص به خوابگاه‌های متأهلین بهسازی و تجهیز نمایند و در احداث خوابگاه‌های جدید، خوابگاه‌های متأهلین را در اولویت قرار دهند.

تبصره ۵– وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلفند ظرف شش ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون پیوست‌های فرهنگی احداث خوابگاه‌های متأهلین را مبنی بر نظامنامه پیوست فرهنگی طرح‌های مهم و کلان کشور مصوب ۲۱/۱/۱۳۹۲ شورای عالی انقلاب فرهنگی تهیه و با تصویب وزیر مربوط به دانشگاه‌های مرتبط ابلاغ نمایند.

تبصره ۶- دانشگاه‌های غیردولتی و حوزه‌های علمیه در صورتی که اقدام به ساخت خوابگاه‌های متأهلین نمایند از تسهیلات تبصره‌های (۱) و (۳) در چهارچوب تبصره (۵) برخوردار خواهند بود.

تبصره ۷- سازمان اوقاف و امور خیریه و تولیت آستان‌های مقدسه با رعایت نوع وقف و ترویج «فرهنگ وقف و تعالی خانواده» مکلفند با همکاری وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و راه و شهرسازی و همچنین مراکز مدیریت حوزه‌های علمیه، ضمن استفاده از ظرفیت‌های مردمی، به احداث «خوابگاه متأهلین ویژه دانشجویان و طلاب» اقدام نمایند.

ماده ۸- صندوق‌های رفاه دانشجویی و مراکز مدیریت حوزه‌های علمیه مکلفند پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، برای دانشجویان و طلاب متأهل فاقد مسکن نسبت به پرداخت ودیعه مسکن (قرض‌الحسنه ضمن اجاره)، مشروط به ارایه اجاره‌نامه دارای شناسنامه رهگیری از مشاوران املاک به نحوی اقدام نماید که هر ساله حداقل پنجاه درصد (۵۰%) متوسط قیمت ودیعه اجاره مسکن (۷۰) متری در شهرهای بیش از پانصدهزار نفر جمعیت و مسکن (۱۰۰) متری در سایر شهرهای محل تحصیل پوشش داده شود.

تبصره- شمول این حکم بر مراکز مدیریت حوزه‌های علمیه مشروط به عدم مغایرت با اساسنامه حوزه‌های علمیه و هماهنگی مدیریت ذیربط در حوزه‌های علمیه خواهد بود.

ماده ۹- بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکلف است از طریق بانک‌های عامل و مؤسسات اعتباری، نسبت به پرداخت انواع تسهیلات مسکن با هدف تشویق فرزندآوری خانواده‌ها به شرح زیر اقدام کند:

الف- افزایش بیست و پنج درصدی (۲۵%) سقف تسهیلات خرید، ساخت و جعاله تعمیرات مسکن به ازای هر فرزند زیر بیست سال سن تا حداکثر دو برابر سقف مصوب، از محل افزایش مبلغ سپرده بانکی با رعایت مصوبات شورای پول و اعتبار

ب- افزایش دوره بازپرداخت به میزان دو سال به ازای هر فرزند زیر بیست سال سن، تا سقف ده سال

تبصره- بانک‌های عامل مکلفند نسبت به افزایش تسهیلات، تا سقف مقرر در این ماده، بدون تسویه تسهیلات قبلی اقدام نمایند.

ماده ۱۰- به منظور تحقق بند «ث» ماده (۱۰۲) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکلف است برای متولین سال ۱۴۰۰ به بعد، از طریق کلیه بانک‌ها و مؤسسات اعتباری از محل پس‌انداز و جاری قرض‌الحسنه نظام بانکی و حذف تسهیلات قرض‌الحسنه ازدواج متقاضیان بالای پنجاه سال سن، نسبت به پرداخت «تسهیلات قرض‌الحسنه تولد فرزند» اقدام نماید.

مبلغ این تسهیلات برای تولد فرزند اول یکصد میلیون (۱۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال، فرزند دوم دویست میلیون (۲۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال، برای تولد فرزند سوم سیصد میلیون (۳۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال، فرزند چهارم چهارصد میلیون (۴۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال و فرزند پنجم و بالاتر پانصد میلیون (۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال بدون الزام به سپرده گذاری مشمولان با شش ماه دوره تنفس به ترتیب با دوره بازپرداخت سه تا هفت سال و اخذ یک ضامن معتبر و سفته تعیین می‌شود. متقاضیان حداکثر تا دو سال پس از تولد می‌توانند درخواست دریافت وام را ثبت نمایند.

تبصره ۱- افزایش مبلغ وام مذکور در سال‌های آتی متناسب با حداقل نرخ تورم در قوانین بودجه سنواتی پیش‌بینی می‌شود.

تبصره ۲– در حین دوره بازپرداخت تسهیلات تولد فرزند، چنانچه فرزند دیگری به دنیا آمد، دریافت وام قرض‌الحسنه برای فرزند بعدی بلامانع است.

تبصره ۳- در مورد تولد فرزندان دوقلو و بیشتر، به ازای هر فرزند، یک وام تعلق می‌گیرد.

ماده ۱۱- دولت مکلف است به ازای هر فرزند که از ابتدای سال ۱۴۰۰ متولد شود، مبلغ ده میلیون (۱۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال تا سقف سالانه ده هزار میلیارد (۱۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال صرفاً جهت خرید واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری قابل معامله در بورس به نام فرزند اختصاص دهد. ساز و کار اجرایی از جمله نحوه خرید و انتخاب صندوق و هزینه‌های مرتبط به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.

تبصره ۱- هر سال به میزان نرخ تورم سالانه اعلامی مرکز آمار ایران به مبلغ اشاره شده در این ماده اضافه می‌شود.

تبصره ۲- سرپرست مجاز است صرفاً نسبت به جابه‌جایی بین واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری موضوع این ماده اقدام نماید. خارج کردن منابع مالی ناشی از فروش واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری صرفاً پس از ازدواج یا در صورت عدم ازدواج پس از بیست و چهار سالگی مجاز است.

ماده ۱۲- شرکت‌های خودروساز داخلی مکلفند از زمان ابلاغ این قانون یک خودروی ایرانی به قیمت کارخانه به انتخاب و به نام مادر پس از تولد فرزند دوم به بعد در هر نوبت ثبت نام برای یک مرتبه تحویل دهند.

تبصره- در هر نوبت ثبت نام پنجاه درصد (۵۰%) خودروها مشمول این ماده می‌باشند و در صورتی که تعداد متقاضیان مشمول از پنجاه درصد (۵۰%) خودروها در هر نوبت ثبت نام بیشتر باشد، اولویت با مادرانی است که طی دو سال قبل خودرویی دریافت نکرده باشند. در هر صورت، اگر تعداد متقاضیان در اولویت یا خارج از آن، بیشتر از پنجاه درصد (۵۰%) خودروها باشد، تعیین تکلیف از طریق قرعه‌کشی خواهد بود و سایرین می‌توانند در نوبت‌های بعدی ثبت‌نام کنند. چنانچه تعداد متقاضیان، کمتر از پنجاه درصد (۵۰%) خودروها بود، فروش مابقی خودروها بلامانع است.

ماده ۱۳- سازمان هدفمندی یارانه‌ها مکلف است از محل درآمدهای ناشی از حذف یارانه سه دهک بالای درآمدی نسبت به افزایش یارانه فرزندان خانواده‌های دهک‌های اول تا چهارم دارای حداقل سه فرزند تحت تکفل که هیچ کدام از والدین در دستگاه‌های مذکور در ماده (۲۹) قانون پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران شاغل نباشند به میزان سه برابر یارانه مصوب سایرین پرداخت نماید.

ماده ۱۴- دولت مکلف است در کلیه واگذاری‌ها حق بهره‌برداری زمین با اشتغال‌زایی و اجرای طرح‌های تولیدی و کشاورزی اولویت‌ها و مشوق‌های مؤثری همچون تخفیف تعرفه و هزینه واگذاری حداقل به میزان بیست و پنج درصد (۲۵%) و افزایش طول دوره بازپرداخت تسهیلات به میزان حداقل پنجاه درصد (۵۰%) برای خانواده‌هایی که پس از ابلاغ این قانون صاحب فرزند سوم و بیشتر می‌شوند، در نظر بگیرد.

ماده ۱۵- کلیه دستگاه‌های مذکور در ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مکلفند:

الف- در به‌کارگیری، جذب و استخدام نیروی جدید به ازای تأهل و نیز داشتن هر فرزند یک سال تا حداکثر پنج سال به سقف محدوده سنی اضافه کنند.

ب- در به‌کارگیری، جذب و استخدام به ازای تأهل و نیز هر فرزند دو درصد (۲%) مجموعاً حداکثر تا ده درصد (۱۰%) به امتیاز هر فرد اضافه می‌شود.

شمول این بند در مورد دستگاه‌هایی که قواعد استخدامی خاص خود را دارند منوط به عدم تعارض با ضوابط آن دستگاه‌ها است.

پ- برای کلیه مستخدمین در دستگاه‌های مذکور در صدر ماده که صاحب فرزند سوم تا پنجم می‌شوند، معادل یک سال به افزایش سنواتی مستخدم به ازای هر فرزند، اعمال نمایند.

تبصره- دستگاه‌های مذکور مجاز به تعدیل و یا اعلام عدم نیاز مستخدمین دارای حداقل سه فرزند، مادران باردار و دارای فرزند شیرخوار به‌جز در اجرای قانون رسیدگی به تخلفات اداری و آرای قطعی قضایی نیستند.

ماده ۱۶- دولت مکلف است برای کلیه گروه‌های مختلف حقوق‌بگیر در دستگاه‌های مذکور در ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و همچنین نیروهای مسلح، وزارت اطلاعات، سازمان انرژی اتمی (به‌استثنای مشمولین قانون کار) از قبیل کارکنان کشوری و لشکری، اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی و قضات، از ابتدای سال ۱۴۰۱، به مدت پنج سال، افزایش حقوق سالانه را در سقف ردیف حقوق و جبران خدمت به‌گونه‌ای اعمال نماید که هر ساله، کمک‌هزینه اولاد و حق عائله‌مندی مشمولین این ماده در چارچوب افزایش سنواتی حقوق و دستمزد به ترتیب به میزان صد درصد (۱۰۰%) و پنجاه درصد (۵۰%) افزایش یابد.

ماده ۱۷- احکام ذیل نسبت به همه مستخدمین و کارکنان در کلیه بخش‌های دولتی و غیردولتی لازم‌الاجرا می‌باشد.

الف- مدت مرخصی زایمان با پرداخت تمام حقوق و فوق‌العاده‌های مرتبط به نُه ماه تمام افزایش یابد. در صورت درخواست مادر تا دو ماه از این مرخصی در ماه‌های پایانی بارداری قابل استفاده است. مرخصی مزبور برای تولد دوقلو و بیشتر، دوازده ماه می‌باشد. در مواردی که مرخصی زایمان موجب اخلال در کار بخش خصوصی گردد، پس از تأیید وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی هزینه تحمیل شده توسط دولت جبران خواهد شد.

ب- نوبت کاری شب برای مادران شاغل باردار و همچنین مادران دارای فرزند شیرخوار تا دو سال و پدران تا یک ماهگی نوزاد، در مشاغل و فعالیت‌هایی که نیازمند نوبت کاری شب می‌باشند، اختیاری است. شمول این بند شامل بخش خصوصی مشمول قانون کار نمی‌شود.

پ- اعطای دورکاری به درخواست مادران باردار، حداقل به مدت چهار ماه در دوران بارداری در مشاغلی که امکان دورکاری در آن‌ها فراهم است، الزامی است.

ت- مادران شاغلی که از زمان لازم‌الاجرا شدن این قانون فرزند یا فرزندانی به دنیا خواهند آورد به ازای هر فرزند، می‌توانند از یک سال کاهش در سن بازنشستگی برخوردار شوند و برای فرزند سوم و بیشتر میزان کاهش یک و نیمسال به ازای هر فرزند خواهد بود. حداقل سن بازنشستگی مشمولین این بند، برای مادران دارای یک فرزند چهل و دو سال، دارای دو فرزند چهل و یک سال و برای سه فرزند و بیشتر چهل سال و حداقل با بیست سال سابقه بیمه است.

برقراری مستمری یا حقوق بازنشستگی متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه در زمان اشتغال می‌باشد.

تبصره- بار مالی اجرای این ماده از محل منابع حاصل از اجرای ماده (۷۲) این قانون در ردیف خاصی در بودجه سنواتی پیش‌بینی و به سازمان تأمین اجتماعی و سایر صندوق‌های بازنشستگی تخصیص داده می‌شود.

ماده ۱۸- میزان معافیت مالیاتی اشخاص حقیقی موضوع ماده (۸۴) قانون مالیات‌های مستقیم اصلاحی مصوب ۳۱/۴/۱۳۹۴ به ازای فرزند سوم و بیشتر، که بعد از تصویب این قانون متولد شود و به ازای هر فرزند مشمول پانزده درصد (۱۵%) تخفیف مشروط به تصویب آن در بودجه سنواتی می‌گردد. این تخفیف حداکثر سه بار قابل استفاده است.

تبصره- تخفیف مندرج در این ماده علاوه بر معافیت‌های مندرج در ماده (۸۴) قانون مذکور می‌باشد.

ماده ۱۹- ستاد ملی جمعیت مکلف است با همکاری ستاد اجرایی فرمان امام خمینی(ره) به منظور اهدای سالانه «جایزه ملی جوانی جمعیت» نسبت به تدوین شاخص‌های ارزیابی و سنجش به تفکیک بخش‌های خانواده، رسانه، سازمان‌های مردم‌نهاد، دستگاه‌های اجرایی، شرکت‌ها و مؤسسات خصوصی، مدیران، نخبگان اقدام نموده و بر اساس گزارش ارایه شده از نهادهای ذی‌ربط مبنی بر اثربخشی بر رشد ازدواج و فرزندآوری در جامعه مخاطب نسبت به اعطای جایزه ملی جوانی جمعیت اقدام نماید.

ماده ۲۰- کلیه دستگاه‌های مذکور در ماده (۲۹) قانون برامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مکلفند در روز ملی جمعیت، کارکنانی که در یک سال گذشته، ازدواج کرده و یا دارای فرزند شده‌اند را مورد تشویق قرار دهند.

ماده ۲۱- دولت مکلف است در راستای اجرای بند «ب» ماده (۱۰۳) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، حداکثر شش ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، با تقویت صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر نسبت به بیمه مادران خانه‌دار دارای سه فرزند و بیشتر به شرح ذیل اقدام کنند:

الف- در خصوص مادران غیرشاغل دارای سه فرزند و بیشتر ساکن مناطق روستایی و عشایری صد درصد (۱۰۰%) حق بیمه توسط دولت پرداخت می‌شود.

ب- با تولد فرزند چهارم و پنجم به ازای هر فرزند دو سال به سوابق بیمه‌ای بیمه‌گذار افزوده می‌شود.

ماده ۲۲- کلیه دستگاه‌های مذکور در ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرنگی جمهوری اسلامی ایران از جمله سازمان‌ها و شرکت‌هایی که شمول قانون بر آن‌ها مستلزم ذکر نام است و کلیه شرکت‌ها و مؤسسات وابسته به آن‌ها موظفند ظرف شش ماه پس از ابلاغ این قانون به منظور تکریم و حفظ حقوق مادر و کودک، با طراحی، احداث و تجهیز تمامی ساختمان‌ها و اماکن عمومی، خدماتی و آموزشی و رفاهی تحت اختیار یا نظارت خود، اقدام به تأمین فضای مناسب جهت رفع نیازهای نوزادان، کودکان  مادران باردار جهت استراحت، شیردهی و نگهداری کودکان نمایند.

تبصره ۱- ضوابط و استانداردهای فضای مذکور در این ماده با رعایت نظام‌نامه پیوست فرهنگی طرح‌های مهم و کلان کشور مصوب ۲۱/۱/۱۳۹۲ شورای عالی انقلاب فرهنگی، ظرف سه ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون از سوی وزارت راه و شهرسازی با همکاری شهرداری‌ها، وزارتخانه‌های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و آموزش و پرورش و سازمان بهزیستی کشور تهیه و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.

تبصره ۲- رعایت ضوابط و استانداردهای موضوع تبصره (۱) در مراکز مذکور به عنوان یکی از شاخص‌های ارزیابی دستگاه‌ها جهت اجرای سیاست‌های کلی جمعیت پس از ابلاغ این قانون شناخته می‌شود. مراکز دارای امکانات موضوع این ماده، به عنوان مراکز تکریم مادر و کودک شناخته شده و از تسهیلات مربوط به آن بهره‌مند می‌گردند.

تبصره ۳- کلیه دستگاه‌های مذکور در ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مکلفند با مشارکت بخش خصوصی و یا به صورت خرید خدمات نسبت به تأمین مهدکودک برای نگهداری کودکان مادران شاغل در همان دستگاه اقدام نمایند.

ماده ۲۳- جهت حمایت از شیرخوارگاه‌ها و مراکز نگهداری شبانه‌روزی کودکان بی‌سرپرست و خیابانی اقدامات زیر باید صورت پذیرد:

الف- سازمان بهزیستی کشور مکلف است با همکاری نهادهای خیریه و مجموعه‌های مردم‌نهاد، به توسعه و تجهیز کمی و کیفی شیرخوارگاه‌های کشور تا میزان یک و نیم برابر سطح فعلی بپردازد.

ب- سازمان بهزیستی کشور مکلف است در هر یک از مراکز مذکور، حداقل یک نفر آشنا به تربیت اسلامی کودک، با معرفی مراکز مدیریت حوزه‌های علمیه را در چهارچوب قوانین مربوط به‌کارگیری کند.

پ- سازمان بهزیستی کشور مکلف است برنامه‌ریزی و نظارت مناسبی جهت محتوای تربیتی و آموزشی و ابعاد معنوی و مذهبی این مرکز با همکاری حوزه علمیه انجام دهد.

ت- دولت موظف به تأمین زمین با اجاره ۹۹ ساله و غیرقابل تغییر کاربری برای خیریه‌ها و سازمان‌های متقاضی تأسیس این مراکز پس از تأیید سازمان بهزیستی کشور است.

ماده ۲۴- به منظور تحقق بند «ث» ماده (۱۰۲) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مکلف است با معرفی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و همکاری کمیته امداد امام خمینی(ره)، ستاد اجرایی فرمان حضرت امام خمینی(ره) و بنیاد مستضعفان، مادران باردار، شیرده و دارای کودک زیر پنج سال را که بر اساس آزمون وسع، نیازمند حمایت می‌باشند، شناسایی کرده و خدمات سبد تغذیه رایگان و بسته بهداشتی رایگان را به آن‌ها به صورت ماهانه اختصاص دهد.

تبصره ۱– وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است محتوای سبد تغذیه‌ای و بسته بهداشتی را برای ماه‌های ختلف و گروه‌های یاد شده در این ماده، حداکثر تا سه ماه پس از ابلاغ این قانون تعیین کند.

تبصره ۲– وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مکلف است به خانواده‌هایی که تحت پوشش نهادهای حمایتی نمی‌باشند و استحقاق آن‌ها از طریق «آزمون وسع» بررسی و تأیید می‌شود، سبد تغذیه و بسته بهداشتی ماهانه اختصاص دهد.

ماده ۲۵- سازمان ثبت احوال کشور مکلف است نسبت به ایجاد سامانه برخط برای معرفی و صدور شناسنامه ویژه برای مادران دارای سه فرزند یا بیشتر اقدام نماید. مدت اعتبار این شناسنامه ده سال است و در صورت تولد فرزندان بعدی به مدت پنج سال تمدید خواهد شد. دستگاه‌های ذی‌ربط موظفند اقدامات ذیر را برای دارندگان کارت مزبور به همراه اعضای خانواده انجام دهند:

الف- نیم‌بها بودن ورودی کلیه اماکن و بناهای تاریخی-فرهنگی و موزه‌های تابعه وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و دستگاه‌های اجرایی موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری.

ب- نیم‌بها بودن خدمات حمل و نقل عمومی شهری و تعرفه‌های فرهنگی، ورزشی و تفریحی شهرداری‌ها و دستگاه‌های اجرایی موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری.

پ- نیم‌بها بودن بلیط سینماها هر ماه یک بار

ت- تخفیف بیست درصدی (۲۰%) دوره‌های آموزشی، تربیتی و هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برای استفاده فرزندان

تبصره- شمول حکم این ماده در بخش غیردولتی مشروط به پیش‌بینی جبران هزینه آن در قانون بودجه سنواتی می‌باشد.

ماده ۲۶- کلیه مؤسسات آموزش عالی موضوع ماده (۱) قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور و مراکز حوزوی مکلفند:

الف- با تقاضای کتبی طلاب و دانشجویان مادر باردار جهت مرخصی یک نیمسال تحصیلی قبل از زایمان بدون احتساب در سنوات تحصیلی موافقت نمایند.

ب- با تقاضای مرخصی طلاب و دانشجویان مادر دارای فرزند زیر دو سال، حداکثر تا چهار نیمسال تحصیلی بدون احتساب در سنوات تحصیلی موافقت نمایند.

پ- با تقاضای طلاب و دانشجویان مادر باردار یا دارای فرزند زیر دو سال جهت میهمانی به میزان حداکثر چهار نیمسال تحصیلی به حوزه یا مؤسسه آموزش عالی هم‌سطح یا پایین‌تر مورد تقاضا موافقت نمایند.

ت- با تقاضای طلاب و دانشجویان مادر باردار یا دارای فرزند زیر سه سال جهت آموزش مجازی یا غیرحضوری برای گذراندن واحدهای دروس نظری دوره تحصیل موافقت نمایند.

ث- با تقاضای دانشجویان مادر باردار یا دارای فرزند زیر دو سال جهت کاهش نوبت کاری شب بر اساس آیین‌نامه‌ای که حداکثر ظرف سه ماه پس از ابلاغ این قانون، از سوی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تصویب می‌گردد، موافقت نمایند.

ج- شرایطی را فراهم نمایند که برای اساتید راهنما به ازای داشتن هر دانشجوی مادر باردار یا دارای فرزند شیرخوار یک سهمیه به سقف استاد راهنمایی آن‌ها اضافه شود.

تبصره- شمول این حکم بر مراکز مدیریت حوزه‌های علمیه مشروط به عدم مغایرت با اساسنامه حوزه‌های علمیه و هماهنگی با مدیریت ذی‌ربط خواهد بود.

ماده ۲۷- به ازای هر فرزند شش ماه از تعهدات موضوع «قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان» از مادران مشمول این قانون کسر می‌گردد. بانوان متأهل دارای فرزند می‌توانند تعهدات خود را در محل سکونت خانواده بگذرانند. مادران باردار و مادران دارای فرزند زیر دو سال، می‌توانند طی دوره بارداری و تا دو سالگی فرزند، آغاز طرح خود را به تعویق بیاندازند.

ماده ۲۸- کلیه دستگاه‌های مذکور در ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به‌ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، سازمان تبلیغات اسلامی، نهادها و مؤسسات عمومی غیردولتی، شهرداری‌ها و دهیاری‌ها مکلفند در راستای آگاهی‌بخشی نسبت به وجوه مثبت و ارزشمند ازدواج به هنگام نیاز و آسان، تعدد فرزندان در خانواده و تقویت و حمایت از نقش‌های مادری و همسری، صیانت از تحکیم خانواده و مقابله با محتوای مغایر سیاست‌های کلی جمعیت و عوارض جانبی استفاده از روش‌های مختلف پیشگیری از بارداری و نیز عوارض خطرناک پزشکی، روانشناختی و فرهنگی و اجتماعی سقط جنین، اقدامات لازم از قبل تولید و پخش فیلم، سریال، تبلیغات بازرگانی، برگزاری جشنواره‌ها و نمایشگاه‌ها را انجام دهند.

الف- در اجرای این قانون تولید، پخش، توزیع، اشاعه، ترویج، انتشار یا حمایت از هرگونه برنامه و محتوای آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، سرگرمی، به هر نحوی از انحاء از جمله فیلم، سریال، پویانمایی (انیمیشن) که مغایر سیاست‌های کلی جمعیت باشد ممنوع است.

ب- ترویج خانواده‌های دو فرزند و کمتر و تجردزیستی در آگهی بازرگانی از سوی سازمان صدا و سیما و تبلیغات تجاری و محیطی در بستر فضای مجازی، رسانه‌های برخط و شبکه نمایش خانگی و محیط‌های عمومی ممنوع است و به منظور تشویق آن دسته از سفارش‌دهندگانی که در تبلیغات خود به نمایش خانواده‌های سه فرزند و بیشتر با رعایت ضوابط آگهی‌های تبلیغاتی حوزه کودکان می‌پردازند، افزایش زمان پخش در نظر گرفته شود.

پ- سازمان صدا و سیما مکلف است با مشارکت سازمان تبلیغات اسلامی و سایر نهادهای فرهنگی مرتبط، بخشی از تولیدات خود را به ساختارها و قالب‌های مختلفی از قبیل تولید فیلم، سریال، مستند، پویانمایی و برنامه‌های گفتگومحور، ترکیبی و مسابقات اختصاص دهد که محتوا و مضمون اصلی آن‌ها ارزشمندی، ترویج و تبلیغ فرزندآوری، تقبیح تجردزیستی و کم‌فرزندی و مذمت و حرمت سقط جنین است.

ت- سازمان صدا و سیما مکلف است با هدف افزایش نرخ رشد جمعیت، برنامه‌های هفتگی و ماهانه در امر مطالبه‌گری این قانون را تدوین و اجرا نماید.

ث- سازمان صدا و سیما از طریق سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مکلفند حسب مورد بر اساس تکالیف قانونی با همکاری مرکز ملی فضای مجازی، بر محتوای مرتبط با سیاست‌های کلی جمعیت در بستر فضای مجازی و تولیدات رسانه‌ای-هنری به‌ویژه سینمایی، تئاتر، محصولات شبکه خانگی و نشر آثار نظارت نموده و در صورت تخلف مراتب را از طریق مراجع ذی‌صلاح قانونی پیگیری نمایند.

ج- وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است نسبت به تهیه عبارات، نمادها یا تصاویر با محتوای حمایت از خانواده، مادران ایرانی و ارزشمندی تعدد فرزندان اقدام نماید و نسبت به درج مناسب موارد مذکور در بسته‌بندی محصولات و کالاهای کلیه واحدهای تولیدی، توزیعی، خدماتی، کتب، محصولات فرهنگی و مطبوعات نظارت نماید.

چ- سازمان صدا و سیما موظف است ضمن تهیه و تنظیم شاخص‌های لازم جهت اجرا و ارزیابی برنامه‌های مختلف رسانه‌های منطبق با اهداف این قانون، نسبت به تحقق برنامه‌های مزبور و ارتقای کمی و کیفی سالانه آن‌ها و ارایه گزارش شش ماهه به شورای نظارت بر صدا و سیما اقدام نماید. شورای نظارت بر صدا و سیما موظف است ارزیابی خود را حداکثر تا سه ماه از زمان ارایه گزارش ارسالی، به ستاد ملی جمعیت و مجلس شورای اسلامی ارایه دهد.

ح- کلیه دستگاه‌های موضوع این ماده مکلفند تحت نظارت شورای عالی انقلاب فرهنگی پیوست فرهنگی مربوط به سیاست‌های کلی جمعیت و خانواده را متناسب با اولویت‌ها و ظرفیت‌های ملی و محلی خود تدوین و اجرا نمایند.

ماده ۲۹- سازمان صدا و سیما موظف است حداقل ده درصد (۱۰%) از بودجه اختصاص یافته به برنامه‌های تولیدی، پویانمایی، مستند، فیلم و سریال را به برنامه‌هایی با محوریت موضوع افزایش و جوانی جمعیت اختصاص دهد.

ماده ۳۰– سازمان تبلیغات اسلامی در چهارچوب اساسنامه خود موظف است برنامه جامعی جهت حمایت از فعالین مردمی در حوزه فرزندآوری و تسهیل ازدواج، در قالب هیئآت، مساجد، کانون‌های فرهنگی، اعزام مبلغ و مانند آن تدوین نماید.

ماده ۳۱- وزارتخانه‌های کشور، ورزش و جوانان و فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین سازمان تبلیغات اسلامی، ستاد امر به معروف و نهی از منکر و سایر نهادهای ذی‌ربط مکلفند حداقل سی درصد (۳۰%) از بودجه حمایتی از سازمان‌های مردم‌نهاد و تشکل‌های فرهنگی را به مجموعه‌هایی از قبیل گروه‌های فرهنگی و جهادی، کانون‌های فرهنگی مساجد و سازمان‌های مردم‌نهاد که در جهت کاهش سن ازدواج، تسهیل ازدواج جوانان، تشویق به فرزندآوری و استحکام خانواده با رویکرد دینی تشکیل شده، اختصاص دهند. گزارش سالانه عملکرد و ارزیابی فعالیت‌های صورت گرفته و حمایت‌های موضوع این ماده ضمن ارایه به ستاد ملی جمعیت، به صورت عمومی نیز منتشر می‌شود. دستورالعمل ارزیابی عملکرد موضوع این ماده توسط ستاد ملی جمعیت تدوین و ابلاغ می‌شود.

ماده ۳۲– وزارت راه و شهرسازی و کلیه شهرداری‌ها و دهیاری‌ها مکلفند در سطح شهرها، روستاها، راههای مواصلاتی و سایر اماکن عمومی، حداقل یک سوم ظرفیت اسمی سالانه فعالیت تبلیغات محیطی که جهت تبلیغات فرهنگی در نظر گرفته شده است را با موضوع ازدواج، فرزندآوری، رشد جمعیت و تعالی نهاد خانواده اختصاص دهند.

تبصره- در اجرای این حکم، حداقل چهل درصد (۴۰%) از ظرفیت این ماده با نظارت سازمان تبلیغات اسلامی در اختیار نهادهای مردمی از قبیل گروه‌های جهادی و سازمان‌های مردم‌نهاد دارای مجوز که در حوزه ازدواج و خانواده فعالیت می‌کنند قرار می‌گیرد.

ماده ۳۳- وزارت آموزش و پرورش مکلف است با همکاری مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه و سازمان تبلیغات اسلامی و در چهارچوب مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی از جمله سند تحول بنیادین آموزش و پرورش اقدامات زیر را انجام دهد:

الف- تربیت و آموزش مهارت‌های مربوط به سبک زندگی اسلامی-ایرانی، رشد شخصیت فردی و اجتماعی، مهارت‌های فردی، ترویج فرهنگ ارزشمندی ازدواج، خانواده و فرزندآوری و مسؤولیت‌پذیری برای تشکیل و تعالی خانواده با لحاظ اصول یادگیری مبتنی بر اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در برنامه آموزشی، پژوهشی، تربیتی در قالب کلیه بسته‌های یادگیری به‌ویژه کتب درسی، تولیدات و رویدادها، جشنواره‌ها و اردوهای فرهنگی و تربیتی، محتوای چندرسانه‌ای به صورت تعاملی و برخط با بهره‌گیری از ظرفیت زیست‌بوم‌های فناورانه در بستر فضای مجازی در کلیه مقاطع تحصیلی

ب- گنجاندن محتوای آموزشی و پرورشی در راستای بندهای سیاست‌های کلی جمعیت و سیاست‌های کلی خانواده در کتاب‌های درسی ظرف دو سال بعد از لازم‌الاجرا شدن این قانون

پ- آموزش و مهارت‌های تربیتی دوران بلوغ و ازدواج از طریق آموزش مستمر بر اولیاء و کارکنان آموزشی، متناسب با سن دانش‌آموزان و بر اساس سبک زندگی اسلامی-ایرانی به صورت حضوری

ت- تربیت نیروی انسانی توانمند، متعهد و متأهل برای درس «مدیریت خانواده و سبک زندگی»

ماده ۳۴- وزارتخانه‌های آموزش و پرورش و علوم، تحقیقات و فناوری مکلف به ایجاد، گسترش و تقویت رشته‌های تحصیلی در همه دانشگاه‌های کشور متناسب با جایگاه و نقش خانواده و زن بر اساس فرهنگ اسلامی-ایرانی، از قبیل مدیریت خانه و خانواده هستند.

ماده ۳۵- وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و کلیه مؤسسات آموزش عالی کشور، مکلفند در راستای سیاست‌های کلی جمعیت و خانواده حداکثر یک سال پس از ابلاغ این قانون، جهت ترویج و آگاهی‌بخشی نسبت به وجوه مثبت ازدواج به هنگام نیاز، آموزش مهارت‌های دوران ازدواج، فرزندآوری، آثار منفی کم‌فرزندی در خانواده و کاهش رشد جمعیت در جامعه، حرمت سقط جنین، نهادینه کردن هنجارهای صیانت از تحکیم خانواده، ایفای نقش‌های خانوادگی و مقابله با محتوای مغایر سیاست‌های جمعیتی، ضمن حذف محتوای آموزشی مخالف فرزندآوری، اقدامات و فعالیت‌های آموزشی، پژوهشی و فرهنگی ویژه دانشجویان و نیروی انسانی آموزشی و اداری را مبتنی بر نقشه مهندسی فرهنگی کشور ذیل برنامه‌های سالانه خود انجام دهند.

ماده ۳۶- وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت درمان و آموزش پزشکی موظفند با هماهنگی نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه‌ها نسبت به تأسیس مراکز مشاوره مبتنی بر سبک زندگی اسلامی-ایرانی در مراکز آموزش عالی اقدام نمایند.

ماده ۳۷- سازمان تبلیغات اسلامی مکلف است به منظور ترویج و تسهیل در امر ازدواج، از طریق مؤسسات فرهنگی، مساجد و روحانیون و دیگر ظرفیت‌های مردمی به توسعه فرهنگ واسطه‌گری در امر انتخاب همسر، با محوریت و مشارکت خانواده‌ها و رعایت موازین قانونی و شرعی بپردازد.

تبصره- وزارت ورزش و جوانان موظف است با تأیید سازمان تبلیغات اسلامی مجوز مراکز فعال در امر انتخاب همسر را صادر نماید.

ماده ۳۸- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است در چهارچوب مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی آموزش‌های حین ازدواج را به تمامی زوجین اعم از دانشجو و غیردانشجو ارایه دهد.

آموزش‌دهندگان موضوع این حکم با تأیید نهاد نمایندگی ولی فقی در دانشگاه‌ها علوم پزشکی مربوط انتخاب می‌شود.

تبصره- دفاتر ثبت ازدواج موظف به دریافت گواهی دوره‌های آموزشی حین ازدواج موضوع این ماده از زوجین، قبل از تحویل سند رسمی ازدواج هستند.

ماده ۳۹- وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری، بهداشت درمان و آموزش پزشکی و ورزش و جوانان و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و کلیه مراکز و مؤسسات آموزشی و پژوهشی مرتبط با موضوع این قانون که از بودجه عمومی کشور استفاده می‌کنند، مکلفند هر ساله حداقل پنج درصد (۵%) از اعتبارات پژوهشی خود را به مطالعات و پژوهش‌های مرتبط با خانواده (فرزندآوری) و رشد جمعیت در راستای اولویت‌های پژوهشی که هر ساله از سوی ستاد ملی جمعیت تعیین می‌شود، اختصاص دهند و فهرست طرح‌های تحقیقاتی، مشخصات پژوهشگران و نتایج به‌دست آمده را به همراه گزارش شش ماهه به ستاد ملی جمعیت اعلام نمایند.

تبصره- وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت درمان و آموزش پزشکی، حوزه‌های علمیه و دانشگاه آزاد اسلامی موظفند از پایان‌نامه‌های مقاطع تحصیلات تکمیلی در راستای موضوعاتی که به عنوان اولویت‌های پژوهشی توسط ستاد ملی جمعیت تعیین می‌شود، حمایت ویژه کنند. شمول این حکم بر مراکز مدیریت حوزه‌های علمیه مشروط به عدم مغایرت با اساسنامه حوزه‌های علمیه و هماهنگی با مدیریت ذی‌ربط خواهد بود.

ماده ۴۰- معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و صندوق نوآوری و شکوفایی مکلفند از شرکت‌های دانش‌بنیان و خلاق در تولید اقلام و تجهیزات مورد نیاز برای فرزندآوری و درمان ناباروری از طریق ارایه تسهیلات، مشوق‌ها، فضا و تجهیزات حمایت کنند.

تبصره ۱- معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری مکلف است حداقل پنج درصد (۵%) از اعتبارات تخصیص یافته برنامه توسعه علوم و فناوری‌های نو را در زمینه تولید داروها، اقلام و تجهیزات، حمایت از طرح‌های توسعه فناوری، تحقیقات بنیادی و تجاری‌سازی طرح‌ها از طریق ستاد توسعه علوم و فناوری‌های سلول بنیادی در قالب طرح فرزندآوری، درمان ناباروری و سلامت مادر و کودک هزینه نماید.

تبصره ۲- صندوق نوآوری و شکوفایی مکلف است حداقل پنج درصد (۵%) از تسهیلات و حمایت‌های خود در حوزه زیست‌فناوری و تجهیزات پزشکی متناسب با کمک‌های پیش‌بینی شده در این قانون را به شرکت‌های دانش‌بنیان متقاضی در حوزه تولید دارو، اقلام و تجهیزات مورد نیاز برای فرزندآوری و درمان ناباروری اختصاص دهد.

ماده ۴۱- در راستای بند «ح» ماده (۱۰۲) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است حداکثر ظرف دو سال پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، نسبت به تجهیز یا راه‌اندازی حداقل یک مرکز تخصصی درمان ناباروری سطح دو در دانشگاه‌های علوم پزشکی و حداقل یک مرکز درمان ناباروری سطح سه به ازای هر استان اعم از دولتی و عمومی غیردولتی در قالب نظام سطح‌بندی خدمات متناسب با الگوی جمعیتی اقدام نماید.

تبصره ۱- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است اقدامات لازم را برای افزایش ظرفیت پذیرش دستیار در رشته تخصصی ناباروری (فلوشیپ) و سایر رشته‌های مرتبط به گونه‌ای به عمل آورد که کمبود نیروی متخصص در این زمینه حداکثر تا پنج سال پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون در تمام مراکز ناباروری سراسر کشور برطرف گردد.

تبصره ۲- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است در راستای افزایش همکاری بین متخصصین و مراکز درمان ناباروری و ارجاع بیمار به آن مرکز، ضمن برگزاری دوره‌های آموزشی برای متخصصین زنان و مامایی، دروس مرتبط با درمان ناباروری را در دوره تخصصی زنان و مامایی پیش‌بینی نماید.

تبصره ۳- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است جهت ارایه درمان‌های هم‌زمان طب سنتی ایران به زوجین نابارور زمینه استقرار این متخصصین را در مراکز ناباروری سطح دو فراهم سازد.

تبصره ۴- جهاد دانشگاهی موظف است حداقل ده درصد (۱۰%) از بودجه طرح‌های نوآورانه خود را به طرح‌های مربوط به ناباروری و زایمان‌های طبیعی استاندارد و ایمن اختصاص دهد.

ماده ۴۲- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است دستورالعمل و راهنمای بالینی هماهنگ کشوری مربوط به پیشگیری، تشخیص به‌هنگام و درمان افراد نابارور و در معرض ناباروری را با رعایت شاخص‌ها و مفاد نقشه مهندسی فرهنگی کشور با بهره‌گیری از تخصص‌های مرتبط در قالب نظام سطح‌بندی خدمات ضمن ادغام در شبکه بهداشت با رویکرد بروزرسانی، حداکثر تا شش ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون تدوین و پس از تصویب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ابلاغ نماید.

ماده ۴۳- در راستای بندهای «ح» و «د» ماده (۱۰۲) قانون برامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان‌های بیمه‌گر، برنامه‌ها و اقدامات لازم را برای برخورداری همه‌ی زوج‌هایی که علی‌رغم اقدام به بارداری به مدت یک سال یا بیشتر، صاحب فرزند نشده‌اند از برنامه‌های معاینه، بیماریابی، تشخیص علت ناباروری و درمان آن تحت پوشش کامل بیمه‌های پایه، بدون محدودیت زمان و دفعات مورد نیاز به تشخیص پزشک معالج به عمل آورد.

تبصره ۱- برای افراد بالای سی و پنج سال، مدت مذکور در ماده فوق از یک سال به شش ماه کاهش می‌یابد.

تبصره ۲- کسانی که دچار سقط مکرر شده‌اند، مشمول ماده فوق هستند.

تبصره ۳- شورای عالی بیمه موظف است بسته خدمات پایه خود را به گونه‌ای تعریف کند که شامل کلیه اقدامات مذکور در درمان ناباروری اولیه و ثانویه گردد و حداکثر تا شش ماه پس از لازم‌الاجرا شدن قانون به تصویب هیأت وزیران برسد.

ماده ۴۴– در اجرای ماده (۷۰) و بند «د» ماده (۱۰۲) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مکلف است کلیه مادران فاقد پوشش بیمه‌ای را طی دوران بارداری و شیردهی و همچنین کودکان را تا پایان پنج سالگی تحت پوشش خدمات درمان پایه بیمه‌ای بر اساس آزمون وسع قرار دهد.

ماده ۴۵- شورای عالی بیمه مکلف است راهنمای بالینی استاندارد پوشش بیمه‌ای خدمات سلامت زنان، مادران باردار و نوزادان را از جمله ماماها و پزشکان در مراکز خصوصی و دولتی در قالب سطح‌بندی خدمات با لحاظ نظام ارجاع تدوین نماید و حداکثر تا شش ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون به تصویب هیأت وزیران برساند.

ماده ۴۶- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است جهت آموزش دانشجویان علوم پزشکی و کارکنان نظام سلامت با رویکرد افزایش رشد جمعیت و تأکید بر اثرات مثبت بارداری و زایمان طبیعی، فواید فرزندآوری، کاهش فاصله ازدواج تا تولد فرزند اول و همچنین کاهش فاصله بین تولد فرزندان، حداکثر تا یک سال پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، نسبت به موارد زیر اقدام نماید:

الف- تغییر، اصلاح، تکمیل و بروزرسانی علمی متون و منابع آموزشی، در راستای تبیین مضرات مادی و معنوی سقط جنین، عوارض استفاده از داروهای ضدبارداری، منع زایمان غیرطبیعی غیرضروری

ب- بازآموزی و تربیت کارکنان و ارایه دهندگان آموزش‌های بند «الف» جهت آموزش مراجعین در تمامی بازه سنی باروری

پ- پرداخت فوق‌العاده کمک به فرزندآوری به صورت افزایش پلکانی به ازای تولد فرزند اول به بعد در جمعیت تحت پوشش به ارایه دهندگان خدمات

ماده ۴۷- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است با همکاری دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی حداکثر سه ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون راهنمای مکتوب حفظ، مراقبت و سلامت جنین را با رعایت شاخص‌ها و مفاد نقشه مهندسی فرهنگی کشور، با توزیع در کلیه مراکز تشخیصی، بهداشتی، درمانی اعم از دولتی و غیردولتی در اختیار مادران قرار دهد.

ماده ۴۸- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است با بازنگری دستورالعمل‌ها و متون آموزشی و ترویجی خود در جهت افزایش باروری و ثمرات بارداری و زایمان طبیعی در سلامت بانوان، هزینه‌های روحی، روانی و اقتصادی دوران بارداری را کاهش دهد و از القای هرگونه ترس و هراس نسبت به امر بارداری ذیل عباراتی از قبیل پرخطر و ناخواسته در شبکه بهداشت، ممانعت به عمل آورد و از عبارت مراقبت ویژه به جای آن‌ها استفاده کند.

ماده ۴۹- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است امکان زایمان طبیعی در بیمارستان‌ها و زایشگاه‌های دولتی را به گونه‌ای فراهم نماید که برای افراد تحت پوشش بیمه و مراجعین فاقد پوشش بیمه‌ای به صورت کاملاً رایگان انجام و متناسب با آزمایش سرزمینی، ظرف حداکثر دو سال پس از ابلاغ این قانون، با توجه به استانداردهای سطح‌بندی ارایه خدمات، ترتیبی اتخاذ نماید که کلیه زنان باردار حداکثر طی مدت یک ساعت با وسیله نقلیه معمول به خدمات زایشگاهی ایمن و استاندارد دسترسی داشته باشند.

تبصره- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است نسبت به ارتقای مهارت مامایی کشور و افزایش تعداد ماماهای فعال در بیمارستان‌ها و زایشگاه‌ها به طرق مختلف از جمله تعهد خدمت به گونه‌ای اقدام نماید که ظرف دو سال پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون به ازای هر دو مادر در حال زایمان یک ماما در کل مدت فرایند زایمان طبیعی حاضر باشد.

ماده ۵۰- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است در راستای تأمین، حفظ، ارتقای سلامت مادر و نوزاد و کاهش سالانه پنج درصد (۵%) از میزان زایمان غیرطبیعی نسبت به نرخ کل زایمان در کشور تا رسیدن به نرخ میانگین جهانی، اقدام به اجرای موارد ذیل نماید و گزارش اقدامات و نتایج حاصل را هر سه ماه یک بار به ستاد ملی جمعیت ارایه نماید:

الف- یکپارچه سازی سیاست‌های ترویج زایمان طبیعی و کاهش زایمان غیرطبیعی در حوزه‌های بهداشت، درمان، آموزش، پژوهش، غذا، دارو، خدمات بیمه‌ای و برقراری ارتباط منطقی بین آن‌ها

ب- آموزش و فرهنگ‌سازی برای زایمان طبیعی و آموزش‌های فردی به مادر باردار و خانواده

پ- برقراری نظام تضمین کیفیت مهارت آموزی و ارایه خدمات مراقبت بارداری و زایمان در قالب کار گروهی توسط ماماها، پزشکان و متخصصان زنان و زایمان، اطفال، بیهوشی و بقیه کارکنان مرتبط

ت- پذیرش دستیار زنان و زایمان متناسب با سهمیه مناطق با اولویت مناطق محروم و ممانعت از خروج متخصصان از محل تعیین شده در زمان پذیرش سهمیه مناطق

ث- اصلاح تعرفه‌ها و کارانه در جهت افزایش زایمان طبیعی در چهارچوب قوانین و مقررات

ج- ممنوعیت پرداخت بیمه در موارد زایمان به روش جراحی، خارج از دستورالعمل‌های ابلاغی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مگر در مواردی که بیمه‌گر قبل از لازم‌الاجرا شدن این قانون متعهد به پرداخت بوده باشد.

چ- توسعه منظم و منسجم زایمان‌های بدون درد با تجهیز بیمارستان‌های دانشگاه‌های علوم پزشکی و تأمین متخصص و کاردان و کارشناس بیهوشی و مانند آن به عنوان جایگزین زایمان به روش جراحی به میزان سالانه پنج درصد (۵%) افزایش، نسبت به سال پایه و تأثیرگذاری آن بر شاخص‌ای اعتبارسنجی بیمارستان‌ها.

ح- ارتقای کیفیت مراقبت‌های بارداری در راستای فرزندآوری و زایمان طبیعی، مبتنی بر پرونده الکترونیک یکپارچه و برخط سلامت با امکان دسترسی در کلیه بخش‌های بهداشت و درمان دولتی و غیردولتی، بر اساس استقرار راهنماهای بالینی سلامت مادر و جنین و با رعایت سطح‌بندی خدمات

خ- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است نسبت به ارزشیابی عملکرد کارکنان بهداشتی-درمانی بر حسب میزان رضایت مادران، در ارایه مراقبت باکیفیت بارداری و زایمان طبیعی و اعمال آن در کارانه ارایه‌دهندگان خدمات اقدام نماید.

د- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است عملکرد بیمارستان‌ها را در زمینه کاهش سالانه پنج درصد (۵%) از میزان زایمان به روش جراحی نسبت به نرخ کل زایمان با رعایت موازین علمی در جهت حفظ سلامت مادر و جنین به عنوان پی‌نیاز اعتباربخشی به بیمارستان‌ها قرار دهد.

ذ- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است پنج درصد (۵%) از بودجه‌های عمرانی خود را به بهبود کیفیت محیط‌های زایشگاهی از نظر فیزیکی و بهداشتی اختصاص دهد. از سال سوم اجرای این قانون پرداخت سهم هر زایشگاه منوط به افزایش میزان رضایت مادران باردار از محیط فیزیکی زایشگاه می‌باشد.

ماده ۵۱- هرگونه توزیع رایگان یا یارانه‌ای اقلام مرتبط با پیشگیری از بارداری و کار گذاشتن اقلام پیشگیری و تشویق به استفاده از آن‌ها در شبکه بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی ممنوع می‌باشد.

تبصره- هرگونه ارایه داروهای جلوگیری از بارداری در داروخانه‌های سراسر کشور و شبکه بهداشت و کار گذاشتن اقلام پیشگیری، باید با تجویز پزشک باشد.

ماده ۵۲- عقیم‌سازی دائم زنان و مردان و یا مواردی که احتمال برگشت‌پذیری در آن‌ها ضعیف یا بسیار دشوار باشد (همچون بستن لوله‌ها) ممنوع است. عقیم‌سازی زنان در مواردی که بارداری برای مادر خطر جانی دارد یا ضرر مهم همچون عوارض جمی جدی یا حرج (مشقت شدید غیر قابل تحمل) چه در دوران بارداری چه بعد از زایمان ایجاد می‌کند و راه دیگری هم وجود نداشته باشد و دفع ضرر یا جرح مذکور با پیشگیری‌های موقت امکان‌پذیر نباشد، از این امر مستثنی می‌باشد.

وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف با همکاری دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی و سازمان پزشکی قانونی حداکثر سه ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، منطبق بر منابع معتبر پزشکی با رعایت شاخص‌ها و مفاد نقشه مهندسی فرهنگی کشور، دستورالعمل موارد و شیوه‌های مجاز در موارد مذکور در صدر این ماده را تهیه و با تصویب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، اجرایی نماید.

ماده ۵۳- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است حداکثر سه ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، کلیه دستورالعمل‌های صادره مرتبط با بارداری و سلامت مادر و جنین که پزشکان و کارکنان بهداشتی-درمانی یا مادران را به سقط جنین توصیه کرده یا سوق می‌دهد، حذف نموده مگر مواردی که جان مادر در خطر باشد و سایر مواردی را که ممکن است عوارضی برای مادر یا جنین ایجاد کند، با همکاری دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی بر اساس شاخص‌ها و مفاد نقشه مهندسی فرهنگی کشور، به نحو ذیل مورد بازنگری قرار داده، به اجرا در آورد و بر آن نظارت کند:

۱- استانداردسازی چگونگی تجویز و عملکرد پزشکان و سایر ارایه دهندگان خدمات، آموزش مؤثر و قانونمند آن‌ها، پایش و ارزشیابی عملکرد و صدور یا لغو مجوزهای خدمت مربوط در اجرای مفاد این ماده؛

۲- اصلاح روش‌های غربالگری و تشخیصی و عملکرد مورد استفاده برای مادر و جنین در جهت حفظ آن‌ها و منتفی کردن احتمال خطر برای آن‌ها و به استاندارد روز رساندن مقادیر مثبت و منفی کاذب نتایج و تفاسیر آزمایش‌ها و تصویربرداری‌ها با رعایت شاخص‌های به‌روز و استانداردهای علمی و تعیین مسؤولیت تجویز کننده و انجام دهنده خدمات؛

۳- تعیین آیین‌نامه تصدیق آزمایشگاه‌ها و مراکز تصویربرداری عامل آزمایش‌ها و تصویربرداری‌های مجاز غربالگری ناهنجاری جنین با رعایت شاخص‌های بند (۱) و (۲) با تبیین نحوه ارزشیابی منظم از آن‌ها و چگونگی پاسخگویی آنان؛

تبصره ۱– عدم ارجاع مادر باردار به غربالگری ناهنجاری‌های جنین توسط پزشکان یا کارکنان بهداشتی و درمانی تخلف نیست و نباید منجر به محاکمه و یا پیگرد آن‌ها گردد، مگر آن که پزشک، علم یا ظن قوی به لزوم ارجاع برای درمان مادر و جنین یا حفظ جان مادر داشته باشد.

در صورت ارجاع مادر باردار به غربال‌گری‌هایی که منجر به حدوث سقط یا سایر عوارض برای جنین و مادر شود، صرفاً پزشک، تنها در صورتی که ارجاع را بر پایه ظن قوی علمی و مبتنی بر شواهد نسبت به ناهنجاری جنین، برای حفظ جان مادر و جنین یا درمان آن‌ها ضروری تشخیص داده باشد، مرتکب تخلفی نشده است.

تبصره ۲- از زمان لازم‌الاجرا شدن این قانون هرگونه توصیه به مادران باردار توسط کادر بهداشت و درمان یا تشویق یا ارجاع از سوی درمانگران به تشخیص ناهنجاری جنین مجاز نبوده و صرفاً در قالب تبصره (۳) این ماده مجاز است.

تبصره ۳- آزمایش غربالگری و تشخیص ناهنجاری جنین صرفاً به درخواست یکی از والدین و با تشخیص پزشک متخصص، مبنی بر اجتمال قابل توجه نسبت به وجود عارضه جدی در جنین، یا خطر جانی برای مادر یا جنین و یا احتمال ضرر جدی برای سلامت مادر یا جنین در ادامه بارداری مبتنی بر منابع معتبر علمی تجویز می‌گردد، مشروط به آن که احتمال ضرر آزمایش غربالگری و تشخیص ناهنجاری حسب مورد اقوی از احتمال یا محتمل ضرر نسبت به جنین و مادر نباشد و همچنین والدین یا پزشک احتمال عقلایی سقط در اثر آزمایش غربالگری و تشخیص ناهنجاری را ندهند.

جهت استانداردسازی، نظارت، پایش و ارزشیابی، ارایه دهنده خدمت موظف است با رعایت اصول محرمانگی، اطلاعات مادر، پزشک، سایر ارایه دهندگان خدمت، مستندات و دلایل تجوز یا اقدام را در طی کلیه مراحل در پرونده الکترونیک سلامت بیمار و یا سامانه ماده (۵۴) این قانون ثبت و بارگذاری نماید. همچنین مشخصات دقیق آزمایشگاه‌ها و مراکز تصویربرداری، تاریخ و نتایج اقدامات باید در پرونده یا سامانه مذکور ثبت شود.

تبصره ۴- از زمان لازم‌الاجرا شدن این قانون، پوشش هزینه آزمایش‌ها و تصویربرداری‌های مربوط به مادر و جنین از سوی نظام بیمه‌ای اعم از پایه و تکمیلی (خصوصی و غیرخصوصی) صرفاً بر اساس این ماده و در صورت رعایت مفاد آن قابل انجام است.

ماده ۵۴- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است طی شش ماه از لازم‌الاجرا شدن این قانون، ضمن استقرار سامانه جامع نسبت به ثبت اطلاعات کلیه مراجعین باروری، بارداری، سقط و دلایل آن و زایمان و نحوه آن در کلیه مراکز بهداشتی، درمانی، آزمایگاه‌ها، مراکز درمان ناباروری و مراکز تصویربرداری پزشکی اعم از دولتی و غیردولتی با رعایت اصول محرمانگی اقدام کند.

تبصره ۱- هر یک از مراکز مذکور در ذیل این ماده که تا یک سال از لازم‌الاجرا شدن این قانون در این سامانه ثبت نشده باشد یا اطلاعات مراجعین خود را به‌روزرسانی نکرده باشد، در مرحله اول به اخطار کتبی پس از شش ماه و در صورت تکرار در مرحله دوم تعلیق سه ماهه و پس از شش ماه از حکم تعلیق در صورت تکرار، در مرحله سوم به سلب مجوز از وی مراجع انتظامی محکوم می‌شود.

تبصره ۲- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است دسترسی مستقیم به این سامانه را برای شورای عالی انقلاب فرهنگی و ستاد ملی جمعیت و سازمان پزشکی قانونی فراهم نموده و گزارش شش ماهه موارد فوق را به مجلس شورای اسلامی ارایه دهد.

ماده ۵۵- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است برنامه جامعی برای مهار، پایش، پیشگیری و کاهش سقط خودبه‌خودی جنین به صورت ادغام در شبکه بهداشت شامل آموزش عمومی اصلاح سبک زندگی و آسیب‌های وارده ناشی از تغذیه و داروها بر سلامت جنین را اجرا نماید.

ماده ۵۶- سقط جنین ممنوع بوده و از جرایم دارای جنبه عمومی می‌باشد و مطابق مواد (۷۱۶) تا (۷۲۰) قانون مجازات اسلامی و مواد این قانون، مستوجب مجازات دیه، حبس و ابطال پروانه پزشکی است.

مادر صرفاً در مواردی که احتمال بدهد شرایط زیر محقق می‌شود، می‌تواند درخواست سقط جنین را به مراکز پزشکی قانونی تقدیم نماید.

کلیه مراکز پزشکی قانونی در مراکز استان‌ها مکلفند درخواست‌های واصله را فوراً به کمیسیون سقط قانونی ارجاع نمایند. این کمیسیون مرکب از یک قاضی ویژه، یک پزشک متخصص متعهد و یک متخصص پزشک قانونی در استخدام سازمان پزشکی قانونی، حداکثر ظرف یک هفته تشکیل می‌شود. رأی لازم توسط قاضی عضو کمیسیون با رعایت اصل عدم جواز سقط در موارد تردید صادر می‌گردد.

قاضی عضو در کمیسیون مذکور با حصول اطمینان نسبت به یکی از موارد ذیل مجوز سقط قانونی را با اعتبار حداکثر پانزده روزه صادر می‌نماید:

الف- در صورتی که جان مادر به شکل جدی در خطر باشد و راه نجات مادر منحصر به سقط جنین بوده و سن جنین کمتر از چهار ماه باشد و نشانه‌ها و امارات ولوج روح در جنین نباشد،

ب- در مواردی که اگر جنین سقط نشود مادر و جنین هر دو فوت می‌کنند و راه نجات مادر منحصر در اسقاط جنین است؛

ج- چنانچه پس از اخذ اظهارات ولی، جمیع شرایط زیر احراز شود:

  • رضایت مادر
  • وجود حرج (مشقت شدید غیرقابل تحمل) برای مادر
  • وجود قطعی ناهنجاری‌های جنینی غیرقابل درمان، در مواردی که حرج مربوط به بیماری یا نقص در جنین است
  • فقدان امکان جبران و جایگزینی برای حرج مادر
  • فقدان نشانه‌ها و امارات ولوج روح
  • کمتر از چهار ماه بودن سن جنین.

تبصره ۱- رأی صادره ظرف یک هفته قابل اعتراض در شعبه یا شعب اختصاصی دادگاه تجدیدنظر، به ریاست قاضی یا قضات ویژه منصوب رئیس قوه قضائیه در این امر می‌باشد و دادگاه مذکور حداکثر باید ظرف یک هفته تصمیم خود را اعلام کند.

تبصره ۲- بیمارستان‌های مورد تأیید پزشکی قانونی موظفند در موارد مجاز سقط، منحصراً پس از دستور قاضی و احراز عدم امارات و نشانه‌های ولوج روح، سقط جنین را اجرا کنند و اطلاعات مربوط را با رعایت اصول محرمانگی در پرونده الکترونیک سلامت بیمار و یا سامانه ماده (۵۴) این قانون ثبت و بارگذاری نمایند.

تبصره ۳– سازمان پزشکی قانونی اطلاعات مربوط به کلیه مراحل درخواست سقط تا نتیجه آن، اعم از دلایل درخواست دهنده، اعضای کمیسیون، صدور یا عدم صدور مجوز و دلیل صدور مجوز را با رعاست اصول محرمانگی، در پرونده الکترونیک سلامت بیمار و یا سامانه ماده (۵۴) این قانون ثبت و بارگذاری می‌کند و اطلاعات آن را هر سال در اختیار مجلس شورای اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار می‌دهد.

تبصره ۴- چنانچه پزشک یا ماما یا داروفروش، خارج از مراحل این ماده وسایل سقط جنین را فراهم سازند یا مباشرت به سقط جنین نمایند علاوه بر مجازات مقرر در ماده (۶۲۴) قانون مجازات اسلامی (کتاب پنجم- تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده)، پروانه فعالیت ایشان ابطال می‌شود. تحقق این جرم نیازمند تکرار نیست.

ماده ۵۷- قوه قضاییه موظف است با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سایر دستگاه‌های مرتبط حداکثر ظرف سه ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، برنامه و تمهیدات قانونی لازم برای پیشگیری و مقابله با سقط غیرقانونی جنین و پیشنهاد اصلاح مقررات مراجع ذی‌صلاح مرتبط را تهیه و اعلام نماید.

ماده ۵۸- توزیع داروهای رایج در سقط جنین فقط برای عرضه مراکز درمانی بیمارستانی دارای مجوز از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در داروخانه‌های آن‌ها مجاز است. هرگونه خرید، فروش و پخش داروهای مذکور، خارج از سامانه ردیابی و رهگیری فرآورده‌های دارویی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و نگهداری و حمل این داروها بدون نسخه پزشک جرم است و مشمول مجازات‌های تعزیری درجه سه تا شش موضوع ماده (۱۹) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲/۲/۱ می‌شود.

ماده ۵۹- وزارت اطلاعات و سایر دستگاه‌های امنیتی مکلفند با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیروی انتظامی و سازمان‌های نظام پزشکی و پزشکی قانونی و سایر دستگاه‌های ذی‌ربط، از طریق سامانه‌های موجود گزارش مردمی متخلفان فروش داروهای سقط، مشارکت در سقط غیرقانونی، تارنماها و بسترهای مجازی معرفی‌کننده مراکز و افراد مشارکت کننده در سقط، توصیه‌های کارکنان بهداشتی و درمانی خارج از ضوابط، عناصر ترویج‌دهنده سقط غیرقانونی را شناسایی و به عنوان ضابط قضایی، موارد را به مراجع قضایی اعلام نمایند.

ماده ۶۰- فعالیت مدیران و عوامل مؤثر در بسترهای مجازی معرفی کننده افراد و مراکز مشارکت کننده در سقط غیرقانونی جنین ممنوع است و حسب مورد متخلفان از این حکم علاوه بر مجازات تعزیری درجه پنج موضوع ماده (۱۹) قانون مجازات اسلامی، به پرداخت جزای نقدی معادل دو تا پنج برابر عوائد حاصل از ارتکاب جرم محکوم می‌شوند.

ماده ۶۱- ارتکاب گسترده جنایت علیه تمامیت جسمانی جنین به قصد نتیجه یا علم به تحقق آن، به‌گونه‌ای که موجب ورود خسارت عمده به تمامیت جسمانی جنین‌ها یا مادران در حد وسیع گردد، مشمول حکم ماده (۲۸۶) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲/۲/۱ می‌گردد.

تبصره ۱- هرگاه دادگاه از مجموع ادله و شواهد قصد ایراد خسارت عمده در حد وسیع و یا علم به مؤثر بودن اقدامات انجام شده را احراز نکند و جرم ارتکابی مشمول مجازات قانونی دیگری نباشد، با توجه به میزان نتایج زیانبار جرم، مرتکب به حبس تعزیری درجه پنج یا شش محکوم می‌شود.

تبصره ۲- هر کس به هر عنوان به طور گسترده دارو، مواد و وسایل سقط غیرقانونی جنین را فراهم و یا معاونت و مباشرت به سقط غیرقانونی جنین به طور وسیع نماید و یا در چرخه تجارت سقط جنین فعال و یا مؤثر باشد در صورتی که مشمول حکم این ماده نباشد، علاوه بر مجازات تعزیری درجه دو، به پرداخت جزای نقدی معادل دو تا پنج برابر عواید حاصل از ارتکاب جرم محکوم می‌گردد.

تبصره ۳– اموال و وسایل حاصل از ارتکاب جرم مصادره شده و عواید آن به همراه جزای نقدی دریافتی، به حساب خزانه واریز شده و پس از درج در بودجه سنواتی، در اختیار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار می‌گیرد تا در جهت درمان ناباروری هزینه گردد.

ماده ۶۲- دولت مکلف است حداکثر ظرف یک سال پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، برنامه‌ریزی جامع در حوزه مهاجرت داخل و خارج از کشور با هدف ارتقای کیفی و کمی جمعیت در راستای بندهای (۹)، (۱۰)، (۱۱) و (۱۳) سیاست‌های کلی جمعیت ارایه و جهت اجرا به دستگاه‌های ذی‌ربط ابلاغ نماید.

ماده ۶۳- به منظور تهیه نقشه روزآمد تراکم جمعیت و هدفمند کردن طرح‌های حمایتی این قانون، با توجه به پراکندگی خانواده‌ها در سطح کشور، سازمان ثبت احوال کشور، مکلف است با همکاری مرکز آمار ایران و اداره کل مهاجرین و اتباع خارجی نسبت به تولید و انتشار آمارهای مهاجرت بر حسب فرد و خانواده بر پایه داده‌های مکانی پایگاه اطلاعات جمعیت کشور، به صورت سالانه و همچنین تهیه ساز و کار افزودن ثبت رویدادهای حیاتی و تغییرات نشانی اتباع خارجی کشور به پایگاه اطلاعات جمعیت کشور اقدام نماید.

تبصره- سازمان ثبت احوال کشور با همکاری وزارت امور خارجه مکلف به حفظ و ارتقای کیفیت سامانه ثبت تغییر نشانی و دسترس‌پذیر نمودن آن برای همه ایرانیان در سطح جهانی است.

ماده ۶۴- وزارت امور خارجه مکلف است حداکثر تا یک سال پس از ابلاغ این قانون گزارش کلیه تعهدات ناشی از معاهدات بین‌المللی مرتبط با مسائل جمعیتی کشور را به مجلس شورای اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگی ارایه و با کمک نهادهای ذی‌ربط تدابیر و اقداماتی انجام دهد که زمینه کلیه عملکردهای ضدجمعیتی نهادهای بین‌المللی در کشور برطرف گردد.

ماده ۶۵- رعایت ضوابط ابلاغی سازمان پدافند غیرعامل از سوی دستگاه‌های اجرایی پس از اعلام آزمایش مواد و فرآورده‌های غذایی و وارداتی و محصولات تراریخته، موارد حمله زیستی، آلاینده‌های محیطی و عوامل شیمیایی تشعشعات و آلودگی امواج نسبت به اختلالات باروری یا جنسی، توسط مراجع ذی‌ربط، الزامی است.

تبصره- سازمان پدافند غیرعامل موظف است دستورالعمل اجرایی این ماده را با همکاری دستگاه‌های ذی‌ربط تدوین نموده و پس از تصویب در کمیته دائمی پدافند غیرعامل کشور، جهت اجرا ابلاغ نماید.

ماده ۶۶- نیروهای مسلح با استفاده از ظرفیت و امکانات دستگاه‌های اجرایی و سازمان‌های ذی‌ربط خود در زمینه ارایه خدمات بهداشتی، سلامت باروری، درمان ناباروری، افزایش ازدواج، کاهش طلاق و اعطای مشوق‌های فرزندآوری ویژه کارکنان نیروهای مسلح و خانواده آنان، بازنشستگان و بسیجیان اقدام نمایند.

ماده ۶۷- دستگاه‌های اجرایی مندرج در ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری می‌توانند تکالیف خود در این قانون را از طریق تفاهمنامه و عقد قرارداد با سازمان بسیج مستضعفین به اجرا برسانند.

ماده ۶۸- به منظور حمایت از  ازدواج جوانان، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکلف است از محل پس‌انداز و جاری قرض‌الحسنه نظام بانکی، تسهیلات قرض‌الحسنه ازدواج به کلیه زوج‌هایی که بیشتر از چهار سال از تاریخ عقد ایشان نگذشته باشد و تا کنون تسهیلات ازدواج دریافت نکرده‌اند با اولویت نخست پرداخت کند. تسهیلات قرض‌الحسنه برای هر یک از زوج‌ها در سال ۱۴۰۰ هفتصد میلیون (۷۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال و با دوره بازپرداخت ده ساله است.

تبصره ۱- به منظور کاهش سن ازدواج، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران موظف است تسهیلات قرض‌الحسنه ازدواج برای زوج‌های زیر بیست و پنج سال و زوجه‌های زیر بیست و سه سال واجد شرایط دریافت تسهیلات ازدواج را تا سقف یک میلیارد (۱.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال افزایش دهد.

تبصره ۲- بانک‌ها باید برای ضمانت صرفاً یکی از سه مورد اعتبارسنجی یا یک ضامن و سفته و یا سهم فرد از حساب هدفمندی یارانه‌ها را به منزله ضمانت بپذیرند.

مسؤولیت حسن اجرای حکم این ماده به عهده بانک مرکزی و بانک‌های عامل و کلیه مدیران و کارکنان ذی‌ربط می‌باشد. عدم پرداخت یا تأخیر در پرداخت تسهیلات تخلف محسوب شده و قابل پیگیری در مراجع ذی‌صلاح می‌باشد. همچنین تمامی بانک‌ها موظفند به صورت ماهانه تعداد تسهیلات قرض‌الحسنه ازدواج پرداختی و تعداد افراد در نوبت دریافت این تسهیلات را به صورت عمومی اعلام کنند.

تبصره ۳- مبلغ بیست هزار میلیارد (۲۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال از منابع این ماده برای تأمین جهیزیه با کالای ایرانی به ستاد اجرایی فرمان امام(ره) اختصاص می‌یابد. زوجین می‌توانند به جای استفاده از تسهیلات موضوع این ماده، از این تسهیلات حسب مورد به همان میزان، تمام یا بخشی از تسهیلات خود را از این طریق دریافت کنند و به مصرف برسانند.

تبصره ۴- از سال ۱۴۰۱ به بعد، حداقل به اندازه نرخ تورم سالانه به مبالغ موضوع این ماده و تبصره‌های آن اضافه می‌گردد.

ماده ۶۹- بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران موظف است در راستای اجرای بند (چ) ماده (۱۰۲) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران از طریق بانک‌های عامل مبلغ نه هزار میلیارد (۹.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال از منابع سپرده‌های پس‌انداز و جاری قرض‌الحسنه نظام بانکی به تفکیک نسبت به پرداخت تسهیلات قرض‌الحسنه ودیعه یا خرید یا ساخت مسکن (بنا به درخواست خانوار) با بازپرداخت حداکثر بیست ساله برای خانواده‌های فاقد مسکن که در سال ۱۳۹۹ به بعد صاحب فرزند سوم به بعد شده یا می‌شوند به میزان یک میلیارد و پانصد میلیون (۱.۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال اقدام نماید.

تبصره ‍۱- بانک مرکزی مکلف است در راستای اجرای بند (چ) ماده (۱۰۲) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران از طریق بانک‌های عامل مبلغ چهار هزار و ششصد میلیارد (۴.۶۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال از منابع سپرده‌های پس‌انداز و جاری قرض‌الحسنه ودیعه یا خرید یا ساخت مسکن (بنا به درخواست خانوار) با بازپرداخت حداکثر ده ساله برای خانواده‌های فاقد مسکن به شرح ذیل اقدام نماید:

الف- خانوارهای صاحب دو فرزند تا سقف دو هزار میلیارد (۲.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال به هر خانواده به میزان یک میلیارد (۱.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال

ب- خانوارهای صاحب یک فرزند تا سقف یک هزار و ششصد میلیارد (۱.۶۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال به هر خانواده به میزان هشتصد میلیون (۸۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال

پ- خانوارهای دو نفره (زوج و زوجه) تا سقف هزار میلیارد (۱.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال به هر خانواده به میزان پانصد میلیون (۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال.

تبصره ۲- از سال ۱۴۰۱ به بعد، حداقل به اندازه نرخ تورم سالانه به مبالغ موضوع این ماده و تبصره (۱) آن اضافه می‌گردد.

ماده ۷۰- اجرای احکام این قانون در ارتباط با نهادهای زیر نظر مقام معظم رهبری منوط به اذن ایشان می‌باشد.

ماده ۷۱- مستنکفین از اجرای این قانون، علاوه بر جبران خسارات وارده و اعمال مجازات موضوع ماده (۹) قانون رسیدگی به تخلفات اداری به مجازات حبس یا جزای نقدی درجه چهار یا پنج موضوع ماده (۱۹) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲/۲/۱ محکوم می‌شوند.

تبصره ۱- مقامات موضوع ماده (۷۱) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۸/۷/۱۳۸۶ چنانچه در اجرای احکام این قانون ناظر به وظایف خود اهمال یا ترک فعل یا ممانعت نمایند، علاوه بر مجازات صدر این ماده به پنج تا پانزده سال محرومیت از حقوق اجتماعی (موضوع ماده (۲۶) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲/۲/۱) محکوم می‌شوند.

تبصره ۲- سازمان بازرسی کل کشور و نهادهای امنیتی در حوزه نظارتی خویش مکلفند مستنکفین از اجرای این قانون را شناسایی نموده و به مراجع قضایی معرفی نمایند. در اجرای این حکم مقام قضایی مکلف است نسبت به گزارش‌های واصله و شکوائیه‌های مردمی رسیدگی کند.

تبصره ۳- دستگا‌ه‌های مذکور در ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، مکلف به ارایه گزارش عملکرد شش ماهه به ستاد ملی جمعیت می‌باشند. ستاد ملی جمعیت موظف است گزارش شش ماهه خود را به مجلس شورای اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگی ارایه دهد. دولت مکلف است از سال دوم اجرای این قانون، اعتبار مرتبط با موضوع جمعیت در دستگاه‌ها را به پیشنهاد ستاد ملی جمعیت بر اساس میزان عملکرد آن دستگاه‌ها در سال‌های قبل در لایحه بودجه سنواتی پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی درج نماید.

تبصره ۴– اشخاص حقیقی و حقوقی موضوع ماده فوق علاوه بر مجازات صدر ماده به ابطال موقت پروانه فعالیت مرتبط با جرم بین سه تا پنج سال توسط دادگاه نیز محکوم خواهند شد.

تبصره ۵- رسیدگی قضایی موضوع این ماده مانع از رسیدگی دیوان عدالت اداری و هیأت‌های رسیدگی به تخلفات اداری نمی‌باشد.

ماده ۷۲- دولت مکلف است جهت اجرای احکام این قانون، بودجه لازم را در قوانین بودجه سنواتی و در ردیف‌های مشخص از محل درآمدهای ذیل بر حسب نیاز تأمین و اختصاص دهد:

۱- اعتبارات هزینه‌ای:

الف- یک درصد (۱%) از اعتبارات بودجه کلیه دستگاه‌ها، نهادها و مؤسسات موضوع ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و مندرج در قانون بودجه که به نحوی از انحاء از اعتبارات دولتی استفاده می‌کنند به استثنای فصول (۱)، (۴) و (۶) هزینه‌ای و شرکت‌های زیان‌ده

ب- یک درصد (۱%) از اعتبارات مالیات بر ارزش افزوده

پ- یک درصد (۱%) از اعتبارات جدول هدفمندی یارانه‌ها

ت- مبلغ سه درصد (۳%) از محل موضوع مابه‌التفاوت نرخ ارز

ث- ده درصد (۱۰%) منابع حاصل از اجرای ماده (۳۷) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (۲)، (مالیات سلامت)

ج- دو درصد (۲%) از یک دوازدهم هزینه‌های جاری شرکت‌های دولتی، بانک‌ها و مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت که سودده و فاقد زیان انباشت هستند

چ- صد درصد (۱۰۰%) از محل افزایش بیست درصدی جرایم تخلفات رانندگی

ح- هفتاد درصد (۷۰%) از درآمد اجرای اصل (۴۹) قانون اساسی؛ به غیر از اموالی که باید به صاحبان حق رد شود و یا در اختیار ولی فقیه است.

خ- منابع حاصل جریمه‌های مذکور در متن این قانون

د- اعتبارات مرتبط با توزیع عموم اقلام پیشگیری از بارداری، عقیم‌سازی و سایر مواردی که تحت هر عنوانی به کنترل جمعیت منجر می‌شده است.

ذ- صد درصد (۱۰۰%) درآمد حاصل از افزایش نهصد (۹۰۰) ریال به تعرفه هر مترمکعب گاز مصرفی واحدهای تولید کننده فولاد

ر- صد درصد (۱۰۰%) درآمد حاصل از افزایش هزار (۱۰۰) ریال به ازای هر مترمکعب فروش آب شرب شهری مشترکان پرمصرف آب از طریق شرکت‌های آبفای شهری و واریز به حساب خزانه

ز- صد درصد (۱۰۰%) درآمد حاصل از افزایش سه برابری جرایم مربوط به کالا، تجهیزات و داروهای قاچاق

س- صد درصد (۱۰۰%) جرایم تعزیرات حاصل از احتکار و گران‌فروشی

ش- کاربر بسته‌های ارایه دهنده خدمات مخابراتی علاوه بر قیمت هر پیامک مبلغ ده (۱۰) ریال از استفاده کننده خدمات مذکور دریافت و جزوِ منابع این قانون قرار گیرد.

۲- اعتبارات تملک دارایی‌های سرمایه‌ای-عمرانی:

مبلغ سه درصد (۳%) از محل اعتبارات تملک دارایی‌های سرمایه‌ای بابت احداث، تکمیل و تجهیز طرح‌های تحقیقاتی و تجهیزات و امکانات مرتبط با این قانون

تبصره ۱- اجرای احکام این قانون در سال ۱۴۰۰ در چهارچوب موارد پیش‌بینی شده در قانون بودجه سال ۱۴۰۰ کل کشور خواهد بود.

تبصره ۲- اجرای تکالیف مندرج در مواد این قانون از محل منابع حاصله از بند «الف» اعتبارات هزینه‌ای موضوع این ماده به شرح ذیل است و در همان حد محدود خواهد شد:

۱- مواد (۲۰) و (۲۲) جمعاً ده درصد (۱۰%)

۲- مواد (۲۸)، (۳۰) و (۴۱) هر کدام پنج درصد (۵%)

۳- ماده (۲۴) سی درصد (۳۰%)

۴- ماده (۴۶) یک درصد (۱%)

۵- ماده (۵۰) چهار درصد (۴%)

تبصره ۳- تسهیلات بانکی موضوع مواد (۱۰)، (۶۸) و (۶۹)، منوط به تصویب آن در بودجه سنواتی خواهد بود.

تبصره ۴- کلیه اعتبارات مذکور در این ماده در چهارچوب تبصره‌های فوق، صد درصد (۱۰۰%) تخصیص می‌یابد.

ماده ۷۳- به موجب این قانون، قانون تنظیم خانواده و جمعیت مصوب ۱۳۷۲/۲/۲۶ با اصلاحات و الحاقات بعدی آن و ماده واحده قانون سقط درمانی مصوب ۱۳۸۴/۳/۱۰ و محدودیت‌های مربوط به تعداد فرزند در بند (۴) ماده (۶۸) قانون مدیریت خدمات کشوری و ماده (۸۶) قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴/۴/۳ نسخ می‌گردد.

تبصره- کلیه دستگاه‌های اجرایی کشور مکلفند ظرف دو ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، به بازنگری و اصلاح مقررات و آیین‌نامه‌ها و ضوابط اداری و مالی و استخدامی مرتبط بر اساس احکام این قانون در جهت افزایش فرزندآوری اقدام و گزارش عملکرد خود را به مجلس و نهادهای ذی‌ربط ارایه نمایند.

قانون فوق مشتمل بر هفتاد و سه ماده و هشتاد و یک تبصره در جلسه مورخ بیست و چهارم مهرماه یک هزار و چهارصد کمیسیون مشترک طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده مجلس شورای اسلامی طبق اصل هشتاد و پنجم (۸۵) قانون اساسی تصویب گردید و پس از موافقت مجلس با اجرای آزمایشی آن به مدت هفت سال در تاریخ ۱۴۰۰/۸/۱۰ به تأیید شورای نگهبان رسید.

محمدباقر قالیباف

امید واریم مطالب فوق مفید واقع شده باشد، سپاس از همراهی شما گرانمایه

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق ورزشی

وظایف قانونی  سرپرست اعزامی به مسابقات برون مرزی

نقش سر پرسن در مسابقات ورزشی بسیار مهم و قابل توجه می باشد و فعل یا ترک فعل رح وظایف مربوطه ممکن است پیامد های خاص و قابل توجهی را داشته باشد که حقوق ورزشی بصورت جامع به آنها اشاره کرده است. بدوا جهت آگاهی نسبی شما مخاطب محترم به اختصار نکات کلیدی با پیش تعاریف که در حقوق ورزشی جایگاه دارد و ه سلامت و صحت تیم اعزامی کمک می کند اشاره می کنیم.

تعریف ورزش

ورزش عبارت است از یک فعالیت رقابتی نهادینه شده که مستلزم کاربرد نیروی جسمانی شدید و یا استفاده از مهارت های جسمانی پیچیده  به وسیله شرکت کنندگانی است که توسط عوامل درونی وبیرونی تحریک می شوند.

اشنایدر: ورزش را فعالیت های جسمی آدمی که تحت قوانین مدون انجام می گیرد تعریف کرده اند .

واندر زواگ : ورزش نوعی فعالیت جسمی رقابتی است که تجهیزات و امکانات ویژه ای با ابعاد زمانی و مکانی واحدی بهره می گیرد و تلاش برای کسب رکورد اهمیت بسیار چشمگیری دارد.

پیتر فیلدینگ و میلر: هر گونه فعالیت, تجربه , فعالیت های شرکت های تجاری در جهت ایجاد تناسب اندام , تفریح , فعالیت های قهرمانی یا اوقات فراغت

تیم ورزشی عبارتست از یک مجموعه که برای دستیابی به یک هدف واحد تلاش می نمایند.

ساختار یک تیم ورزشی

۱- سر مربی  ۲- مربی یا مربیان ۳- مربی بدنساز ۴- ماساژور  ۵- روانشناس  ۶- کارشناس تغذیه

۷- فیزیو تراپ ۸- پزشک ۹- سرپرست ۱۰ – تدارکات

ساختار باشگاه  ورزشی

۱- هیئت مدیره ۲- مدیر عامل ۳- ساختار اداری  ۴- کادر فنی ۵- سرپرست ۶- تدارکات

هیئت مدیره : ۱- مدیر عامل  ۲- رئیس هیئت مدیره ۳- اعضا ء ۴- بازرس

ساختار اداری : ۱- مسئول امور اداری و پشتیبانی ۲- مسئول امور مالی ۳- مسئول روابط عمومی و تبلیغات

۴- مسئول امور فرهنگی ۵-مسئول امور بازرگانی و بازار یابی

کادر فنی

۱- سر مربی  ۲- مربی یا مربیان ۳- مربی بدنساز ۴- ماساژور  ۵- روانشناس  ۶- کارشناس تغذیه ۷- فیزیو تراپ ۸- پزشک

سرپرست

۱- مسئول تدارکات ۲ – تدارکاتچی

 

تعریف مدیریت

کار کردن با افراد و به وسیله افراد را برای تحقق هدفهای سازمانی مدیریت می گویند .

تعریف دیگر مدیریت عبارت است از دستیابی به هدفهای سازمان از طریق هدایت و رهبری. تعاریف صاحب نظران و اندیشمندان علم مدیریت در قرن بیستم از مدیریت :

مدیریت یعنی هماهنگی همه امکانات و منابع از طریق برنامه ریزی  , سازماندهی , هدایت و نظارت بطوریکه هدفهای مشخص تحقق پذیرد .

مدیریت فرایندی است که بوسیله آن فعالیت های فردی و گروهی در جهت هدفهای مشترک , همسو و هماهنگ می شود .

مدیریت عبارت است از کنترل عملیات سازمان , بطوری که بتوان در جهت تحقق اهداف سازمان به گونه ای موثر تر و با نهایت صرفه جویی گام برداشت .

مدیریت ورزشی چیست؟

عبارت است از هر نوع ترکیبی از مهارت های مرتبط با برنامه ریزی سازماندهی , هدایت , کنترل , بودجه بندی , راهنمایی  و ارزشیابی دریافت سازمان یا اداره ای که فراورده یا خد ما ت اولیه  آن مرتبط با ورزش یا فعالیت جسمی است .

مدیریت ورزشی به دوشکل وجود دارد

۱- حیطه ای از تلاش حرفه ای است که در آن مشاغل مدیریتی متنوعی مرتبط با ورزش و جود دارد .

۲- حوزه ای است که برکسب آمادگی حرفه ای از طریق آموزش یک رشته تحصیلی اشاره دارد و در بسیاری از موسسات عالی دیده می شود .

 

 

تعریف سرپرستی

سرپرستی اساساً به مفهوم مدیریت خوب است . این تعریف بعضی از مفاهیم جانبی را نیز مانند استفاده منطقی و معقولانه از منابع, احیای منابع و حفظ منابع با ارزش را در بر میگیرد .

تفاوت مدیریت با سرپرستی

حیطه وظایف مدیریت در برنامه ریزی,کنترل و نظارت خلاصه می شود در حالیکه وظیفه سرپرست غالباً اجرایی است ویژگیهای شخصیتی سرپرست:

انرژی : سرپرستان بخاطر اینکه از عهده وظایف و مسئولیتی که درقبال بازیکنان , کادر فنی و مسئولین دارند نیازمند انرژی و تلاش گسترده ای هستند . تا بتوانند از عهده ساعت ها کار و تلاش بر آیند .

ایمان به مقصود و جهت : سرپرستان باید به وظیفه ای که بر عهده دارند و باورهای خود در جهت  مسئولیتی که به آنها محول شده است ایمان داشته باشنداهداف سرپرستان روشن وقطعی است.

اشتیاق : کلمه اشتیاق از یک اصطلاح یونانی به معنی  تملک و طلب بعضی از منافع مشتق شده است . این کلمه با سر زندگی و فعالیت برای یک مقصد نیز در ارتباط است

کمال : ورزشکاران و کادر تیم باید به سرپرست  اطمینان و اعتماد کامل  داشته باشند. افراد دارای کمال, اعمال خود را با صلاحیتی که از آنها انتظار می رود هماهنگ می سازند .

دوستی و شفقت : ارتباط سرپرست باید بر پایه دوستی و    شفقت و محبت با سایر اعضا تیم باشد

قاطعیت :  سرپرستان باید به نتایجی برسند.اهداف تیم باید عینیت پیدا کنند و سرپرستان در وظایف محوله و اعمال این وظایف باید قاطعیت داشته باشند.

هوش : در اینجا منظور از هوش , بهره هوشی نیست هر چند یک سرپرست باید از ضریب هوشی خوبی برخوردار باشد . بلکه هوش با چگونگی اجرای اهداف حرفه ای در ارتباط است , آن عبارت است از توانایی ارزیابی شرایط و سپس توانایی درک خط مشی که باید برای اعمال اتخاذ شود .

شناخت رشته ورزشی : سرپرست باید خود در رشته ورزشی تخصص داشته باشد تا حتی الامکان با آن ورزش و قوانین و مقررات آن آشنایی کامل داشته باشد .

احترام به دیگران : احترام به دیگران خصلت نیکویی است که با احترام به خود شروع می شود . احترام به خود مستلزم خود آگاهی , شناخت و قبول خصوصیات و توانایی هاو همچنین مستلزم   تعهد برای عینیت بخشیدن به این خصوصیات و توانایی هاست و این فرایند به معنی قبول ارزش و جایگاه خود است .

طرز سخن گفتن : طرز تکلم و شیوه سخنوری خیلی مهم است . باید از شیوه ارتباط موثر آگاه بود . سرپرستان باید در نوشتن و روان صحبت کردن توانمند باشند . آنها پیوسته  باید در  جلسات شرکت کنند و امور جاری تیم را پیگیری نمایند . و همچنین از حقوق تیم در مواقع مقتضی دفاع نمایند .

وظایف سرپرست تیم

چهاروظیفه عمده و مهم بر عهده سرپرست هر تیم می باشد

۱- تامین نیازها و خواسته های بازیکنان

۲- تامین نیازهای کادر فنی

۳- هماهنگی و پیگیری امور مرتبط با تیم (تمرینات ؛مسابقات؛ اردوها؛)

۴- ایجاد تعامل بین بازیکنان با مدیر عامل و اعضاء هیئت مدیره

تامین نیاز ها و خواسته های بازیکنان

۱- تهیه البسه ؛ کفش و ملزومات مورد نیاز بازیکنان

۲- تامین محل اسکان و استراحت بازیکنان

۳- پیش بینی تغذیه مابین تمرین

۴- تامین هزینه ایاب و ذهاب بازیکنان یا وسیله ایاب و ذهاب

۵- پیگیری پرداخت حقوق ماهیانه بازیکنان و یا مبلغ قرار داد

۶- پیگیری رفع مشکلات بازیکنان در امور مرتبط با تیم یا باشگاه

۷- پیگیری رفع مشکلات جانبی بازیکنان در صورت امکان

تامین نیازهای کادر فنی

۱- تامین زمین یا سالن تمرین ( مکان تمرین )

۲- تهیه تجهیزات و لوازم مورد نیاز تیم ( توپ ؛ تور؛ وسائل کمک آموزشی؛ و…)

۳- هماهنگی در خصوص تدارک برنامه های خارج از تمرین

مد نظر مربیان ( استخر و سونا؛ کوهنوردی ؛ کلاس های تئوری و …)

۴- هماهنگی در خصوص برگزاری مسابقات دوستانه واردو و انجام تدارک لازم

هماهنگی و پیگیری امور مرتبط با تیم

۱- شرکت در جلسات قرعه کشی مسابقات

۲- تنظیم زمان و مکان تمرین با هماهنگی مربی و ابلاغ به ایشان

۳- نظارت بر آماده نمودن شرایط تمرین تیم

۴- هماهنگی در خصوص برگزاری اردو با کادر فنی تیم

۵ – پیش بینی مکان ( محل تشکیل اردو ) زمان اردو

۶- تدارک لازم قبل , در حین و بعد از اردو بمنظور حسن برگزاری اردو

 توسعه نظم گروهی

۱- انتقال خواسته ها و نیازهای منطقی و معقول بازیکنان به مدیر عامل و در صورت نیاز هیئت مدیره

۲- انتقال دیدگاهها و نقطه نظرات هیئت مدیره به بازیکنان

۳- ایجاد وحدت رویه در اهداف

 

سرپرستی تیم یا تیم های ورزشی در روستا یا بخش

با توجه به اینکه دراکثر  روستاها و بخش های کشورحتی در برخی از شهرستان ها  شرایط ایجاد باشگاه و باشگاه داری به علل مختلف حتی با حداقل امکانات وجود ندارد . فعالیت ورزشی صرفاً در حد یک تیم و با توجه به رشته مورد علاقه جوانان و نوجوانان آن روستا امکان پذیر است . بنابر این فردیکه بعنوان سرپرست تیم انتخاب می شود عهده دار وظایف ذیل می باشد:

۱-دعوت از بازیکنان برای حضور در تمرینات
۲- تامین محل مناسب برای تمرین تیم
۳- تامین بودجه لازم بمنظور خرید وسایل مورد نیاز تیم ( توپ , البسه و… )
۴- شرکت در جلسه قرعه کشی در مرکز دهستان یا بخشداری
۵- هماهنگی و انجام مقدمات بازیهای تدارکاتی
۶- ابلاغ برنامه مسابقات به مربی و بازیکنان تیم
۷- توجیه بازیکنان در خصوص حضور در مسابقات و نحوه برخورد و بازی جوانمردانه

سرپرستی اردوهای ورزشی

اردوهای ورزشی یکی از ارکان اصلی آماده سازی ورزشکاران  در  سطوح مختلف خصوصاً تیم های ملی و باشگاههاست. چنانچه برنامه ریزی ومدیریت اینگونه اردوها به شکل صحیح انجام پذیرد می تواند در ماموریت اصلی خود که همانا آماده سازی ورزشکاران است , موفق بوده و حداکثر بهره وری را در بر داشته باشد .

زمانبندی اردوهای ورزشی

اردو های مقطعی ( ۲ تا ۳ روز )  * اردوهای کوتاه مدت ( از ۱ هفته تا ۱ ماه )

اردوهای میان مدت ( از ۱ ماه تا ۳ ماه  )  * اردوهای دراز مدت ( بیش از ۳ ماه  )

وظا یف سرپرست اردو

برقراری نظم و انضباط کلی

نظم و انضباط فقط به موقع آمدن و رفتن نیست , بلکه کارها را با استاندارد های تهیه و تدوین شده هماهنگ کردن و با عشق و علاقه در کنار هم به جوانان خدمت کردن نیز از جمله برقراری نظم و انضباط است .

پیگیری در حفظ و نگهداری روزانه , هفتگی , ماهانه و سالیانه اردو , حفظ و نگهداری باید براسا س چک لیست های تدوین شده از قبل صورت پذیرد تا موردی  از قلم نیفتد . اماکن جنبی اطراف استخر و سرویس ها اهمیت ویژه ای دارد.

نظارت و ارزشیابی بر امور اردو بر اساس دستور العمل و چک لیست های تعیین شده نظارت و ارزشیابی چنانچه برای پیشرفت و به منظور اصلاح عملکرد انجام گیرد  می تواند نقش به سزایی در بهبود ارائه خدمات داشته باشد.

تشویق کادر اداری متعهد بر اساس نظام تشویق و تنبیه : کارکنان متعهد و ملزم به انجام کارهای روزانه , باید بر اساس مقررات تشویق شوند .

ارتباط نزدیک با ورزشکاران , مربیان و مدیران این ارتباط ها اگر به صورت مرتب و با برنامه انجام گیرد , اطلاعات مفیدی را  به  مدیریت  اردو  انتقال  می دهند  که  برای  خدمات  بهینه می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

کنترل ورود و خروج

با استفاده از کارت های شناسایی که در روز اول توسط مدیریت و طبق برنامه همراه با سیستم دقیق و مرتب تهیه می شود , می توان کار کنترل افراد مزاحم را به خوبی انجام داد .

 

سرپرستی کاروان های ورزشی

نحوه اداره و سرپرستی تیمها و هیئت های ورزشی بستگی مستقیم به تعداد افراد هر یک از آنها دارد. طبقه بندی تیم های ورزشی از لحاظ تعداد افراد به مدیریت سازمان کمک خواهد کرد تا با سازماندهی مناسب , در مسابقات جهانی و بازیهای بین المللی و قاره ای یا المپیک حضور یابند .

هنگامی که یک تیم با شگاهی یا ملی در مسابقه برون مرزی شرکت می کند سرپرست تیم مسولیت کلیه امور تیم را به عهده دارد . برای شرکت در بازیهای منطقه ای معمولاً هیئت کوچک ورزشی از ورزشکاران ۲ تا ۵ رشته ورزشی تشکیل می شود . هر یک از رشته ها سرپرست جداگانه دارند و سرپرستی کل گروه با سرپرست هیئت است.

 

نحوه سازماندهی و برنامه ریزی اعزام برون مرزی

برای اعزام یک تیم یا هیئت ورزشی به مسابقات برون مرزی ابتدا سرپرست هیئت یا تیم از بین افراد با تجربه انتخاب می شود . سرپرستی یک تیم با سرپرستی هیئت ورزشی از نظر وظایف و نوع مسئولیت تفاوت های بسیاری دارد ؛ لذا در انتخاب – سرپرست هیئت , مطالعه و بررسی دقیق می تواند به موفقیت کار منتهی شود.

 

وظایف اصلی سرپرست کاروان   ورزشی قبل از اعزام

۱- تقویم روز شمار کاری : این تقویم از یک  جدول با هفت ستون عمودی و ستون های افقی به تعداد موضوع عملیات تشکیل می شود .  عناوین ستون های عمودی به ترتیب عبارت است از : ردیف ,  شرح عملیات  ,  مسئول اجرا ,  زمان شروع  , زمان پایان  , مسئول پیگیری و نظارت و

ملاحظات . جدول روز شمار به ترتیب زمان شروع عملیات تنظیم می شود.

۲- انتخاب کادر اجرایی : کادر اجرایی متشکل از افرادی است که در بخش های مختلف به سرپرست هیئت ورزشی کمک می نمایند . این  افراد  باید کار آمد,  تلاشگر , با حوصله , خستگی ناپذیر , آشنا به میادین بین المللی و مسلط به زبان  انگلیسی باشند .

۳- تهیه فهرست وسایل مورد نیاز هر یک از تیم های ورزشی: لوازم و وسایل و البسه ورزشی مورد نیاز هر یک از تیم های اعزامی را سرپرست هر تیم طی فهرستی اعلام می کند . سرپرست کاروان بررسی و تایید می کند و حداقل یک ماه قبل از اعزام کلیه وسایل تهیه می شود .

۴- تهیه فهرست وسایل مورد نیاز هیئت اعزامی : برخی از وسایل و لوازم برای تمامی اعضای کاروان به طور عمومی تهیه می شود از قبیل داروها و لوازم پزشکی , لوازم التحریر و وسایلسبک اداری , مواد غذایی از قبیل شکلات و خشکبار , یاد بود ها هدایا و … که حداقل دو هفته قبل از اعزام باید بسته بندی وآماده شود .

۵- تهیه فهرست لوازم شخصی مورد نیاز اعضا کاروان:  برای هر یک از اعضا کاروان باید لوازم و وسایل متحد الشکل را حداقل  یک ماه قبل از اعزام تهیه نمود. این وسایل شامل لباس( کت و شلوار , و پیراهن ) کفش , گرمکن , کفش ورزشی و وسایل شخصی است .

۶- تهیه بلیط , گذرنامه , ارز و روادید :

۷- ارتباط با کمیته برگزاری مسابقات :  یکی از وظایف مهم و اساسی سرپرست کاروان ورزشی ارتباط مستمر با کمیته برگزاری مسابقات در کشور مقصد در مورد کسب اطلاعاتی  در مورد , تاسیسات و اماکن ورزشی , امکانات اسکان , تغذیه و حمل  و نقل , سازماندهی برنامه تمرینات و مسابقات تیم های شرکت کننده و  ازاین قبیل موارد است

۸- کسب اطلاعات لازم  در مورد کشور میزبان

۹- برگزاری جلسات منظم با سرپرستان و مربیان تیم های اعزامی : در فاصله شش ماه قبل از اعزام , تنظیم برنامه جلسات ماهانه با سرپرستان

و مربیان تیم های شرکت کننده بمنظور بررسی مشکلات و دریافت گزارش پیشرفت کارهای تدارکاتی و برنامه های تمرینی امری ضروری است .

۱۰ – برگزاری جلسه عمومی :  به فاصله دو هفته قبل از اعزام این جلسه برگزار می گردد و سرپرست کاروان موظف است موضوعات و نکات مهمی که قبل , در حین تا پایان سفر هر فرد با توجه به مسئولیت و شرح وظایف باید رعایت کند به ایشان گوشزد می نماید.

۱۱ نظارت بر نحوه انجام تمرینات تیم های اعزامی

۱۲- اعزام چند نفر به کشور میزبان قبل از حرکت هیئت ورزشی  :به فاصله یک هفته تا ده روز قبل از اعزام اولین گروه از هیئت اعزامی , با توجه به تعداد تیم های شرکت کننده و نفرات اعزامی بین ۴ تا ۷ نفر از افراد کادر سرپرستی جهت انجام کارها و هماهنگی با مسئولان برگزاری مسا بقات در کشور مقصد به  محل مسابقات اعزام خواهند شد.

۱۳- برنامه ریزی در مورد نحوه اعزام  کاروان

۱۴- برنامه ریزی در مورد نحوه بازگشت کاروان

۱۵- تهیه گزارش دقیق از کارهای انجام شده

وظایف سرپرست کاروان در کشور میزبان

۱- تشکیل جلسه های هماهنگی با سرپرستان تیم های شرکت کننده هر شب در ساعت معین

۲- تشکیل جلسه های هماهنگی با کادر اجرایی همه روزه در ساعت تعیین شده

۳- نظارت دقیق بر حسن انجام وظیفه کادر اجرایی و دفتر سرپرستی

۴- کنترل حضور منظم تیم های شرکت کننده در تمرینات و مسابقات

۵- حضور در جلسات تمرینی تیم های شرکت کننده حداقل یک تا دو بار در طول بازیها

۶- حضور در مسابقه های تیم های مختلف ورزشی طبق برنامه ریزی دقیق

۷- مطالعه و بررسی گزارش کتبی روزانه سرپرستان تیم ها و رسیدگی به مشکلات و مسائل آنها

۸- حضور در جلسات روزانه سرپرستان هیئت های ورزشی کشورهای شرکت کننده

۹- نظارت بر امور پزشکی , اسکان , بهداشت و تغذیه اردوی ورزشکاران

۱۰ – تماس مستمر با کمیته برگزاری بازیها جهت طرح موضوعات مورد نظر

۱۱- کنترل ورود و خروج و وضعیت حضور و غیاب کلیه اعضای کا روان در پایان هر روز

۱۲- تشویق مادی و معنوی ورزشکارانی که موفق به کسب مدال می شوند

۱۳- تشکیل حداقل ۲ تا ۳ جلسه عمومی فرهنگی – تفریحی با حضور تمامی اعضا کاروان

۱۴- نظارت بر نحوه حضور سرپرستان تیم های شرکت کننده در جلسات فنی

۱۵- نظارت دقیق بر نحوه انجام هزینه ها در هرروز

۱۶- نظارت بر نحوه توزیع یادبودها و هدایا به هیئت های شرکت کننده از سایر کشورها

۱۷- نظارت دقیق بر برنامه های بازگشت گروههای ورزشی به کشور

امید واریم مطالب فوق مفید واقع شده باشد، سپاس از همراهی شما گرانمایه

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

 

حقوق ورزشی

شرح وظایف حراست ورزشی در حقوق ورزشی ایران

جهت تبین و آشنایی شما مخاطب گرانمایه به دانش حقوق ورزشی و دست یابی به چگونگی  و چرایی دانش حقوق ورزشی جهت صیانت از حقوق ورزشکاران و حقوق مربیان و… به زبان ساده می توان گفت حراست به عنوان چشم مدیر در سازمان و با توجه به اشراف اطلاعاتی که به مجموعه دارد می تواند مشاور خوبی برای مدیریت محسوب شود . البته بسیار روشن است که مسئولین حراست ، زمانی می توانند در این خصوص موفق باشند که از علم ، تخصص ،درایت و روشن بینی خوبی برخوردار باشند .

حراست مسئولیت مهم و ارزشمندی را در مسابقات داخلی و خصوصا برون مرزی برعهده دارد و تضمین کننده شرایط مطلوب ورزشکاران و کاروان های اعزامی به مسابقات برون مرزی می باشد و حراست ورزشی برای صیانت از حقوق ورزشی لازم می باشد.

دستگاه حراست براساس ماده واحده قانون مصوب ۱۲/۲/۶۸ مجمع تشخیص مصلحت نظام با اهداف و تشکیلات سازمانی خاص به عنوان یک مجموعه اجرائی و نظارتی از مصادیق بارز و حیطه شمول اصول و قواعد مذکور بوده و به لحاظ ویژگیها، وظایف و جایگاه سازمانی بعنوان یکی از زیر مجموعه های تشکیلاتی، مستقیماً یا به صورت غیر مستقیم و نامحسوس وظایف خطیری در ارتباط با سالم سازی محیط کار و کنترل کیفی و کمی کارکنان ، بررسی و احراز تخلفات اداری مالی ، حفاظت از تاسیسات و اماکن ، اسناد و مدارک را عهده دار می باشد.بنابراین سیاست و روش حراستی اجمالاً مبتنی به موارد ذیل خواهد بود:

۱- اهتمام و پاسداری از دستاوردهای انقلاب ، تبلیغ تفکرات بسیجی ، بذل مساعی و تلاش در جهت حفظ مصالح نظام مقدس اسلامی به عنوان اساسی ترین وظیفه دستگاه حراست.

۲- ممانعت و اعراض از اعمال و تعصبات خشک و بی مورد و روشهای تنگ نظرانه و متحجرانه و هرگونه انحصار طلبی در انجام وظایف سازمانی واحد.

۳- مجاهدت در شناساندن دستگاه حراست به عنوان محرم امن برای عموم ( مسئولین ، مدیران ، کارکنان و ارباب رجوع) به منظور انعکاس نقطه نظرات و تخلفات و درخواستهای مشروع آنان و تلاش در رسیدگی و اقدامات لازم مطابق ضوابط برای اجابت درخواستهای منطقی و قانونی مشارالیهم.

۴- شناسیائی نقاط ضعف و قوت مجموعه به منظور تمهید و ارایه راه کارها و خط مشی های مناسب در جهت رفع نارسائی ها و مشکلات موجود به مدیر دستگاه

۵- رعایت کامل و دقیق شرح وظایف و دستورالعملهای اجرائی و بهره برداری کامل از تجارب مکتسب.

۶- همکاری تنگاتنگ و صمیمانه با مقامات و دیگران در تحقق اهداف سازمانی و اهتمام و تلاش در القاء و تبین جایگاه حراست به عنوان مشاورین امین و نستوه به مدیران و بذل مساعی مشترک در تبادر و تحقق این ایده که : مدیران و مسئولین حراست برای همدیگر می باشند نه در مقابل و رو در روی هم.

۷- شناساندن دستگاه حراست و بذل توجه وافر در اینکه اقدامات حراست در تمام موارد مستدل و مستند و متکی به اسناد و مدارک قابل استناد می باشند و از توجه و اقدام به گزارشات غیر مستند و غیر موجه جداً پرهیز و اجتناب خواهد شد.
۸- توجه و اهتمام مستمر و کامل در جهت سالم سازی محیط کاری و اداری سازمان و جلوگیری از بروز جو تشنج و تهدید و ارعاب وحشت برای جلوگیری از تقلیل بازده و اعتماد کاری کارکنان ، اعتماد کامل متقابل و حسن ظن به یکدیگر.

۹- اهتمام و به کارگیری امر به معروف و نهی از منکر در همه امور.

تعریف حراست
حراست در لغت به معنای پاسداری و مراقبت کردن می باشد . از لحاظ عرف اداری حراست به نهادی گفته می شود که در قلب تشکیلات یک سازمان وجود داشته و وظیفه خطیر مراقبت از سلامت اجزای ریز و درشت آن تشکیلات را در برابر انواع و اقسام انحراف های موجود به عهده دارد .

وظایف حراست
۱- حراست پشتوانه محکمی برای سلامت جامعه اداری
۲- وظایف مدیریت حراست برای رسیدن به اهداف
۳- نقش حراست در پیشگیری از وقوع تخلف ها
۴- جلوگیری از بروز انواع فساد در سیستم اداری
۵- حفظ سلامت مدیریت به معنای یک جایگاه حاکمیتی در خدمت سیستم
۶- تعیین صلاحیت پرسنل در پستهای مدیریتی طبق دستورالعملهای مربوطه
۷- حفاظت از اخبار، اسناد و مدارک طبقه بندی شده
۸- ارائه مشاوره امنیتی به سطوح مدیریتی
۹- طبقه بندی و کنترل تاسیسات و اماکن دستگاه
۱۰- شناسائی عوامل و عناصر ایجادکننده نارضایتی
۱۱- پیش بینی و پیشگیری از تحرکات ضد امنیتی
۱۲- تدوین دستورالعمل های حفاظتی

الف ) حراست پشتوانه ای محکم برای سلامت جامعه اداری
وظیفه اصلی حراست ، مواظبت از سلامت سازمان است ؛ چرا که هر سازمانی جهت نیل به اهداف خود به سلامت درونی و بیرونی نیاز دارد . از آنجا که سلامت هر سازمان همواره در معرض آلودگی ها و تهدید های درونی و نفوذی است ، برای حفظ سلامت و پیشگیری از آلودگی ها نیازمند سیستمی هستیم که با دقت زیاد اولاً : از نفوذ آفت ها به داخل سیستم جلوگیری کند . ثانیاً : با تشخیص و شناخت آفت های درونی ، زمینه های علاج به موقع و سلامت سازمان را فراهم سازد .
بنابراین حضور حراست در عرصه فرآیندهای سازمانی ، همواره در جهت دستیابی به دو هدف عمده زیر است :
۱ – هدف کلان و راهبردی : حفظ و ارتقای توان حفاظتی و امنیتی سازمان به منظورپیش برد اهداف سازمان
۲ – اهداف عملیاتی : همراهی و مساعدت مدیران با ارائه مشورت های موثر و اطلاع رسانی به موقع ، اعمال نظارت ها و انجام اقدام های موثر جهت حفاظت همه جانبه از ایمنی و سلامت منابع سازمان.

ب) وظایف مدیریت حراست برای رسیدن به اهداف
– اطلاع رسانی به موقع از وضعیت سیستم به مراجع ذی صلاح
– حفاظت از اماکن ، تأسیسات و تجهیزات
– حفاظت از اسناد
– حفاظت از کارکنان
– انجام مأموریت های محوله

حراست به عنوان مشاور مدیریت

حراست به عنوان چشم مدیر در سازمان و با توجه به اشراف اطلاعاتی که به مجموعه دارد می تواند مشاور خوبی برای مدیریت محسوب شود . البته بسیار روشن است که مسئولین حراست ، زمانی می توانند در این خصوص موفق باشند که از علم ، تخصص ،درایت و روشن بینی خوبی برخوردار باشند .

حفاظت از پرسنل

وظیفه نیروی انسانی،رسیدن به اهداف سازمانی است ولی وظیفه حراستها حفظ سلامت نیروی انسانی است.

احقاق حقوق کارکنان

از نظر علم مدیریت ، سازمانی می تواند موفق و پویا و پیش رو با شد که کارکنانی با انگیزه و راضی داشته باشد ، زیرا از کارمند و یا کارگر ناراضی ، خلاقیت و ابتکار به وجود نمی آید .
بنابراین می بایست به منشأنارضایتی های کارکنان توجه نموده و چنانچه این نارضایتی ها ناشی از سوء مدیریت مدیر مجموعه باشد نسبت به توجیه مدیریت و اصلاح روش آن اقدام کند . بدیهی است حراست می تواند از این طریق ، خدمات قابل توجهی به مدیریت ، کارکنان مجموعه و در کل به نظام مفهومی اسلامی ارائه نماید .
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍
احقاق حقوق ارباب رجوع

یکی از دلایل تأسیس ادارات و سازمانها وارگانها ، ارائه خدمات به مردم می باشد و از طرف دیگر توجه و دقت در رضایت مندی ارباب رجوع .

شایسته سالاری (کمک به انتصاب افراد شایسته ) : طبق قانون ، انتصاب مسئولین به پست های حساس و مسئولین بخش های مختلف اداری ، باید پس از تعیین صلاحیت حراست دستگاه صورت گیرد.

ج) نقش حراست در پیش گیری از وقوع تخلف ها

حراست به منظور پیشگیری از وقوع تخلف‌ها در سازمان به شرح زیر می باشد
اول : نقش هشدار دهنده یا پیشگیری کننده .
دوم : نقش اصلاح کننده یا درمان کننده .
سوم : نقش جداکننده از سیستم .

این وظیفه خطیر حراست از جهاتی شبیه به نهادهای بهداشتی درمانی است چنانچه این نهاد در ابتدا سعی بر آن دارد که ابتدا از هر آلودگی و بیماری پیشگیری نماید و در مرحله بعد اگر احتمالاً کسی آلوده شد او را درمان نماید و در نهایت اگر دو روش قبلی موثر واقع نشد او را همچون یک عضو مرده و فاسد شده بدن ازسیستم جدا کرده و دور بیاندازد ،چنین نقشی را حراست در سازمان ایفاد می کند . حراست در هر سازمان با پیش بینی نوع تخلف ها و جرایمی که ممکن است در آن سازمان به وقوع بپیوندد سعی می کند به انحاء مختلف ، چشم و گوش کارکنان آن سازمان را به روی دام ها و کمین های سر راه گشوده و آنها را هوشیار و آگاه سازد .با این کارها اولاً : جلوی خسارت های احتمالی که مسلّماً هزینه های سنگینی برای سیستم دربرخواهد داشت، گرفته می شود . ثانیاً : به این وسیله جلوی انتشار تخلف ها و انحراف ها در بین کارکنان گرفته می شود .

د) جلوگیری از بروز انواع فساد اداری
مفهوم کلی فساد اداری از دیدگاه سازمان مدیریت و برنامه ریزی :
عبارت است از اقدام های مأموران دولتی با هدف انتفاع وبهره برداری برای خود و یا اشخاص دیگر و یا در قبال دریافت مال خود و یا اشخاص دیگر که از راههای زیر انجام می پذیرد :
نقض قوانین و مقررات اداری .
تغییر و تفسیر قوانین و مقررات و ضوابط اداری .
تغییر در قوانین و مقررات اداری .
خودداری ، کند کاری یا کوتاهی در انجام وظایف قانونی در قبال ارباب رجوع .
تسهیل و یا تسریع غیر عادی در انجام کار برای اشخاص معین در مقایسه با دیگران .

 

انواع فساد :
الف : فساد خرد و کلان :
فساد کلان ، فسادی است که توسط مقام های مافوق اداری به صورت باندی و با ارقام قابل توجه صورت گرفته و بیشترجنبه فساد سیاسی یا حاکمیتی دارد .
فساد خرد ، فسادی است که توسط کارکنان جزء صورت می گیرد .

ب : فساد سازمان یافته و فساد فردی :
در فساد سازمان یافته وجه (رشوه ) مورد نیاز و دریافت کننده در سیستم اداری مشخص است و پرداخت وجه ، انجام کار را تضمین می کند .
در فساد فردی پایه به چند مأمور دولتی مبالغی پرداخت شود و ضمانتی هم برای اجرای قطعی خواسته رشوه دهنده نیست .

ج : فساد قاعده مند و فساد غالب :
فساد قاعده مند: فسادی است که احتمال کشف و مجازات در آن کاهش و انگیزه های فساد افزایش می یابد .
فساد غالب : فسادی است که سراسر دستگاههای دولتی را فرا گرفته باشد .

ریشه یابی برخی عوامل سازمانی در ترویج فساد :
۱ – عدم وجود شفافیت و پاسخگویی در فعالیت های نظام اداری : هرچه در یک سیستم باز ،

عدم شفافیت و پاسخگویی نسبت به ارباب رجوع و کل مجموعه و خصوصاً به سیستم های نظارتی بیشتر باشد به همان تناسب فساد اداری افزایش خواهد یافت وبالعکس هرچه ضریب پاسخگویی در یک سیستم بیشتر باشد فساد اداری کمتری درآن سازمان جریان خواهدداشت. البته باید توجه داشت که این مهم درسطوح عالی سازمان ازاهمیت بیشتری برخوردارمی باشد و هر چه مدیران عالی بیشتر به این موضوع متعهد وملتزم باشندسطوح میانی واجرایی نسبت به سازمان و ارباب رجوع و حتی مافوق های خود پاسخگوتر خواهند بود.
۲- اعطای اختیارات بیش از حد به مدیران :در بعضی از سیستم ها دیده می شود که مدیری هم مسئول اجرایی امورات در سیستم بوده و هم وظیفه نظارت و بازرسی را برعهده دارد و این مسأله سبب فقدان شفافیت و عدم پاسخگویی صحیح در آن سازمان شده است .
۳ – عدم ثبات در مدیریت : وقتی که مدیر جایگاه خود را متزلزل دید این مسأله سبب کاهش انگیزه وی نسبت به امور محوله به وی خواهد شد . کاهش انگیزه کاری سبب به وجود آمدن فساد اداری خواهد شد .
۴ – عدم وجود امنیت شغلی برای کارکنان .
۵ – نارسایی ، پیچیدگی ، تناقض و ابهام در قوانین و مقررات اداری .
۶ – عدم وجود نظام شایسته سالاری در عزل و نصب ها : یکی از مهمترین عوامل بروز فساد اداری از لحاظ رفتار سازمانی ، نبود فضای شایسته سالاری در منصب های سازمانی است .
۷ – ناکارآمدی وضعف نظام اداری .
۸ – بی کفایتی حرفه ای کارکنان .
۹ – باند بازی .
۱۰- عدم وجود نظام های صحیح انگیزشی و تشویق و تنبیه در اداره ها .
۱۱- ضعف دانش و تخصص مدیران .

پیشنهاد های مدیریت حراست در جهت کاهش بروز عوامل سازمانی ترویج فساد در سیستم :
۱ – شفاف سازی قوانین .
۲ – استقرار نظامهای سنجش عملکرد کارکنان .
۳ – شایسته سالاری در عزل و نصب ها .
۴ – مشارکت دادن کارکنان در اداره امور .
۵ – ملزم ساختن واحدها به پاسخگویی .

برخی عوامل فرهنگی و اجتماعی فساد اداری :
۱ – ضعف وجدان کاری و انضباط اجتماعی .
۲ – رواج مادی گرایی .
۳ – قوی بودن پیوندهای فامیلی و قبیله ای .
۴ – سطح پایین اخلاقیات در جامعه .
۵ – فقدان فرهنگ پاسخ گویی .
۶ – نقص مجموعه نظارت های حسابرسی و اطلاعات نامربوط .

راهکارهای پیشنهادی مدیریت حراست برای پیشگیری از عوامل فساد فرهنگی ، اجتماعی :
۱ – ترویج فرهنگ اسلامی .
۲ – ترویج فرهنگ وظیفه شناسی و وجدان کاری .
۳ – آگاه ساختن مردم به قوانین و مقررات و حقوق شهروندی .
۴ – افزایش سطح اطلاع رسانی به مردم و ارتقای پاسخ گویی دستگاههای اجرایی .

منشور اخلاقی و سازمانی حراست

۱) عمل به احکام و موازین دین مبین اسلام
۲) رعایت قوانین و مقررات و ترویج فرهنگ مسئولیت پذیری ، قانون گرائی و تعمیم آن در سازمان
۳) تلاش در تامین امنیت شغلی مدیران و کارکنان
۴) رعایت اصل احترام و تکریم ارباب رجوع
۵) رعایت حریم خصوصی افراد و تلاش در جهت حفظ ابرو و اسرار کارکنان
۶) تلاش در جهت استقرار شایسته سالاری با تکیه بر شناسائی و معرفی کارکنان متعهد و متخصص
۷) تعامل و همکاری با مدیران جهت تحقق اهداف سازمانی
۸) تلاش مجدانه در شناسائی و پیشگیری از آسیب های سازمان
۹) شناسائی متخلفان و قانون گریزان و برخورد متناسب و قانونی با آنان
۱۰) بهره مندی از نگرشی کلان و برنامه ریزی متناسب با فن آوری های روز
۱۱) توجه لازم به سه اصل : دقت ، صحت و سرعت در بررسی گزارشهای رسیده و اطلاع رسانی به موقع
۱۲) اهتمام به تحقق بخشیدن سه شعار اساسی : حراست اثرگذار، تصمیم ساز و پاسخگو
۱۳) انجام ماموریتهای محوله

 

امید واریم مطالب فوق مفید واقع شده باشد، سپاس از همراهی شما گرانمایه

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

 

حقوق_ورزشی

قانون اهداف، وظایف و اختیارات وزارت ورزش و جوانان

بی تردید آگاهی از مفاد قانون اهداف، وظایف و اختیارات وزارت ورزش و جوانان برای وکلای ورزشی و قهرمانان و مربیام و داوران و کلیه علاقه مندان فعال در حوزه تربیت بدنی و علوم ورزشی لازم است. از این رو متن ذیل به عنوان پیش درآمد بخشی از قوانین کاربردی در حوزه حقوق ورزشی به جهت صیانت بهتر از حقوق جامعه ورزشی تقدیم حضور می گردد.

قانون اهداف، وظایف و اختیارات وزارت ورزش و جوانان (مصوبه مورخ ۱۶/۶/۱۳۹۹ مجلس شورای اسلامی)

نامه شماره ۷۸۳۱۸ مورخ ۱۰/۷/۱۳۹۹

وزارت ورزش و جوانان

سازمان اداری و استخدامی کشور

در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست «قانون اهداف، وظایف و اختیارات وزارت ورزش و جوانان» که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ شانزدهم شهریورماه یکهزار و سیصد و نود و نه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲/۷/۱۳۹۹ به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره ۴۷۶۸۲/۱۹ مورخ ۸/۷/۱۳۹۹ مجلس شورای اسلامی واصل گردیده، جهت اجرا ابلاغ می‌گردد.

حسن روحانی- رییس‌جمهور

قانون اهداف، وظایف و اختیارات وزارت ورزش و جوانان

ماده ۱- کلیه اهداف، وظایف و اختیارات وزارت ورزش و جوانان که در این قانون به اختصار «وزارت» نامیده می‌شود و نیز دستگاههای تحت نظارت وزارت مذکور در این قانون مقید به رعایت احکام و ارزشهای اسلامی  و شؤون انقلاب اسلامی  و تابع کلیه قوانین نظام جمهوری اسلامی  ایران است.

ماده ۲- تعاریف

الف- ورزش:

فعالیتی مشتمل بر به کارگیری قوای جسمانی، فکری و مهارت های حرکتی است که در انواع تربیتی، همگانی، قهرمانی و حرفه ای با اهداف معین اجراء می‌شود.

ب- ورزش تربیتی:

ورزشی که از سوی خانواده، باشگاه رسمی  و نهادهای رسمی آموزشی به ویژه مهدهای کودک، مدارس و دانشگاهها به صورت برنامه ریزی شده پیگیری می‌شود و هدف آن توسعه مهارت های حرکتی ورزشی پایه است.

پ- ورزش همگانی:

هر نوع ورزش و فعالیت بدنی که نشاط و سلامت عمومی مردم را تامین می‌کند.

ت- ورزش قهرمانی:

ورزشی است رقابتی و سازمان یافته که با توجه به مقررات خاص هر رشته برای ارتقای نصاب (رکورد)های ورزشی و کسب رتبه یا نشان (مدال) انجام می‌شود.

ث- ورزش حرفه ای:

ورزشی است سازمان یافته که با رعایت مقررات خاص هر رشته با هدف کسب انتفاع مالی ورزشکار و سایر ذی نفعان در راستای توسعه اقتصادی و اجتماعی انجام می‌شود.

ج- تربیت بدنی:

فرآیند تربیتی که در آن فرد با شرکت در برنامه ها، فعالیت ها و تمرینات جسمی و ذهنی به رشد و نمو استعدادها در ابعاد جسمانی و اخلاقی می‌پردازد و موجب بهبود کیفیت زندگی فردی و اجتماعی می‌شود.

چ- باشگاه ورزشی:

به مؤسسه ای اطلاق می‌شود که توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی با هدف تعلیم و تعمیم سلامت جسمی و روحی افراد جامعه مبتنی بر اصول علمی و ارزشهای اسلامی، ایجاد فضای کسب و کار و به دست آوردن رتبه و نشان (مدال) در یک یا چند رشته ورزشی مطابق ضوابط فنی و عمومی تعیین شده با مجوز وزارت تأسیس و فعالیت می‌کند.

ح- اتحادیه باشگا ههای ورزشی:

شخصیت حقوقی مستقل و غیرانتفاعی متشکل از باشگا ههای ورزشی است که با هدف نظارت و تامین حقوق صنفی اعضاء در کلیه زمینه های ورزشی به غیر از ورزش حرفه ای با مجوز وزارت ایجاد شده و فعالیت می‌کند.

خ- شایستگی فنی- حرفه ای:

مجموعه ای از دانش، مهارت، توانایی ورزشی و نگرش کسب شده از طریق آموزش و تجربه کاری که برای صلاحیت انجام یک حرفه ورزشی لازم است.

د- منش پهلوانی:

بهره مندی از توانمندی های جسمانی در کنار توجه به ارزشهای اخلاقی، معنوی و اعتقادی است که مبنای رفتار و عمل فرد محسوب می‌شود.

ذ- خیّرین ورزش یار:

اشخاص حقوقی و حقیقی که نسبت به تامین تمام یا بخشی از هزینه احداث یا تجهیز مکان ورزشی و حمایت از فعالان و نهادهای ورزشی اقدام می‌کنند.

ر- مکان ورزشی خیّرساز:

مکان ورزشی که حداقل نیمی از هزینه های احداث آن توسط خیّر یا خیّرین تامین شده باشد.

ز- جوان:

به فردی اطلاق می‌شود که در رده سنی مصوب شورای عالی جوانان قرار دارد.

ژ- خانه های جوانان:

مراکزی که برای حفظ و ارتقای هویت دینی، ملی و انقلابی جوانان و مشارکت، تمرین و توانمندسازی اجتماعی و آموزش و مهارت زندگی و نشاط و شادابی جوانان در چهارچوب مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی ایجاد و فعالیت می‌کنند.

س- امور جوانان:

به فعالیت های مربوط به هماهنگی ابعاد هویتی جوانان در عرصه های دینی، انقلابی، ملی، اشتغال، علم و فناوری، جامعه پذیری، خانواده و ازدواج، سرمایه اجتماعی، مسؤولیت پذیری، مشارکت اجتماعی و مسائل نوپدید جوانان اطلاق می‌شود.

ماده ۳- اهداف تشکیل وزارت به شرح زیر است:

الف- ورزش

۱- توسعه و تعمیم ورزش همگانی

۲- توسعه و ارتقای ورزش قهرمانی

۳- ساماندهی و گسترش ورزش حرفه ای

۴- حمایت و تقویت ورزش تربیتی

۵- توسعه و تقویت ورزش بانوان

۶- تحکیم و تقویت معنویت و ارزشهای اخلاقی و منش پهلوانی در ورزش مبتنی بر فرهنگ اسلامی- ایرانی

۷- ارتقاء و ترویج شایستگی های فنی- حرفه ای در جامعه ورزش

ب- جوانان

۱- ارتقای هویت دینی، انقلابی و ملی جوانان

۲- ارتقاء و تقویت سرمایه اجتماعی، مسؤولیت  پذیری، هویت و مشارکت همه جانبه جوانان

۳- بهبود و اصلاح سبک زندگی جوانان منطبق بر ارزشهای اسلامی- ایرانی

۴- توسعه مشارکت داوطلبانه مردمی در امور جوانان

۵- اتخاذ سیاست های حمایتی در جهت اشتغال و ازدواج جوانان

ماده ۴- وزارت به عنوان متولی اصلی ورزش و ساماندهی امور جوانان وظایف و اختیارات زیر را در تحقق مفاد ماده (۳) این قانون عهده دار بوده و کلیه دستگاههای اجرایی موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری و بخشهای غیردولتی با رعایت کلیه قوانین و مقررات کشور، مکلف به همکاری با وزارت در زمینه های ذیل می‌باشند:

الف- وظایف وزارت در حوزه ورزش

۱- اقدام در جهت بهره مندی اقشار مختلف جامعه از برنامه ها و فعالیت های ورزشی به منظور تحقق تربیت بدنی رایگان برای همه در تمام سطوح

۲- تهیه و تدوین برنامه های میان مدت و سالانه ورزش کشور با استفاده از ظرفیت دستگاههای ذی ربط و نظارت بر حسن اجرای آنها

۳- استفاده از ظرفیت های آموزشی و پژوهشی و بهره مندی از دانش فنی و کاربردی حوزه تربیت بدنی و علوم ورزشی موجود کشور به منظور ارتقای علمی ورزش

۴- ترویج ارزشها و موازین اسلامی  و ارزشهای فرهنگی- اخلاقی، انقلابی، منش پهلوانی در ورزش

۵- جذب، ساماندهی و تسهیل مشارکت، تشویق و حمایت از سرمایه گذاری داخلی و خارجی به منظور توسعه ورزش کشور

۶- تعیین چهارچوب ها و دستورالعمل اجرائی فعالیت های ورزشی و نظارت بر حسن اجرای آنها

۷- کشف، پرورش و حمایت از استعدادها در ورزش

۸- مناسب سازی اماکن و فضا های ورزشی جهت بهره برداری و حضور بانوان و خانواده ها و معلولان جسمی  و حرکتی

۹- تسهیل دسترسی مردم  برای تماشای مسابقات ورزشی مهم بین المللی و ملی در مکانهای عمومی  و محیط های ورزشی روستایی و شهری کشور

۱۰- نظارت بر حسن اجرای برنامه ها و فعالیت های ورزشی کلیه دستگاههای اجرایی و بخشهای غیردولتی و ارزیابی عملکرد آنها و ارائه گزارش به مراجع ذی ربط

۱۱- صدور و لغو مجوز فعالیت رشته و سبکهای ورزشی در قالب فدراسیون ها، انجمن ها، کمیته ها و سایر تشکلهای مربوط

تبصره- وزارت مکلف است به منظور تامین و تجهیز امکانات مورد نیاز رشته های ورزش تیراندازی از قبیل اسلحه و مهمات ورزشی از تولیدات داخلی استفاده نماید. در صورت عدم امکان تامین از داخل کشور، وزارت مجاز است نسبت به تامین و واردات تجهیزات مربوطه با تایید و نظارت وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در کلیه مراحل ثبت سفارش تا ترخیص، در مبادی ورودی کشور اقدام کند.

دستورالعمل اجرائی این تبصره با رعایت قوانین و مقررات مربوطه توسط وزارت تهیه و به امضای مشترک وزیران دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و ورزش و جوانان ابلاغ می‌شود.

۱۲- صدور و لغو پروانه تأسیس و فعالیت اتحادیه باشگاههای ورزشی، باشگاهها، اماکن و مراکز ارائه دهنده خدمات ورزشی و تندرستی پس از بررسی صلاحیت های عمومی، اخلاقی، علمی و حرفه ای و نظارت بر فعالیت آنها

تبصره- فعالیت های رسمی تربیت بدنی مدارس، دانشگاهها، حوزه های علمیه به جز فعالیت باشگاههای ورزشی آنها از شمول این بند مستثنی است.

۱۳- حمایت، نظارت و هماهنگ سازی فعالیت های کلیه نهادهای ورزشی اعم از کمیته ملی المپیک، کمیته ملی پارالمپیک، فدراسیون ها، انجمن ها، هیأتها و کمیته های ورزشی به منظور حسن اجرای وظایف

۱۴- توسعه ارتباطات و حمایت از حضور نمایندگان جمهوری اسلامی ایران در مجامع ورزشی بین المللی و عضویت یا نمایندگی در سازمان ها و مجامع بین المللی ورزشی با هماهنگی و همکاری وزارت امور خارجه

۱۵ – تهیه طرح آمایش سرزمینی ورزش کشور توسط وزارت حداکثر شش ماه پس از لازم الاجراءشدن این قانون طبق قوانین مربوطه

۱۶- تامین متناسب و متوازن زیرساختها، امکانات و نیروی انسانی مورد نیاز توسعه ورزش در سطح کشور

۱۷-  تهیه و تدوین آیین نامه ها و دستورالعمل های مربوط به اعزام ورزشکاران و مربیان به خارج از کشور و همچنین ورود ورزشکاران، مربیان و تیمهای ورزشی خارجی به داخل کشور و نظارت بر حسن اجرای آن

۱۸- احیاء و تقویت ورزشهای ملی و روستایی و بازی های بومی، محلی و توسعه زیرساختهای آن و تلاش برای ارتقاء و ترویج جهانی آنها با هماهنگی دستگاههای ذی ربط

۱۹- ارتقاء و تقویت جایگاه ورزش قهرمانی کشور در عرصه های جهانی و بین المللی

۲۰- ایجاد فرصتهای مناسب و عادلانه برای گسترش ورزش بانوان و معلولان

۲۱- تهیه و ارائه استانداردها و معیارهای تخصصی مربوط به احداث و بهره برداری از اماکن و تجهیزات ورزشی در کشور و نظارت بر حسن اجرای آن

۲۲- ایجاد، نگهداری، بهره برداری و تجهیز اماکن ورزشی

۲۳- تعیین تعرفه و قیمت ارائه خدمات ورزشی و تندرستی و هزینه صدور پروانه باشگاه و مجوز احداث ورزشگاه توسط وزارت پس از تصویب هیأت وزیران به صورت سالانه و نظارت بر حسن اجرای آنها

۲۴- همکاری و هماهنگی با بخش گردشگری و محیط زیست در بهره گیری از ظرفیت های ورزشی کشور

۲۵- فراهم نمودن بستر و امکانات لازم جهت ورزش همگانی با رویکرد ورزش آسان، ارزان و در دسترس برای عموم مردم

ب- اختیارات وزارت در حوزه ورزش

۱- حمایت از برنامه ها و فعالیت های فرهنگی، آموزشی و پژوهشی مرتبط با حوزه تربیت بدنی و ورزش کشور

۲- کسب درآمدهای پایدار از محل تبلیغات رسانه ای و محیطی ناشی از پخش مسابقات ورزشی و فروش بلیط برای فدراسیون ها و باشگاههای ورزشی

۳- واریز عواید حاصل از بهره برداری و اجاره مجموعه ها، اماکن و اراضی متعلق به وزارت و سایر درآمدهای ناشی از قوانین و مقررات مصوب مربوطه، به حساب درآمد عمومی نزد خزانه داری کل کشور و تخصیص معادل وجوه واریزی به وزارت در قالب بودجه های سنواتی طی ردیف اختصاصی جهت تحقق اهداف و وظایف محوله در این قانون

۴- بهره برداری از اراضی و فضاهای مورد نیاز وزارت برای امور ورزشی در سطح خشکی، آبی و هوایی با رعایت قوانین و مقررات موضوعه

۵- پیش بینی تسهیلات و به کارگیری تمهیدات لازم جهت تشویق و توسعه فعالیت های بخش خصوصی با هدف توسعه مشارکت مردمی و گسترش نهضت داوطلبانه در حوزه ورزش

۶- بهره مندی از ظرفیت خیّرین ورزش یار و تسهیل شرایط مشارکت آنان در اداره اماکن ورزشی خیّرساز

۷- کمک به تامین هزینه های برگزاری مسابقات و مراسم و رویدادهای ورزشی و اعطای جوایز و کمک به قهرمانان، فدراسیون ها، انجمن ها، هیأتهای ورزشی و باشگاههای فعال در زمینه های مختلف ورزشی به جز ورزش حرفه ای از محل اعتبارات سنواتی بودجه کل کشور، در چهارچوب مصوبات هیأت وزیران

۸- تسهیل فعالیت دانش آموختگان علوم ورزشی در مراکز و باشگاههای ورزشی برای ارائه خدمات مطلوب به جامعه و نظارت مستمر بر آن

پ- وظایف وزارت در حوزه جوانان

۱- ساماندهی امور جوانان با مشارکت دستگاههای مرتبط و پیگیری نظارت بر اجرای آن

۲- پیگیری اجرای مصوبات شورای عالی جوانان، ستاد ملی ساماندهی امور جوانان و سیاستهای کلی جمعیت در بخش جوانان

۳- پایش و پژوهش مستمر وضعیت امور جوانان بر اساس شاخصهای مصوب مراجع ذی ربط

۴- حمایت از برنامه های پژوهشی مرتبط با امور جوانان و تعامل با مراکز آموزشی و پژوهشی کشور

۵- صدور مجوز فعالیت تشکلهای مردم نهاد جوانان و نظارت بر عملکرد آنها

۶- صدور مجوز تأسیس و نظارت بر فعالیت  خانه های جوانان

۷- عضویت یا نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ها و مجامع بین المللی مرتبط با جوانان با رعایت قوانین و مقررات و هماهنگی وزارت امور خارجه

۸- حمایت از سرمایه گذاری بخش خصوصی و نهادهای غیردولتی در حوزه های مرتبط با امور جوانان

۹- اتخاذ تدابیر مناسب برای تسهیل تشکیل خانواده و ترویج فرهنگ فرزندآوری در زوجهای جوان با استفاده از ظرفیت تمامی  دستگاههای اجرائی ذی ربط و خیّرین

۱۰- حمایت و توانمندسازی جوانان با ایجاد مراکز تخصصی مشاوره ازدواج و خانواده در راستای تحقق سیاست های کلی جمعیت

ت- اختیارات وزارت در حوزه جوانان

۱- حمایت از تدوین و اجرای برنامه های مرتبط با امور جوانان

۲- برنامه ریزی و اجرای برنامه های بین المللی داخلی و خارجی در حوزه جوانان با همکاری و هماهنگی دستگاههای مرتبط و نمایندگی دولت در سازمان ها و مجامع بین المللی مرتبط با جوانان

۳- پیش بینی تسهیلات و تمهیدات لازم برای تشویق و توسعه فعالیت های بخش خصوصی در حوزه های مرتبط با امور جوانان با همکاری و هماهنگی دستگاههای ذی ربط در حوزه جوانان

۴- حمایت از ایجاد و اداره خانه های جوانان

تبصره- بندهای «پ» و «ت» این ماده با رعایت مصوبه جلسه ۲۸۷ مورخ ۶/۵/۱۳۷۱ شورای عالی انقلاب فرهنگی با موضوع تصویب «اساسنامه شورای عالی جوانان» اجراء می‌شود.

ماده ۵- شورای عالی ورزش و تربیت بدنی جهت تسهیل در تحقق اهداف و وظایف وزارت مندرج در این قانون تشکیل می‌شود:

الف- وظایف

۱- اتخاذ سیاست های توسعه تربیت بدنی و ورزش کشور متناسب با سند آمایش سرزمینی کشور در چهارچوب قانون

۲- هماهنگ سازی فعالیت های تربیت بدنی و ورزش کشور و رفع چالشها و موانع توسعه ورزش در چهارچوب قانون

ب- ترکیب

۱- رییس جمهور یا معاون اول رییس جمهور (رییس شورا)

۲- وزیر ورزش و جوانان (دبیر شورا)

۳- رییس سازمان برنامه و بودجه کشور

۴- معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده

۵- وزیر علوم، تحقیقات و فناوری

۶- وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

۷- وزیر آموزش و پرورش

۸- وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی

۹- وزیر کشور

۱۰- وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح

۱۱- رییس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی  ایران (بدون حق رأی)

۱۲- رییس شورای  عالی استان ها (بدون حق رأی)

۱۳- رییس سازمان بسیج مستضعفین (بدون حق رأی)

۱۴- رییس کمیته ملی المپیک (با حکم رییس جمهور)

۱۵- رییس کمیته ملی پارالمپیک (با حکم رییس جمهور)

۱۶- دو نفر از رؤسای فدراسیون های ورزشی به پیشنهاد وزیر ورزش و جوانان و با حکم رییس جمهور

۱۷- یک نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی  به پیشنهاد کمیسیون فرهنگی و با رأی مجلس شورای اسلامی  به عنوان عضو ناظر

۱۸- دو نفر از صاحب نظران با تجربه ورزشی (یک نفر از بانوان) به پیشنهاد وزیر ورزش و جوانان و  با حکم رییس جمهور

تبصره ۱- وزرای دیگر حسب مورد با دعوت دبیر شورا با حق رأی در جلسات شورا حضور می‌یابند.

تبصره ۲- مصوبات پس از ابلاغ رییس جمهور یا معاون اول رییس جمهور لازم الاجراء است.

تبصره ۳- در سطح استان، شورای تربیت بدنی و ورزش استان به ریاست استاندار با ترکیب متناظر اعضای شورای عالی تربیت بدنی و ورزش کشور تشکیل می‌شود و حق رأی اعضای متناظر استانی همانند اعضای شورای عالی خواهد بود و دبیر این شورا مدیر کل ورزش و جوانان استان است. دستورالعمل نحوه تشکیل شورای استان توسط وزارت تهیه و ابلاغ می‌شود.

تبصره ۴- دبیرخانه شورای عالی با بهره گیری از ظرفیت های علمی  و پژوهشی تربیت بدنی و ورزش کشور در وزارت مستقر خواهد بود و مسؤولیت پیگیری و تشکیل جلسات را برعهده خواهد داشت. دستورالعمل نحوه تشکیل و اداره جلسات توسط وزارت، تهیه و به تصویب شورای یادشده می‌رسد.

تبصره ۵- عضویت اعضاء قائم به فرد است.

ماده ۶- به منظور تکریم و حمایت از قهرمانان، پیشکسوتان، نابینایان و ناشنوایان، معلولان و جانبازان ورزشی دارای عناوین قهرمانی المپیک و پارالمپیک، جهانی، آسیایی، پارا آسیایی و ملی غیرشاغل و فاقد درآمد مستمر و مشخص، صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان ورزش کشور در فهرست نهادها و موسسات عمومی غیردولتی موضوع قانون فهرست نهادها و موسسات عمومی غیردولتی مصوب ۱۳۷۳/۴/۱۹ با اصلاحات بعدی با استفاده از منابع و امکانات موجود قرار می‌گیرد. اساسنامه صندوق توسط وزارت ورزش و جوانان تهیه می‌شود و ظرف مدت شش ماه پس از لازم الاجراء شدن قانون به تصویب هیأت  وزیران می‌رسد.

ماده ۷- وزارت مکلف است ظرف مدت شش ماه پس از لازم الاجراءشدن این قانون در چهارچوب این قانون و قانون مدیریت خدمات کشوری ساختار سازمانی و تشکیلات تفصیلی وزارت را تهیه کند و به تأیید سازمان اداری و استخدامی کشور برساند.

ماده ۸- آیین نامه اجرایی این قانون ظرف مدت شش ماه پس از لازم الاجراءشدن آن توسط وزارت تهیه می‌شود و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.

ماده ۹- از تاریخ لازم الاجراءشدن این قانون، قانون تأسیس سازمان تربیت بدنی ایران مصوب ۱۳۵۰/۳/۲۳ لغو می‌شود.

قانون فوق مشتمل بر نه ماده و هشت تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ شانزدهم شهریور ماه یکهزار و سیصد و نود و نه مجلس شورای اسلامی  تصویب شد و در تاریخ ۱۳۹۹/۷/۲ به تایید شورای نگهبان رسید.

محمدباقر قالیباف- رییس مجلس شورای اسلامی

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق ورزشی

‌اساسنامه کمیته ملی المپیک ایران


‌بخش اول – تعریف و هدف

‌ماده اول – کمیته ملی المپیک ایران به منظور توسعه و حمایت از نهضت بازی‌های المپیک و ورزش آماتوری در ایران بر اساس اصول اساسنامه‌کمیته بین‌المللی المپیک تشکیل می‌گردد.

‌کمیته ملی المپیک ایران سازمانی است مستقل غیر انتفاعی و دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی دور از هر گونه منظورهای سیاسی، مذهبی،‌تجاری و نژادی.


‌بخش دوم وظایف

‌ماده دوم – وظایف کمیته ملی المپیک ایران به شرح زیر است:

‌الف – ارتباط با کمیته بین‌المللی و کمیته‌های ملی المپیک و فدراسیونهای بین‌المللی و قاره‌ای.

ب – معرفی فدراسیون‌های ملی و سازمانهای ورزشی به فدراسیونها و سازمانهای ورزشی بین‌المللی و حفظ حقوق آنان در مجامع بین‌المللی.

پ – شرکت دادن جوانان ایران در بازی‌های المپیک و آسیایی

ت – همکاری با فدراسیونهای ملی و سازمانهای ورزشی ایران در امور بین‌المللی

ث – اجرای قوانین و مقررات کمیته بین‌المللی المپیک

ج – تشکیل نمایشگاه‌های هنری وابسته به بازی‌های آسیایی و المپیک

چ – آشنا ساختن جامعه با ارزشهای معنوی ورزش و رعایت اصول جوانمردی و اخلاقی در
مسابقات ورزشی.

ح – اقدام به اجرای مسابقه‌های ورزشی آماتوری توسط فدراسیونهای ملی برای ایجاد دوستی و رقابت سالم به منظور بهزیستی اجتماعی.

خ – آموزش اصول فلسفه آماتوری در مدارس و باشگاهها و مراکز عمومی با استفاده از وسائل ارتباط جمعی.‌د – تعیین و اعزام نماینده کشور برای بازی‌های المپیک و آسیایی.

‌ذ – همکاری لازم با کلیه مؤسسات اعم از دولتی و ملی جهت تهیه و اجرای برنامه‌های ورزشی و تفریحات سالم و بهزیستی به منظور بهبود وضع‌ورزش.

‌ر – رسیدگی و اتخاذ تصمیم در مورد خلافها و یا گزارشات واصله از فدراسیونها و یا سازمانهای ورزشی بین‌المللی علیه فدراسیونهای ملی.‌تصمیمات هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک ایران برای فدراسیونهای ورزشی لازم‌الاجرا خواهد بود.

‌ز – نظارت بر اجرای موازین آماتوری در مسابقات ورزشی.

‌ژ – تشکیل کلاسهای آموزشی اعم از داخلی و بین‌المللی در ایران با همکاری کمیته همکاریهای بین‌المللی المپیک و فدراسیونهای مربوط با‌همکاری سازمانهای ورزشی، علمی، داخلی و خارجی و اعزام افراد به دوره‌های آموزشی کمیته همکاریهای بین‌المللی المپیک.

س – همکاری در تنظیم برنامه نمایندگان فدراسیون‌های ملی و سازمانهای ورزشی در کنگره‌ها و مجامع بین‌المللی.

ش – همکاری در انجام امور فدراسیونهای ورزشی آسیایی و بین‌المللی که دفتر آنان در فدراسیون ملی ایران مستقر خواهد بود.

ص – همکاری در اعزام ایرانیان عضو سازمانهای ورزشی بین‌المللی به کنگره و جلسات مربوط.
ض – بررسی و تصویب اساسنامه و آیین‌نامه‌های فدراسیونهای ملی ورزشی آماتور ایران و تطبیق آن با موازین و مقررات بین‌المللی.

ط – معرفی نمایندگان ایران در کمیته بین‌المللی المپیک طبق مقررات کمیته بین‌المللی المپیک.

ظ – همکاری با فدراسیونهای ورزشی ملی جهت آماده نگاه‌داشتن افراد تیم ملی برای اعزام به بازی‌های آسیایی و المپیک.

ع – تشکیل جلسات مشورتی با شرکت رؤسای فدراسیون‌های ورزشی به منظور بررسی امور بین‌المللی فدراسیونها با هیأت اجرایی کمیته ملی‌المپیک ایران هر دو ماه یک بار.

غ – تشکیل شورای فنی کمیته ارزشیابی و همچنین بررسی و تحقیق در زمینه‌های ورزشی و تشکیل سایر کمیته‌های مورد نیاز با همکاریهای‌سازمانهای مسئول.

ف – نشر کتب و مقالات ورزشی و مقررات فنی بین‌المللی و نشر بولتن کمیته ملی المپیک ایران.

ق – تهیه و نگهداری پرونده‌های پزشکی برای کلیه قهرمانان با همکاری وزارت بهداری و بهزیستی.

ک – اختصاص یک روز و یا یک هفته در سال به نام المپیک با همکاری فدراسیون‌های ملی.

گ – ثبت و نگهداری کلیه سوابق بازی‌های المپیک و آسیایی و ثبت رکوردها و نتایج مقام‌های بدست آمده.

ل – به منظور استفاده از علائم و مدالها و احکام در مسابقات دستورالعمل‌هایی تهیه و جهت اجرا به فدراسیونها ارسال خواهد شد.


‌بخش سوم – مقررات عمومی

‌ماده ۳ – استفاده از پرچم و علامات المپیک و واژه‌های المپیک و المپیاد مربوط به کمیته ملی المپیک ایران است و هر نوع استفاده از آن باید با‌کسب اجازه قبلی از کمیته ملی المپیک ایران باشد حکم فوق در مورد استفاده از پرچم و علامات فدراسیون بازی‌های آسیایی نیز لازم‌الاجرا است.

‌ماده ۴ – کمیته ملی المپیک ایران برای هر رشته ورزشی فقط یک فدراسیون ملی را در کشور به رسمیت می‌شناسد.


‌بخش چهارم ارکان

‌ماده ۵ – کمیته ملی المپیک ایران دارای ارکان زیر می‌باشد:

‌الف – شورای عالی

ب – هیأت اجرایی

پ – دبیرخانه کل

ت – کمیته تشکیلاتی


‌شورای عالی:

‌ماده ۶ – شورای عالی از شخصیتها و مقامهایی به شرح زیر تشکیل و در هر سال حداقل یک بار تشکیل جلسه می‌دهد:

‌الف – نخست وزیر

ب – شخصیتی که به امر رییس جمهور به سمت ریاست کمیته ملی المپیک ایران و هیأت رییسه انتخاب می‌شود.

پ – وزیر امور خارجه

ت – وزیر ارشاد ملی

ث – وزیر مشاور و سرپرست سازمان برنامه و بودجه

ج – وزیر فرهنگ و آموزش عالی

چ – معاون نخست وزیر و سرپرست سازمان تربیت بدنی ایران

ح – وزیر کشور

خ – وزیر کار و امور اجتماعی

‌د – وزیر آموزش و پرورش

‌ذ – وزیر بهداری و بهزیستی

‌ر – رییس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران

‌ز – مسئول سازمان رادیو و تلویزیون ایران ،‌صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران

‌ژ – دبیر کل کمیته ملی المپیک ایران که به پیشنهاد رییس کمیته ملی المپیک ایران و تصویب نخست وزیر برای مدت چهار سال انتخاب می‌گردد و‌دبیری شورای عالی و هیأت اجرایی را به عهده دارد.

ش – پنج نفر از افراد مطلع و یا مسئول در امور ورزشی و بازی‌های المپیک با معرفی سرپرست سازمان تربیت بدنی ایران.

ص – رؤسای فدراسیون‌هایی که ورزشهای آنها جزو ورزشهای المپیک است اکثریت اعضاء را تشکیل می‌دهند.

‌ماده ۷ – کلیه اعضای شورای عالی و هیأت اجرایی باید تابعیت ایرانی داشته باشند.

‌ماده ۸ – شورای عالی هر سال لااقل یک بار تشکیل جلسه خواهد داد حضور اکثریت برای رسمیت یافتن جلسه ضروری است در صورتی که‌اکثریت حاصل نشود ظرف یک ماه مجدداً دعوت به عمل خواهد آمد این جلسه تابع اکثریت بوده و اعضاء حاضر هر نوع تصمیمی که اتخاذ نمایند‌لازم‌الاجرا خواهد بود و کلیه جلسات شورای عالی و هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک ایران اخذ رأی به طور علنی و بر حسب پیشنهاد رییس به طور‌مخفی انجام خواهد شد و در صورت تساوی آراء رأی قطعی با رییس خواهد بود.

‌ماده ۹ – پیشنهادات باید دو ماه قبل از تشکیل جلسه شورای عالی به دبیرخانه کل رسیده باشد تا در دستور جلسه شورای عالی قرار گیرد، در جلسه‌شورای عالی گزارشات دبیر کل و خزانه دار نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

‌ماده ۱۰ – دبیر کل موظف است لااقل پانزده روز قبل از تشکیل شورای عالی دستور جلسه و پیشنهادات واصله را برای اطلاع اعضاء ارسال دارد.

‌ماده ۱۱ ـ جلسه فوق‌العاده شورای عالی بنا به پیشنهاد رییس یا دبیر کل و یا تقاضای یک سوم از اعضای شورای عالی تشکیل می‌گردد.

‌ماده ۱۲ – اشخاص زیر نمی‌توانند به عضویت کمیته ملی المپیک ایران انتخاب گردند.

‌الف – هر ورزشکاری که در هر رشته ورزشی ورزش پیشه شناخته شده باشد.

ب – افرادی که برای نفع شخصی به ورزش بستگی و اشتغال داشته باشند. (‌به غیر از افرادی که به عنوان شغل از این راه به طور مستمر در تشکیلات‌اداری ورزش حقوق دریافت داشته و با ورزشهای آماتوری بستگی دارند).

پ – هر شخصی که دارای مقام کوچ و یا مربی باشد و در برابر پاداش مالی به آن کار اقدام نماید.

‌ماده ۱۳ – کلیه اعضای شورای عالی و هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک ایران افتخاری بوده و در مقام خدمات حق‌الزحمه یا پاداش دریافت‌نمی‌نمایند ولی در هنگام مأموریت از هزینه سفر و فوق‌العاده اقامت بر طبق ضوابط استفاده خواهند نمود.

‌ماده ۱۴ – کمیته ملی المپیک ایران می‌تواند هر یک از اعضاء را که بر خلاف قوانین جاری و یا استقلال و یا امنیت کشور اقدامی نموده و یا به نحوی‌به منافع و حیثیت و شئون کمیته لطمه وارد آورده باشد و یا به عللی شایستگی عضویت کمیته از اول سلب شده باشد با اکثریت نصف به علاوه یک آراء‌اعضای حاضر او را از عضویت کمیته محروم نماید و جانشین وی را بر طبق مقررات این اساسنامه انتخاب بنمایند.

‌ماده ۱۵ – شورای عالی حداکثر دو ماه پس از بازی‌های المپیک نسبت به انتخاب هفت نفر باقیمانده از نه نفر هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک ایران‌از اعضای شورای عالی و یا افراد ذیصلاح دیگر برای مدت چهار سال یک دوره المپیک اقدام می‌نماید.

‌الف – دو نفر نایب رییس

ب – خزانه دار

پ – چهار نفر عضو

‌ماده ۱۶ انتخاب مجدد اعضای هیأت اجرایی در دوره‌های بعد بلامانع است.

‌ماده ۱۷ – دبیر کل از طرف هیأت اجرایی اختیار تام دارد که کلیه امور کمیته ملی المپیک ایران را انجام دهد و برای این امر سازمان دبیرخانه کل را‌تهیه و به تصویب هیأت اجرایی خواهد رسانید تا وظایف مربوط را انجام دهد.

‌ماده ۱۸ – امور استخدامی کارمندان دبیرخانه کل کمیته ملی المپیک ایران طبق آیین‌نامه‌ای که به تصویب شورای عالی خواهد رسید اداره می‌گردد.

 

کمیته تشکیلاتی:

‌ماده ۱۹ – هیأت اجرایی اعضاء کمیته تشکیلاتی را از بین اعضای کمیته ملی المپیک ایران و افراد واجدالشرایط دیگر انتخاب می‌نماید. این کمیته با‌همکاری فدراسیون‌های مربوط نسبت به آماده نمودن ورزشکاران و اعزام هیأت ورزشی ایران جهت شرکت در بازی‌های المپیک آسیایی اقدامات لازم‌را خواهد نمود.

‌ماده ۲۰ – کمیته تشکیلاتی حداقل هیجده ماه قبل از شروع هر المپیک و بازی‌های آسیایی تشکیل و دوره عمل آن فقط برای همان دوره می‌باشد.

‌ماده ۲۱ – نظرات کمیته تشکیلاتی پس از تصویب هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک ایران به مرحله اجرا درخواهد آمد.
‌ماده ۲۲ – کمیته تشکیلاتی از هفت نفر به شرح زیر تشکیل می‌شود:

  1. یک نفر رییس
  2. یک نفر نایب رییس
  3. یک نفر دبیر
  4. یک نفر خزانه‌دار
  5. سه نفر عضو

 

‌کمیته‌های فرعی

‌ماده ۲۳ – هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک ایران برای انجام امور مقدماتی مربوط به بازی‌های المپیک و آسیایی و تسریع در انجام مسائل مربوط به‌شرکت ورزشکاران و آماده نمودن نفرات شرکت‌کننده کمیته‌های فرعی زیر را بنا به پیشنهاد کمیته تشکیلاتی تشکیل می‌دهد:

‌الف – کمیته مسابقات.

ب – کمیته روابط عمومی و انتشارات

پ – کمیته روابط بین‌المللی

ت – کمیته آموزش و انتخاب مربیان

ث – کمیته امور مالی

ج – کمیته هماهنگی و نظارت

چ – کمیته برنامه‌ریزی و بودجه

خ – کمیته بهداشت و پزشکی

‌د – کمیته قضایی و انضباطی

‌ماده ۲۴ – هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک ایران تعداد اعضاء و وظایف هر کمیته فرعی را مشخص و ابلاغ می‌نماید تا تحت نظر کمیته تشکیلاتی‌انجام وظیفه نماید.

‌ماده ۲۵ – هر کمیته فرعی دارای یک مسئول خواهد بود.

‌ماده ۲۶ – کمیته تشکیلاتی بنا به پیشنهاد مسئول کمیته فرعی اعضاء کمیته را از اعضاء رسمی و یا افراد ذیصلاح انتخاب و بعد از تصویب هیأت‌اجرایی کمیته ملی المپیک ایران ابلاغ صادر می‌نماید.

‌ماده ۲۷ – مسئولین کمیته‌های فرعی موظفند هر ماه گزارش کاملی از پیشرفت‌های کمیته‌های مربوط را کتباً به کمیته تشکیلاتی تقدمی تا پس از‌رسیدگی به نظر هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک ایران برسد.

‌ماده ۲۸ – کلیه اعضای هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک ملی ایران می‌توانند در جلسات کمیته تشکیلاتی و کمیته‌های فرعی شرکت نمایند و دبیر‌کل از نظر هماهنگ نمودن برنامه‌ها نظارت کلی خواهد داشت.

‌ماده ۲۹ – برای همکاری و هماهنگی در امور مربوط به آمادگی و انتخاب ورزشکاران شرکت‌کننده در بازی‌های المپیک و آسیایی جلسات مشورتی‌با حضور رؤسای فدراسیون هایشرکت‌کننده در بازیها و کمیته تشکیلاتی و کمیته‌های فرعی تشکل و نسبت به انجام بهتر امور نظرخواهی و هماهنگی‌خواهد گردید.

‌ماده ۳۰ – در پایان بازی‌های المپیک و آسیایی نمایندگان کمیته تشکیلاتی که برای اداره و نظارت به همراه شرکت‌کنندگان در بازیها شرکت نموده‌اند‌گزارش کاملی از طرز کار و استعداد قهرمانان و نمایندگان اعزامی و پیشرفت‌های حاصله در هر رشته ورزشی تهیه و به هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک‌ایران تقدیم خواهند نمود که در جلسه شورای عالی مطرح و تصمیمات مقتضی اتخاذ شود.

بخش پنجم – بودجه کمیته ملی المپیک ایران
‌ماده ۳۱ – بودجه کمیته ملی المپیک ایران را خزانه‌دار با همکاری دبیر کل تنظیم و به تصویب شورای عالی خواهد رسانید.

‌ماده ۳۲ – عواید کمیته ملی المپیک ایران عبارت است از:
‌الف – اعتباری که از محل کمک دولت منظور شده و با توجه به ضوابط کمیته بین‌المللی المپیک هیچ گونه دخالتی از بابت این کمک که به آزادی این‌کمیته‌ها لطمه‌ای وارد سازد قبول نخواهد شد.
ب – کمک مالی که از طرف افراد و یا سازمانها داده می‌شود.
ت – اعانه یا هدایایی که افراد یا مؤسسات می‌پردازند.
پ – عواید مسابقات ماقبل المپیک
ث – عوایدی که کمیته در تشکیل روز یا هفته المپیک جمع‌آوری می‌نماید.
ت – اعانه یا هدایایی که افراد یا مؤسسات می‌پردازند.
ج – عواید حاصله از فروش تمبر و سکه‌های ورزشی و علامات المپیک و آسیایی
‌ماده ۳۳ – کلیه عواید با تصویب هیأت اجرایی هزینه خواهد شد و بیلان آن به شورای عالی ارائه خواهد گردید.
‌ماده ۳۴ – امور مالی و تعهدات کمیته ملی المپیک ایران با دو امضاء از سه امضاء زیر خواهد بود.
‌الف – رییس
ب – دبیر کل
پ – خزانه‌دار
‌ماده ۳۵ – هیأت اجرایی می‌تواند برای همکاری از روسای سابق سازمان تربیت‌بدنی و دبیران کل کمیته ملی المپیک ایران و رؤسای سابق‌فدراسیون‌های ورزشی و افرادی که به نحوی از انحاء در پیشبرد ورزش و مقاصد المپیک خدماتی انجام داده باشند به نامه مشاور دعوت به عمل آورد.
‌ماده ۳۶ – در صور لزوم برای تغییر مواد این اساسنامه پیشنهادات در هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک ایران مطرح و در صورت تصویب شورای‌عالی به مورد اجرا گذارده خواهد شد.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید

 

حقوق ورزشی
مسئولیت مبتنی بر تقصیر در ورزش از منظر حقوق ورزشی

ضابطـه ی تقصیـر، عـدم پیـروی عامدانـه یــا از روی بــی احتیاطــی، از رفتــاری اســت کــه بــه عنــوان رفتــار معقــول و متعــارف شـناخته شـده و از نظـر حقـوق، الگویـی بـرای افـراد جامعـه محسـوب مـی شـود و ایـن ضابطـه در حقـوق ایـران و انگلسـتان دارای تفـاوت چندانـی نیسـت

تعریف تقصیر

تقصیر در لغت به معنای اختصار، کوتاه سازی، مسامحه، کوتاهی، نقیصه، کاستی و فروگذاری آمده است. مقصر به معنای کوتاه کننده و وظیفه شناس عاجز معنا شده است.

مسـاله اضـرار بـه غیـر از دیربـاز مـورد توجـه قـرار گرفتـه و قانونگـذاران از توجـه بـه عوامـل ورود زیـان غافـل نبـوده و بـه آن، در حـوزه مسـئولیت مدنـی پرداختـه انـد. بـه همیـن دلیـل حقـوق مسـئولیت مدنـی تعهـدات شـهروندانی را کـه بـا هـم زندگـی مشـترک اجتماعـی دارنـد مـورد مطالعـه قـرار مـی دهـد و بـه بررسـی قواعـدی مـی پـردازد کـه بـر همـگان تحمیـل مـی شـود تـا از اضـرار نـاروا بـه دیگـران پرهیـز شـده و در صـورت لـزوم زیـان هـای وارده جبـران شـوند.

معمولا در مسـئولیت مدنـی، تنبیـه یـا مجـازات بـه عنـوان یـک هـدف نیسـت و ایــن امــر بــه حقــوق کیفــری ســپرده می شــود بنابرایــن در حقــوق مســئولیت مدنـی دو هـدف اصلـی مـد نظـر قـرار مـی گیـرد کـه عبارتنـد از جبـران خسـارت و بازدارندگـی (تحذیـر یـا پیشـگیری) آنچـه در جبـران خسـارت مـورد توجـه قـرار مـی گیـرد ایـن اسـت کـه بـار ضـرر و زیـان از ذمـه ی زیـان دیـده برداشـته شـده و بــر عهــده شــخص وارد کننــده ی زیــان گذاشــته شــود.

در بازدارندگــی نیــز هــر دو جنبـه ی شـخصی و عمومـی مـورد توجـه اسـت. در بازدارندگـی شـخصی خوانـده بـه اصـلاح عمــل خــود وادار مــی شــود و بازدارندگــی عمومــی از طریــق تحمیــل هزینــه هـا بـر افـرادی کـه در حـوادث زیـان بـار شـرکت نمـوده انـد، باعـث کاهـش هزینـه هـا می گـردد.

قواعـد مسـئولیت مدنـی در نظـام هـای حقوقـی غـرب عمـری بـس طوالنـی دارنـد؛ ایـن قواعـد در یونـان باسـتان متولـد شـده و پـا بـه عرصـه ی وجـود نهادنـد، بـه رومیـان بـه ارث رسـیدند و ریشـه در حقـوق انگلسـتان دواندنـد. بـا ایـن حـال قواعد مسـئولیت مدنـی تـا قـرن ۱۹ میـادی تحولـی خـاص بـه خـود ندیدنـد.

برخــی اندیشــمندان حقــوق غــرب همچــون «هولمــز» معتقدنــد مســئولیت مدنــی اولیــه بــا عمــد، تجــاوز از اخــاق و انتقــام گیری هــای شــخصی شــروع شــد، بــه تدریـج بـه سـوی بـی احتیاطـی گام برداشـت و در آخریـن مرحلـه بـا مسـئولیت بـدون تقصیـر مواجـه شـد. ایـن در حالـی اسـت کـه برخـی دیگـر، همچـون «ویگمـور» بر ایـن عقیـده انـد کـه مسـئولیت مدنـی اولیـه بـا مسـئولیت هـای بـدون تقصیـر آغـاز شـد و بـه تدریـج رنـگ و بویـی اخالقـی گرفتـه و گام در راه رسـیدن بـه بـی احتیاطـی نهاد.

در حقـوق اسـلام نیـز از مدت هـا پیـش دو قاعـده ی اتلاف و تسـبیب مـورد توجـه بـوده اسـت، بطـوری کـه ایـراد ضـرر بـه طـور مسـتقیم و بالمباشـره را، اتلاف و ایـراد ضــرر مــع الواســطه را، تســبیب می گوینــد.

البتــه جدایــی اتــلاف از تســبیب نــه در روایــات شــیعه و نــه در آثــار قدمــا، یعنــی در قــرون اولیــه، بــه چشــم نمی خــورد و نخسـتین بـار در قـرن پنجـم در آثـار شـیخ طوسـی و ابـن بـراج مطـرح شـد. در آثـار اهــل ســنت نیــز آغــاز جدایــی مباشــرت از تســبیب را مــی تــوان در آثــار سرخســی مشــاهده نمــود.

مســئولیت مدنــی یــا مبتنــی بــر تقصیــر اســت و یــا بــدون تقصیــر

در حقــوق انگلسـتان مسـئولیتی کـه از عمـد و بـی احتیاطـی ناشـی شـده باشـد، تحـت عنـوان مســئولیت مبتنــی بــر تقصیــر بررســی مــی گــردد. مســئولیت بــدون تقصیــر نیــز در مــواردی مطــرح میشــود کــه صــرف ورود زیــان، موجــب ایجــاد مســئولیت میگــردد، صرفنظـر از اینکـه عمـل وارد کننـده ی زیـان، عمـداً صـورت گرفتـه یـا ناشـی از بـی احتیاطــی او باشــد.

تقصیـر را در زبـان انگلیسـی fault می گوینـد. در فرهنـگ حقوقـی بلـک، تقصیـر بــه معنــای خطــا یــا اشــتباه در قضــاوت یــا رفتــار آمــده اســت؛ بــه عبــارت دیگــر تقصیـر بـه هــر نــوع انحــراف از احتیــاط یــا هــر نــوع تکلیفــی کــه از بــی توجهــی، عــدم صالحیــت، کجــروی یــا ســوء نیــت ایجــاد شــود، اشــاره دارد. امــا تقصیــر در حقــوق مدنــی بــه معنــای عــدم مطابقــت رفتــار یــک شــخص بــا رفتــار متعــارف در جامعــه اســت، بطوریکــه رفتــار مذکــور باعــث ورود خســارت بــه دیگــری شــود؛ اعــم از اینکـه عمـداً یـا از روی بـی احتیاطـی صـورت گرفتـه باشـد. در حقـوق مسـئولیت مدنـی نیـز تقصیـر عبـارت اسـت از سـوء رفتـاری کـه عمـداً یـا از روی بـی احتیاطـی ارتـکاب یافتـه و نقـض یـک تکلیـف حقوقـی را در پـی دارد. و در تعریفـی مشـابه در حقـوق قراردادهـا، تقصیـر بـه معنـای عـدم اجـرای تعهـدی نافـذ در یـک قـرارداد اسـت کـه عمــداً یــا از روی بــی احتیاطــی صـورت مــی پذیـرد.

بنابرایــن تقصیــر اعــم از بــی احتیاطــی (Negligence )اســت. اگرچــه ارائــه ی تعریفــی دقیــق از بــی احتیاطــی همــواره مــورد بحــث بــوده ،امــا ایــن امــر غیــر ممکــن نیســت. بــی احتیاطــی در فرهنگ هــای حقوقــی انگلیسـی چنیـن تعریـف شـده اسـت: عـدم بکارگیـری احتیاطـی کـه شـخصی معقـول و محتـاط در شـرایط مشـابه بـکار می بنـدد. در ایـن مفهـوم، ارتـکاب هـر عمـل بـدون رعایــت معیــاری کــه حقــوق بــرای پیشــگیری از ایجــاد خطــر غیرمعقــول در نظــر می گیــرد، بــی احتیاطــی اســت مگــر در مــواردی کــه عمــل مذکــور بــدون توجــه بــه حقــوق غیــر، بــه صــورت عمــدی و ارادی و بــا آگاهــی از ورود خســارت بــه دیگــران ارتـکاب یافتـه باشـد؛ کـه در آن صـورت از گسـتره ی بـی احتیاطـی خـارج شـده و پـا بــه قلمــر تقصیــر عمــدی می گــذارد. بنابرایــن تــرک عملــی کــه شــخصی معقــول تــرک نمــی کنــد و ارتــکاب عملــی کــه شــخصی معقــول مرتکــب نمــی شــود، بــی احتیاطی است.

بــر مبنــای تعریــف فــوق، بــی احتیاطــی در حقــوق مســئولیت مدنــی انگلســتان بـه معنـای ارتـکاب عمـل )اعـم از فعـل یـا تـرک فعـل( از روی بـی توجهـی و بـدون رعایـت احتیـاط کافـی بـرای احتـراز از ورود زیـان اسـت، کـه بـدون قصد ورود خسـارت بــه زیــان دیــده صــورت میپذیــرد. ازینــرو بایــد گفــت در ایــن حــوزه از حقــوق انگلسـتان تفکیکـی بیـن بـی احتیاطـی و بـی مباالتـی وجـود نـدارد و بـی احتیاطـی بـه عنـوان یـک خطـای مدنـی مسـتقل و مشـخص، ممکـن اسـت ناشـی ازفعـل یـا تــرک فعــل باشــد. در ایــن مفهــوم، رفتــار شــخص بــا رفتــار شــخصی معقــول در آن اوضـاع و احـوال، کـه معیـاری نوعـی اسـت، سـنجیده مـی شـود.

در واقـع بـی احتیاطـی را بایـد بـه معنـای عـدم ایجـاد تعـادل بیـن منافـع زیـان دیـده و سـایر منافـع یـا ایجـاد یـک خطـر غیـر معقـول(غیـر متعـارف) بـرای دیگـری دانسـت کـه وارد کننـده ی زیـان مـی توانسـت و مـی بایسـت بـا انجـام اقدامـات پیشـگیرانه از وقـوع آن جلوگیـری کنـد. در ایـن معنـی اگرچـه شـخص بـی احتیـاط مرتکـب تقصیـر شـده امـا تقصیـر او خفیـف تـر از تقصیـر کسـی اسـت کـه عامدانـه یـا بـا علـم بـه ورود زیـان بـه دیگـری، دسـت به عملی می زند.

بـه عبـارت دیگـر تقصیـر یـک وضـع خـاص ذهنـی اسـت کـه بسـته بـه حـالت مربوطـه ممکـن اسـت بـه معنـای عمـد، بـی احتیاطـی یـا سـوء نیـت باشـد. البتـه امـروزه مفهـوم تقصیـر از یـک وضـع یـا حالـت ذهنـی، بـه یـک الگـوی حقوقـی و نوعــی درآمــده کــه بــر مبنــای مصالــح اجتماعــی شــکل گرفتــه اســت.

در ترمینولـوژی حقـوق نیـز بـا اشـاره بـه مـاده ۹۵۳ قانـون مدنـی، تقصیـر بـه معنـای تعـدی و تفریـط آمـده اسـت بطـوری کـه هـم فعـل و تـرک فعـل را در بـر میگیـرد و هـم عمـد و غیـر عمـد سـایر حقوقدانـان ایـران نیـز غالبـا بـا تکیـه بـر مـواد ۹۵۱ تـا ۹۵۳ قانـون مدنـی، تعـدی و تجـاوز از رفتـار انسـان هـای عـادی، محتـاط، متعـارف و معقـول را تقصیـر مـی داننـد.

همانطـور کـه از گفته هـای فـوق پیداسـت، ضابطـه ی تقصیـر، عـدم پیـروی عامدانـه یــا از روی بــی احتیاطــی، از رفتــاری اســت کــه بــه عنــوان رفتــار معقــول و متعــارف شـناخته شـده و از نظـر حقـوق، الگویـی بـرای افـراد جامعـه محسـوب مـی شـود و ایـن ضابطـه در حقـوق ایـران و انگلسـتان دارای تفـاوت چندانـی نیسـت. اکنـون کـه مفهـوم تقصیـر و یکسـانی نسـبی آن در دو کشـور مـورد بررسـی قـرار گرفـت، بایـد تقسـیم بنـدی قواعـد کلـی مسـئولیت مدنـی را بـر اسـاس مفهـوم مذکور مطمــح نظــر قــرار داد. بنابرایــن بــا معیــار قــراردادن تقصیــر، قواعــد کلــی مســئولیت مدنــی در حقــوق ایــران و انگلســتان دو مبحــث جداگانــه تحــت عنــوان مســئولیت مبتنـی بـر تقصیـر و مسـئولیت بـدون تقصیـر مـورد بررسـی قـرار خواهـد گرفـت.

مسئولیت مبتنی بر تقصیر

در قــرن اخیــر و یــا حتــی از کمــی پیــش از آن، ایــن تفکــر کــه مســئولیت مــی بایســت بــر مبنــای تقصیــر باشــد در ذهــن مــردم، بویــژه حقوقدانــان انگلســتان رســوخ کـرد و تاثیـر آن همچنـان هـم پابرجاسـت، بطوریکـه حتـی برخـی از مـوارد مسـئولیت بـدون تقصیـر مثـل مسـئولیت ناشـی از تولیـد کالا نیـز تحـت تاثیـر تفکـر مذکـور قــرار گرفتــه انــد.

در دهــه هــای اخیــر نیــز پیشــرفت هــای حقوقــی قابــل توجهــی در جهـت پیشـبرد نظـام مسـئولیت مبتنـی بـر تقصیـر در جبـران خسـارت صـورت گرفتـه اسـت، کـه از آن جملـه مـی تـوان بـه بیمـه شـخص ثالـث در سـوانح رانندگـی و بیمـه اجبــاری کارگــران توســط کارفرمایــان اشــاره کــرد. عــلاوه برایــن، نهــادی بــا عنــوان «اداره بیمـه کننـدگان وسـایل نقلیـه» ایجـاد شـده کـه برطـرف کـردن نواقـص موجـود در نظـام بیمـه اجبـاری وسـایل نقلیـه را بـر عهـده دارد.

در عرصـه ی تدویـن قوانیـن نیـز تلاش های متعـددی بـا هـدف بهبـود اجـرای حقـوق مسـئولیت مدنـی، بـه عنـوان مکانیزمـی بـرای جبـران خسـارت، صـورت گرفتـه اسـت کـه نمونـه هایـی از آن عبارتنـد از:

– قانـون اصلاحات (در مـوارد متفرقـه) مصـوب ۱۹۳۴ کـه اجـازه ی اقامـه ی دعـوا علیـه امـوال شـخص بـی احتیاطـی کـه فـوت نمـوده اسـت، را مـی دهـد؛

– قانــون اصلاحات (در مــورد مشــارکت زیاندیــده) مصــوب ۱۹۴۵ کــه بــا ایجــاد تغییراتـی در حقـوق، بـه خواهـان اجـازه داد، علـی رغـم شـرکت در ایـراد خسـارت بـه خــود، بتوانــد از میزانــی از غرامــت برخــوردار شــود؛

– قانـون اصلاحات (در مـورد صدمـات جسـمانی) مصـوب ۱۹۴۸ کـه ایـن امـکان را بـرای کارگـران فراهـم نمـود تـا در مـورد خسـارتی کـه از کارگـران همـکار خـود مـی بینند نیـز بتواننـد علیـه کارفرمـا اقامـه دعـوا کننـد؛

– قانـون مسـئولیت متصرفیـن مصـوب ۱۹۵۷ و ۱۹۸۴ کـه اثبات مسـئولیت متصرفین امـلاک در برابـر اشـخاصی کـه وارد ملـک مـی شـوند را تسـهیل نمود.

حتــی خــارج از حــوزه مســئولیت مدنــی نیــز پیشــرفت هایــی در جهــت توســعه ی اصـل تقصیـر، بـه عنـوان مبنایـی معقـول بـرای نظـام جبـران خسـارت، صـورت گرفتـه اسـت. از مهمتریـن ایـن مـوارد مـی تـوان بـه حـوزه خسـارات ناشـی از جـرم اشـاره کـرد کـه در آن، اثبـات تقصیـر بـرای جبـران خسـارت ضـرورت پیـدا کـرده اسـت.

در دعــاوی مســئولیت مدنــی، یــک فرمــول مشــترک وجــود دارد کــه اجــرای کامــل آن بــه مــواردی اختصــاص پیــدا مــی کنــد کــه تحقــق مســئولیت منــوط بــه اثبـات تقصیـر اسـت. ایـن فرمـول در سـایر مـوارد نیـز بـا انـدک تغییراتـی قابـل اجراست.

مسئولیت=خسـارت+منافع مورد حمایت)مشروع(+تقصیر+رابطه سببیت+فعل/ ترک فعل

در حقـوق ایـران، بـر سـر قواعـد کلـی حاکـم بـر مسـئولیت مدنـی اختـاف نظـر اسـت و در ایـن مـورد سـه دیـدگاه متفـاوت وجـود دارد:

برخـی بـر ایـن عقیـده انـد کـه در قوانیـن ایـران مسئولیت اصولاً مبتنـی بـر تقصیـر اسـت، یعنـی قانـون کلـی ایـن اسـت کـه شـخص در صورتـی مسـئول زیـان ناشـی از عمـل خویـش اسـت کـه مرتکـب تقصیـر شـده باشـد. بـا ایـن وجـود، پذیـرش ایـن امـر بـه معنـای انحصـار تقصیـر بـه عنـوان مبنـای مسـئولیت و انـکار وجـود مسـئولیت بـدون تقصیـر نیسـت. بنابرایــن اصــل بــر وجــود مســئولیت مبتنــی بــر تقصیــر بــوده و مســئولیت بــدون تقصیـر اسـتثناء اسـت.

بــه عبـارت دیگـر، مـاده ۱ قانـون مسـئولیت مدنـی کـه یـک قاعـده ی عـام اسـت، مبنـای تقصیـر را پذیرفتـه و سـایر مـواردی کـه بـه عنـوان مسـئولیت بـدون تقصیـر در حقـوق مـا پذیرفتـه شـده انـد (مـاده ۳۲۸ تـا ۳۳۰ قانـون مدنـی تحـت عنـوان اتلاف) اسـتثناء و مخصـص قاعـده ی عـام مذکـور محسـوب مـی شـوند. ب نابرایــن، جــز در مــواردی کــه بــه صراحــت تحــت عنــوان مســئولیت بــدون تقصیــر آمـده، در دیگـر مـوارد مسـئولیت بـر مبنـای تقصیـر اسـتوار اسـت، زیـرا مسـئولیت بـدون تقصیـر خـلاف قاعـده و اخلاق بـوده و تاسـیس آن نیازمنـد تصریـح و قاعـده خـاص اسـت.

در مقابــل، عــده ای دیگــر برآننــد کــه بــا وضــع قانــون مســئولیت مدنــی، قاعــده ی کلـی مسـئولیت مبتنـی بـر تقصیـر مسـتقر شـد و مـواد ۳۲۸ ،۳۳۱ و ۳۳۲ قانـون مدنــی در قســمتی کــه بــا قانــون مســئولیت مدنــی منافــات دارد، نســخ گردیــد. بــر ایـن اسـاس قانونگـذار مبنـای تقصیـر را بـدون تفکیـک بیـن اتـلاف و تسـبیب مـورد پذیــرش قــرار داده و مســئولیت در حقــوق ایــران را مبتنــی بــر تقصیــر نمــوده اســت.

گروهـی نیـز معتقدنـد آنچـه در حقـوق ایـران اهمیـت دارد، اسـتناد و انتسـاب عرفـی عمـل زیـان بـار بـه شـخص اسـت، خـواه فاعـل ضـرر مرتکـب عمـد، بـی احتیاطـی یـا غفلـت شـده باشـد یـا خیـر.

بنابرایـن اگرچـه تقصیـر یکـی از عواملـی اسـت کـه در تشـخیص و احـراز ایـن اسـتناد بـه قاضـی کمـک میکنـد، امـا وجـود آن ضرورتـی نـدارد و بهتـر اسـت آنچـه در مـاده ۱ قانـون مسـئولیت مدنـی بـا عنـوان تقصیـر آمـده اسـت را بـه عنـوان بیـان کننـده ی رابطـه ی سـببیت تفسـیر کـرد.

از مجمــوع آنچــه گفتــه شــد می تــوان چنیــن نتیجــه گرفــت کــه بــا توجــه بــه قانـون مسـئولیت مدنـی و قاعـده تسـبیب (موضـوع مـواد ۳۳۵-۳۳۱ قانـون مدنـی)، در حقـوق ایـران بـر خـلاف فقـه، مسـئولیت مبتنـی بـر تقصیـر معیـار قـرار گرفتـه اسـت.

بنابرایـن، دیـدگاه سـوم در حقـوق کنونـی مقبـول بـه نظـر نمیرسـد. امـا در بررسـی نسـخ یـا عـدم نسـخ مـوادی از قانـون مدنـی توسـط قانـون مسـئولیت مدنـی بایـد گفـت از آنجـا کـه حکـم عـام الحـق را نمـی تـوان ناسـخ حکـم خـاص سـابق دانسـت، مـاده ۱ قانـون مسـئولیت مدنـی، مـواد مذکـور در قانـون مدنـی را نسـخ نمـی کنـد، بلکـه آنـان را تخصیـص مـی زنـد. عـلاوه بـر ایـن عدالـت اقتضـا دارد کـه مسـئولیت صرفـا مبتنـی بـر تقصیـر نباشـد و گاه اشـخاصی کـه مقصـر نیسـتند نیـز مســئول شــناخته شــوند.

از بررســی اصــل تقصیــر و مســئولیت مبتنــی بــر تقصیــر در حقــوق انگلســتان و ایــران ایــن نتیجــه حاصــل مــی شــود کــه در هــر دو نظــام حقوقــی، اصــل بــر مســئولیت مبتنــی بــر تقصیــر اســت و مســئولیت بــدون تقصیــر نیــز بــه صــورت اسـتثنایی پذیرفتـه شـده اسـت. بـا ایـن تفـاوت کـه در حقـوق انگلسـتان، بـر خـلاف ایــران، یــک قاعــده یــا حکــم کلــی و واحــد کــه مویــد اصــل تقصیــر باشــد وجــود نــدارد، بلکــه از بررســی مــوردی خطاهــای مدنــی و قوانیــن مختلــف مــی تــوان بــه وجـود اصـل مذکـور پـی بـرد. حـال آنکـه در حقـوق ایـران، قاعـده و حکمـی کلـی (تسـبیب و حکـم مـاده ۱ قانـون مسـئولیت مدنـی) وجـود دارد کـه در مـوارد مختلـف بــه اجــرا در مــی آیــد.

مسئولیت بدون تقصیر

مسـئولیت بـدون تقصیـر مسـئولیتی اسـت کـه از بـی احتیاطـی یـا عمـد در ایجـاد خسـارات ناشـی نشـده بلکـه مبتنـی بـر تکلیفـی مطلـق بـرای ایمـن نمـودن امـری است. به عبارت دیگر مسئولیتی اسـت کـه از ارتـکاب یـک خطـای مدنـی نشـات گرفتـه و خواهـان، نیـازی بـه اثبـات تقصیر خوانده ندارد.

البته در حقوق انگلستان همانند فرانسه و آلمان مسـئولیت بـدون تقصیـر بـه معنــای مســئولیت مطلــق نیســت زیــرا در مســئولیت مطلـق برخلاف مسـئولیت بـدون تقصیـر، عمومـا هیـچ راه دفاعـی بـرای وارد کننـده ی زیـان وجـود نـدارد و حتـی اسـتناد بـه فـورس مـاژور هـم او را از مسـئولیت مبـری نمی نماید.

اکثــر دعــاوی مســئولیت مدنــی انگلســتان ناشــی از بــی احتیاطــی و در نتیجــه از جنــس مســئولیت مبتنــی بــر تقصیــر اســت کــه در آن، اثبــات تقصیــر ضــرورت دارد، امــا در برخــی مــوارد اثبــات تقصیــر ضــروری نیســت؛ یعنــی صــرف اثبــات فعـل زیانبـار و خسـارات ناشـی از آن بـرای تحقـق مسـئولیت کفایـت مـی کنـد. بـه ایــن مــوارد خطاهــای مدنــی ناشــی از مســئولیت بــدون تقصیــر گفتــه مــی شــود.

در مسـئولیت بـدون تقصیـر صـرف اثبـات فعـل یـا تـرک فعــل، بــدون اثبــات وضــع ذهنــی خوانــده (عمــد، بــی احتیاطــی، ســوء نیــت) بــرای ایجـاد مسـئولیت کافـی اسـت. بـرای مثـال اگـر طبـق قانـون یـک تکلیـف قانونـی بــرای اشــخاص ایجــاد شــده باشــد، صــرف عــدم انجــام آن تکلیــف، مســئولیت آور خواهد بود.

اگرچــه در قــرن اخیــر دادگاه هــا بیشــتر بــر مســئولیت مبتنــی بــر تقصیــر تاکیــد نمــوده و از توســعه ی مســئولیت بــدون تقصیــر فاصلــه گرفته انــد، امــا هنــوز هــم برخــی از حــوزه هــای مســئولیت بــدون تقصیــر کــه ســاخته و پرداختــه ی رویــه ی قضایـی یـا برخـی از قوانیـن پارلمـان اسـت، وجـود دارد. البته در حوزه ی مسـئولیت بـدون تقصیـر حقـوق انگلسـتان، انسـجام کافـی بـه چشـم نمـی خــورد. بدیــن معنــا کــه برخــی از مصادیــق مســئولیت بــدون تقصیــر، ریشــه هــای تاریخـی دارنـد و بـه دوران پیـش از انقلاب صنعتـی- کـه کشـاورزی نقـش اصلـی را در حیـات بشـری ایفـا مـی کـرد- بـر مـی گردنـد. برخـی ریشـه در ناتوانـی قضایـی در مواجهـه بـا تحـولات صنعتـی دارنـد و برخـی دیگـر نیـز بـه مشـکلات خاصـی کـه در عمــل و اجــرا وجــود دارد مربــوط مــی شــوند.

بــا ایــن وجــود نقــاط مشـترک قابـل توجهـی بیـن مصادیـق ایـن نـوع مسـئولیت وجـود دارد کـه بـه وحـدت و یکســان ســازی آن کمــک مــی کنــد: اولا در تمامــی مــوارد فــوق الذکــر مســئولیت بـدون توجـه بـه وجـود تقصیـر تحقـق مـی یابـد. ثانیـا در تمامـی مصادیـق ایـن نـوع مســئولیت تــلاش بــر آن اســت بــا تحدیــد طــرق دفاعــی خوانــده و کاســتن از بــار اثبـات دعـوای خواهـان، راه هـای رهایـی خوانـده از مسـئولیت محـدود شـده و مطالبـه ی خسـارت توسـط خواهـان تسـهیل گـردد. ثالثـا: سـعی بـر آن اسـت بـا بکارگیـری اصــول مختلــف، از تبدیــل ایــن نــوع مســئولیت بــه مســئولیت مطلــق جلوگیــری شود.

شـاید بتـوان گفـت تـا پیـش از وضـع قانـون مسـئولیت مدنـی مصـوب ۱۳۳۹ ،بـا توجـه بـه مـواد مرتبـط بـا قواعـد اتـلاف و تسـبیب در قانـون مدنـی، نظـام حقوقـی ایــران یــک نظــام مختلــط بــود کــه در آن، مســئولیت بــدون تقصیــر و مبتنــی بــر تقصیـر در کنـار یکدیگـر، قواعـد کلـی مسـئولیت مدنـی را تشـکیل مـی دادنـد. امـا بــا وضــع قانــون مذکــور، نقــش مســئولیت بــدون تقصیــر کمرنــگ شــد و ایــن نــوع مســئولیت، تبدیــل بــه اســتثنایی بــر اصــل تقصیــر گردیــد.

در حقـوق ایـران آنچـه وجـود مسـئولیت بـدون تقصیـر را توجیـه مـی کنـد، قاعـده ی اتـلاف( موضـوع مـواد ۳۳۰-۳۲۸ ) و قوانیـن خاصـی اسـت کـه وضـع شـده و مسـئولیت بـدون تقصیـر را مبنـا قـرار داده انـد. ایـن در حالیسـت کـه مسـئولیت مبتنـی بر تقصیـر در حقـوق ایـران را بایـد بـر پایـه ی حکـم مـاده ۱ قانـون مسـئولیت مدنـی و قاعـده ی تسـبیب (مـواد ۳۳۵-۳۳۱ قانـون مدنـی) اسـتوار دانسـت.

در مسـئولیت بـدون تقصیـر اگـر فاعـل زیـان مرتکـب تقصیـر شـده باشـد، زیـان دیــده بــرای مطالبــه ی خســارت، دو راه پیــش رو دارد:

یــا مــی توانــد بــدون اثبــات تقصیــر، انتســاب زیــان را بــه فاعــل اثبــات نمایــد، یــا بــا اثبــات تقصیــر، جبــران خسـارت را بخواهـد. در مـواردی کـه دو نـوع مسـئولیت در مـورد یـک شـخص مطـرح مــی شــود، بایــد مســئولیت بــدون تقصیــر را مقــدم دانســت.

امـا در مـواردی کـه دو نـوع مسـئولیت (یکـی بـدون تقصیـر، دیگـری مبتنـی بـر تقصیـر) بـه دو شـخص مربـوط باشـد، مسـئولیت مبتنـی بـر تقصیـر مقـدم اسـت. بـرای مثـال در مـاده ۱۲۱۶ قانـون مدنـی و ۷ قانـون مسـئولیت مدنـی، مسـئولیت مبتنـی بـر تقصیـر محافـظ، بـر مسـئولیت بـدون تقصیـر صغیـر مقـدم شـمرده شـده اسـت.

از بررســی مســئولیت بــدون تقصیــر در حقــوق ایــران و انگلســتان ایــن نتیجــه حاصــل مــی شــود کــه در انگلســتان، بــر خـلاف ایــران، یــک قاعــده ی کلــی کــه بیانگـر ایـن نـوع مسـئولیت باشـد وجـود نـدارد، بلکـه ایـن نـوع مسـئولیت را بایـد بـه صـورت مـوردی و مصداقـی، در موضوعـات مختلـف مشـاهده نمـود. امـا علـی رغـم تفـاوت مذکـور، شـباهتی در ایـن زمینـه بیـن نظـام حقوقـی دو کشـور وجـود دارد و هـر دو نظـام حقوقـی تمایـل زیـادی بـرای گسـترش مسـئولیت بـدون تقصیـر و مصادیـق آن از خـود نشـان نـداده انـد.

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید