نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی هانگژو در ورزشگاه اصلی هانگژو با نام نیلوفر آبی به صورت رسمی آغاز و در همین ورزشگاه نیز مشعلش خاموش شد تا چهار سال دیگر این ژاپنی‌ها باشند که در ناگویا این مشعل را دوباره روشن کنند و شاهد رقابت عظیم ورزشکاران قاره کهن باشند.

چینی‌ها با پیش‌فکر اقتصادی به سمت برگزاری رویدادهای چند ورزشی می‌روند و مسابقات آسیایی یا المپیک را برگزار می‌کنند. آن‌ها هر زمان می‌خواهند یک شهر یا استان خود را توسعه بخشند و آن را به مردم دنیا نشان دهند، تصمیم به میزبانی مسابقات ورزشی می‌گیرند. مسیری میانبر که هم باعث تبلیغات گسترده برای آن‌ شهر در تمامی رسانه‌های آسیایی و بعضا جهانی می‌شود و هم زیرساخت‌های فوق‌العاده‌ای را برای شهر میزبان فراهم می‌کند.

پس از بازی‌های آسیایی گوانگژو در سال ۲۰۱۰ اینبار نوبت به بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ در هانگژو رسید که به دلیل شیوع ویروس کرونا با یکسال تاخیر در سال ۲۰۲۳ برگزار شد. هانگژو شهری توریستی، بسیار زیبا و آرام بود که چینی‌ها با شعار “بازی‌های آسیایی فرصتی برای ساخت شهر بهتر” به سراغ آن رفته بودند.

برج‌هایی پیش‌فروش شده برای زوج‌های جوان به قیمت نیم‌بها

با هواپیما از تهران به شانگهای رفتیم و پس از تحویل بار سوار اتوبوس شدیم و حدود سه ساعت طول کشید تا به دهکده رسانه‌ها (مدیا ویلیج) برسیم. برج‌هایی که بعضا تا ۳۲ طبقه بالا رفته بود و به عنوان محل اسکان در اختیار تمامی اهالی رسانه کشورهای مختلف قرار گرفته بود. دولت چین پیش‌تر این برج‌ها را با قیمت مطلوب به زوج‌های جوان پیش فروش کرده و تصمیم گرفته بود برای بازی‌های آسیایی و پارا از آن بدین منظور استفاده کند؛ برج‌هایی تازه‌ساز با منظره‌ای بکر. دهکده ورزشکاران هم با دهکده رسانه‌ها فاصله چندانی نداشت و آن‌ها نیز به بهترین شکل ممکن اسکان داده شده و از منظره بی‌نظیر برج‌ها، بی‌بهره نبودند.

 

 

چینی‌ها یک مجموعه خیلی بزرگ را نیز برای تردد اهالی رسانه در نظر گرفته بودند و یک محوطه خاص نیز تحت عنوان MPC در این مجموعه برای فعالیت‌های خبری تعبیه شده بود. از نکات قابل اهمیت برای ما ایرانی‌ها مشاهده مشعل بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ تهران در مرکز خبری بازی‌های آسیایی هانگژو در کنار سایر مشعل‌های ادوار قبلی بازی‌های آسیایی بود.

 

 

زیبایی وصف ناشدنی

عبور رودخانه ژیانتانگ از شهر هانگژو، تصاویری بسیار زیبا را رقم می‌زد و وجود برج‌های مختلف با سازه‌های شیشه‌ای و خوش‌رنگ علاوه بر اینکه در طول روز نمایی فوق‌العاده به این شهر توریستی بخشیده بلکه در شب نیز آن را متفاوت کرده بود. این درحالی بود که بخشی از اصلی‌ترین نقطه تجاری شهر نیز که محل تردد و عبور و مرور مردم بود از رودخانه بی نصیب نمانده بود و باعث می‌شد در کنار برج دو قلوی اصلی و سر به فلک کشیده شهر شاهد منظره‌ای زیبا از درختان و رودخانه باشیم.

 

بازار داغ عروسک بازی‌ها و بَج عوض کردن خبرنگاران کشورهای مختلف

هر گوشه‌ای که سر بر می‌گرداندی می‌توانستی عروسک بازی‌های آسیایی هانگژو را در سطح شهر مشاهده کنی و علاوه بر ورزشکاران، اهالی رسانه و تماشاگران مسابقات نیز در هر فروشگاهی که امکان داشت در حال خرید عروسک بازی‌ها برای هدیه دادن پس از بازگشت به کشور خود بودند. علاوه بر این بازار تعویض نشان سینه(بج) به ویژه در بین اهالی رسانه داغ بود و به ویژه در مرکز خبری، خبرنگاران، گزارشگران و تصویربرداران کشورهای مختلف در حال تعویض نشان سینه با یکدیگر بودند.

 

 

ورزشگاه‌های مدرن

ساخت ورزشگاه‌های مدرن بخشی از پروژه توسعه‌ای شهر هانگژو به شمار می‌رفت؛ هانگژو در بخش زیرساخت‌های ورزشی از صفر به صد رسیده بود و بازی‌های آسیایی باعث شد تا در نقاط مختلف این شهر شاهد ایجاد بهترین ورزشگاه‌های دنیا باشیم، ورزشگاه‌هایی که بعضا مختص به یک رشته خاص و به زیباترین و مدرن‌ترین شکل ممکن ساخته شده بودند تا بهترین یادگاری برای این شهر و مردم چین باشند.

 

 

فاجعه فیلترینگ، زبان انگلیسی و تبدیل!

برای رسانه‌ها و کاروان ورزشی اعزامی به بازی‌های آسیایی هانگژو صرفا در محل برگزاری مسابقات، دهکده رسانه‌ها، دهکده ورزشکاران و مرکز خبری اینترنت بدون فیلتر در نظر گرفته شده بود و به افراد متقاضی نیز صرفا سیم‌کارت موقت ۱۴ روزه تحویل داده می‌شد. اما در چین حتی گوگل هم فیلتر بود و شما برای یک جستجوی ساده باید دست به دامن فیلترشکن می‌شدید. علاوه بر این به جز وی‌چت عموم شبکه‌های اجتماعی در چین فیلتر بود و همین مسئله موجب شده تا مصائب بسیاری به ویژه برای اهالی رسانه پیش آید.

چالش مهم بعدی عدم آشنایی چینی‌ها به زبان انگلیسی بود و حتی نیروهای داوطلب یا همان ولنتیرها نیز به ندرت با زبان انگلیسی آشنایی داشتند. علاوه بر این امکان خرید به غیر از یوان با هیچ واحد پولی وجود نداشت و نفرات اعزامی به بازی‌های اعزامی حتما باید قبل از خرید هر چیزی، در محل دهکده ورزشکاران یا رسانه‌ها پول خود را تبدیل می‌کردند.

برج‌هایی به زیبایی شانگهای

دیگر مورد قابل توجه در خصوص هانگژو، وجود برج‌های بلندبالا و شیشه‌ای در کنار طبیعت بکر این شهر بود و سر که می‌چرخاندی یک طرف رودخانه و جنگل بود و یک سوی دیگر برج‌های شیشه‌ای بسیار بلند که شب هنگام با نورپردازی زیبا چهره‌ دیدنی‌تری به هانگژو می‌بخشید.

 

 

ولنتیرهای بچه مدرسه‌ای

نکته قابل اشاره دیگر استفاده چینی‌ها از نیروهای داوطلبی بود که سنین بسیار کمی داشتند و عموم آن‌ها در سنین مدرسه به ویژه دوران دبیرستان به شمار می‌رفتند. این اقدام چینی‌ها بازی دو سر برد بود و علاوه بر تمرین مسئولیت‌پذیری برای بخشی از جامعه جوان هانگژو، سطح تعامل اجتماعی این قشر را با محیط پیرامون به ویژه مردمی از کشورهای دیگر افزایش می‌دادند و به نوعی آن‌ها را به صحیح‌ترین شکل ممکن تربیت می‌کردند تا به نیرویی کارآمد برای جامعه تبدیل شوند.

 

نظم فوق‌العاده در روند برگزاری 

از روز آغاز تا لحظه پایان هیچگونه خللی در زمان‌بندی صورت گرفته از سوی چینی‌ها رخ نداد و همه چیز از زمان برگزاری مسابقات گرفته تا ساعت حرکت اتوبوس‌ها دقیقا مطابق همان چیزی بود که در سایت برگزاری مسابقات اعلام شده بود و حتی یک دقیقه هم کم و زیاد نمی‌شد و شاید اگر بتوان در یک کلمه نظم چینی‌ها در برگزاری بازی‌های آسیایی را توصیف کرد نتوان به کلمه دیگری جز “فوق‌العاده” رسید.

 

منبع: ۱۴۰۲۰۷۲۱۱۴۳۱۸