حقوق_ورزشی

پیامدهای گاف تاریخی فدراسیون فوتبال/ حضور هوادار در لیگ برتر غیرقانونی است؟

اقدام باشگاه استقلال خوزستان به حذب بازیکنان جدید ظرف ۱۵ ماه اخیر با وجود بسته بودن پنجره این باشگاه از سوی فیفا، ممکن است به چالشی برای این باشگاه یا فدراسیون فوتبال تبدیل شود. گاف فدراسیون فوتبال در پرونده استقلال خوزستان سبب شد این تیم جنوبی حدود ۱۵ ماه با پنجره نقل و انتقالاتی بسته در لیگ آزادگان حاضر شود و البته بتواند بازیکن جدید جذب کند؛ اتفاقی که می‌توانست سرنوشت فصل ۱۴۰۰- ۱۳۹۹ لیگ آزادگان را تغییر دهد.

با توجه به اتفاقات رخ داده، در صورت ورود فیفا به این ماجرا و شکایت تیم‌های حاضر در کورس صعود به لیگ برتر در فصل قبل لیگ آزادگان، این امکان وجود دارد که بازی‌های استقلال خوزستان برابر رقبای خود ۳ بر صفر شود که این قضیه، معادله فصل قبل لیگ دسته اول را به هم می‌ریزد و صعود تیم فوتبال هوادار مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. البته با توجه به اینکه حریفان استقلال خوزستان در همان زمان نسبت به این مساله اعتراض نکرده‌اند شاید  سرنوشت شومی در انتظار این تیم جنوبی نباشد اما به فرض اینکه قرار باشد آبی‌های خوزستان به حکم فیفا در تمام دیدارهای فصل قبل لیگ آزادگان بازنده شوند، در آن صورت بحث صعود و سقوط تیم‌ها به لیگ برتر و لیگ دسته دوم هم چالشی می‌شود.

در انتهای فصل قبل (۱۴۰۰-۱۳۹۹) لیگ دسته اول، سه تیم فجر سپاسی، هوادار و بادران تهران شانس صعود به لیگ برتر را داشتند که پس از ۳۴ هفته، هر سه تیم ۶۰ امتیازی شدند اما به دلیل تفاضل گل بهتر، فجر و هوادار راهی لیگ برتر شدند. سرنوشت بادران هم پس از ناکامی در صعود به لیگ برتر به کلی تغییر کرد زیرا آن‌ها امتیاز خود را در فصل جاری لیگ یک به شمس آذر قزوین فروختند و مدیران این باشگاه دیگر حاضر به تیم‌داری در فوتبال ایران نشدند!

مس کرمان با ۵۵ و شاهین با ۵۳ امتیاز در رده‌های چهارم و پنجم جدول رده بندی قرار گرفتند و استقلال خوزستان نیز با ۵۲ امتیاز در رده ششم قرار گرفت. بررسی جدول لیگ یک در صورت ۳ بر صفر شدن بازی‌های استقلال خوزستان برابر صدرنشینان لیگ، پاسخ معادله سقوط را تغییر می‌دهد و تیم رضا عنایتی مجوز صعود به لیگ برتر را دریافت نمی‌کرد.

نتایج استقلال خوزستان برابر چهار تیم نخست جدول به شرح زیر است:

دور رفت

استقلال خوزستان ۰ – ۰ فجرسپاسی
استقلال خوزستان ۱ – ۰ بادران
استقلال خوزستان ۱ – ۰ مس کرمان
استقلال خوزستان ۰ – ۱ هوادار

دور برگشت

فجر سپاسی ۰ – ۰ استقلال خوزستان
بادران ۰ – ۰ استقلال خوزستان
مس کرمان ۱ – ۰ استقلال خوزستان
هوادار ۱ – ۱ استقلال خوزستان

با توجه به نتایج بالا و در نظر گرفتن ۳ بر صفر شدن دیدارهای رفت و برگشت نماینده خوزستان مقابل چهار تیم بالای جدول، نظم جدول رده‌بندی لیگ آزادگان تغییر می‌کند. در صورت این تغییر باید ۴ امتیاز به فجر، ۴ امتیاز به بادران، ۳ امتیاز به مس و ۲ امتیاز به هوادار اضافه شود و این به معنی حکم صعود بادران به لیگ برتر بود؛ تیمی که به خاطر صعود نکردن حالا دیگر وجود خارجی ندارد و این به نوعی خوش‌شانسی فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ بعد از این گاف تاریخی است.

جدول نهایی لیگ دسته اول، فصل ۱۴۰۰ – ۱۳۹۹

۱. فجر سپاسی ۶۴ امتیاز

۲. بادران تهران ۶۴ امتیاز

۳. هوادار تهران ۶۲ امتیاز

۴. مس کرمان ۵۸ امتیاز

همچنین در صورت اعمال این تغییرات، استقلال خوزستان یکی از تیم‌های سقوط کرده به لیگ دسته اول لقب می‌گرفت و چوکا تالش که با قرار گرفتن در رده شانزدهم جدول ۱۸ تیمی مسابقات، به لیگ دسته دوم سقوط کرده بود، شانس بقا در لیگ آزادگان را داشت. این تیم اکنون در لیگ دسته دوم قرار دارد و برای بازگشت به لیگ یک می‌جنگد.

فدراسیون فوتبال جریمه می‌شود

نکته مهمی که در این مساله وجود دارد این است که آیا فدراسیون فوتبال و به طور خاص، دپارتمان بین‌الملل فدراسیون فوتبال از ابتدا به مدیران استقلال خوزستان اطلاع داده بودند که پنجره‌ تیمشان بسته است و آنها با علم به این موضوع بازیکنان جدید جذب کرده‌اند، که در این صورت مدیران باشگاه به همراه کمیته تعیین وضعیت بازیکنان فدراسیون فوتبال مقصر هستند و باید حوابگوی حق ضایع شده ۱۷ تیم دیگر لیگ آزادگان در فصل قبل باشند.

احتمال دوم این است که اساسا دپارتمان بین‌الملل فدراسیون فوتبال به باشگاه استقلال خوزستان و کمیته تعیین وضعیت درباره بسته بودن پنجره اطلاع نداده باشد که در این صورت هم قطعا فدراسیون فوتبال با جریمه نقدی سنگین از سوی فیفا روبرو می‌شود هرچند  کهممکن است به نتایج استقلال خوزستان در لیگ فصل قبل کاری نداشته باشد.

 

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق_ورزشی

قراردادهای نجومی در فوتبال ایران

 جمله فرهاد مجیدی ‌می‌تواند آیینه تمام نمای قراردادهای منعقد شده در چند فصل اخیر لیگ برتر فوتبال ایران باشد، قرادادها در باشگاه‌های دولتی به مخفیانه‌ترین شکل ممکن، بدون سقف مشخص و به صورت افسارگسیخته منعقد می‌شود و هیچ مرجع قضایی، نظارتی و بازرسی‌ چرایی اعداد و ارقامی که قرار است جابجا شود را پیگیری نمی‌کند!

 مسیر بی قید و شرط افزایش مبلغ قرارداد بازیکنان و برخی مربیان در فوتبال ایران از مدت ها قبل آغاز شده و سال به سال شاهد رشد عجیب و غریب رقم قراردادها هستیم، فوتبالی که شاکله اصلی آن علی رغم وعده و وعیدهای داده شده کماکان دولتی است و پول‌ها از بیت المال به جیب بازیکنان، کادر فنی و مدیریتی و سایر عوامل باشگاه سرازیر می شود و سهم واسطه ها نیز طبق معمول به قوت خود باقی است.

لیگ‌برتر فوتبال ایران؛ تافته جدا بافته از اقتصاد کشور

اقتصاد ایران طی چند سال گذشته به دلیل شرایط تحریمی و شیوع ویروس کرونا بیش از هر زمان دیگری در تنگنا قرار گرفته است و بسیاری از مشاغل با کاهش شدید درآمدها مواجه شده اند و مشاغل مرتبط با ورزش نیز از این مسئله مستثنی نیستند، با این وجود اما فوتبال آن هم در سطح لیگ برتر مسیر پر زرق و برق خود را طی می کند و نه تنها خبری از کاهش و حتی تعدیل رقم قراردادها نیست، بلکه شواهد و مستندات حاکی از آن است که دستمزد بازیکنان و حتی برخی مربیان به صورت سرسام آوری افزایش یافته است.

معضلات به وجود آمده ناشی از شیوع ویروس کرونا برای لیگ‌های معتبر فوتبال دنیا باعث کاهش میزان درآمدها و مبلغ قرارداد بازیکنان و کادر فنی، شد و تا جایی که شاهد کاهش ۳۰، ۴۰ و ۵۰ درصدی مبالغ قراردادها بودیم اما در فوتبال ایران قراردادها دو تا سه برابر افزایش پیدا کرد و هرگز حتی یک بازیکن و مربی در فوتبال ایران اعلام نکرد که قراردادش را به خاطر منافع باشگاه و کاهش میزان درآمدها به دلایلی هم چون حذف بلیت فروشی مسابقات لیگ برتر طی فصل گذشته ناشی از ممنوعیت حضور تماشاگران در ورزشگاه به دلیل مقابله با شیوع ویروس کرونا، کاهش داده و یا حتی افزایش نداده است!

برخی عوامل دخیل در لیگ برتر فوتبال ایران اعم از بازیکنان، مربیان و مدیران و واسطه های نقل و انتقالاتی بسیار فرصت طلب تر از آن هستند که درآمدهای مالی را از دست بدهند؛ حتی فصل گذشته نیز که قرار بود قانون منع جذب بازیکنان و مربیان خارجی در لیگ برتر، مانع از هدر رفت منابع ارزی شود، اما دستمزد بازیکنان ایرانی دو تا سه برابر افزایش یافت و نه تنها تصمیم اخذ شده نتیجه مطلوبی به همراه نداشت بلکه باید واکاوی کرد که آیا در مجموع، قانون ممنوعیت جذب بازیکنان خارجی هزینه لیگ ایران را کمتر کرده است یا اینکه افزایش دو تا سه برابری رقم قراردادهای بازیکنان ایرانی باعث شده تا میزان هزینه صورت گرفته بیشتر از حالتی شود که امکان جذب بازیکنان و مربیان خارجی وجود داشت.

بهت و حیرت فرهاد مجیدی!

فرهاد مجیدی سرمربی تیم فوتبال استقلال، به تازگی جمله ای قابل تامل را به زبان آورد و در رابطه با اعداد و ارقام نجومی مطرح شده در خصوص مبلغ قرارداد بازیکنان، بیان کرد «رقم ها عجیب و غریب است، اگر با چشم خودم نمی دیدم و باشگاه به من اعلام می کرد، باور نمی کردم.»

فوتبال ایران در مورد رقم قرارداد بازیکنان و مربیان قواعد پیچیده و نانوشته ای دارد؛ نه خبری از میزان رقم فسخ قرارداد یک بازیکنان در صورت جابجایی از یک باشگاه به باشگاه دیگر می شود و نه به صورت شفاف چه زمان انعقاد قرارداد و چه در پایان آن خبری در رابطه با مبلغ قراردادها به بیرون درز پیدا می کند؛ رویه ای که حتی بر خلاف عرف در دنیای فوتبال است و چه در مورد رقم فسخ قرارداد بازیکنان، چه میزان دستمزد بازیکنان حداقل اطلاع رسانی درستی از سوی رسانه ها صورت می گیرد و در نهایت دستمزد بازیکنان بزرگ هم اعلام می شود.

ریخت و پاش از جیب بیت المال

هزینه‌کرد سرسام آور از سوی باشگاه های خصوصی ایرادی ندارد و توجیه پذیر است، اما مسئله بسیار مهمی که باید به آن توجه ویژه داشت این است که به چه علت، شرایطی در فوتبال ایران پدید آمده که فرهاد مجیدی به عنوان یک سرمربی در لیگ برتر فوتبال ایران اذعان می کند که رقم قرارداد بازیکنان باور کردنی نیست و اگر با چشم خود نمی دید، باور نمی کرد؟ علت پرداخت این دستمزدهای شگفت آور در لیگ برتر فوتبال ایران که از نظر اقتصادی کاملا شکست خورده است و سالانه میلیاردها تومان در آن بدون بازگشت سرمایه هزینه می شود، چیست؟ چه تناسبی میان درآمد و هزینه ها در فوتبال ایران وجود دارد؟ به طور حتم بالا بودن رقم قرارداد بازیکنان در سراسر دنیا بر کسی پوشیده نیست و با توجه به درآمدزا بودن رشته ورزشی همچون فوتبال و تبدیل آن به یک صنعت مالی، بالا بودن درآمدهای مالی باشگاه های فوتبال که ناشی از حق پخش تلویزیونی فوتبال، تبلیغات محیطی، بلیت فروشی، درآمدهای جانبی نظیر فروش پیراهن و…است توجیه پذیر به نظر می رسد و باشگاه های خصوصی به هر میزان که تمایل دارند می توانند دستمزد بازیکنان خود را افزایش دهند و هر زمان که با پدیده هایی نظیر شیوع کرونا که عامل کاهش درآمدهای مالی باشگاه است چه با اجبار و چه با مشارکت بازیکنان اقدام به کاهش رقم قراردادها کنند.

با این وجود، باشگاه های فوتبال ایران که به جز چند مورد آن همگی دولتی هستند از هیچ یک از شاخص های اقتصادی تبعیت نمی کنند و چه کرونا شیوع پیدا کند، چه قانونی نظیر ممنوعیت جذب بازیکنان و مربیان خارجی به اجرا درآید، چه درآمدهای باشگاه کاهش یابد و هر اتفاق دیگری که رخ دهد، تنها چیزی که نه تنها با کاهش مواجه نمی شود و بلکه به صورت افسار گسیخته افزایش می یابد، قرارداد بازیکنان و حتی مربیان است!

فوتبالی که تار و پود مالی آن از منابع دولتی تامین می شود، صرفا به حیات خلوتی برای هزینه‌های بی قید و شرط از سوی مدیرانی تبدیل شده که از فردای کاری خود هم خبر دار نیستند! قطعا شما هم اگر بازیکن فوتبال بودید تمام سعی و تلاش‌تان را می کردید تا بیشترین درآمد را داشته باشید، سوال بسیار مهم اینکه چرا ساختار و مسیر صحیحی در مورد انعقاد قرارداد با بازیکنان و مربیان در تیم های دولتی وجود ندارد و هرگز هم طی سال های گذشته این رویه اصلاح نشده است؟

قرار بود قراردادها تا سقف تورم رسمی کشور باشد!؟

نهم مرداد ماه سال جاری بود که برخی رسانه های اعلام کردند، وزارت ورزش و جوانان با ارسال نامه ای به فدراسیون فوتبال اعلام کرده برای لیگ بیست و یکم افزایش قرارداد فقط به اندازه تورم مصوب بانک مرکزی مجاز است؛ نامه ای که اعلام شد به دست تمام باشگاه های فوتبال هم رسیده است.

با این وجود و با توجه به آنچه این روزها در فصل نقل و انتقالات لیگ بیستم به چشم می خورد، به نظر می رسد این دستورالعمل بیشتر شبیه به یک شوخی تلخ است و هیچ اهرم نظارتی برای اجرای صحیح آن وجود ندارد و صرفا در سطح همان دستور نگاشته شده روی یک برگ کاغذ کارکرد دارد.

منبع: ۱۴۰۰۰۶۰۲۰۱۷۹۱

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق_ورزشی

جایگاه «داوری و میانجی گری» در دستگاه قضایی

توسعه داوری و میانجیگری آرامش بیشتر جامعه و ارائه خدمات سریع‌تر و ارزان‌تر به مردم است. فصل دوم سند تحول قضایی، قاعده‌ای برای شورای حل اختلاف گذاشته است تا از حکم به صلح، چرخش مأموریت دهد. استفاده حداکثری از جایگزین‌های رسیدگی‌ های قضائی مانند داوری و میانجی‌گری و مذاکره و سازش جزو مأموریت‌های مرکز توسعه حل اختلاف در سند تحول است که در دستور کار این مرکز قرار گرفت و برای آنها برنامه‌ریزی شد.

هدف این نبود که آمار پرونده‌های دادگستری کمتر شود بلکه هدف این بود که آرامش بیشتر جامعه و ارائه خدمات سریع‌تر و ارزان‌تر به مردم برسد که در این زمینه باید داوری و میانجی‌گری توسعه می یافت؛ البته اثر وضعی و مشخص آن خلوت‌تر شدن دادگاه‌ها است.

داوری و میانجی گری جزو نهادهای خصوصی است. برای هر کدام از این حوزه ها جذب آزمونی و غیرآزمونی برگزار می شود. حوزه داوری، عمومی و تخصصی و خانواده است. داوری عمومی ویژه کسانی است که دانش حقوقی دارند و از حداقل لیسانس و به بالاتر برخوردارند. در داوری تخصصی هم رشته های حقوقی و گرایش های روانشناسی وجود دارد.

در حوزه میانجی گری هم جذب آزمونی و غیرآزمونی وجود داشت. حوزه داوری مربوط به حقوق مدنی و خصوصی است اما میانجی گری در حوزه کیفری و قتل و ضرب و جرح و جرایم دیگر است. درصدی از جذب در مورد کسانی بود که سوابق حرفه ای مرتبط داشتند و غیرآزمونی بود که شامل  اعضای هیات علمی  با ۲۰ سال سابقه و  وکلا و قضات بازنشسته و برخی از اعضای شوراها بود. علاوه بر جذب آزمونی و غیرآزمونی، از موسسات داوری  هم جذب انجام می شد ولی باید در اداره ثبت شرکت ها ثبت شده باشند و گواهی فعالیت موثر از معاونت توسعه حل اختلاف استان داشته باشند.

افرادی برای شرکت در آزمون داوری و میانجی گری ممنوع بودند که عبارتند از قضات و کارمندان شاغل و  نیروهای نظامی و غیرنظامی تا زمانی که درشغل خودشان هستند.  آزمون‌های جذب همکاری داوری و میانجی‌گری و جذب نیروهای افتخاری شورای حل اختلاف  قرار بود ۲۶ آذرماه برگزار شود ولی با توجه به درخواست تعداد زیادی از داوطلبان آزمون‌های فوق‌الذکر مبنی بر تعویق زمان برگزاری آزمون به منظور ایجاد شرایط بهینه برای مطالعه بیشتر داوطلبان و به استناد مصوبه کمیسیون مشورتی مرکز توسعه حل اختلاف قوه قضاییه زمان برگزاری آزمون به اول بهمن‌ماه ۱۴۰۰ تغییر یافت.

لازم به ذکر می باشد در صورت علاقه مندی مخاطبان موسسه حقوقی امید نوید آمادگی دارد تتا در صورت نیاز و حسب مورد جلسات داوری و میانجیگری برای جامعه ورزشی را تشکیل تا با برقراری صلح و سازش میان طرفین اخلاق ورزشی و صفت پهلوانی همیشه جاودان باشد.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق_ورزشی

توسعه ورزش بانوان بدون صیانت از حقوق ورزشکاران

توسعه ورزش زنان محور اصلی فعالیت‌های ورزشی وزارت ورزش و جوانان است. وزارتی که قانونا موظف است برای رشد و البته توسعه ورزش زنان در کشور تلاش کند اما آیا این اتفاق همواره رخ داده است؟

 معاونت توسعه ورزش زنان وزارت ورزش و جوانان به عنوان یکی از عالی‌ترین پست‌های اجرایی در مدیریت ورزش زنان است و عملکرد این معاونت می‌تواند تاثیرات زیادی در این بخش داشته باشد. یکی از وظایف اصلی این معاونت رشد و گسترش ورزش زنان در کشور است و باید بعد همگانی و قهرمانی آن مورد توجه قرار بگیرد.

یکی از چالش‌های ورزش زنان صدور مجوز برای رشته‌هایی است که پیش از این فعالیت زنان در آنها با چالش همراه بوده است. بوکس، ورزش زورخانه‌ای، ژیمناستیک و پرورش اندام از جمله رشته‌هایی هستند که در مقاطع مختلف فعالیت زنان در آنها دچار چالش بوده است. چالشی که دولت‌ها همواره تلاش کرده‌اند دایره محدودیت در آن را تنگ‌تر کنند. مریم کاظمی پور به عنوان معاون جدید ورزش زنان در این باره چه رویکردی داشته است؟

در شرایطی که طی سال‌های اخیر مجوز رسمی فعالیت زنان در رشته‌های پاورلیفتینگ، فیتنس و مچ‌اندازی از سوی وزارت ورزش و جوانان صادر شده بود، دی ماه ۱۴۰۰ مدیر کل ورزش و جوانان استان اصفهان در نامه‌ای به رییس هیات بدنسازی این استان، هرگونه فعالیت زنان در رشته‌های بدنسازی را ممنوع اعلام کرد.

این ممنوعیت در حالی اتفاق افتاد که زنان از سال ۹۲ مجوز حضور در کلاس‌های آموزشی و سمینارهای رشته بدنسازی را داشته‌اند و از سال ۹۵ نیز می‌توانستند در رشته مچ‌اندازی به فعالیت حرفه‌ای بپردازند تا جایی که امسال اولین اعزام زنان ایران به رقابت های آسیایی مچ‌اندازی انجام شد و زنان ایران موفق به کسب عنوان سوم آسیا شدند. با این حال کاظمی‌پور در مورد این ممنوعیت گفت:” با توجه به عدم وجود مجوزهای قطعی و نهایی، مقرر شد که فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام، بصورت موقت فعالیت‌های بانوان را متوقف کند تا پس از بررسی‌های تخصصی، رشته‌های مصوب را بصورت قانونی ابلاغ و در مورد رشته‌هایی هم که بصورت غیرقانونی و زیر زمینی، سلامت بانوان کشورمان را در معرض خطر قرار می‌دهد، اقدام قانونی توسط مراجع ذیصلاح صورت پذیرد. ”

کاظمی‌پور در پاسخ به این پرسش که این قول را می دهد که وزارت ورزش بتواند برای راه اندازی بوکس بانوان کاری انجام دهد، گفت: من یک نفری هیچ تصمیمی نمی‌گیرم و برای تصمیم گیری و سیاست گذاری رشته های جدید از خرد جمعی استفاده می‌کنم. البته توصیه می کنم ورزشکاران، جوانی و توانمندی خود را در رشته های مشابهی محک بزنند که حداقل الان مصوب هستند و مسیر آماتوری را طی کرده‌اند و به سمت قهرمانی در حال گذر هستند. رشته‌هایی چون تکواندو، ووشو و کاراته به بلوغ حرفه ای رسیده‌اند. به نظرم الان صلاح نیست جوان‌هایی که در دوران اوج هستند بخواهند وقت خود را صرف این کنند که منتظر رشته جدیدی باشند که بیاید تا سپس در آن فعالیت رسمی خود را شروع کنند.

مگر نه اینکه معاونت توسعه ورزش زنان باید برای توسعه و گسترش ورزش بانوان در رشته‌های مختلف تلاش کند، سوال این است که چرا معاون بانوان وزارت ورزش چنین اظهارنظرهایی را مطرح می‌کند؟ آیا صحبت‌های معاون وزیر به معنای قطعیت در عدم صدور مجوز فعالیت زنان در رشته‌های بوکس، پرورش اندام، ‌ ورزش زورخانه‌ای و رشته‌های مشابه است؟

آیا این موضع بی‌توجهی به مطالبات زنانی نیست که سال‌هاست چشم انتظار صدور مجوز هستند؟ اگر معاونت ورزش زنان مطالبات زنان ورزشکار را پیگیری نکند و مورد توجه قرار ندهد پس چه نهاد و سازمانی باید مطالبات آنها را در اولویت قرار بدهد؟

هرچند کسب مجوز فعالیت بانوان برای برخی رشته‌ها دشوار است اما حداقل‌ترین تصور این است، کسی که در پست معاونت توسعه ورزش زنان قرار می‌گیرد به عنوان متولی ورزش زنان با جدیت پیگیر رفع موانع در برخی از رشته‌های ورزشی زنان باشد، نه اینکه موجب ناامیدی بانوان فعال در برخی از این رشته‌ها شود. باید در نظر داشت با طرح چنین مواضعی، فعالیت‌های زیرزمینی و غیرقانونی بانوان در برخی از این رشته‌ها افزایش خواهد یافت که یقینا می‌تواند خطرات و تبعات زیادی را به همراه داشته باشد.

دوره معاونت کاظمی‌پور از مهر ماه آغاز شده و امید است که وزارت ورزش و معاون توسعه ورزش بانوان تا پایان دوره فعالیت زمینه‌ای را فراهم نمایند که جذب حداکثری بانوان علاقمند در رشته‌های مختلف ورزشی با معیارهای اسلامی و قانونی افزایش یافته و مانع هرگونه آسیب احتمالی در این فرآیند شود.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق ورزشی

اعلام شرایط ریاست هیات‌های ورزشی

افرادی که قصد دارند به عنوان نامزد ریاست هیات‌های ورزشی استانی و شهرستانی اقدام کنند باید از شرایط خاصی بهره‌مند باشند. آیین نامه نحوه فعالیت هیات‌های ورزشی استانی و شهرستانی از سوی معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان با استناد به اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۴ مهر سال ۹۸ و ۱۵ اردیبهشت سال ۱۴۰۰ هیات وزیران تهیه و تصویب شد.

آیین‌نامه نحوه فعالیت هیات‌های ورزشی استانی و شهرستانی در حالی از سوی وزارت ورزش و جوانان به فدراسیون‌های ورزشی ابلاغ شد که به منظور اجرا باید به تصویب مجمع‌های عمومی فدراسیون‌های مربوطه می‌رسید و پس از آن لازم الاجرا بود.

اما روسای ۲۸ فدراسیون ورزشی در نامه‌ای به وزیر ورزش و جوانان نسبت به کاهش اختیارات رییسان فدراسیون‌های ورزشی در مجمع هیات‌های ورزشی استانی و شهرستانی اعتراض کردند که در نهایت این مساله مورد توجه وزارت ورزش و جوانان قرار گرفت و با اصلاح آن، آیین‌نامه جدید نحوه فعالیت هیات‌های ورزشی استانی و شهرستانی به فدراسیون‌های ورزشی ابلاغ شد.

وزارت ورزش و جوانان در متن آیین‌نامه جدید اعلام کرده است: این آیین‌نامه و اصلاحات آن به استناد ماده (۳۴) اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی جمهوری اسلامی ایران در (۲۸) ماده و (۴۰) تبصره در تاریخ ۱۰ آذر ۱۴۰۰ به تایید وزیر ورزش و جوانان رسید. با تصویب و ابلاغ این آیین‌نامه، آیین‌نامه و دستورالعمل‌های قبلی، ملغی می‌شود.

اما طبق ماده ۱۳ آیین‌نامه نحوه فعالیت هیات‌های ورزشی استانی و شهرستانی افرادی که قصد دارند به عنوان نامزد انتخابات هیات‌های ورزشی استانی و شهرستانی اقدام کنند باید شرایط مختلفی را داشته باشند.

از جمله این شرایط عمومی شامل دارا بودن مدرک تحصیلی کارشناسی (لیسانس)، دارا بودن حداقل سن ۳۰ و حداکثر ۶۵ سال، سابقه مدیریت اجرایی حداقل پنج سال، دارا بودن کارت پایان دوره ضرورت (خدمت سربازی) یا معافیت و فاقد تابعیت مضاعف بوده و در مرکز استان سکونت داشته باشد.

همچنین عدم سوء پیشینه کیفری موثر و عدم محرومیت از حقوق اجتماعی که بر اساس احکام قضایی صادر شده باشد و گواهی عدم اعتیاد از دیگر شرایط عمومی است.

رییس هیات استان توسط مجمع برای یک دوره چهار ساله انتخاب می‌شود و حضور رییس هیات در صورت انتخاب برای حداکثر (دو) دوره متوالی یا متناوب دیگر بلامانع است.

حضور دارندگان مدرک تحصیلی دیپلم و فوق دیپلم به شرط داشتن سوابقی از جمله دارا بودن حداقل یک دوره چهارساله ریاست هیات استان یا عضویت در هیات رییسه فدراسیون، دارا بودن سوابق قهرمانی آسیا (اول تا سوم)، ‌بازی های آسیایی و پارا آسیایی (اول تا سوم)، قهرمانی جهان (اول تا سوم)، ‌ بازی‌های المپیک و پارالمپیک (اول تا ششم) و نیز سابقه عضویت در کادر مربی‌گری تیم‌های ملی و داوران بین‌المللی که حداقل به یک مسابقه رسمی بین‌المللی اعزام شده باشند، امکان پذیر است.

داوطلبان احراز پست ریاست هیات پزشکی ورزشی باید تحصیلات مرتبط با حوزه پزشکی ورزشی داشته باشند و فهرست مسابقات رسمی بین‌المللی توسط وزارت ورزش و جوانان اعلام می‌شود.

از جمله نکات قابل تامل و ابهام برانگیز در مورد شرایط عمومی ریاست هیات‌های ورزشی استانی و شهرستانی، دارا بودن سابقه مدیریت اجرایی به مدت حداقل پنج سال است و به طور دقیق مشخص نشده که منظور از مدیریت اجرایی چیست!

بازنشر از ایسنا ۱۴۰۰۱۱۰۱۰۰۳۰۰

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق_ورزشی

 مرگبارترین قله‌های جهان

چهارده قله از مرتفع‌ترین قله‌های جهان که ارتفاعی بیش از هشت هزار متر دارند، در رشته‌کوه‌های «هیمالیا» و «قَرَه‌قُروم» قرار گرفته‌اند. با تجهیزات پیشرفته امروزی، خطر فتح قله‌های بالای هشت هزار متر نسبت به گذشته کاهش یافته اما این قله‌ها همچنان قربانی می‌گیرند. در این اینفوگرافیک به آمار مرگ و میر در مرتفع‌ترین قله‌های جهان پرداخته شده است.

 

 

اینفوگرافیک / مرگبارترین قله‌های جهان

منبع : ایسنا ۱۴۰۰۱۱۰۲۰۰۴۹۷

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

 

 

حقوق_ورزشی

فرار رو به جلوی مدیران ورزشی و نگاه قانون

«سندورم فرار رو به جلو» چیست و مبتلایان آن چه ویژگی‌هایی دارند؟

وقتی شخص یا گروهی، قادر به دفاع منطقی از عملکرد خود نباشند، با مغالطه و فرافکنی، اشتباهات خود را پنهان و وانمود می‌کنند در ثبات و موضع قدرت هستند.

در گام دوم علیه افراد یا سیستم‎هایی که خطای عملکرد آن‌ها را درک کرده‌اند، دست به کار می‌شوند. ابتدا سعی می‌کنند با سیستم‌های نقاد به نحوی کنار بیایند درغیر اینصورت با حربه‌های مختلف، آن سیستم‌ها را تضعیف می‌کنند. با این کار، شرایط بحرانی را مدیریت و خود را از مهلکه نجات می‌دهند. این دو گام را «فرار رو به جلو» می‌نامیم. این عبارت جدیدی نیست اما وقتی اینگونه عملکردها به یک عادت و بیماری سیستمی تبدیل می‌شود می‌توان نام «سندروم» را برای آن انتخاب کرد. (  به مجموعه ای از نشانه ها که بیماری خاصی را مشخص می‌کنند، سندورم گفته می‌شود ). سندرومی‎ها، گام سوم را حرفه‌ای‌تر برمی‌دارند. آنها پس از خرابکاری در یک پروژه، علاوه بر دو گام قبل، پروژه‌های جدید تعریف می‌کند تا بلکه با موفقیت در آن، پوششی برای شکست قبل داشته باشد.

گاهی این زنجیره ادامه پیدا می‌کند. پروژه بعد از پروژه و شکست پس از شکست و هدر دادن منابع سازمان، سندرومی‌ها آنقدر حرفه‌ای شده‌اند که به محض خرابکاری، کار دیگری انجام می‌دهند و صدای آن را بلند می‌کنند تا صداهای دیگر جرات مقابله با آن را نداشته باشند. آن‌ها در قبال چندین خرابکاری نهایتا به یک دست‌آورد می‌رسند (که معمولا کاذب و تبلیغاتی است) و آنقدر بزرگ جلوه‌اش می‌دهند تا دیگر در مورد قبلی‌ها، حرفی نباشد!

شناسایی ریسک ابتلا به سندورم فرار رو به جلو

۱- مدیران بی‌صلاحیت، آقازاده‌ها، ژن‌های نه چندان خوب، مدیران سفارشی و… استعداد زیادی برای ابتلا به این سندروم دارند.

۲- هرجا پروژه‌های هیجانی بود، خود را آماده یک «مدیر سندرومی» کنید.

۳- مدیرانی که برای هم نوشابه باز می‎کنند. گرچه این عبارت خیلی بازاری و خارج ازشئونات است، اما چیز بهتری برایش نیافتم. این مدیران خیلی سریع مجموعه خود را به یک مدیریت دو قطبی تبدیل می‌کنند. به این بهانه که بخشی از بار را من برداشته‌ام و بخشی را دوست عزیزتر از جانم!

در جلسات عمومی سازمان، به شدت از عملکرد یکدیگر حمایت و دفاع جانانه و تعریف و تمجید می‌کنند و نهایتا مثل فیلم‌های هندی که دو برادر بعد از سی سال همدیگر را دیده‌اند، هم را در آغوش می‌کشند! و خلاصه آنچنان فضای رمانتیکی خلق می‌کنند که از عهده هیچ کارگردان بالیوودی هم برنمی‌آید. به قلم علی ارسطوئی.

و شایان ذکر می باشد که هیچ فعل یا ترک فعلی از نگاه تیز بین قانون پنهان نخواهد ماند.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق_ورزشی

کیفیت فنی نا متناسب در لیگ چه پیامد حقوقی در پی خواهد داشت

یک کارشناس فوتبال ایران با انتقاد از کیفیت فنی لیگ بیست و یکم می‌گوید جایگاه متزلزل مربیان باعث شده آن‌ها صرفا نتیجه‌گرا باشند.

مجید جلالی در گفت‌وگو درباره ارزیابی‌اش از نیم فصل نخست لیگ بیست و یکم اظهار کرد: به هم خوردن تقویم بازی‌ها تا حدی روی کیفیت تیم‌ها تأثیر گذاشت. استراحت بین دو فصل کوتاه شد و بازیکنان نتوانستند خوب استراحت کنند. همین طور دوره آماده‌سازی قبل از فصل تیم‌ها به خوبی طی نشد. از طرفی دیگر بازی‌ها گاهی تعطیل می‌شد و گاهی تیم‌ها پنج روز یک‌بار بازی می‌کردند. این گونه برنامه‌ها کار مربیان را برای برنامه‌ریزی سخت می‌کند. روشن‌ترین بازخورد این شرایط این است که ما کیفیت خوبی از بازی‌ها نمی‌بینیم. اگر به آمار گل‌ها در بازی‌ها نگاه کنید به طور میانگین در هر بازی ۱.۷ گل زده شده است یا پرگل‌ترین هفته، هفته دوم بوده که ۲۰ گل زده شده و یا در هفته هفتم فقط ۹ گل زده شده است. بهترین گل‌زن لیگ هم بیش‌تر گل‌هایش را از روی نقطه پنالتی به ثمر رسانده است. همه این‌ها بیانگر این است که بازی‌ها کیفیت فنی خوبی نداشته است.

مربیان در بازی‌ها دو جنبه را دنبال می‌کنند؛ اول به دنبال این هستند که بازی‌ها فیزیکی و درگیرانه باشد چون با این پارامتر می‌توانند کاری کنند که نبازند و اگر فرصتی پیش آمد بازی را ببرند. اکثر تیم‌ها وقتی توپ را در اختیار دارند بازی‌های خوبی به نمایش نمی‌گذارند. البته مس رفسنجان و فجر سپاسی در این زمینه بهتر از سایر تیم‌ها کار می‌کنند. سپاهان و پرسپولیس هم تقریبا خوب بوده‌اند اما سایر تیم‌ها در این زمینه خوب نیستند و بیش‌تر روی جنبه‌های دفاعی تمرکز دارند. مثلا تیم فوتبال استقلال در کارهای دفاعی یک تیم بسیار خوب است که به این سادگی‌ها گل نمی‌خورد اما وقتی صاحب توپ است کسی از بازی این تیم راضی نیست. اگر ما می‌خواهیم لیگ ما در آینده دستاورد داشته باشد باید روی جنبه‌های فنی تمرکز داشته باشیم. به طور مثال الان کم‌تر در تیم‌ها بازیکن پاسور یا بازی‌ساز و یا طراح می‌بینید. یعنی بازیکنی که کار خلاق انجام بدهد کم است اما تمرکز تیم‌ها بیش‌تر روی کارهای درگیرانه و تدافعی است. به خاطر این که مربیان جایگاه باثباتی ندارند از باخت نگران هستند و این مساله باعث شده بازی‌ها مطلوب نباشد. مربیان به خاطر رسیدن به نتیجه از راحت‌ترین راه‌ها استفاده می‌کنند که این یک مقدار نگران‌کننده است. من فکر می‌کنم در این زمینه رسانه‌ها هم نقش مهمی دارند. درست است که یک تیم قهرمان نیم فصل شده اما به طور کلی باید عملکرد تیم‌ها بررسی و تیمی که بازی خوبی ارائه می‌دهد هم معرفی شود. یعنی براساس آمار یک تیم را فارغ از جایگاه جدول به عنوان تیم خوب معرفی کنند چون این مساله باعث می‌شود تیم‌ها به سمت انجام بازی‌های خوب بروند.

جلالی در ادامه با بیان این که عملکرد مربیان را باید در یک چارچوب مشخص بررسی کرد، گفت:‌ متأسفانه کمیته آموزش در پروسه ساختن مربیان خیلی تأثیرگذار نیست. آن‌ها سرفصل‌هایی را دنبال می‌کنند اما به طور کلی خیلی به دنبال تأثیرگذاری نیستند. من امیدوارم افرادی که به تازگی به کمیته آموزش آمده‌اند بتوانند تأثیرگذار باشند اما اصل موضوع این است که مربیانی که کارهای دفاعی را در دستور کار خود قرار می‌دهند و نتیجه می‌گیرند در جامعه شاخص شده‌اند. مثلا آقای کی‌روش تیمش این گونه بازی می‌کرد و نتیجه می‌گرفت و الان گروه وسیعی از مربیان از این سبک بازی تبعیت می‌کنند. ما نمی‌توانیم از مربی ایراد بگیریم چون وقتی با یک مربی قرارداد می‌بندند و در قراردادش می‌نویسند که اگر سه باخت آوردی برکنار می‌شوی، نمی‌شود از آن مربی انتظار داشت تیمش بازی زیبا ارائه بدهد. مربی جایگاهش اصلا ثبات ندارد و به دنبال این است که با فشرده کردن بازی تیمش کم‌تر گل بخورد و اگر اتفاقی رخ داد به گل برسد. الان شرایط به گونه‌ای شده اغلب مربیان این گونه فکر می‌کنند که اگر می‌خواهید تیم‌تان برنده شود باید روی نیمکت بسیار اعتراض کنید و داور را تحت تأثیر قرار بدهید و این کار را می‌کنند. متأسفانه مسائلی وجود دارد که تبدیل به باور شده است. آن کسانی هم که تصمیم‌گیر هستند به این کار ندارند که آن تیمی که پیروز شده چطور پیروز شده است و یا تیمی که باخته است چطور باخته است. من فوتبال تیم فجر سپاسی را می‌پسندم اما این تیم در انتهای جدول قرار دارد. با این حال باید از این تیم‌ها که بازی خوب ارائه می‌دهند تقدیر شود. درست است که آن‌ها نتیجه نمی‌گیرند اما سعی می‌کنند بازی‌های باکیفیت ارائه بدهند.

او در پاسخ به این سوال که با این شرایط باید نگران آینده باشیم یا خیر؟ گفت: قطعا همین طور است و باید نگران باشیم. اگر دقت کنید در اکثر بازی‌ها شاهد یک بازی درگیرانه و فیزیکی هستیم. بازیکنان شجاعانه روی توپ درگیر می‌شوند. ما با همین شیوه بازی در لیگ قهرمانان آسیا وقتی با تیم‌های غرب آسیا بازی می‌کنیم تقریبا می‌توانیم موفق باشیم ولی وقتی به تیم‌های شرق آسیا برخورد می‌کنیم حریف‌شان نیستیم چون در آن بازی‌ها شما دیگر نمی‌توانید از طریق این سبک بازی به نتیجه برسید. یعنی شما نمی‌توانید از طریق تخریب بازی حریف به نتیجه برسید.الان تیم‌های ما در لیگ همین گونه بازی می‌کنند. یعنی بازی حریف را تخریب می‌کنند و به دنبال این هستند که گل نخورند. به همین خاطر است که تیم‌ها وقتی توپ در اختیار دارند عملا کاری برای انجام ندارند. با این شرایط آینده هم می‌تواند نگران کننده باشد. الان تیمی مثل منچستر سیتی فوتبال بازی می‌کند، نتیجه می‌گیرد و همه هم از فوتبالش لذت می‌برند. اگر دقت ‌کنید بیش‌تر بازیکنان این تیم پاسور و خلاق هستند. این گونه بازیکنان وقتی توپ در اختیار دارند مهارت و عملکرد خود را نشان می‌دهند. اما در فوتبال‌ ما همه چیز برعکس است. این جا همه فیزکی بازی می‌کنند و اهمیت ندارد که وقتی صاحب توپ هستند باید چکار کنند. این گونه سبک بازی در آینده نمی‌تواند برای ما بازیکن‌سازی کند. یک زمانی من سرمربی فولاد بودم. رضا نوروزی با ۲۶ گل آقای گل شد اما الان چند سال است که آقای گل تیم بیش‌تر از ۱۳ یا ۱۴ گل نمی‌زند که برخی از این گل‌ها هم از نقطه پنالتی به ثمر رسیده است. این گونه مسائل باید ما را حساس کند. بخش‌هایی در فدراسیون فوتبال هستند که باید روی این موضوع کار و راهکار پیدا کنند.

جلالی در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره حذف پرسپولیس و استقلال از لیگ قهرمانان آسیا و و تأثیر این موضوع روی روحیه بازیکنان هم گفت:‌ یکی از مسائلی که باعث پیشرفت بازیکنان می‌شود مسائل انگیزشی است. یعنی بازیکن باید از نظر قدرت ذهنی و شرایط انگیزشی در وضعیت خوبی باشد. الان شاید بازیکنان استقلال انگیزه‌ای برای قهرمانی در لیگ داشته باشند چون چند سال است این تیم قهرمان نشده است اما همین‌ها بعدها اگر به این نتیجه برسند که نمی‌توانند در لیگ قهرمانان آسیا بازی کنند انگیزه‌های‌شان فروکش می‌کند. قطعا مطمئن باشید این گونه مسائل روی پیشرفت بازیکنان ما خلل ایجاد می‌کند. امکان دارد یک یا دو سال محروم باشیم و اثرات این موضوع را بعدها بینیم. بعدها متوجه می‌شویم که بازیکنان ما چقدر از آسیا عقب مانده‌اند.

این کارشناس فوتبال درباره اشتباهات داوری و اعتراضات مربیان به این موضوع هم گفت:‌ من چون اکثر بازی‌ها را دیده‌ام می‌توانم بگویم روی برخی صحنه‌ها داوران اشتباهات تأثیرگذاری داشته‌اند. داوران هم تلاش می‌کنند بازی‌ها را بدون اشتباه قضاوت کنند؛ اما این را در نظر بگیرید وقتی یک مربی نگران جایگاه خود باشد و به این فکر کند با دو باخت اتفاقاتی برایش در آن تیم رخ می‌دهد این موضوع هم روی شکل بازی تیم‌اش تأثیر می‌گذارد و هم روی رفتارهای او اثرگذار خواهد بود. یعنی اگر داور روی یک اوت دستی اشتباه کند رفتارهای عجیبی از مربیان می‌بینیم. این اعتراضات به خاطر این است که جایگاه مربیان متزلزل است. الان نگرانی‌ها از باخت به حداکثر رسیده است. الان چند مربی در تیم‌ها با آسودگی خاطر مربیگری می‌کنند؟ اگر مربی با این شرایط مربیگری کند می‌تواند به فوتبال خدمت کند و بازیکن بسازد؟ اما ما این شرایط را نمی‌بینیم. در بخش مدیریت باید بینش‌های بهتری را شاهد باشیم تا قراردادهای مطمئن‌تری با مربیان امضا شود. اگر این چنین باشد شرایط بهتر خواهد شد. اگر قرارداد مربیان طوری تنظیم شود که جایگاه مربی متزلزل باشد آن مربی فقط به جایگاه خودش فکر می‌کند و کاری به خدمت کردن به فوتبال ندارد.

فدراسیون فوتبال باید وارد عمل شود و کمیته‌ای تشکیل بدهد و اقداماتی انجام بدهند و بازی‌ها را بررسی کنند. در کنار این کمیته رسانه‌ها هم باید وارد عمل شوند و تیم‌ها و مربیانی که به بازی‌های خوب وفادار هستند معرفی کنند. صرفا نباید به نتیجه آخر بازی نگاه کرد. باید شیوه ارزشیابی عملکرد از مربیان تدوین شود و عملکرد مربیان به صورت اصولی بررسی شود. اگر این اتفاق رخ بدهد خط بطلانی کشیده می‌شود روی این موضوع که می‌گویند دوغ و دوشاب یکی است. اگر شیوه ارزشیابی عملکرد نداشته باشیم همه سعی می‌کنند فقط یک کار انجام بدهند و نتیجه بگیرند. این ارزشیابی عملکرد است که می‌تواند عوامل را به کار بهتر وادار کند.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق_ورزشی

چالش مشترک انتخاباتی با اساسنامه جدید

اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی و کمیته ملی المپیک دارای چند چالش، ابهام و ایراد در بخش شمارش آرا به منظور انتخاب رییس هستند؛ چالش‌هایی که می‌تواند مشکلات اجرایی برای انتخابات ایجاد کند.

 پس از ابلاغ اساسنامه فدارسیون‌های ورزشی و نیز اساسنامه کمیته ملی المپیک، ابهاماتی در خصوص مقوله شمارش آرا که در نهایت منجر به انتخاب رییس یک فدراسیون ورزشی یا رییس کمیته ملی المپیک می‌شود وجود دارد و علی‌رغم وجود این ابهامات در گذشته، اما کماکان شائبه‌های قبلی در اساسنامه‌های جدید برطرف نشده است و در صورت رخداد آن، ماهیت انتخابات زیر سوال می‌رود و در نهایت نیز کار به دیوان عدالت اداری و شکایت و بررسی مجدد کشیده می‌شود.

سوال اصلی اینجاست که به چه علت ابهامات موجود در رابطه با شمارش آرا در اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی و نیز اساسنامه کمیته ملی المپیک به صورت شفاف و صریح برطرف نشده و کماکان باید شاهد ورود یک نهاد بیرونی برای حل مسئله باشیم و متن اساسنامه‌ها به گونه‌ای نگاشته شده که می‌توان تفسیرهای مختلفی از آن داشت؟

مسئله‌ای که به تازگی گریبان فدراسیون تکواندو را نیز گرفته و به دلیل تفسیرهای مختلف به وجود آمده در رابطه با شمارش آرا، تعداد اعضای مجمع، حداکثر مطلق آرا و نیز تعداد آرای اعضای حاضر در مجمع، حکم انتخاب هادی ساعی به عنوان رییس جدید این فدراسیون از سوی وزیر ورزش و جوانان ابلاغ نشده است و تعدادی از اعضای مجمع فدراسیون تکواندو در نامه‌ای به وزیر ورزش، سازمان بازرسی و دیوان عدالت اداری ‌خواستار رسیدگی قانونی به نحوه برگزاری انتخابات این فدراسیون شده‌اند.

انتخابات فدراسیون‌های ورزشی

هیات وزیران در جلسات ۱۴ مهر ۱۳۹۸ و ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ به پیشنهاد وزارت ورزش و جوانان و به استناد تبصره ماده (۱۱) قانون فهرست نهادها و موسسات عمومی غیردولتی – مصوب ۱۳۷۳ – اساسنامه فدراسیون های ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران را تصویب کرد و اساسنامه جدید فدراسیون‌های ورزشی پس از تغییراتی در کمیسیون اجتماعی هیات دولت و طرح در کمیته تطبیق قوانین مجلس در مهر ماه سال ۹۸ به تصویب رسید و در آذر ماه همان سال نیز برای اظهارنظر و تایید نهایی به شورای نگهبان ارجاع شد تا پس از تایید، جهت اجرا به دولت ابلاغ شود، اما حدود ۲۰ ماه طول کشید تا نهایت شنبه ۱۲ تیر از سوی سخنگوی شورای نگهبان اعلام شد که چهارشنبه ۹ تیرماه ۱۴۰۰ اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران، مورد بررسی قرار گرفته و مغایر با شرع مقدس و قانون اساسی شناخته نشده تا این‌گونه به تایید شورای نگهبان برسد.

در نهایت نیز ۲۰ تیر سال جاری بود که اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور اساسنامه فدراسیون های ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران را ابلاغ و پس از آن وزارت ورزش و جوانان، این اساسنامه را جهت اجرا به فدراسیون های ورزشی ابلاغ کرد.

پس از ابلاغ این اساسنامه، دستورالعمل شرایط اختصاصی نامزدهای دارای وثاقت و امانت، نحوه ثبت نام و رای گیری برای داوطلبان پست های هیات رییسه فدراسیون های ورزشی مدنظر قرار گرفت تا شاهد اجرای آن و برگزاری انتخابات فدراسیون‌های ورزشی پس از تصویب در مجامع عمومی آن‌ها باشیم.

دستورالعمل برگزاری انتخابات فدراسیون‌های ورزشی

چالش مشترک انتخاباتی!

حداکثر مطلق آرا به چه معنا است؟

یکی از چالش‌هایی که اخیرا در انتخابات فدارسیون تکواندو نیز خود را نشان داده به مفهوم حداکثر مطلق آرا به وجود آمده در دستورالعمل شرایط اختصاصی نامزدهای دارای وثاقت و امانت، نحوه ثبت نام و رای گیری برای داوطلبان پست های هیات رییسه فدراسیون های ورزشی باز می‌گردد و در شرایطی که در تعریف حداکثر مطلق آرا آمده است: نصف بعلاوه یک اما در رابطه با اینکه باید تعداد آرای اعضا حاضر در مجمع یا تعداد اعضای حاضر در مجمع ملاک عمل قرار گیرد چالش و ابهام به وجود آمده و نتیجه انتخابات فدراسیون تکواندو تحت تاثیر قرار گرفته است!

چالش فرد بودن تعداد آرا!

یکی از مهم‌ترین مشکلات این دستورالعمل به مقوله شمارش آرا به عنوان یکی از چالش‌های اصلی باز می‌گردد که در گذشته نیز وجود داشته و کماکان برطرف نشده است؛ اینکه اگر تعداد آرای اعضای مجمع فرد باشد شمارش آرا چگونه باید مدنظر قرار گیرد و در چه صورت انتخابات به دور دوم کشیده خواهد شد؟ به طور مثال اگر تعداد آرای اعضای مجمع ۵۷ نفر باشد، ‌اکثریت مطلق آرا که در دستورالعمل برگزاری انتخابات فدراسیون‌های ورزشی به معنای نصف بعلاوه یک آرا اعلام شده شده است باید عدد ۲۹ لحاظ شود یا ۳۰؟ چرا که نصف ۵۷ برابر ۲۸.۵ می‌شود که بعلاوه یک برابر با ۲۹.۵ خواهد بود و به صورت صریح و شفاف مشخص نیست که این عدد باید معادل ۲۹ رای شمارش شود یا ۳۰ رای!

انتخابات کمیته ملی المپیک

همچنین ابتدای آبان ماه سال ۱۳۹۸ بود که اسحاق جهانگیری، معاون اول سابق رییس جمهوری، اساسنامه کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران که در جلسه ۱۴ مهر ۱۳۹۸ هیات وزیران به تصویب رسیده بود را به پیوست برای اقدام معمول به شورای نگهبان ارسال کرد.

باید در نظر داشت که هیات وزیران در جلسه ۱۴ مهر ۱۳۹۸ به پیشنهاد وزارت ورزش و جوانان و به استناد تبصره (۳) ماده واحده قانون انتزاع کمیته ملی پارالمپیک از کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۹۵، اساسنامه کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران را تصویب کرده بود.

در همین راستا، عباسعلی کدخدایی سخنگوی سابق شورای نگهبان، در تاریخ ۱۰ تیر ۱۳۹۹، به معاون اول وقت رییس جمهوری اعلام کرد که اساسنامه کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران مصوب جلسه مورخ ۱۴ مهر ۱۳۹۸ هیأت وزیران، در جلسات متعدد شورای نگهبان مورد بحث و بررسی قرار گرفت در رابطه با آن اعلام نظر شد.

چالش مشترک انتخاباتی!

اساسنامه کمیته ملی المپیک چه می‌گوید؟

اساسنامه کمیته ملی المپیک در رابطه با نحوه شمارش آرا و انتخاب رییس کمیته می‌گوید چنانچه در مرحله اول انتخابات، هر یک از نامزدها موفق به کسب اکثریت مطلق آرای (نصف بعلاوه یک) اعضای حاضر در جلسه نشوند، در رای گیری مرحله دوم، فردی که اکثریت نسبی آراء را کسب کند، منتخب مجمع خواهد بود و در صورت کشیده شدن انتخابات برخی از کرسی‌ها به مرحله دوم، نامزدهای حائز اکثریت نسبی به تعداد دو برابر کرسی‌های باقی‌مانده به مرحله دوم انتخابات می‌روند.

در رابطه با کمیته ملی المپیک نیز هر چند هنوز دستورالعمل برگزاری انتخابات این کمیته منتشر نشده اما ایرادات مختلفی به تبصره ۵ اساسنامه کمیته ملی المپیک وارد است. ابتدا اینکه در صورت تساوی نامزدها در مرحله دوم، چه ساز و کاری برای انتخاب رییس در مرحله سوم تعریف شده است؟ آیا در تعریف کسب اکثریت مطلق آرای (نصف بعلاوه یک) اعضای حاضر در جلسه، ملاک عمل آرای اعضای حاضر در جلسه است یا تعداد اعضای حاضر در جلسه؟

در عین حال چالش حداکثر مطلق آراء در صورت فرد بودن تعداد آرای اعضای حاضر در مجمع همان‌گونه که در اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی به عنوان یک ابهام وجود داشت در اساسنامه کمیته ملی المپیک هم کماکان پابرجاست و به صورت شفاف در این رابطه توضیحی داده نشده و مشخص نیست که باید عدد نهایی به سمت بالا یا پایین محاسبه شود.

چرا از ابتدا حداکثر نسبی ملاک عمل قرار نگرفته است؟

نکته مهم و تفاوت قابل اشاره در اساسنامه کمیته ملی المپیک با اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی استفاده از عبارت «حداکثر نسبی آراء» است؛ اساسنامه کمیته ملی المپیک در راستای تعیین رییس، دارای مزیت استفاده از حداکثر نسبی آراء در مرحله دوم است در حالی که چنین عباراتی نه در اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی و نه در دستورالعمل شرایط اختصاصی نامزدهای دارای وثاقت و امانت، نحوه ثبت نام و رای گیری برای داوطلبان پست های هیات رییسه فدراسیون های ورزشی قید نشده است. با این وجود سوال اصلی اینجاست که به چه علت نباید در انتخابات فدراسیون‌های ورزشی حداکثر نسبی آراء مدنظر قرار گیرد و چرا در اساسنامه کمیته ملی المپیک از همان ابتدای امر مفهوم حداکثر نسبی آراء ملاک عمل قرار نگرفته است.

بازنشر محتوا:ایسنا ۱۴۰۰۱۰۲۷۲۰۳۹۴

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید

حقوق_ورزشی

پیامد حقوقی عدم توجه ورزشکاران به تغییرات آب‌وهوایی

 محققان معتقدند که ورزشکاران باید خطرات ناشی از برف‌های دست‌ساز را بدانند زیرا تغییرات آب‌وهوایی دسترسی به برف طبیعی را کاهش می‌دهد. به نقل از نی‌پست، اسکی‌باز بریتانیایی به علت سرخوردن و برخورد با حصارها پایش می‌شکند و ورزشکار آمریکایی نیز با پرتاب و برخورد با شاخه‌های درختان ریه‌اش سوراخ می‌شود. اینها حوادثی هستند که بر روی برف مصنوعی اتفاق افتاده‌اند.

بسیاری از ورزشکاران اظهار کردند: این تصادفات رایج‌تر شده‌اند زیرا تغییرات آب‌وهوایی دسترسی به برف طبیعی را کاهش می‌دهد و مسابقات اتومبیلرانی نیز در پیست‌هایی با برف دست‌ساز انجام خواهد شد. ارائه‌دهندگان مسابقات المپیک و جام جهانی نیز به تجهیزات برف‌سازی روی آورده‌اند زیرا بارش برف طبیعی کاهش یافته است. یوهانا تالیهارم، ورزشکار المپیکی استونیایی گفت: مسابقه روی برف دست‌ساز خطراتی دارد زیرا برف مصنوعی لغزنده‌تر است و خطر بیشتری خواهد داشت همچنین اگر در خارج از مسیر باشید چون هیچ برفی نیست احتمال آسیب‌دیدگی بیشتر خواهد بود. اسکی‌بازان و کارشناسان می‌گویند: برف‌های دست‌ساز رطوبت بالاتری دارند که باعث می‌شود به سرعت یخ ببندند. جیم استینبرگ، استاد علوم جوی دانشگاه یوتا در ایالات‌متحده گفت: برف دست‌ساز در واقع برف نیست و آبی است که از طریق نازل‌هایی دمیده می‌شود که آب را به قطرات بسیار کوچک و بسیار ریز تقسیم می‌کند و سپس منجمد می‌شود. وی افزود: برف دست‌ساز آب بیشتری دارد و چگالی آن بالاتر است اما دوام آن بیشتر خواهد بود بنابراین برای مسابقات اسکی مناسب است. محققان بر این باورند که زمان ورزش‌های برفی باید اصلاح و به سرعت انجام شود.

موسسه حقوقی امیدنوید اولین مرجع رسیدگی به مسائل ورزشی در ایران

با مشاوره به ورزشکاران، مربیان و باشگاه ها از حقوق آنان دفاع می نماید

و شما را با اساتید برجسته و تخصصی حوزه حقوق ورزشی آگاه می نماید