بایگانی برچسب برای: دوچرخه+سواری

کسی با دختران دوچرخه‌سوار قرارداد نمی‌بندد!

لیگ برتر دوچرخه‌سواری زنان مورد اعتراض ورزشکاران است و فعلا در قدم اول قرار است صاحب قرارداد رسمی شود. لیگ برتر دوچرخه‌سواری زنان چند هفته پیش برگزار شد و تعداد زیادی از رکابزنان شاخص در یک تصمیم جمعی در لیگ شرکت نکردند. آنها مبلغ پایین قراردادها و متعهد نبودن باشگاه‌ها به پرداخت قراردادهای ناچیز را دلیل بر این تصمیم جمعی خود عنوان کردند. با توجه به اینکه لیگ در خلال بازی‌های آسیایی هانگژو برگزار شد شاید این اتفاق از نگاه‌ها دور ماند اما دختران دوچرخه‌سوار همچنان پیگیر بهبود وضعیت لیگ هستند.

مائده نظری رکابزن ملی پوش ایران جلسه‌ای را با مسئولان فدراسیون داشت تا خواسته‌های دختران دوچرخه سوار را برای رئیس فدراسیون بازگو کند.

دختران دوچرخه‌سوار قرارداد دار می‌شوند

مائده نظری در گفتگو با ایسنا در پاسخ به این پرسش که در جلسه‌ با مسئولان فدراسیون، چه اقداماتی برای حل مشکلات دخترانسوار در لیگ برتر اتخاذ شد؟ بیان کرد: ما نامه‌ای را تنظیم کرده بودیم که به امضای دوچرخه‌سواران خانم رسیده بود و من نامه را به رییس فدراسیون دوچرخه سواری تحویل دادم. رییس فدراسیون اعلام کرد از مشکلات اطلاع دارد و همان موقع به هیات‌های استانی و باشگاه‌ها دستور داد، حتما باید قرارداد رسمی با ورزشکاران امضا کنند و یک نسخه از آن قراردادها را در اختیار فدراسیون قرار دهند. پیش از این ما قرارداد خاصی نداشتیم و بیشتر توافق بین دوچرخه سوار و باشگاه به صورت شفاهی بود و بر سر یک مبلغی به توافق می‌رسیدند. ۱۰ سال رکاب می‌زنم اما تاکنون هیچ موقع قرارداد رسمی با باشگاهی نداشته‌ام و همه به صورت شفاهی بوده است. سال گذشته مشکلاتی را با باشگاه خود برای گرفتن پولمان داشتیم. ما اعتراض کردیم و قرار شد از این پس قرارداد رسمی و قانونی وجود داشته باشد.

لیگ برتر بهتر نشود، آورده‌ای ندارد

او در مورد اینکه وضعیت قراردادها و حضور تیم‌ها در لیگ بانوان بهتر شود چه اقداماتی قرار است انجام شود؟ گفت: در مورد مبلغ قراردادها کار خاصی انجام نشده است و برای بالا رفتن کیفیت لیگ هم رییس فدراسیون اعلام کرد، ابتدا باید وضعیت را در لیگ برتر مردان بهتر کنند و قرار است لیگ برتر را با ساختار جدیدی برگزار کنند و پس از آن پخش زنده بگیرند تا تیم‌ها تشویق شوند و حضور بیشتری در لیگ برتر مردان داشته باشند، سپس شرایط را در لیگ برتر بانوان بهتر کنند.

او افزود: یکی از مشکلاتی که ما داریم استان‌ها خیلی نمی‌توانند میزبانی مسابقات دوچرخه سواری را بگیرند و محدودیت‌هایی وجود دارد. همچنین باید مسابقات در یک فضای بسته برگزار شود همین موضوع باعث می‌شود که اسپانسرها خیلی رغبت به ورود در مسابقات دوچرخه سواری بانوان نکنند. از طرفی هزینه‌ها بالا است و لیگ هم جنبه کسب درآمد دارد و اگر شرایط بهتری فراهم نکنیم، واقعا هیچ آورده‌ای نداریم. انتظار داریم فدراسیون، وزارت ورزش و رسانه ها کمک کنند تا قدم اول برداشته شود و با حضور باشگاه‌های دولتی و خصوصی، کسب درآمد داشته باشیم.

زنگ خطر برای ورزش ایران

نظری در مورد تاثیر کیفیت پایین لیگ بر انگیزه رکابزنان تصریح کرد: ۱۰۰ درصد تاثیر گذار است. این مسئله نه تنها در دوچرخه سواری بلکه در رشته‌های دیگر هم وجود دارد که خیلی از ورزشکاران خداحافظی می‌کنند چون آنطور که باید و شاید زحماتشان دیده نمی‌شود. ورزشکاران از جیب خود و خانواده هزینه می‌کنند تا بتوانند ورزش حرفه‌ای را ادامه دهند که این شرایط سخت است. خود من اگر دوام آورده‌ام به این دلیل است که پدرم دوچرخه سوار بوده و من را حمایت می‌کند و از طرفی خودم هم علاقه زیادی به این رشته دارم. زمانی که من در رده جوانان بودم، وقتی در خط استارت مسابقه قرار می‌گرفتم، تعداد نفرات خیلی زیادی حضور داشتند اما در حال حاضر شاید نهایتا چهار نفر در خط استارت مسابقه حضور داشته باشند.

و افزود: مدتی است مربیگری را آغاز کرده‌ام و تنها دو شاگرد رده جوانان دارم. بقیه، نفراتی هستند که شرایط سنی بالایی دارند و فقط دوچرخه سواری را به لحاظ بعد همگانی علاقه دارند که یاد بگیرند. اینکه نفرات جوان علاقه‌ای به حضور در ورزش ندارند، اتفاق خوبی برای ورزش ایران نیست.

درخواست کمک به ورزش زنان

رکابزن سرعتی ایران در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کند این تصمیم شرکت نکردن در لیگ تا چه اندازه در تغییر کیفیت لیگ موثر بوده است؟ تاکید کرد: تنها کاری که از دست ما برمی‌آمد، این بود که به نوعی وضعیت را بازگو کنیم. شاید اگر ما این کار را پنج سال پیش انجام داده بودیم، تا الان به نتیجه می‌رسیدیم و قراردادها به این شکل نبود. خود من خیلی دوست دارم که قدمی برای ورزش مخصوصا در بخش بانوان بردارم. حتی در حال رایزنی با بخش‌های خصوصی هستیم تا بتوانیم مسابقاتی را به صورت آزاد برای بانوان برگزار کنیم و امیدواریم اسپانسرها، بخش خصوصی و حتی قهرمانان رشته‌های دیگر به ورزش بانوان کمک کنند.

منبع: ایسنا ۱۴۰۲۰۸۰۶۰۴۱۷۴

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

 

درمان-زانوی-ضربدری-کودکان- , حقوق+ورزشی , امید+نوید , موسسه+حقوقی+امید+نوید , ورزش+کودکان , دوچرخه+سواری , omid+navid

۴ ورزش ویژه برای زانوی ضربدری کودکان

در بسیاری از مواقع زانوی ضربدری به خودی خود در کودکی درمان می‌شود اما گاهی اوقات کودک واقعا دچار این عارضه شده و باید حتما درمان شود. تعداد زیادی از کودکان در سراسر دنیا دارای زانوی ضربدری هستند که در صورت عدم پیگیری، رفع این عارضه پیامدهای بسیار بدی برای آن کودک در سنین بالا دارد. اما آیا زانوی ضربدری در کودکان ماندگار است؟ چه راه‌های درمانی برای درمان زانوی ضربدری وجود دارد؟

زانوی ضربدری چیست؟

زانوی ضربدری نوعی بدشکلی است که در آن زانوها به سمت خطی که از وسط بدن می‌گذرد نزدیک شده‌اند.

تفاوت زانوی ضربدری طبیعی و غیر طبیعی

زانوی ضربدری طبیعی پا در کودکان بسیار شایع‌تر است و اغلب در هنگام رشد یا حداکثر قبل از بلوغ اصلاح می‌شود. طبق تحقیقات انجام شده در سراسر دنیا درصد بسیاری از کودکان در سنین ۳ تا ۵ سالگی مبتلا به زانوی ضربدری هستند و ۹۰ درصد این موارد تا سنین ۷ تا ۸ سالگی خود به خود بهبود می یابد و نیازی به درمان خاصی ندارند اما علل بسیاری همچون بیماری‌های استخوانی، ناهنجاری‌های استخوانی، صدمه و عفونت در زانو و پاها، بیماری‌های ناشی از کمبود ویتامین D و کلسیم، چاقی و فشار زیاد، می‌توانند باعث زانوی ضربدری غیر طبیعی شوند.

یک تست ساده برای تشخیص عارضه زانوی ضربدری

اگر در وضعیت ایستاده، هنگامی که زانوها را در کنار هم قرار می‌دهید فاصله زیادی بین هر دو مچ پا وجود داشته باشد و برعکس زانوهای پاها بهم چسبیده یا فاصله‌دار باشند، نشانه‌ای بر وجود ضربدری بودن زانوها خواهد بود (تصویر شکل زیر).

اما چگونه می توان عارضه زانوی ضربدری غیر طبیعی در کودکان را درمان کرد؟ در صورتی که علت ایجاد عارضه توسط متخصص شناسایی شود بهتر می‌توان از پیشرفت آن جلویگری یا آن را درمان کرد. یکی از راه‌های درمان این عارضه استفاده از حرکات ورزشی اصلاحی است که در ادامه تعدادی از این حرکات را مشاهده خواهید کرد.

کشش کشاله ران (تمرین پروانه)

بنشینید و به دیوار تکیه دهید. تا حد ممکن صاف بنشینید. حالت چهار زانو بنشینید و کف پاها را به هم بچسبانید و تا جایی که می‌توانید زانوها را پایین بیاورید. هدف این است که در کشاله ران احساس کشش کنید. ۳۰ ثانیه در این وضعیت بمانید. این حرکت را چند بار انجام دهید.

تمرین اسکات

از حالت ایستاده به آهستگی به حالت اسکات بروید. در این حرکت بهتر است هر چقدر که می‌توانید زانوهای خود را از هم باز کنید و با باز کردن زانوها فشار وارد شده برای تقویت عضلات داخل ران کمک‌کننده خواهد بود. این حرکت را می‌توانید بین ۳ تا ۵ ست در ۱۰ مرتبه تکرار انجام دهید.

تقویت عضله چهار سر ران

به پشت دراز بکشید. زانو را کاملا صاف کرده و در این حالت (با زانوی کاملا صاف) پا را بالا و پایین بیاورید. این حرکت را ۳۰ مرتبه تکرار کنید.

دوچرخه سواری

جالب است بدانید تمرین با دوچرخه چه دوچرخه ثابت و چه دوچرخه‌های تفریحی می‌توانید به بهبود علائم زانوی ضربدری کمک کند. مقاله فوف بازنشر از  ایسنا می باشد امید واریم برای شما مخاطب فرهیخته مفید واقع شود، به راستی توجه به نکات ساده و مقدماتی موجبات مدیریت از چالش های سخت و جبران ناپذیر را فراهم می نماید تا ضمن حفظ سلامت جسم و بدن حسب مورد از پیامد های حقوق ورزشی نیز مصون بمانیم.

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

 

 

حقوق+ورزشی , امید+نوید , موسسه+حقوقی+امید_نوید , دوچرخه+سواری , مقاله+حقوق+ورزشی , حضور+زنان+در+ورزشگاه , مدیریت+ورزش , IOC , حوادث+ورزشی , omid+navid

پیشگیری از خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی با دوچرخه‌سواری

شواهد علمی زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد رفت‌وآمدهای فعال مانند دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی بر سلامت کلی از جمله کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی، سرطان، مرگ‌ومیر به هر علتی و بهبود سلامت روان تاثیر مثبت می‌گذارد؛ با این حال مکانیسم دقیقی که به واسطه آن رفت و آمد فعال بر نتایج سلامتی تاثیر می‌گذارد، هنوز مشخص نشده است.

به نقل از مدیکال‌نت، در پژوهشی محققان تاثیر شیوه‌های رفت‌وآمد فعال و غیرفعال را بر نتایج بیماری‌های قلبی عروقی بر اساس سطوح نشانگر زیستی مربوطه برآورد کردند. علاوه بر داده‌های نشانگر زیستی به‌دست‌آمده از ۲۰۸ هزار و ۸۹۳ شرکت‌کننده در نظرسنجی پایه بانک زیستی بریتانیا، محققان همچنین بررسی کردند که چگونه شدت و نوع رفت‌وآمد سطوح نشانگر زیستی بیماری‌های قلبی عروقی را تغییر می‌دهد.

هشت نشانگر زیستی مورد تجزیه و تحلیل در این تحقیق شامل کلسترول تام، تری‌گلیسیرید، لیپوپروتئین با چگالی کم، لیپوپروتئین با چگالی بالا، آپولیپوپروتئین A و B، پروتئین واکنشی C و لیپوپروتئین A بود. برای هر نشانگر زیستی، محققان تعیین کردند که آیا مقدار مربوطه منعکس‌کننده افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی است یا خیر.

در نظرسنجی مقطعی بانک زیستی بریتانیا، محققان شرکت‌کنندگان ۴۰ تا ۶۹ ساله را بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ از ۲۲ مرکز در انگلستان، اسکاتلند و ولز انتخاب کردند. همه شرکت‌کنندگان از روش‌های مختلف حمل‌ونقل برای رفت و آمد به محل کار حداقل یک بار در هفته استفاده کردند.

اطلاعات اجتماعی و جمعیت شناختی و مرتبط با سلامت هر شرکت‌کننده از جمله پارامترهای بیولوژیکی مانند چربی بدن و قدرت گرفتن و شاخص‌های سبک زندگی مانند رژیم غذایی و سطح فعالیت بدنی نیز ارائه شد.

یافته‌های پژوهش

از مجموع ۲۰۸ هزار و ۸۹۳ پاسخ‌دهنده به نظرسنجی، ۱۶۵ هزار و ۵۴۰ نفر از خودرو به‌ عنوان وسیله حمل‌ونقل استفاده می‌کردند؛ در حالی که تنها ۵۸۸۳ پاسخ‌دهنده به‌ طور منظم با دوچرخه به محل کار خود می‌رفتند. حدود ۳۸ درصد از استفاده‌کنندگان از دوچرخه نیز در اوقات فراغت خود به دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی می‌پرداختند که به‌ طور قابل توجهی بیشتر از هشت درصد استفاده‌کنندگان از خودرو بود که اغلب در این فعالیت‌ها شرکت می‌کردند.

شرکت‌کنندگان در مطالعه که اغلب پیاده به محل کار می‌رفتند در مقایسه با کسانی که با خودرو به محل کار می‌رفتند با خطر قابل‌ توجه پایین‌تر لیپوپروتئین با چگالی بالا و آپولیپوپروتئین A مرتبط بودند. در مقایسه دوچرخه‌سواری تا محل کار با خطر کمتر تری‌گلیسیرید بالا، آپولیپوپروتئین A کم، آپولیپوپروتئین B بالا یا پایین و سطوح بالای پروتئین واکنشی C همراه بود.

هنگامی که محققان زمان رفت‌وآمد را برای افراد غیرفعال به میزان ۱۰ مایل در هفته افزایش دادند، خطر نسبی بالای کلسترول تام، لیپوپروتئین با چگالی کم و سطوح تری‌گلیسیرید و همچنین خطر سطح آپولیپوپروتئین A پایین و آپولیپوپروتئین B بالا یا پایین افزایش یافت.

در مقایسه هر مایل اضافی که به رفت‌وآمد افرادی که اغلب پیاده به محل کار می‌رفتند، اضافه می‌شد، خطر ابتلا به تری‌گلیسیرید بالا را کاهش می‌داد. هر مایل اضافی سطوح نشانگر زیستی پیش‌بینی شده را برای کسانی که  از دوچرخه‌ یا از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کردند، تغییر نداد.

حدود ۱۶ درصد از استفاده‌کنندگان از دوچرخه در مقایسه با ۱۰ درصد از استفاده‌کنندگان از خودرو، هرگز گوشت فرآوری شده نخوردند که این موضوع نشان می‌دهد حتی عادات غذایی این افراد نیز به‌ طور قابل توجهی متفاوت است. علاوه بر این دوچرخه‌سواران هر هفته به‌ طور متوسط ۳۴ مایل را طی کردند و با توجه به شدت دوچرخه‌سواری در آن روز تا ۲۰۰۰ کیلوکالری بیشتری سوزاندند.

یکی دیگر از عوامل شخصی که نتایج را تحت تاثیر قرار داد، نسبت دور کمر به باسن فرد بود. در واقع کسانی که نسبت دور کمر به باسن بالاتری داشتند، همچنین کسانی که داروی بیماری‌های قلبی‌عروقی برای آنان تجویز می‌شد، کمتر به محل کار خود با دوچرخه یا پیاده می‌رفتند.

نتیجه‌گیری

یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری تا محل کار با فواید قابل توجهی برای سلامت قلب و عروق همراه است. ارتباط این مزایای سلامتی با سطوح مشخصی از نشانگرهای زیستی، نشان‌دهنده مکانیسمی است که به‌ وسیله آن فعالیت بدنی باعث کاهش بروز بیماری‌های قلبی‌عروقی و مرگ‌ومیر می‌شود.

سطوح نشانگر زیستی بیماری‌های قلبی‌عروقی بین افرادی که از وسایل حمل‌ونقل عمومی از جمله اتوبوس، مترو و قطار استفاده می‌کردند، تفاوت معنی‌داری نداشت. علاوه بر نحوه رفت‌وآمد و مسافت، عوامل دیگری مانند کیفیت حمل‌ونقل عمومی، ترتیبات زمان کار، آب و هوا و حتی امکانات مراقبت از کودکان نیز می‌تواند در اثرات بهداشتی مرتبط با شیوه‌های مختلف رفت‌وآمد دخیل باشند؛ بنابراین برای درک بهتر اینکه چگونه رفت‌وآمد با وسایل نقلیه عمومی و سایر عوامل ممکن است بر سلامت جسمانی تأثیر بگذارد، به تحقیقات بیشتری نیاز داریم. یافته‌های این تحقیق در مجله Preventive Medicine منتشر شده است.

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق+ورزشی , امید+نوید , موسسه+حقوقی+امید_نوید , مجید+ناصری , دوچرخه+سواری , کسب+سهمیه , بیانیه , omid+navid

خانه نشینی رکابزنان در سال کسب سهمیه المپیک/ ایران از رقبای آسیایی جا ماند

سرمربی سابق تیم ملی دوچرخه سواری گفت: از دست دادن فرصت حضور در مسابقات آسیایی برای کشوری مانند ایران که به راحتی هم نمی‌تواند سهمیه المپیک بگیرد،کار را سخت‌تر می‌کند.

مجید ناصری درباره اینکه دوچرخه سواری ایران برای آماده شدن جهت کسب سهمیه المپیک پاریس و مدال آوری در بازی‌های آسیایی هانگژو زمان زیادی را از دست داده است، بیان کرد: مسابقات سال ۲۰۲۳، اهمیت زیادی برای کسب سهمیه المپیک دارد و از دست دادن هر فرصتی برای کشوری مانند ما که به راحتی هم نمی‌تواند سهمیه بگیرد، کار را سخت‌تر می‌کند. حضور در مسابقات معتبر و برگزاری مسابقات بین المللی تنها فرصت دوچرخه سواران ما برای دریافت سهمیه المپیک پاریس است.

ناصری در مورد اینکه برنامه ریزی خاصی برای مدال آوری در بازی‌های آسیایی هانگژو دیده نمی‌شود، بیان کرد: بازی‌های آسیایی یک سال به تعویق افتاد و فکر نمی‌کنم که دوچرخه سواری ما برنامه ریزی خاصی را شروع کرده باشد. رقبای ما تلاش زیادی می‌کنند و برنامه ریزی بلند مدت دارند. در این شرایط اگر ما آمادگی قبلی خود را هم نتوانیم حفظ کنیم، کسب مدال سخت خواهد شد.

سرمربی سابق ایران در مورد اینکه با وجود تعویق یک ساله بازی‌های آسیایی، به نظر می‌رسد دوچرخه سواری ایران از این فرصت استفاده نکرده است، تصریح کرد: متاسفانه تجربه نشان داده است که ما در یکی، دو ماه آخر، کادرفنی را مشخص و اردوها را تشکیل می‌دهیم. عقب افتادن مسابقات نه تنها به نفع ما نیست بلکه  فاصله ما با حریفان را هم بیشتر می‌کند. حریفان ما قطعا با برنامه جلو رفته‌اند. در گذشته رقبای آسیایی کمتری داشتیم اما اکنون کشورهای نوپا در دوچرخه سواری نیز خطر ساز شده‌اند. فاصله ما با کشورهایی چون کره جنوبی، ژاپن و قزاقستان نزدیک بود اما در حال حاضر فاصله زیادی بین ما و آن کشورها افتاده است.

داور بین المللی ایران در مورد اینکه دوچرخه سواران ایران برخلاف دیگر کشورها بیشتر روزهای سال را در خانه مشغول تمرین هستند و حضور کمرنگی در مسابقات خارجی دارند، تاکید کرد: با برنامه ریزی باید باشگاه‌ها تشویق به تیم داری شوند. کمک می کند که ضعف های خود را بشناسند و به آمادگی نزدیک شوند و اما از این موضوع غفلت داشته ایم و دوچرخه سوصتی فراهم می کند تا رکابزنان ما بجای تمرین در خانه، در مسابقات مختلف شرکت و با حریفان جدال کنند. دوچرخه سواران ما مدت زمان زیادی است که در رویدادی شرکت نکرده‌اند و آخرین برنامه برای دوچرخه سواران، تور ایران – آذربایجان بوده است.

او در پاسخ به این پرسش که این انتظار هست که  انتخابات دوچرخه سواری در همان ۳۰ بهمن برگزار شود تا بالاخره فدراسیون از بلاتکلیفی در بیاید و فرصت برای برنامه‌ریزی بیشتر از این از دست نرود؟ گفت: به هر حال تکلیف مشخص شود، خوب است. البته اگر سال‌های گذشته را مرور کنید، حتی در زمانی که فدراسیون رییس داشت نیز باز هم همین رویه دنبال می‌شد و نگاه بلند مدت وجود نداشت. شاید دلیل اینکه من امروز به جای مربی‌گری، داوری می‌کنم این است که هیچ وقت برنامه دوساله را نتوانستم دنبال کنم. برنامه‌ها خیلی کوتاه مدت بود و در چند دوره فدراسیون همین رویه وجود داشت و باید تغییر اساسی صورت بگیرد. به نظر نمی‌رسد کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش نیز توجهی به این مسئله داشته باشند. برای المپیک و بازی‌های آسیایی چهار سال فرصت است و چه برنامه ریزی برای در چهار سال گذشته شده است؟  فکر می‌کنم در سایر رشته‌ها نیز کم و بیش این مشکل وجود دارد و استعداد واقعی ورزشکاران به ظهور نمی‌رسد. جای افسوس دارد که شاهد شکست تکراری در بازی‌های المپیک و بازی‌های آسیایی هستیم.

ناصری همچنین گفت: معتقدم ظرفیت کسب نتیجه در دوچرخه سواران ما وجود دارد و باید برنامه‌ریزی صحیحی برای همین مدت زمان باقی مانده انجام شود تا فرصت از دست نرود. نیاز به حمایت فنی و مالی است و هنوز می‌توان به کسب نتیجه امیدوار بود.

داور المپیکی ایران در پاسخ به این پرسش که چه مسابقاتی را قرار است قضاوت کند هم گفت: فدراسیون دوچرخه سواری ایران سه مسابقه بین المللی را ثبت کرده است که شامل تور ایران – آذربایجان، تور مرند و تور کندوان است و از طرف اتحادیه جهانی به عنوان سرداور و نماینده اتحادیه جهانی در این تورها انتخاب شده‌ام.

منبع: ایسنا ۱۴۰۱۱۰۲۴۱۶۳۴۲

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید