پیامد حقوقی سو مدیریت در ورزش
پیامد حقوقی سو مدیریت در ورزش
اعمال مدیریت دلسوزانه و اصولی از رموز موفقیت‌های بخش‌های مختلف جامعه می‌باشد. استنکاف از آن لطمات مادی و معنوی غیر قابل جبرانی را در بر خواهد داشت.
ورزش از بخش‌های مهم و حیاتی جامعه است که با توجه به چالش‌های آن، گستردگی حوزه کاری، ظرفیت‌ها و پتانسیل‌ها، وجود هیأت‌های ورزشی بی‌شمار، مدیریت در آن متفاوت‌تر و سخت‌تر از سایر بخش‌ها به حساب می‌آید؛ اما مدیریت مدیران در ورزش تا چه حدی به توسعه و پیشرفت و امیدواری جامعه ورزشی کمک کرده‌اند؟!
تغییر مدیریت‌ها در ورزش از یک دهه اخیر تا کنون نتوانسته ریل‌های فرسوده قطار ورزش را بازسازی و ترمیم نماید و عملاً تغییر و تحولات، نفع آن چنانی برای ورزشکاران و ورزش نداشته است.
در ورزش باب شده هر مدیری که در حوزه کاری‌اش موفق عمل نکند، نبود منابع مالی کافی را بهانه کرده و آن را سپری مناسب برای دفاع از عملکرد ضعیف خود می‌داند، غافل از این که باید بدانیم که هنر يك مدير آن است که در شرایط بحران بتواند حوزه تحت مسئولیت خود را به خوبي اداره كرده و رضايت خاطر عموم مردم را فراهم آورده باشد.
هر چقدر مربیان و پیشکسوتان ورزشی ما با زحمات زیاد قهرمان‌پروری می‌کنند، متأسفانه قهرمانان بعد از شرکت در چند مسابقه بین‌المللی، آسیایی یا … چنان دلسرد و بی‌انگیزه شده که انگار نه انگار چندین سال با زحمات فراوان برای کسب عناوین زحمت کشیده‌اند، یا با روش های قطبی نمودن برخی ورزشکاران و نادیده گرفتن استعداد های ارزشمند دیگر …
از کجای ضعف‌های موجود سخن به زبان آوریم؟
از نبود پروژه‌های جدید ورزش، از بی‌سر و سامانی و بلاتکلیفی بعضی هیأت‌های ورزشی که بدون رییس و با سرپرست اداره می‌شوند و حتی برخی فدراسیون ها مثل ژیمناستیک و ظاهراً تلاش آن‌چنانی برای برگزاری مجمع انتخابات آنها صورت نگرفته، از نبود طرح‌های تحقیقاتی پژوهشی و عدم همکاری با دانشجویان و مراجعان، از انحلال تیم‌های فوتبال استان، از نبود برنامه‌ای برای بازسازی اماکن فرسوده ورزش ، از بی‌اهمیتی و بی‌تفاوتی به استقبال و تجلیل از قهرمانان، از رها کردن قهرمانان بعد از قهرمانی، از عبور از هفته تربیت بدنی بدون هیچ برنامه‌ای بر خلاف سال‌های اخیر، از عدم مداخله مدیر کل در اختلافات برخي هيأت‌ها و فدراسيون‌ها، از پایین بودن ميزان سرانه ورزش ، از عدم به کارگیری نیروهای متخصص و با انگیزه در بخش‌های مختلف ورزش، از عدم سرکشی به اماکن ورزشی و تلاش در جهت رفع موارد نقص آنها، از ناراضایتی اکثر ورزشکاران و … از این دست معضلات در ورزش ما کم نیست و اتفاقاً موارد مطرح شده از جمله وظایف اصلي مسوولان ورزش به حساب می‌آیند که برای حل آنها حداقل شاهد اراده‌اي قوی نبوده‌ایم.
تنها توجیهی که در جواب مطالبات به حق ورزشکاران می‌دهیم، جمله تکراری «به محض جذب اعتبارات جبران می‌کنیم» می‌باشد. متأسفانه بارها شاهد بودیم که وعده‌های سر خرمن مسوولان به قهرمانان نه تنها عملی نشده بلکه حمایت‌های معنوی خود را از این قشر پر افتخار نيز دریغ نموده‌اند.
این رفتارها و اقدامات بجز سوء مدیریت و عدم برنامه‌ریزی چه چیزی می‌تواند باشد؟ امید است مسوولان ما از انتقادات درس گرفته و به فکر تجدید نظر در نوع مدیریت خود بوده و با برطرف کردن مشكلات و برآوردن خواسته‌های به حق جامعه ورزش ، نشاط و شادابی را بر ورزش کشور حاكم نمايند.
موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران
با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید
و شما را با اساتید برجسته و تخصصی از حقوق ورزشی آگاه می نماید
